Todd La Torre

Ik ben een geobsedeerde hardrock & heavy metal fan en verzamelaar sinds het begin van de jaren 80. Als het een goede gitaarriff en houding heeft, doe ik mee.

Todd La Torre - "Verheug u in het lijden"

Rat Pak Records, 2021

13 nummers, looptijd: 58:26

Het was interessant om te zien hoe Todd La Torre de afgelopen tien jaar op de voorgrond kwam van heavy metal. Na jarenlang contributie te hebben betaald bij lokale hardrockbands in zijn geboorteland Florida, werd La Torre in 2009 plotseling uit de vergetelheid gerukt toen de cult-progressieve metalact Crimson Glory een nieuwe zanger nodig had. Todd fronted C.G. voor meerdere jaren, maar plannen voor een nieuw studioalbum liepen vast en leidden tot zijn vertrek uit die band.

Todds zichtbaarheid nam in 2012 enorm toe toen de ervaren metalband Queensrÿche aanklopte, op zoek naar een vervanger voor hun iconische zanger Geoff Tate. Onnodig te zeggen dat Todd een paar hele grote schoenen moest vullen, en het kostte wat tijd om de twijfelaars het zwijgen op te leggen, maar nu, na drie studioalbums met Queensrÿche, denk ik dat het veilig is om te zeggen dat de fans van de band La Torre hebben geaccepteerd als de nieuwe sheriff in dorp.

Toen de tourplannen van Queensrÿche in 2020 werden opgeschort vanwege de Coronavirus-pandemie, maakte La Torre goed gebruik van de onverwachte rusttijd door zijn allereerste soloalbum op te nemen. Rejoice in the Suffering, dat in februari 2021 werd uitgebracht via Rat Pak Records, was in wezen een tweemansproject, met La Torre op leadzang en drums en Craig Blackwell (een oude vriend en bandmaat van Todd's uit de Florida-scene) die optrad alle gitaren, bas en keyboards. Samen heeft dit duo een verrassend zware, maar toch behoorlijk melodieuze plaat losgelaten die Todd's aanzienlijke vocale capaciteiten in een aantal verrassende nieuwe richtingen rekt. Het is duidelijk dat deze man meer inhoudt dan zijn werk met Queensrÿche je wil doen geloven!

"Verduisterde Majesteit"

Van Spinditty

De liedjes

De nummers op Rejoice in the Suffering onthullen een zwaardere, agressievere kant aan Todd's stem en persoonlijkheid. Sommige Queensrÿche-fans zullen misschien verbaasd zijn over de wreedheid van nummers zoals de knallende opener "Dogmata" of "Darkened Majesty", die veel lijken op Rob Halford's agressieve solo-materiaal (ala Fight's War of Words of Halford's Crucible). Het grillige, bochtige gitaarwerk van "Critical Cynic" en Todd's grommende, venijnige zang op het titelnummer brengen een beetje Nevermore's verpletterende power/thrash-geluid in de mix. (Ik denk dat ik Todd zelfs een paar doodsgrom hoor uithalen op de achtergrond van "Rejoice!")

"Vexed" begint met een zachte noot voordat het transformeert in een pissig powermetal-monster dat had kunnen werken als een iets scherper Queensrÿche-nummer, en dan trappen Todd en Chris het pedaal op de grond en raken thrash-snelheid met de full-bore "Vanguards of the Dawn Wall", het snelste, meest furieuze nummer op het album tot nu toe. Todd brult zoals Chuck Billy van Testament op deze, voordat hij de zaken afrondt met het langzaam brandende, naar beneden gestemde kraken van "Apology", dat een vleugje melodieuze death metal (!) heeft tijdens de refreinen.

"Apology" sluit het album zelf af, maar mijn exemplaar van de cd bevat drie bonustracks, die allemaal de hoge standaard van de voorgaande tien nummers hooghouden. "Fractured" is een rechttoe rechtaan metal-cut ala moderne Judas Priest, gevolgd door "Set it Off", dat samenklontert met een zoete Pantera-achtige groove / plof. Het laatste nummer, "One By One", is het meest "extreme" nummer op de schijf; het intro heeft wat atmosferische black metal (!) vibes voordat het verandert in een vol melodieus death/thrash festijn, met Todd met een legitiem demonisch gehuil, ala Anders Fridén van In Flames. Als je Todd ooit hebt afgedaan als een gewone Geoff Tate-kloon, bekijk dan deze track en bereid je voor om naar school te gaan!

"Kruispunt naar waanzin"

Samenvattend

Rejoice in the Suffering sloeg me bij de eerste draai volledig op mijn reet en bracht sindsdien veel tijd door in mijn speler. Ik wist dat dit album goed zou zijn, maar ik had geen idee dat het ZO goed zou zijn!

Ik was al een fan van Todd's dankzij zijn werk met Queensrÿche, maar na meerdere luisterbeurten naar Rejoice in the Suffering moet ik toegeven dat ik hem in een geheel nieuw licht zie. Todd is niet alleen een slechte zanger, hij is een multi-getalenteerde instrumentalist en componist die in staat is om in vrijwel elk metalgenre te werken dat hij kiest. Het is duidelijk dat Queensrÿche niet optimaal gebruik heeft gemaakt van de aanzienlijke capaciteiten van deze man!

Er valt eigenlijk niets meer te zeggen (behalve "KOOP DIT ALBUM!"), dus ik zal deze recensie beëindigen door een wijs advies van de heer La Torre zelf te citeren, van de inwijdingspagina van het cd-boekje: "Kom op, en blijf metaal, klootzakken!" Genoeg gezegd!

"Voorhoede van de Dawn Wall"