De vroege geschiedenis van de symfonie: oorsprong en evoluerende structuur

Ik ben al meer dan zes jaar online schrijver. Ik ben componist, muzikant en een gepassioneerd pleitbezorger voor de kunsten.

De eerste symfonieën

De eerste symfonieën ontstonden in de jaren 1730 rond Milaan en de omliggende regio Lombardije. Ironisch genoeg kan de symfonie een groot deel van haar oorsprong herleiden tot opera, het toppunt van vocale klassieke muziek. Ouvertures, die aan het begin van Italiaanse opera's werden gespeeld, werden Sinfonia's genoemd, en daar dankt de moderne symfonie aan.

De eerste symfonieën bevatten meestal slechts drie delen en werden geschreven voor veel kleinere orkesten (25-30 personen), en ze hadden veel kortere lengtes (10-20 minuten) dan waarvoor hun opvolgers symfonieën schreven. Ze volgden meestal een snel-langzaam-snel bewegingsstructuur waarbij het eerste deel meestal een allegro was, het tweede deel een andante, en de finale zou een dansbeweging zijn gebaseerd op een dans die destijds populair was, zoals een gigue of een menuet. .

De meest prominente componist van de vroegste symfonieën was de Italiaanse componist Giovanni Battista Sammartini. Sammartini nam de snel-langzaam-snel bewegingsstructuren op in de meeste van zijn symfonische werken, en hij begon een eerdere versie van de sonatevorm te gebruiken voor zijn eerste delen. Sonatevorm was een veelgebruikte structuur voor de eerste delen van vele volgende symfonieën. De populariteit en het succes van de symfonie zorgden ervoor dat het zich over Europa verspreidde en bleef groeien als muzikaal medium.

De symfonie in Mannheim

Terwijl de symfonie zijn weg baande door Europa, was een van de meest opvallende bestemmingen, voordat het werd geassocieerd met Wenen en Parijs, in de Duitse stad Mannheim. Halverwege de 18e eeuw was Mannheim een ​​van de meest actieve muzikale centra in Europa, en het orkest had een reputatie opgebouwd als een van Europa's beste onder de Boheemse componist Johann Stamitz.

Mannheims betekenis voor de geschiedenis van de symfonie heeft niet alleen te maken met het genre, maar ook met de ontwikkeling van het orkest, het belangrijkste voertuig van de symfonie. Het orkest van Mannheim stond bekend om zijn grote veelzijdigheid en dynamisch bereik en zette een nieuwe standaard die de rest van Europa moest proberen bij te houden

. Het vermogen van het orkest om van heel zacht naar heel luid te gaan, werd door Europese tijdgenoten het Mannheim Crescendo genoemd, en veel latere componisten begonnen van dit geluid te profiteren door het in hun composities op te nemen. Door de lat voor orkestuitvoeringen hoger te leggen, moedigde het meer componisten aan om te proberen symfonieën te schrijven.

Stamitz droeg ook bij aan de groei van de symfonie door als eerste componist regelmatig vierdelige symfonieën te componeren. Het extra deel dat hij toevoegde was het menuet en trio, dat hij als derde deel zou plaatsen voordat hij zijn symfonieën afsloot met een Presto-finale.

Stamitz breidde ook de lengte van de sonatevorm in de eerste delen van zijn symfonieën uit en bood een groter contrast tussen de twee themagroepen die in de sonatevorm zijn opgenomen in vergelijking met zijn voorgangers (dit is te horen in Stamitz' Symfonie in Es op. 11 #3). Ook breidde hij het orkest uit door meer instrumenten en nieuwe instrumenten aan de symfonie toe te voegen, zoals hobo's en hoorns.

De symfonie en Joseph Haydn

De symfonie kende zijn grootste groei onder de Oostenrijkse componist Joseph Haydn. Tegen het einde van Haydns leven had hij meer dan 100 symfonieën geschreven en hij had het genre gevormd tot hoe we het tegenwoordig grotendeels herkennen. De geschiedenis herinnert zich Haydn als de vader van de symfonie vanwege de kwaliteit van zijn werken en omdat de vroegste symfonieën die regelmatig werden uitgevoerd tijdens de geboorte van de gemeenschappelijke oefenperiode in de 19e eeuw, die van Haydn waren.

Haydn standaardiseerde de vierdelige vorm. Een typische Haydn-symfonie zou als volgt zijn gestructureerd:

Met deze opzet zou Haydn de zeggingskracht van de symfonie vergroten en een standaard zetten voor alle volgende componisten van symfonische muziek.

Haydns symfonische schrijven groeide in de loop van zijn carrière. De groei van zijn symfonische schrijven is gemakkelijker te horen wanneer zijn compositorische output wordt opgedeeld in 3 tijdsperioden: vroeg, midden en laat.

Van Spinditty

Vroege geschiedenis van de symfonie en aanbevolen luisterplezier

Hoewel Haydn de eerste componist is die symfonieën heeft geschreven die tijdens zijn leven en na zijn dood regelmatig werden uitgevoerd, was hij niet de grondlegger van de symfonie (een veel voorkomende misvatting). Momenteel is er geen enkele persoon die kan worden gecrediteerd met het uitvinden van de symfonie; het begon eerder als een populair concertevenement in Italië en verspreidde zich door heel Europa en uiteindelijk naar de rest van de wereld, terwijl het groeide en evolueerde.

Tegen de tijd dat Haydn stierf, was de symfonie het hoogtepunt van instrumentale klassieke muziek geworden. De deur stond open voor Beethoven en vele andere grote componisten om de heerschappij over symfonisch schrijven over te nemen en het te transformeren in de kunstvorm die we het vandaag de dag herkennen.

Aanbevolen luisteren:

Opmerkingen

Geen naam op 13 november 2018:

Je hebt mijn opdracht "ontwikkeling van de symfonie" gered. Dank je wel.

DON VENTURA op 12 mei 2018:

begrijp niet waarom Sammartino niet meer erkenning krijgt als de grondlegger van de opera, ook al werd de vorm met de tijd verfijnder.

peter op 26 april 2018:

Interessant

Sam Haarish op 22 februari 2018:

Ik heb meer geleerd..Bedankt..

Maria op 21 februari 2018:

Het vertelt je hierboven, Stamitz voegde een extra beweging toe - het trio of menuet (dat vervolgens door Beethoven werd vervangen door een Scherzo)

Ady op 11 januari 2018:

Ja ja ja, maar WAAROM schreef Haydn symfonieën in specifiek 4 delen (na een tijd 3 delen te hebben gebruikt)

El Chapo op 06 april 2017:

sms me amelia grigs

Tapio Tuomela op 20 augustus 2016:

Bedankt voor het artikel. Slechts twee opmerkingen: Stamitz heeft de hobo niet toegevoegd aan het Mannheim-orkest, het bestond al eerder, b.v. in de meeste orkestmuziek van JSBach.

Wat Symphony betreft, richtte Alessandro Scarlatti de drie-mvt-symfonie op als een ouverture van zijn opera's die al in de jaren 1690 begonnen.

Muziek-en-Kunst-45 (auteur) uit de VS, Illinois op 09 augustus 2012:

Bedankt Kathleen, ik waardeer het enorm. Ik ben van plan om te blijven schrijven over muziek, theorie, literatuur, films en tal van andere kunstgerelateerde onderwerpen. Ik waardeer echt alle steun die ik krijg alleen voor de eerste hub, dus nogmaals bedankt.

Kathleen Cochran uit Atlanta, Georgia op 09 augustus 2012:

Oké, als al je hubs van deze kwaliteit zijn, zal ik ze allemaal lezen. Welkom bij HP. Kan niet wachten op wat je gaat bijdragen!

DELEN

Muziek-en-Kunst-45 (auteur) uit de VS, Illinois op 06 augustus 2012:

Bedankt, dat wordt zeer gewaardeerd easylearningweb

Amelia Griggs uit de VS op 06 augustus 2012:

Interessante en nuttige hub over de geschiedenis van symfonieën… je bent goed begonnen. Welkom bij hubpages en veel succes met schrijven!

Easylearningweb

Hubgreeter

Muziek-en-Kunst-45 (auteur) uit de VS, Illinois op 06 augustus 2012:

Bedankt John, dat waardeer ik. Ook de orkestsuite speelde een rol in de ontwikkeling van de symfonie.

John Sarkis uit Winter Haven, FL op 06 augustus 2012:

Mooi artikel Muziek en kunst 45

Bovendien was de naam 'symfonie' eigenlijk alleen een kwestie van semantiek, want vroeger stond het bekend als de ouverture en de suite; de ouverture en suite waren de symfonieën in de tijd van Bach en Telemann - hetzelfde - andere naam.

Gestemd en welkom bij HP