Vier traditionele Engelse volksliederen: muziek en feiten

Linda Crampton houdt al van kinds af aan van muziek. Ze speelt piano en blokfluit, zingt en luistert naar klassieke, folk en oude muziek.

"Ik gaf mijn liefde een kers"

Dit zachte lied wordt verondersteld een slaapliedje te zijn geweest voor het grootste deel van zijn geschiedenis, hoewel het ook een liefdeslied kan zijn geweest. Ik heb het altijd gekend als "I Gave My Love a Cherry", maar het wordt ook wel "The Riddle Song" genoemd.

Het lied dat vandaag wordt gezongen, zou gebaseerd zijn op een middeleeuws raadsellied uit het vijftiende-eeuwse Engeland. (De tekst is te zien door de link in de sectie Referentie hieronder te volgen.) Het lied werd in de achttiende eeuw door Engelse of Schots-Ierse kolonisten naar de Appalachen gedragen. Tegenwoordig wordt het beschreven als zowel een traditioneel Engels als een traditioneel Amerikaans lied, afhankelijk van het standpunt van de schrijver.

Het eerste vers presenteert vier schijnbaar onmogelijke situaties of raadsels. De tweede vraagt ​​om de antwoorden op de raadsels. De derde geeft de antwoorden. Er bestaan ​​verschillende variaties van het lied. Er zijn bijvoorbeeld twee versies van het derde raadsel bewaard gebleven, zoals hieronder weergegeven.

Ik gaf mijn liefde een kers zonder pit

Ik gaf mijn liefde een kip zonder bot

Ik vertelde mijn liefde een verhaal dat geen einde heeft (ik gaf mijn liefde een ring die geen einde heeft)

Ik heb mijn liefde een baby gegeven zonder te huilen

- Traditionele teksten (onbekende auteur)

Antwoorden op de raadsels

Volgens het nummer zijn de antwoorden op de hierboven getoonde raadsels als volgt:

Nana Mouskouri is een populaire zangeres uit Griekenland, geboren in 1934. Hoewel ze officieel met pensioen ging in 2008, kwam ze op haar tachtigste uit haar pensioen. Op basis van wat ik heb gelezen, was haar meest recente optreden in 2018.

"Wat zullen we doen met de dronken zeeman?"

"Wat zullen we doen met de (a) Drunken Sailor" is een zeemanslied. Shanties werden oorspronkelijk gezongen door zeelieden terwijl ze op zee werkten. De deuntjes hebben vaak een levendige beat en waren vroeger nuttig voor het voltooien van stevige taken aan boord van schepen. Tegenwoordig worden ze gewaardeerd als liedjes op zich.

De leeftijd van de Drunken Sailor shanty is onzeker. De vroegst bekende vermeldingen van het lied verschijnen in de eerste helft van de 19e eeuw. Het lied geeft suggesties voor het straffen van een dronken soldaat, over het algemeen zonder hem blijvend letsel toe te brengen. Zoals bij de meeste volksliederen, variëren de suggesties echter in verschillende versies van het lied. Veelvoorkomende ideeën zijn onder meer:

De meeste leden van de Irish Rovers hebben Ierse voorouders, maar de groep werd opgericht in Canada. Tegenwoordig wordt het woord "Early" in de Drunken Sailor-uitdrukking "Early in the morning" over het algemeen uitgesproken als eh-leugen, zoals in de bovenstaande uitvoering. Dit was misschien niet de oorspronkelijke gewoonte.

Enkele raadselachtige verwijzingen in de teksten

Vers twee voegt een verwijzing toe naar lelieblanke jongens gekleed in groen. De identiteit van deze jongens is een van de controverses in het lied. Hieronder worden twee suggesties beschreven.

Er zijn ook meerdere mogelijkheden voor de betekenis van enkele van de andere verwijzingen in het lied, inclusief de identiteit van de rivalen die in het derde couplet worden toegevoegd. Zonder verder bewijs kunnen we geen definitieve beslissing nemen over wat de symbolen betekenen. Het lied is leuk om te zingen, ook al weten we niet de bedoeling van sommige van de frases die we zingen.

"Widecombe Beurs"

"Widecombe Fair" is een populair verhaal uit Devon. Beurzen in de tijd van het lied waren plaatsen om vee en waren te verkopen. De Widecombe Fair bestaat nog steeds, hoewel het tegenwoordig zowel amusement als landbouwevenementen biedt. De volledige naam van het dorp waar de beurs actief is, is Widecombe-in-the-Moor. De "moor" in de naam is Dartmoor. Sommige mensen spellen Widdecombe met een dubbele d, maar een enkele d wordt tegenwoordig algemeen als de standaard spelling beschouwd.

Het lied vertelt het verhaal van een man die een schimmelmerrie leent om van en naar de kermis te komen. Hij wordt op zijn reis vergezeld door enkele vrienden. Helaas sterft de merrie tijdens de reis. Ze wordt omgevormd tot een geest die de hei achtervolgt.

Het nummer is niet alleen populair als spookverhaal. Elk couplet bevat dezelfde lijst met mensen, waardoor het verhaal voor veel mensen die het horen een humoristisch aspect krijgt. Interessant is dat volgens onderzoek uitgevoerd door de Widecombe and District Local History Group, de mensen die in het lied worden genoemd echt kunnen hebben bestaan. Het eerste couplet van het lied is hieronder weergegeven.

Tom Pearce, Tom Pearce, leen me je grijze merrie.

Allemaal langs, langs, langs lea.

Want ik wil naar Widecombe Fair gaan,

Met Bill Brewer, Jan Stewer, Peter Gurney,

Peter Davy, Dan'l Whiddon, Harry Hawke,

Oude oom Tom Cobley en zo,

Oude oom Tom Cobley en zo.

- Traditionele teksten (onbekende auteur)

The King's Singers is een groep van zes mannen die a capella zingen (zonder begeleiding). De groep werd in 1968 opgericht door mannen die onlangs waren afgestudeerd aan King's College, Cambridge.

Geschiedenis van het lied

"Widecombe Fair" werd rond 1890 gepubliceerd in een boek getiteld Songs and Ballads of the West. De verzamelaar van de liedjes in het boek was Sabine Baring-Gould, een predikant die geïnteresseerd was in Engelse volksmuziek. Zijn werk is een waardevolle bijdrage aan onze huidige kennis.

Het lied over de merrie van Tom Pearce is waarschijnlijk ontstaan ​​in het begin tot het midden van de 19e eeuw. Omdat het een verhaal vertelde over een echte kermis, een echte heide en mogelijk echte mensen, is het gemakkelijk voor te stellen dat het de interesse van de mensen in het gebied had.

Volksliederen gaan over zaken die gewone mensen aangaan, met andere woorden, voor de meesten van ons. Oude liedjes die bewaard zijn gebleven, stellen ons in staat te kijken naar de interesses en waarden van mensen in de geschiedenis. Misschien zullen de volksliederen die vandaag worden gemaakt hetzelfde doel dienen voor mensen in de toekomst.

Opmerkingen

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 15 mei 2020:

Hallo Peggy. Ik luister graag naar volksliederen, vooral traditionele.

Peggy Woods uit Houston, Texas op 15 mei 2020:

Ik kende de eerste twee nummers en luister nu met veel plezier naar de a capella-zangers in dat laatste nummer. Bedankt voor het samenstellen van deze groep Engelse volksliederen en het schrijven van enkele feiten over hen.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 09 januari 2019:

Graag gedaan, Hanna. Ik ben blij dat het artikel nuttig was.

Hanna P. op 09 januari 2019:

Heel erg bedankt! We hadden een project dat we vandaag moesten doen en we moesten volksliedjes opnemen.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 20 december 2017:

Hallo, goudsbloem. Ik vind het geweldige nummers. Ik geniet erg van ze.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 20 oktober 2017:

Bedankt voor het delen van deze informatie, Colin. Ik heb niet veel van hun muziek gehoord. Ik zal ze op YouTube verkennen.

colin powell vanaf maart op 20 oktober 2017:

Linda, Er zijn veel afbeeldingen op Youtube voor Steeleye Span en Fairport Convention.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 20 oktober 2017:

Hallo, Colin. Volksmuziek is een interessant genre. Ik kijk er naar uit om meer nummers te ontdekken van de groepen die je noemt.

colin powell vanaf maart op 20 oktober 2017:

Dat was een boeiende lezing. Ik geniet van de meeste volksmuziek van rond de eilanden. In de jaren zestig en zeventig waren er veel progressieve folkbands. Steeleye Span, Fairport-conventie. Veel van hun liedjes waren van oudsher en het onderwerp was van deze tijd. Natuurlijk behoren de Dubliners tot mijn favorieten. Mijn vader speelde vaak zijn Seven Drunken Nights. lol.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 06 september 2017:

Heel erg bedankt voor de reactie, Jackie. Het spijt me dat ik het niet eerder heb opgemerkt. Ik ben blij dat de muziek mooie herinneringen opriep.

Jackie Lynnley vanuit het mooie zuiden op 31 augustus 2017:

Bedankt dat je me terug hebt gebracht naar bergmuziek. Net zo bijzonder op zijn eigen manier en met zoveel speciale betekenis voor wie ervan houdt.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 28 maart 2017:

Bedankt, Robbert! Ik wil bergmuziek verder verkennen. Ik heb genoten van wat ik heb gehoord. Traditionele muziek kan heel interessant zijn.

Fiddleman op 28 maart 2017:

Hou van je naaf! Ik ben opgegroeid met het spelen van de muziek die we bergmuziek noemden. Er waren veel deuntjes en liedjes die door onze Schotse en Ierse voorouders naar de WNC-bergen werden gebracht. We spelen ze nog steeds en zijn zo dankbaar voor ons muzikale erfgoed.

Linda Crampton (auteur) uit British Columbia, Canada op 27 januari 2017:

Bedankt voor de uitgebreide reactie, Alun. Ik wou dat ik het kon