Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Van Spinditty
heilige tong
"Sacred Tongue" komt tot leven met een computergestuurde Speak'n'Spell-achtige stem samen met een ietwat dun synthgeluid. Mac's gitaar springt in de muziek en speelt een opladende melodie over de ietwat vage synthpuls en kloppende drums. De gitaar begint de kronkelende vocale melodie van de Far te verdubbelen terwijl de synth en de gitaar in elkaar grijpen om de muziek in beweging te houden. Ik geniet van de kwaliteit van de energie van dit nummer. Er zijn extra percussie-elementen die er doorheen bewegen voordat de gitaar gromt met het geluid van ruis op de achtergrond.
Een gevoel van gevangenschap en een kwaadaardige aanwezigheid die zowel aantrekt als afstoot komt uit dit nummer voort. De beknelling van onze verteller wordt duidelijk gemaakt in de tekst: "Druk mijn hoofd tegen deze muur. De ijzeren staven verraden me."
Waar hij bescherming zocht, vindt hij nu dat, "in my space, they break me." Hij verwijst naar een onbekende aanwezigheid en zegt: 'Ik kan uw heilige taal niet spreken. Dwing me, ik begin me zorgen te maken.” Het gevoel van spanning en urgentie is krachtig en de verteller voegt eraan toe dat, omdat hij de heilige taal niet kan spreken, het een "ondergang van uw glorie" is.
Ontslag komt voort uit de regels: "Duw me over waar ik val. In jouw handen zal ik zijn', maar toch voegt de verteller toe: 'Ik zal je heilige tong niet spreken. Een mantra kan niet tot slaaf maken", wat een toon van verzet klinkt, ondanks het contrast met de woorden, "op een dag zou ik me misschien gedragen."
Sombere troosteloosheid vult de teksten terwijl onze verteller "helemaal alleen in de kou" is, maar zelfs als hij worstelt om een geluid te maken, weet hij dat "het een show is voor alle anderen in de buurt." Ondanks dat hij werd gemarteld, smeekt hij nog steeds om deze naamloze aanwezigheid om niet te gaan en zegt: "Vertel me wat ik moet doen … ik zal alleen voor jou spreken."
Het gevoel van een almachtige vijand is duidelijk in de regels: "Je speelt voor god en overwint alles. Ik gehoorzaam - dood me niet" en het gevoel van wanhoop wordt diep uitgedrukt in de woorden: "Ik kan je heilige tong en al zijn waanzin in vorm leren."
Opnieuw neemt de verteller een smekende, bijna aanjagende toon aan terwijl hij zegt: 'Geef me een kans - laat me vrij. Ik kan uw heilige tong spreken, de woorden die ik niet begrijp” en hij concludeert: “Ik kan uw heilige tong spreken. Oefen zoals je wilt.”
