Top 10 vrouwelijke J-pop-artiesten uit de jaren '90 en '00

Mijn academische achtergrond ligt in de Japanse taal en cultuur. Ik ben een grote fan van J-pop muziek en cultuur.

1. Ayumi Hamasaki (浜崎あゆみ)

Debuut: 1995, 1998 (officieel)

Er zijn maar weinig Assepoester-verhalen in J-pop die zo groots zijn als die van koningin Ayumi Hamasaki. Van een eenoudergezin in het zuiden van Fukuoka City, leerde Ayumi al op jonge leeftijd wat de waarde van een dollar was. Ze ging de entertainmentindustrie in met als enig doel geld te verdienen voor haar gezin terwijl ze probeerde betekenis te vinden in haar leven.

Wat gebeurde was een toevallige ontmoeting met superproducer Max Matsuura. Binnen een paar jaar verkocht Ayumi miljoenen exemplaren van haar handgeschreven albums, en binnen de millenniumwisseling was ze "Queen of J-pop". Tegenwoordig is ze de meest succesvolle vrouwelijke soloartiest in de geschiedenis van J-pop en heeft ze haar carrière opgebouwd door super betrokken te zijn bij haar producten en imago, en zelfs door barrières op het gebied van seksualiteit en onderwerp te doorbreken. Meer dan tien jaar, tien albums en 50 singles later is Ayumi Hamasaki een van de grootste namen die ooit J-pop betreden heeft.

Ik maak er geen geheim van dat Ayu mijn favoriete artiest in de muziekgeschiedenis is. Haar verhaal, haar zeer persoonlijke muziek en haar nuchtere persoonlijkheid maken haar tot een sympathiek persoon. Ze geeft altijd iets terug aan haar fans, en ze is het type artiest waar je trots op kunt zijn om een ​​fan van te zijn.

3. Kumi Koda (倖田來未)

debuut: 2000

In tegenstelling tot Namie Amuro voor haar, breekt Kumi Koda sinds haar debuut in 2000 door in RnB. Toevallig werd ze eerste runner-up in avex' droom 2000 auditie (na oorspronkelijk te hebben gesolliciteerd bij "Morning Musume") en kreeg ze de kans om een tiener RnB idool. Haar eerste paar albums deden het echter niet goed en ze viel bijna af. Het succes kwam toen haar single "real Emotion" werd gebruikt als themalied voor de videogame "Final Fantasy X-2".

Van Spinditty

Kort daarna veranderde Kumi haar imago van tieneridool in "ero-kakkoii", wat een significante hyperseksualisering betekende. Het was een zet die echter werkte, want binnen een paar jaar in 2005 werd ze de meest succesvolle vrouwelijke soloartiest van de dag, en versloeg ze zelfs Ayumi Hamasaki. Gezien de liefde van Japan voor "schattige buurmeisjes" boven elke zweem van openlijke seksualiteit, bewees Kumi dat volwassen vrouwen die verantwoordelijk waren voor hun seksualiteit een plaats hadden in J-pop.

Afgezien van haar geweldige ballads en dansliedjes, is Kumi's optimistische persoonlijkheid een welkome aanvulling op de J-pop-industrie. Kumi's is nooit iemand die haar van de wijs laat brengen, ze heeft misschien onbedoeld een mini-seksuele revolutie geleid in het ijskoude culturele klimaat van Japan.

5. Ringo Shiina (椎名林檎)

Debuut: 1998

Als iemand in de recente geschiedenis van J-pop vaak de titel 'genie' heeft gekregen, is het Ringo Shiina (echte naam Yumiko Sheena). Niet iemand die zich laat houden door culturele verwachtingen of zelfs maar naar haar eigen platenlabel luistert, Ringo vestigde zich al vroeg in haar carrière in de late jaren 90 als een van J-rock's (een subgenre van J-pop) leidende dames. Haar unieke nasale stem, vroegrijpe teksten en beheersing van compositie en arrangement onderscheidden haar van de andere vrouwelijke soloartiesten van haar tijd, en op haar hoogtepunt werd ze pas als derde in populariteit beschouwd na Ayumi Hamasaki en Hikaru Utada.

Hoewel ik Ringo Shiina altijd heb gerespecteerd als een meesterlijke muzikant, heeft het me vele jaren gekost om echt op te warmen voor haar echte muziek vanwege haar ongemakkelijke rockstijl en zang. Maar wat me altijd zal verbazen is de structuur en perfecte symmetrie van haar derde album " Kalk Samen Kuri no Hana ". Het album is niet alleen precies 44:44 lang, maar elk nummer komt overeen met het tegenovergestelde aan de andere kant van het album. (Zie de Generasia-pagina voor een volledige uitleg.) Echt, om Ringo een "genie" te noemen, is een beetje een understatement.

7. Mika Nakashima (中島美嘉)

Debuut: 2001

Mika Nakashima kwam per ongeluk in de entertainmentindustrie terecht toen ze meedeed aan een willekeurige auditie en een rol won in een drama en de kans kreeg om het themalied op te nemen. Haar debuut "Stars" verkocht een half miljoen exemplaren, en haar debuutalbum "TRUE" bereikte nummer 1 en verkocht meer dan een miljoen exemplaren.

Mika vond haar draai in het integreren van jazz en gospel in haar muziek, twee subgenres die niet vaak eerder zijn uitgeprobeerd en getest in de reguliere J-pop. Mika's populariteit bleef zelfs met deze trends, en al snel genoten Japanse mensen in het hele land van een nieuwe golf van jazz en gospel in hun huishoudens die tegenwoordig meer populair zijn met de grote hulp van Mika Nakashima.

Mika is een andere artiest die me veel tijd heeft gekost om te waarderen, en hoewel ze niet mijn favoriete artiest is om naar te luisteren, worden haar humanitaire inspanningen in Amerika zeer gewaardeerd. Ik heb ook bewondering voor haar ontwijking van het Japanse stigma, zoals het verlaten van de middelbare school en het hebben van meerdere tatoeages. Ze is tegenwoordig ook een van de weinige artiesten die naast zingen ook geniet van een kleine acteercarrière - haar meest populaire rol was die van Nana Oozaki in de filmversie van de superhit "NANA" manga.

9. Maaya Sakamoto (坂本真綾)

Debuut: 1995

Iedereen die J-pop bekeek rond de millenniumwisseling, kwam ongetwijfeld de beroemde seiyuu (trans. stemactrice) Maaya Sakamoto tegen. Hoewel Maaya in de eerste plaats een anime-stemactrice was, was ze in de late jaren 90 en vroege jaren 00 ook een semi-succesvolle zangeres (meestal met anime-liedjes), in samenwerking met de beroemde componist Yoko Kanno.

Voor de langste tijd was ze een van de bekendste en meest succesvolle voice-acting artiesten tot Nana Mizuki in de late jaren 00. Samen braken ze door de J-pop muur en begonnen records te breken. Kort nadat Nana Mizuki het eerste #1-album van een stemacteur had behaald, behaalde Maaya ook haar eerste #1-album. Hoewel Nana Mizuki degene was die het record vestigde, had ze dit niet kunnen doen zonder Maaya's bijdrage aan de bekendheid van stemacteurs als serieuze muzikale artiesten.

Net als vele anderen uit mijn tijd was Maaya een van de allereerste artiesten die ik kende in combinatie met J-pop. Haar vele liedjes zijn zeer nostalgisch en haar zuivere stem is vandaag net zo plezierig als toen. Of ze nu met Yoko Kanno werkt of niet, Maaya Sakamoto is een van de echte groten, ook al valt ze vaak onder de radar van mensen.

10. Chihiro Onitsuka (鬼束ちひろ)

debuut: 2000

Met alle vrouwen op deze lijst die tegenspoed hebben meegemaakt en "nooit hebben opgegeven", is misschien geen enkele zo inspirerend als Chihiro Onitsuka. Hoewel er niet veel bekend is over haar verleden, heeft Chihiro nooit scrupules gemaakt over haar depressie en andere ziekten die vaak worden geminacht in de Japanse samenleving. Ze heeft haar kwellingen echter opgevangen en omgezet in prachtige muziek, vol treurige composities en zware teksten.

Haar debuutalbum "Insomnia" verkocht in 2001 meer dan een miljoen exemplaren en is tot op de dag van vandaag haar meest geprezen werk. Chihiro heeft vele breuken in haar geestelijke gezondheid overleefd, evenals een veelbesproken aanval van haar vriend in 2010.

Er zijn maar weinig zangers in de wereld die me zo ontroeren als Chihiro Onitsuka. Haar nummers "Gekkou" en "infection" blijven enkele van de meest emotioneel intense nummers die ik ooit heb gehoord.

Opmerkingen

anoniem op 09 september 2019:

Mijn favoriete twee op de lijst zijn Namie en Ayumi. Dan Shina Ringo. Het verbaast me dat Mai Kuraki en hitome niet op de lijst staan ​​omdat ik ze erg leuk vind en ze veel nummer 1-albums hadden.

anoniem op 16 mei 2019:

Na veel muziek van een aantal van deze zangeressen te hebben beluisterd, moet ik zeggen dat Namie's stem me echt heeft gewonnen, omdat ik samen met Akina het meest naar haar heb geluisterd. Net als Akina heeft ze ingrijpende transformaties van dromerige ritmische en Latinesque R en B, naar verslavende dansdeuntjes als Please Smile Again, naar hard gedreven en zachter groovende hiphop, naar oprechte ballads met dynamisch bereik in toon en emotie, vloeiende rapvullingen, al dansend met een prachtige zingende ring en resonantie in stem. Een van mijn favoriete stemmen ooit samen met Akina. Ik hou nog steeds van Shiina's stem en Kana's stem. Ik ben fan van al deze 4. Ook uit deze periode vind ik Yui's stem erg mooi. .

Anoniem op 11 mei 2019:

Heel erg bedankt voor dit artikel. Het heeft me geholpen om twee zangers te vinden waar ik heel graag naar luister. Ten eerste Ringo Sheena, een van de meest indrukwekkende zangers, songwriters en componisten die ik in moderne muziek heb gehoord, vooral in haar rocknummers, hoewel ik haar jazznummers erg leuk vind te. Het is de beste rock die ik sinds de jaren 60 heb gehoord. Weggeblazen door haar pakkende, edgy originaliteit en complexiteit en de nummers zijn heerlijk om naar te luisteren. Ten tweede, Namie Amuro die een prachtige stem combineert met snazzy dansmoves en een veelzijdigheid om zowel ballads als dansliedjes heel goed te zingen. Haar ballads en eerdere dansnummers vind ik het leukst. .

Anoniem op 08 september 2017:

Er zijn ook Masami Okui, Angela Aki, Atsuko Maeda, Yui Yoshioka, Tomiko Van en Alan Dawa Dolma.

MJS op 29 november 2015:

Waar is Miho Komatsu???

Tony op 04 mei 2015:

Waar is Izumi Sakai!? Dacht dat ze op de lijst zou staan!

hildred (auteur) uit Oregon, VS op 06 juli 2012:

Zie deel 3 voor MISIA.

sop op 06 juli 2012:

deze lijst mist de grote MISIA

hildred (auteur) uit Oregon, VS op 19 mei 2012:

Dank u. Ik raad zeker aan om ze verder te bekijken als je geïnteresseerd bent. Ik ben het ermee eens dat muziek geweldig is, ongeacht de taal - het gebeurt gewoon zo dat mijn favoriete liedjes meestal in het Japans worden gezongen.

dmop uit Cambridge City, IN op 19 mei 2012:

Ik weet niet wie deze artiesten zijn, maar ik heb het gevoel dat ik dat wel heb na het lezen van je geweldige artikel over hen en hun carrières. Ik vind dat muziek gewoon geweldig is als het op de juiste manier wordt gepresenteerd, ongeacht de taal van de teksten. Gestemd en interessant.