Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Von Kaiser's Echos EP combineert krachtige zang en teksten, sprankelende synths en een algemeen gevoel van emotionele potentie dat de sensaties en beelden op de opname doordringt. Ik vind de nummers op deze EP ontroerend en ontroerend, de muzikale elementen dienen om dat gevoel te versterken en door te laten schijnen.
Jake, Kaylin en David zijn de drie bandleden en dragen allemaal bij aan de kracht van dit album. Hun collectieve vermogen om expressieve muziek te maken, brengt deze EP echt tot leven. Ik wil vooral iets zeggen over Davids zang. Zijn stem is sterk, expressief en emotioneel en hij kan hem naar behoefte strelen of uithalen. Zijn zang bezielt echt de diepte van het gevoel op het album.
Echos heeft de lyrische en vocale aspecten van de muziek naar voren gebracht, maar Von Kaiser is zich terdege bewust van de andere elementen die bijdragen aan het algehele gevoel van de EP. Er is gloed en glans van de synths, momenten van melancholie die de leadsolo's kleuren en Davids gitaarsolo op "Echos of the Sun" voegt meer diepte toe aan het nummer. Daaronder is er een gestage hartslag van drums en bas die de nummers verder brengt.
Track-by-track analyse
"Echos of the Sun" zit vol met warme golven van zacht synthgeluid die bijdragen aan het hoopvolle gevoel van dit nummer. Ik geniet van de diepe, stevige bas en drijvende drums die pulseren onder die warme wassingen van geluid. De zang van David is sterk en expressief omdat ze een opbeurende vocale melodie leveren en in de tweede helft van het nummer is er een draaiende, draaiende gitaarsolo van David die de muziek nog meer energie geeft.
Er is een gevoel van hoopvolle vrijheid in de tekst van dit nummer. Het idee van gewoon rijden en ontsnappen wordt sterk overgebracht in de regels: "In een wereld zonder verkeerslichten, voel de motor tot leven komen, bestemmingen zijn niet relevant, een nachtelijke rit in de zon."
Het gevoel van vrijheid wordt versterkt door het beeld van "waaiende wind over je gezicht, geverfde tenen op dashboardramen" dat gewoon een nostalgisch gevoel oproept van over de snelweg vliegen.
Ik hou ook van de beelden van dansen door de nacht in de regels, "Verlies jezelf in drums en bas, gericht op neon-euforie."
Ik voel me aangetrokken tot de gestage hartslag van percussie die onder 'Echos of Us' beweegt. Er worden clusters van noten gespeeld op een keyboard-achtige synth terwijl Jake's stijgende, emotionele zang over in elkaar grijpende bas en drums beweegt. Dit nummer heeft een luchtig en licht etherisch gevoel waar ik van geniet, samen met glanzende synth-momenten die flitsen terwijl driften van melodische noten naar buiten drijven.
Een boodschap van ontsnapping en heruitvinding stroomt door de woorden van dit nummer. De pijn voor verandering komt door in de regels " 'We kunnen gewoon vertrekken,' zei ze, bijna zo stil, het was maar een ademteug, 'We kunnen gewoon weggaan naar een eiland of een stad ver weg,' '
Ik hou van het idee om "nieuwe gezichten voor verschillende plaatsen" in de teksten te krijgen. Het creëert een gevoel van verandering en opnieuw beginnen. Het gevoel van verhuizen naar een geheel nieuw rijk wordt duidelijk gemaakt in de woorden: "Hoog vliegen terwijl we onze ontsnapping maken, trans-Atlantische veroveraars van het lot."
Het gevoel van samen alleen te zijn komt het duidelijkst tot uiting in de regels: "De plaatsen die, waar we ook zijn, hoe ver ook, zolang we samen daar zijn" en versterkt door het idee dat het enige dat ertoe doet is "alleen verliefd zijn". .”
Verandering gaat altijd gepaard met verlies, maar zoals de woorden zeggen: "Wat we ook verloren, we wonnen bijna elke dag in warme zonneschijn, ik zweer het, we zullen nooit meer teruggaan naar waar, naar waar het allemaal begon."
Van Spinditty
“Echoes In the Sky” opent met een warme, licht melancholische en zwervende medium hoge synth melodie die past bij het verlangen in dit nummer. Er is een gestage dreun van drums en andere synths die binnenkomen, fluitend en delicaat, terwijl de zang opzwelt en door het nummer vloeit. Het nummer zit vol pijnlijke melancholie. Alles gloeit en glijdt hier terwijl een gevoel van verlies de teksten doordringt.
Ik word aangetrokken door het krachtige gevoel van ontkoppeling en het verlangen naar iets beters in dit nummer. Het idee van een jongvolwassene die zijn weg probeert te vinden, komt tot uiting in zinnen als: "Een vergeten jaar vergeten en een dronken voorjaarsvakantie, een vakantiebaan die ik moet nemen, mama en papa zeggen dat ik moet leren om op mijn gewicht te blijven, ik' Ik weet zeker dat ik het ga haten.”
Er is een gevoel dat dit niet alles zou moeten zijn in de tekst: "Hopelijk ben ik genoeg afgeleid om het te faken, ik ga het aan iedereen laten zien, ik zal op een dag beroemd zijn of ik ben gewoon een andere …"
Een verlangen om los te komen, een gevoel van ontmoedigd te zijn en een angst voor doelloze drift worden allemaal weerspiegeld in het refrein: "Oceaan in de lucht, en ik wil vliegen, ik zal gewoon wegdrijven als ik het nooit probeer, ik zal zie de blauwste oceaan in de lucht, ze blijven maar zeggen dat als ik spring dat ik ga sterven.”
Er is een krachtig gevoel van niet passen in de regels: "Ik kan me niet herinneren waar ik de weg kwijt ben geraakt, een vakantiebaan die ik moet nemen, iedereen behalve ik lijkt hun plaats te kennen", wat opnieuw wordt gecontrasteerd met hoop en angst van gevangen zitten in de rijen: "Ik weet zeker dat ik de lucht ga aanraken, ze kunnen me niet voor altijd tegenhouden, ook al zullen ze het proberen, ik zweer bij god dat ik niet kan ontsnappen."
Er zijn golven van zacht weergalmende synthgeluiden die door "Echos of 1984" stromen en waarvan ik voelde dat ze een mooi contrast vormden met de stuwende beat die eruit klopte als de solo van de leadsynth over de muziek vliegt. Er is diepte en een soepele glijdende beweging in de muziek terwijl deze oscilleert en pulseert terwijl Jake's zang streelt, maar er zit ook kracht onder die streling.
Dit is een nummer met pijn voor hoe het was en hoop voor de toekomst in gelijke mate. Het begint met de vraag: "Is de wereld vergaan toen ik sliep? Ben je helemaal alleen wakker geworden op een vreemde plek?” De verteller voegt eraan toe: "we hebben sterren in onze ogen en plannen die we nooit hebben kunnen maken."
Het refrein vraagt of de dingen ooit kunnen zijn zoals ze waren in de regels, "Kan het ooit zijn zoals het was? Kunnen we ooit een gemeenschappelijk vertrouwen onder ons vinden? Kunnen we ooit de controle terugnemen over de wereld die we vroeger voor ons allemaal kenden?”
In het volgende vers zijn de regels omgekeerd van de vorige en nu, in plaats van een verlangen naar plannen die nooit zijn gemaakt, is de laatste regel "sterren in onze ogen en kansen om onze plannen opnieuw te breken."
Er is meer emotionele diepte in "Echos In Space" die voortkomt uit de langzame arps die als sterrenstelsels in de muziek rollen, David's zang die gepassioneerd en vol emotie is en de klinkende kwaliteit van de leadsynth. Dit is een nummer met een gevoel van smachten naar iets dat voorbij is.
Voor mij was dit het meest ontroerende nummer van de EP. De teksten die zeggen: "Net als de baan van de maan, zoals de getijden die ons erdoorheen trekken, als ik de wereld zie vanuit de zon van een lichtjaar, over het zand van de tijd, mis ik het gevoel van je aanraking" vangen perfect de diepe wens dat een verloren liefde terugkeert.
De intensiteit en pijn die uit de lijnen stromen: "Ik heb nog nooit zulke ogen gezien, brandend als de zon op Mars, zo verschrikkelijk en mooi, en zo ver weg, ik heb nog nooit de buitenlucht ingeademd" raakte me hard en dat gevoel werd versterkt door de pijn van de lijnen: "Ik kijk altijd van buiten naar binnen, ik ben gewoon een buitenstaander die naar binnen kijkt."
Het maakt niet uit hoeveel tijd er is verstreken en dat de verteller 'de wereld heeft gezien; het universum" het enige dat er toe doet is dat "het altijd alleen jij bent die ruimte inneemt in mijn geest."
Vonnis
Echos heeft emotionele diepgang, muzikale flow en een algemeen gevoel voor expressiviteit dat ik behoorlijk overtuigend vind. Het zorgt ervoor dat ik weer een volledig album van Von Kaiser wil dat op deze sterke punten speelt en ze zelfs nog verder brengt.
