Inhoudsopgave:
Al is zijn hele volwassen leven een volgeling van singer/songwriters als Pete Seeger.
Pete Seeger
Paul Robeson en de Peekskill-rellen 1949
Een zanger van een ander soort maar bekend om zijn liberale opvattingen, Paul Robeson, was opgegroeid als zoon van een geëmancipeerde slaaf. Zijn vader bracht hem ertoe te geloven dat hij net zo goed was als iedereen en dat hij twee keer zo hard zijn best deed als hij met tegenspoed werd geconfronteerd. Robeson werd een begaafd atleet, acteur en zanger. Hij verscheen in Hollywood-films en op het podium van Londen. Zoals Seeger zijn bekendheid wilde gebruiken om de kansarmen in de samenleving onder de aandacht te brengen. Evenzo beledigde hij ook de gevoeligheden van de FBI die zijn vrijheid op toenemende schaal inperkte omdat hij zich uitsprak over de onrechtvaardigheden van het leven, vakbonden bevoordeelde en antikolonialistisch was.
In 1949 zou Robeson een concert geven in Peekskill, Westchester, NY. Hij nodigde Pete uit om met hem op te treden. Een paar maanden eerder had Robeson de FBI en de CIA woedend gemaakt door een door de Sovjet-Unie georganiseerde handelsbeurs in Parijs bij te wonen. Een verklaring die hij aflegde over zijn steun voor de eerlijke en gezamenlijke uitwisselingen tussen alle naties was ingrijpend gewijzigd om het te laten lijken dat Robeson onpatriottisch, communistisch en pro-sovjet was.
Het geplande concert werd uitgesteld uit angst voor intimidatie en geweld opgezweept door het gemanipuleerde communiqué. Er werd een nieuw concert georganiseerd voor 4 september 1949. Hoewel er tijdens de show geen geweld plaatsvond, werden auto's met Robeson, zijn vrienden, mede-artiesten en vakbondsactivisten daarna gestenigd door menigten lokale bewoners. Er werd gemeld dat sommige van degenen die betrokken waren bij de uitvoering uit hun voertuigen werden gehaald en zwaar werden geslagen.
New York staat
de wevers
The Almanac Singers werden in 1948 The Weavers. Ronnie Gilbert en Fred Hellerman voegden zich bij Seeger en Hays. Guthrie vertrok om solowerk na te streven.
In 1950 had de nieuwe groep een onverwachte hit met Leadbelly's "Goodnight Irene". Ook al hebben ze nooit naar roem gestreefd, of je het nu leuk vindt of niet, ze werden hot eigendom en traden op in de beste podia in het hele land. Meer succes volgde met "Tzena, Tzena, Tzena" en "Kisses Sweeter Than Wine". Maar op het hoogtepunt van hun succes werd het hen afgenomen - op de zwarte lijst gezet omdat ze communistische banden hadden. Twee jaar lang werkten ze in een professionele omgeving. Geen enkele concertzaal zou ze boeken, geen platenmaatschappij zou ze opnemen en geen radiostation zou ze spelen. Hun manager, Harold Leventhal, besloot dat hij een grote gok zou wagen. Carnegie Hall stemde ermee in om een Weaver's concert te organiseren als ze de huursom vooruit betaalden. Op de een of andere manier werd het geld bij elkaar gebracht en iedereen hield zijn adem in om te zien of er iemand kwam. Ze hoefden zich geen zorgen te maken, de vraag naar tickets was zo groot dat er vijf concerten hadden kunnen plaatsvinden.
De Wevers werden herboren. Ze bleven opnemen en optreden. Maar Pete Seeger kreeg ruzie met de groep over een sigarettenreclame die ze zouden maken. Hoewel hij zijn contractuele verplichtingen nakwam, verliet Seeger de groep als permanent lid.
Van Spinditty
HUAC
In 1955 werd Pete gedagvaard om voor "HUAC" (House Un-American Activities Committee) te verschijnen vanwege zijn politieke voorkeuren. Toen hij werd ondervraagd over zijn overtuigingen en politieke connecties, antwoordde Seeger: "Ik ga geen vragen beantwoorden over mijn vereniging, mijn filosofische of religieuze overtuigingen of mijn politieke overtuigingen, of hoe ik bij verkiezingen heb gestemd, of een van deze privéaangelegenheden. Ik denk dat dit zeer ongepaste vragen zijn voor elke Amerikaan om te stellen, vooral onder dwang als deze. reactie leidde ertoe dat Pete in 1957 werd aangeklaagd wegens minachting van het Congres, in 1961 schuldig werd bevonden en veroordeeld tot een gevangenisstraf van een jaar. De zaak werd in hoger beroep gestuurd en in 1962 vernietigd wegens een technisch probleem. De dag na zijn succesvolle beroep nam hij zijn familie mee op een wereldreis naar
