Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Ancient Echo van Vellúa is een onderdeel van een project met twee EP's. Dit is muziek die over de hele wereld zwerft en geluiden bevat uit Iran, India, Armenië en Afrika, om maar een paar plaatsen te noemen. Het heeft ook een sterke jazzcomponent en subtiele elektronische accenten om het algehele geluid van de muziek te verbeteren.
Het samensmelten van wereldmuziekgeluiden kan een beladen voorstel zijn. Slecht gedaan, het klinkt modderig en mist een gevoel van samenhang. Gelukkig doet Vellúa op Ancient Echo goed werk door alle verschillende elementen in evenwicht te brengen, zodat het goed bij elkaar past. Ik ben vooral gegrepen door de gepassioneerde resonantie van de duduk (een abrikozenhouten instrument met één riet) meesterlijk bespeeld door Ilia Mazya en Hamed Torkaman's setar (een Iraans snaarinstrument).
Zelfs de minder ongebruikelijke instrumenten hebben een flair. Ik geniet enorm van de stijl van vioolspelen op dit album, het is er een die zijn oorsprong vindt in het Midden-Oosten. Het heeft een vrijer, meer dwalend gevoel dan meer westerse stijlen. Het heeft iets meanderends en ademends waar ik van geniet. Stein Bullhansen neemt enkele smakelijke gitaarsolo's die worden verbogen met jazzy elementen en ook delicate, glanzende piano beweegt in en door de nummers.
Wederom is de balans tussen meer akoestische en elektronische elementen stevig op dit album. De elektronische geluiden worden subtiel gehouden en komen niet op de voorgrond. Je zult geen over-the-top drum n bass of techno beats vinden die het sonische landschap dat op het album wordt gecreëerd, overweldigen. Alles wat Vellúa toevoegt, verdiept en maakt het muzikale tapijt van de EP eenvoudigweg rijker.
Er is een gevoel van diepe emotie dat Ancient Echo vult. Het emotionele landschap wordt gevormd door de etherische geluiden die elk nummer doordringen. Er is hier ruimte samen met expressieve instrumenten die in het hart van de luisteraar snijden en alles lijkt een beetje mistig en wazig. Het geluid zelf is helder, maar het gevoel van iets dat in zicht komt, zoals eilanden die uit de mist oprijzen, vult de hele EP.
Track voor Track Breakdown
"Arran" is een goed voorbeeld van hoe Vellúa de fusie van veel verschillende muzikale invloeden benadert. Er is een sterke slag van percussie, inclusief framedrums en andere traditionele percussie-instrumenten. De viool die binnenkomt, heeft dat prachtige klaaglijke geluid dat voortkomt uit de Midden-Oosterse speltradities. Hugo Lee's jazzy sax zweeft daarentegen door de muziek en delicate pianotonen fonkelen eronder door. Ik heb ook genoten van de sfeer van de Franse voice-over. Dit is een luchtig, etherisch aanvoelend muziekstuk met verborgen diepten.
Van Spinditty
Er is een gevoel van een hartslag in de percussie op "Maali" die ik overtuigend vond. Ik werd ook getroffen door de klaaglijke kracht van de stem van de zanger, die diep emotioneel en expressief is. De manier waarop de akoestische gitaar van Stein Bullhansen danst en wervelt, samen met de emotionele expressie die resoneert met de stem van Tatiana Shishkova, trok me de muziek in. Ik werd ook geraakt door de manier waarop de vioolmelodie trilde van droefheid en een weemoedig gevoel terwijl het zuchtte over de sprankelende pianonoten eronder.
"Dejah" krijgt een uniek gevoel door het onmiskenbare, krachtige geluid van de Armeense abrikozenhouten hobo die bekend staat als de duduk, expressief gespeeld door Ilya Mazya. Het is een instrument met een opzwepend, bijna vocaal geluid. Het stuk is gebaseerd op een van Erik Satie's Gnossiennes voor piano, maar die duduk en framedrumpercussie en de jazzy elektrische saz van de Koerdische saz-speler Roger geven het een fris nieuw gevoel. Ik voel me vaak aangetrokken tot muziek die prachtig bronmateriaal nodig heeft en dit smaakvol verbetert, zoals dit arrangement dat doet.
Het samenspel van de Iraanse setar en Roman Lacrouts die de charango en ronroco spelen, is wat "Orénda" definieert. De setar heeft een "droog" geluid en de charango en ronroco voegen glinsterende notenstructuren toe aan het stuk. De Farsi-zang en setar worden bijgedragen door Hamed Torkaman, waardoor het nummer expressieve en emotionele lagen krijgt. Zijn stem heeft een geleefde kwaliteit en wordt gekenmerkt door het complexe samenspel van geluiden eromheen en eronder. De track heeft een open, luchtige sfeer waarin de klanken bewegen.
"Nira" is een nummer vol etherische float en glow. Het onmiskenbare geluid van Mohanad Nassers oud-spel geeft het stuk een onderscheidende kwaliteit en elektronische geluiden omhullen het en voegen een gevoel van zwevend gemak toe aan de muziek. Er is ook de heerlijk emotionele cello van Carolina Treuel die een melancholische melodie speelt, terwijl de oud een salto maakt door ingewikkelde cascades van noten. Deze track zit vol rust en zachte klanken.
Vonnis
Vellúa's EP Ancient Echo (Part 1) is een wereldreizend album vol prachtige, verschillende geluiden en een gevoel van rust en warmte. In deze tijd van dergelijke uitdagingen voor de wereld, is Ancient Echo een perfect voorbeeld van hoe we allemaal samen kunnen worden getrokken door de kracht van muziek en zijn emotionele taal.
