Een tijdlijn van technologische vooruitgang zoals verteld door 15 countrynummers

Ik ben een fan van countrymuziek en ik hou ervan om country-afspeellijsten voor de feestdagen en verschillende thema's te maken.

1975-CW McCall: "Konvooi"

Hoewel de CB-radio (burgerband) in 1945 werd uitgevonden door Al Gross, de uitvinder van de Walkie-Talkie en eigenaar van de Citizen's Radio Corporation, begon de CB-radio-rage pas in de jaren zeventig. Tegen het einde van de jaren zestig zorgden technologische ontwikkelingen, waaronder het gebruik van solid-state elektronica, ervoor dat de kosten en de grootte van CB-radio's aanzienlijk konden worden verminderd, waardoor de technologie beschikbaar werd voor het grote publiek, terwijl deze voorheen alleen beschikbaar was voor specialisten en enthousiastelingen.

Ondanks deze vooruitgang ontdekte het publiek pas het ware potentieel van CB-radio, toen de oliecrisis een omslagpunt bereikte. Midden in de oliecrisis heeft de federale regering een landelijke maximumsnelheid van 55 mph uitgevaardigd om brandstof te besparen. Hoewel effectief, kost de nieuwe regel vrachtwagenchauffeurs veel geld en tijd. Met hun eigen trucker CB-jargon begonnen ze handvatten (bijnamen) op hun CB-radio te gebruiken om elkaar te waarschuwen waar de Smokey Bears (politieagenten) berenvallen (snelheidscontroles) hadden opgezet en waar benzinestations het goedkoopst waren.

Ze gebruikten het zelfs om konvooien en blokkades op te zetten om te protesteren tegen de strengere regels en voorschriften die de federale regering hen oplegde. Dit bleek een van de eerste keren te zijn dat technologische vooruitgang in communicatie mensen hielp om een ​​gemeenschap te vormen met mensen die ze nog nooit hadden ontmoet, om een ​​gemeenschappelijk doel te bereiken. Dit nieuwe nummer, naast andere zoals " White Knight " van Cletus Maggard, liet het publiek kennismaken met het verbazingwekkende potentieel van deze technologie.

1978-Paul Evans: "Hallo, dit is Joanie"

In een moderne wereld, waar steeds minder mensen een vaste telefoonlijn hebben, laat staan ​​een antwoordapparaat, is het moeilijk te geloven dat in 1978, toen Paul Evans 'Hallo, dit is Joanie' uitbracht, antwoordapparaten ultramodern waren technologie die niet algemeen wordt aangetroffen in Amerikaanse huishoudens.

Hoewel het eerste antwoordapparaat met magnetische opname (dezelfde opnametechnologie als op cassettebandjes) in 1898 werd uitgevonden door Valdemar Poulsen, duurde het tot 1949 voordat het eerste commercieel succesvolle model, de Electronic Secretary genaamd, aan het Amerikaanse publiek werd geïntroduceerd. Zelfs toen bleven antwoordapparaten duur en waren ze beperkt tot bedrijven en de rijken. Het duurde echter tot de bedrijfsherstructurering van AT&T in 1984 voordat betaalbare modellen op de markt kwamen.

Het modernere digitale antwoordapparaat, dat gebruikmaakt van solid-state opname, werd pas in 1982 uitgevonden door James P. Mitchell. Gezien de beperkte beschikbaarheid van antwoordapparaten ten tijde van de release van het nummer, was "Hello, This is Joanie" technologisch zijn tijd ver vooruit.

Misschien was het daarom de eerste hit van Paul Evans in bijna twintig jaar. Het nummer volgt het verhaal van een man die na een lange nacht drinken ruzie heeft met zijn vriendin. In plaats van haar te overtuigen om te blijven, laat hij haar naar huis rijden. De volgende dag belt hij haar huistelefoon, maar krijgt alleen het antwoordapparaat. Later belt zijn vriend hem om hem te laten weten dat Joanie is omgekomen bij een auto-ongeluk.

1986-Randy Travis: "1982"

Tegen de tijd dat Randy Travis "1982" opnam voor zijn debuutalbum Storms of Life, behoorden Operators al tot het verleden; in de openingszin van het nummer zingt Travis echter "Operator, please connect me with 1982."

In de begindagen van de telefoons waren operators absoluut noodzakelijk. In feite hadden vroege telefoons niet eens nummers, de oproep werd automatisch doorgeschakeld naar de telefoniste toen de telefoon de houder verliet. Voor telefoons die volgden, moest een persoon eerst de telefoniste bellen door 0 te kiezen voor lokale gesprekken of 00 voor interlokale gesprekken. Vervolgens zouden ze de operator vragen om hen te "verbinden" met een persoon of partijlijn. De operator zou dan letterlijk de lijn in de juiste aansluiting steken om het circuit op het schakelbord te voltooien.

Hoewel het aantal lokale klanten klein bleef, was het werk van een operator relatief eenvoudig. Ze leerden hun klanten kennen en gaven vaak informatie zoals het weer, nieuws, sportresultaten, het tijdstip van de dag en zelfs lokale roddels.

Naarmate de tijd verstreek, beperkten de technologische vooruitgang en het bedrijfsbeleid sterk wat hun operators wel en niet tegen klanten konden zeggen; echter, zoals dit nummer van Randy Travis en andere zoals " Operator " van Jim Croce laten zien, was er nog steeds ruimte voor menselijke verbinding. Uiteindelijk maakten computers en meer geavanceerde digitale technologie de behoefte aan operators volledig overbodig. Tegenwoordig zijn operators alleen nog nodig om collect calls te voltooien.

1991-Travis Tritt: "Hier is een kwart [bel iemand die erom geeft]"

Tegenwoordig zie je misschien nog steeds betaaltelefoons in het stadslandschap, maar deze ooit essentiële machines voor de Amerikaanse infrastructuur zijn niets meer dan vervallen overblijfselen geworden.

Van Spinditty

De eerste telefooncel, uitgevonden door William Gray, werd in 1889 op een hoek in Hartford Connecticut geïnstalleerd, iets meer dan honderd jaar voordat Travis Tritt zijn ex-vriendin beleefd een kwartje gaf en haar zei 'iemand te bellen die om je geeft'. De allereerste betaaltelefoons werkten door de telefoniste met een piepklein belletje te laten weten dat er een munt in de automaat was gedruppeld. De telefoniste verbindt de beller dan met de gewenste partij.

William Gray's visie op openbare betaaltelefoons werd bijna een eeuw lang een gerealiseerd onderdeel van het Amerikaanse landschap. In 1990 waren er alleen al in de Verenigde Staten meer dan 2 miljoen telefooncellen. Tegenwoordig zijn de meeste betaaltelefoons verwijderd of getransformeerd. De iconische Londense betaaltelefoons zijn omgebouwd tot van alles, van mini-kunstgalerijen tot info-stops voor toeristen.

1992-Hank Williams Jr.: "Fax Me a Beer"

Hoewel de toon van 'Fax me a Beer' op zijn best sarcastisch is, laat de oude Bocephus doorschemeren dat hij niet zo gefrustreerd zou zijn door de veranderende tijden, als hij een machine zou kunnen uitvinden die hem een ​​biertje of zelfs 'een echt levend meisje." Dit is natuurlijk grappig bedoeld - technologie in de jaren 90 was niet in staat om objecten of mensen door de ruimte te teleporteren.

Moderne natuurkundigen hebben echter gesuggereerd dat teleportatie theoretisch mogelijk is met behulp van kwantumfysica. Natuurkundigen theoretiseren dat men objecten zou kunnen teleporteren door instructies te sturen om het geteleporteerde object op een andere plaats te assembleren met behulp van verschillende moleculen. Wetenschappers hebben elektronen, fotonen van licht en zelfs calciumatomen kunnen teleporteren.

Bekijk de onderstaande video voor een duidelijker beeld van wat natuurkundigen wel en niet kunnen bereiken met behulp van kwantumteleportatie. Hoewel faxapparaten tegenwoordig geen objecten of mensen kunnen teleporteren, worden ze nog steeds gebruikt in bedrijven, scholen en andere organisaties. Hoewel uitgevonden in 1843 door een Schot genaamd Alexander Bain, waren faxapparaten pas in de jaren tachtig mainstream in de Amerikaanse zakenwereld. Ze blijven populair ondanks de komst van e-mail.

Zoals veel countryzangers en fans verlangt Hank Williams Jr. vaak naar een eenvoudiger tijd. Nummers als 'A Country Boy Can Survive' (1981) en 'It's About Time' (2015) projecteren een pijnlijke kreet van nostalgie die het verleden viert om zijn ruige, stoere karakters en moderne countrymuzikanten veroordeelt voor hun 'rare popmuziek'. countrygeluid.”

Het is dan ook geen verrassing dat "Fax Me a Beer" een soortgelijk gevoel heeft. Hij betreurt het snelle tempo van technologische innovatie en zingt: "Wat ik dacht dat vorige maand nieuw was, deze maand is geschiedenis." Het is waar dat het lijkt alsof Apple een nieuwer en sneller model uitbrengt zodra je het nieuwe beste in handen krijgt, waardoor het jouwe tragisch verouderd is.

Bovendien voelen velen zoals Hank zich achtergelaten en verward wanneer de technologie waaraan ze gewend zijn geraakt verouderd raakt, waardoor ze de "29000-functies" op hun "gloednieuwe videorecorder" niet kunnen gebruiken. Wat waar blijft, ongeacht klachten, is dat deze grote oude wereld steeds verandert, dus je kunt er maar beter aan wennen.

1994-Collin Raye: "Dat is mijn verhaal"

In That's My Story zingt Colling Raye het verhaal van een echtgenoot die 's ochtends na een lange nacht kaarten met zijn vrienden thuiskomt tegen een boze vrouw die haar echtgenoot begrijpelijkerwijs verdenkt van 'hanky panky'. De man beweert in eerste instantie dat hij in de hangmat buiten in slaap is gevallen, maar zijn verhaal wordt al snel ontrafeld als zijn vrouw onthult dat ze de hangmat de week ervoor op zolder heeft gezet. Hierdoor kan hij niets anders doen dan 'om genade smeken en de bittere waarheid onder ogen zien'.

Aan het einde van het nummer stelt hij voor dat ze "een mobiele telefoon nemen", zodat ze zich geen zorgen hoeft te maken. In 1994, ten tijde van de release van het nummer, waren mobiele telefoons nog een nieuwe technologie die niet veel door het publiek werd gebruikt. In 1992, slechts twee jaar eerder, introduceerde Nokia de Nokia 1011, 's werelds eerste digitale handheld-telefoon. Het duurde echter tot 1996, toen Nokia de Nokia 9000 uitbracht dat mobiele telefoons echt populair werden.

1998-Cledus T. Judd: "Eerste Redneck op internet"

Cledus T. Judd is geprezen als 'het antwoord van countrymuziek op Weird Al Yankovic', dus het is geen verrassing dat 'First Redneck on the Internet' vol staat met ruwe, vaak zelfspot over stereotypen van rednecks. In dit nummer beschrijft Judd het verhaal van een man wiens vrouw "er vandoor is gegaan met [zijn] tv-toestel", waardoor hij radeloos achterblijft als hij zich realiseert dat hij Rick Flairs titelgevecht niet kan zien.

Nadat hij tot God heeft gebeden om hem te helpen, vindt hij wat volgens hem een ​​nieuw tv-model is, Macintosh genaamd. Wanneer hij de doos opent, breekt hij "in een koud, koud zweet", uit het besef dat hij "de eerste redneck op internet" was. Van daaruit vertelt Judd hoe hij wraak neemt op zijn ex-vrouw door haar bankrekening leeg te pompen, haar water af te sluiten en zelfs haar baas te e-mailen om te zeggen dat "ze zijn baan tegen het einde van de week zou hebben." Uiteindelijk komt zijn vrouw terug met de tv, maar Judd zegt haar onbeschaamd dat ze "rechtstreeks naar AOL" moet gaan.

Hoewel dit nummer humoristisch bedoeld is, belicht het echte problemen die internetgebruikers tot op de dag van vandaag teisteren sinds de oprichting van het World Wide Web in 1990. Mensen hebben een schokkende hoeveelheid macht en anonimiteit op internet, waardoor ze misbruik kunnen maken van en misbruik maken van hun bevoegdheden om anderen op te lichten en schade aan te richten. Zoals Judd zelf zegt, wordt zijn karakter een 'bonafide, landelijke cyberbedreiging'.

1999-Alabama: twintigste eeuw

Vlak voor de millenniumwisseling, te midden van een groeiende paniek over Y2K, de ingebeelde catastrofe waarin mensen dachten dat veel van de nieuwe computers en elektronica zouden crashen, waardoor alles zou ontstaan, van vliegtuigen die uit de lucht vallen tot het verlies van essentiële financiële gegevens, Alabama bracht een nummer uit dat opvallend vrij was van angst.

Terwijl het grootste deel van de wereld zich zorgen maakte of de praktijk van het coderen van jaren alleen met hun laatste twee cijfers zou leiden tot een collectieve ineenstorting van de technologie van de wereld, prees Alabama hoe ver de mensheid in de vorige eeuw was gekomen. Ze noemen alles, van vliegtuigen, airconditioning tot het debuut van televisie en internet. Alabama vertelt ons wijselijk dat tijd wensen om te stoppen nutteloos is, omdat "we niet terug kunnen gaan, zelfs als we het proberen", dus "gewoon glimlachen en vaarwel zwaaien".

2001-Blake Shelton: "Austin"

Volgens Time Magazine was eind 2013 bijna 41 procent van de Amerikaanse huishoudens draadloos. Waarom een ​​vaste lijn gebruiken als u uw mobiele telefoon overal kunt beantwoorden? Tegenwoordig groeit dat aantal alleen maar omdat zowel oudere volwassenen als millennials vaste lijnen laten vallen om een ​​paar dollar op hun maandelijkse rekeningen te besparen.

Het verdwijnen van vaste lijnen betekent ook dat traditionele antwoordapparaatsystemen tot het verleden behoren. Bovendien schrikken jonge volwassenen steeds meer terug voor het gebruik van voicemail op hun mobiele telefoons, en geven ze de voorkeur aan sms. Dit laat "Austin" achter wiens verhaal afhankelijk is van een antwoordapparaat dat ernstig verouderd is voor moderne luisteraars. Blake Shleton vertelt het verhaal van een meisje dat haar geliefde verlaat om terug te keren naar haar geboorteplaats, zonder een nummer achter te laten zodat hij haar kan bellen. Bijna een jaar later belt ze zijn huistelefoon om een ​​bericht op het antwoordapparaat te vinden dat zijn liefde voor haar nog steeds verkondigt. “P.S. als dit Austin is, hou ik nog steeds van je.'

Niet alleen behoren antwoordapparaten tot het verleden, maar veel millennials zullen niet eens hun voicemailbox op hun mobiele telefoon installeren, laat staan ​​ze controleren. Ook dit nummer laat zien hoe relatief eenvoudig het was om minder dan twintig jaar geleden te verdwijnen. In het nummer kan haar minnaar letterlijk geen contact met haar opnemen omdat ze geen nummer heeft achtergelaten. In de wereld van vandaag, waar de meeste mensen lid zijn van ten minste één vorm van sociale media, is verdwijnen een veel moeilijkere taak.

2007-Brad Paisley: "Online"

"Online" is een humoristisch nummer dat mede is geschreven en uitgevoerd door Brad Paisley in 2007, net voordat Myspace het hoogtepunt van zijn succes bereikte als de meest bezochte sociale netwerksite in 2008, met 75,9 miljoen bezoekers per maand. Myspace, dat op 1 augustus 2003 werd gelanceerd, introduceerde een heel nieuw tijdperk van sociale media en werd de voorloper van modernere platforms zoals Facebook, Twitter, Instagram en Snapchat die een integraal onderdeel van het moderne leven zijn geworden.

In het lied van Paisley vertelt hij het verhaal van een jonge sukkelige man die zichzelf op internet transformeert in de coole en mysterieuze vangst. Hoewel humoristisch, legt het nummer de problemen bloot die de anonimiteit van het internet met zich meebrengt. Mensen kunnen liegen en anderen bedriegen om redenen die zo onschuldig zijn als het willen voelen wat cooler, om redenen die zo angstaanjagend zijn als het richten op en lokken van slachtoffers voor diefstal en aanranding. Zelfs als de meeste mensen niet proberen mensen te vangen of slachtoffers te targeten, zijn we misschien allemaal een beetje schuldig aan liegen op internet om onszelf aantrekkelijker te maken.

2008-Alan Jackson: "Ik hou nog steeds van Bologna"

In de snelle wereld van vandaag, vol elektronische afleiding, begrijpt Alan Jackson dat hoe geweldig technologische innovatie ook is, er een aantal simpele dingen in het leven zijn die nooit kunnen worden vervangen, zoals "bologna op wit brood", "het geluid van een whippoorwill over een landweg, 'het gras tussen je tenen, de zonsondergang en de liefde van een goede vrouw.

Jackson vertelt ons dat hij dol is op zijn "50 inch HD-plasma" met zijn 500 kanalen en het gemak waarmee hij muziek kan downloaden, maar dat hij vooral niet geïnteresseerd is in zijn laptop en mobiele telefoon. Misschien komt dat omdat hoewel technologie "het leven in veel opzichten beter maakt", er enkele dingen zijn die het gewoon niet kan vervangen. Dus neem af en toe een pauze en koppel alles los.

2009-Brad Paisley: "Welkom in de toekomst"

In Brad Paisley's hit, "Welcome to the Future", bezingt hij zijn verbazing over hoe ver we zijn gekomen. Je kunt Pac Man niet alleen op je telefoon krijgen en overal en altijd tv kijken op tablets, computers en smartphones, maar we kunnen ook contact maken met mensen over de hele wereld via videochats, sms'en, sociale media en meer.

De verbindingen die mensen kunnen maken en onderhouden zijn niet de enige voordelen, moderne technologie heeft onze wereld uitgebreid en bijgedragen aan veranderende maatschappelijke opvattingen. In de laatste regel van het lied herinnert Paisley zich dat op de middelbare school het teruglopen van het voetbalteam werd bedreigd door de KKK omdat ze de witte thuiskomstkoningin uitvroeg.

Hij verwondert zich over hoe de collectieve wil van mensen, geholpen door technologie die is ontworpen om mensen samen te brengen, echte en significante verandering in de wereld teweeg heeft gebracht. Het is belangrijk voor ons om te onthouden hoe krachtig we kunnen zijn als we samen staan, en moderne technologie maakt het verbinden met anderen om een ​​gemeenschappelijk doel te bereiken meer mogelijk dan ooit tevoren.

2014-Miranda Lambert: "Automatisch"

Countrymuziek heeft een haat-liefdeverhouding met verandering. Veel nummers bevatten teksten die het verleden verheerlijken en het heden bekritiseren. Zoals we kunnen zien, is het niet alleen met Hank Williams Jr. die er zo over denkt, country-muziekdiva Miranda Lambert deelt zijn nostalgische opvattingen.

Hoewel het een populaire mening is, is het niet productief om zo verstrikt te raken in wensen voor het verleden dat je vergeet in het heden te leven. Het feit dat dingen in het heden anders werken, maakt ze niet erger. Technologische innovaties hebben talloze levens ten goede veranderd. Het heeft duizenden mensen in staat gesteld om tijd te besparen en hun energie te concentreren op hun gezin en hun ware passies.

Vóór de jaren dertig zwoegden vrouwen zich uit in hun karweitjes, besteedden uren per dag aan de was en gingen naar de markt omdat er geen koelkasten waren. Apparaten maakten tijd vrij voor vrouwen om hun eigen projecten na te streven en hielpen hen te inspireren om carrières en passies na te streven die voorheen voor hen gesloten waren. In het verleden duurde het dagen voordat brieven arriveerden, maar door de komst van telefoons en uiteindelijk mobiele telefoons konden mensen gemakkelijk met hun dierbaren praten. Dus, hoewel het goed is om terug te denken aan de "goede oude tijd", onthoud gewoon dat het heden veel voordelen heeft die het verleden nooit had.

2014-Lady Antebellum: "Barman"

Hoewel Lady Antebellum's "Bartender" niet specifiek over technologie gaat - het is meer een lied dat de hele nacht door een feestje gaat na het uiteenvallen - bevat het een sleutelzin die je tegenwoordig door veel jonge mensen kunt horen uitspreken. In de eerste regels van het nummer dat Hillary Scott zingt: "Al mijn meisjes blijven mijn telefoon gewoon opblazen." Als je de uitdrukking "mijn telefoon opblazen" op Google opzoekt, zul je zien dat het betekent "iemand herhaaldelijk bellen en / of iemand veel sms-berichten sturen".

Wat interessant is aan deze zin, is niet de actie die het weerspiegelt, het is het feit dat naarmate nieuwe technologie opkomt, er ook nieuwe manieren moeten ontstaan ​​om over die technologie te praten. De uitdrukking "mijn telefoon opblazen" is slechts een van de vele die de afgelopen decennia zijn gemaakt om het communiceren en het beschrijven van onze ervaringen gemakkelijker te maken. De opkomst van nieuwe woorden en zinnen laat zien hoe technologie een integraal onderdeel is geworden van onze moderne samenleving.

2017-Luke Bryan: "Licht het op"

Mobiele telefoons maken directe communicatie eenvoudig, misschien te simpel.Ondanks de talloze voordelen die mobiele telefoons bieden en hun potentieel om mensen met elkaar te verbinden, kunnen ze mensen ook een beetje gek maken. In de moderne datingscene zullen velen je vertellen dat ze een ongezonde hoeveelheid tijd besteden aan het piekeren over sms-berichten, of het gebrek daaraan.

Mensen denken snel dat hun partners hen negeren, en besteden uren aan het piekeren over de bedoelde toon van een enkel sms-bericht. Dit kan een ongezonde obsessie veroorzaken, zoals Luke Bryan opmerkt in zijn nummer "Light It Up", waarin een man te horen is die geobsedeerd is door het controleren van zijn telefoon, en zich vaak zoemgeluiden of meldingen voorstelt die er gewoon niet zijn. Het gemak waarmee we met elkaar kunnen communiceren, creëert weinig ruimte voor onafhankelijke ruimte en zorgt ervoor dat mensen verwachten dat hun SO constant met hen communiceert. Misschien moet iedereen proberen zich wat minder zorgen te maken en wat meer te vertrouwen.

Laat je opmerking beneden achter!

Snajo op 14 januari 2018:

Dit is superleuk!