Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Het is interessant om albums in omgekeerde volgorde van creatie te bekijken. Het geeft vaak inzicht in hoe een kunstenaar zich heeft ontwikkeld in zijn vak. Ik heb Positronics laatste album A New Life gerecenseerd en nu ben ik bezig met zijn eerste volledige album A New Day.
Dezelfde elementen van zijn klassieke Brit synth-pop klinkende zang uit de jaren 80, verstrengelde lijnen van warm analoog synthgeluid en voortstuwende beats zijn aanwezig. Voor een eerste poging vind ik het album behoorlijk gepolijst, maar hij is duidelijk vooruitgegaan in termen van zijn songwriting sinds A New Day . Het is niet zo dat de nummers op dit album helemaal niet slecht zijn, het is gewoon dat hij sindsdien meer vertrouwen heeft gekregen in zijn stem voor het schrijven van liedjes.
Een ding dat nog steeds geweldig is om te horen, is de warme stem van Positronic. Het heeft een lichte melancholie en een vleugje pijn waardoor de beste Britse synthpopvocalen in de jaren '80 goed werkten. Zelfs als zijn boodschap opbeurend is, lijkt zijn stem te dienen als een herinnering dat we die mooie momenten niet als vanzelfsprekend moeten beschouwen. Hij kan zijn stem gebruiken om de oren te strelen, maar hij kan ook klimmen en zweven als dat nodig is. Ik word zeker aangetrokken door zijn zang.
De analoge synths op A New Day lopen uiteen van sonische texturen en gevoelens. Sommige zijn zo vol met aanzwellend licht en andere hebben een meer holle, weerkaatsende kwaliteit. Er zijn arpeggio's die door de muziek dansen, samen met momenten waarop de synths scherper en een beetje meer overschaduwd worden. Elk van deze verschillende geluiden vormt samen een rijk geheel.
De teksten bevatten zeker ontroerende momenten en over het algemeen is het schrijven verre van slecht. Ik denk dat als eerste poging de woorden doen wat ze moeten doen op A New Day. Zoals ik al zei, wat interessant is, is om te kijken hoe het schrijven zich op dit eerste album verhoudt versus A New Life. Dit album is expressief genoeg, maar op A New Life zijn de teksten nog sterker. Ik vind het leuk dat Positronic duidelijk vooruitgang heeft geboekt en dat is van het ene album op het andere te merken.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
Hier een overzicht van mijn favoriete nummers.
"Een nieuwe dag"
"A New Day" opent met warme synth-noten die de ruimte in stromen met een licht vervormende, oscillerende secundaire synth-lijn die ook met hen meebeweegt. De solide beat die in het nummer klopt, stuwt het voort terwijl de warme en strelende stem van Positronic de oren raakt. Ik hou van de manier waarop de bas en drums de andere elementen van dit nummer ondersteunen, terwijl de aanzwellende, vloeiende synthgeluiden zich om de oren wikkelen.
Hoop en vrede stralen uit de tekst van dit lied. Er is een gevoel van vrij zijn, buiten de beslommeringen van het dagelijkse leven, dat wordt weerspiegeld in regels als: "Eindelijk alleen op deze sterrennacht, wachtend op het aanbreken van een nieuwe dag."
Er is een gevoel van openheid en tijdloosheid in de woorden: "De seizoenen komen en gaan. Onze dromen moeten we laten zien. Open gewoon je geest en laat het allemaal van binnenuit stromen."
Positronic herhaalt dit punt en gaat van simpelweg zeggen "open je geest" naar te zeggen: "Onze dromen zullen we laten stromen. Terwijl we onze geest openen voor het aanbreken van een nieuwe dag.” Er is een gevoel van hoop en kijk uit naar hoe dit tot uiting komt.
"Vlieg weg"
Hoge en zingende synths met een vliegende arpeggio erachter openen "Fly Away" op een positieve noot terwijl die hoofdsynthmelodie over de stuiterende, stuwende beat zingt. De stem van Positronic is opnieuw warm en een beetje weemoedig met een Britse synthpoptoon en timbre uit de jaren 80. Zijn stem kan zowel zweven als strelen terwijl die sprankelende arpeggio's voortdurend rond zijn zang fladderen.
Dit is een lied over een gecompliceerde en uitdagende relatie. Het contrast wordt goed uitgedrukt door de tekst: “The last time I see you. Je was op zoek naar een gevecht", die worden afgewisseld met: "Je houdt voet bij stuk. Deze keer denk ik dat ik moet blijven. Ik ben leeg zonder jou. Ik ben blauw als ik aan je denk."
Er is een pijn in de woorden: "Hier gaan we weer. Het kan me niet schelen waar je bent geweest. Ik hoop dat ik je zal vangen voordat je wegvliegt”, waarin de verteller lijkt te vrezen voor het dreigende verlies van deze persoon voor wie ze zorgen.
Ondanks de beste bedoelingen is er nog steeds een gevoel van verlies in de tekst: "Ik wil je hier bij me houden. Maar je moet gaan. Dingen om te doen, ja dit weet ik. Ik hoop dat ik je weer zal vinden."
Er is nog steeds hoop, zoals de tekst zegt: "En ik kom langs voor een nacht in de stad. Ik hoop dat ik je zie voordat je wegvliegt. Ik zal je vangen. Ik zal proberen."
“Hoger gezichtspunt”
"Higher Point of View" begint met dicht opeengepakte, oscillerende en stuiterende golven van synth die al snel worden vergezeld door een synth met een chip-achtig geluid en een vibrerende kwaliteit als deze het nummer binnenkomt. De warme zang van Positronic roept over die unieke en energieke beat heen terwijl synths door de muziek draaien. Alle lagen synthgeluid bouwen samen, elk element sluit aan op het volgende om een sonisch tapijt te creëren. Ik vind het leuk hoe hij zijn stem verdubbelt en een synthmelodie toevoegt voor meer ondersteuning.
Soms moeten we in het leven ernaar streven om dingen vanuit het oogpunt van iemand anders te zien. In dit nummer contrasteert Positronic de regel: "You say it's black. En ik zeg dat het wit is', wat een diametrische tegenstelling aangeeft met een ander sentiment, helemaal terwijl hij zingt: 'We zien de dingen niet op dezelfde manier. Maar ik hoop het ooit te doen."
Van Spinditty
Het refrein van het nummer versterkt het idee van het delen van perspectieven in de woorden: "Oh, lift me up. Ik wil dingen zien zoals jij. Oh, til me op naar een ander gezichtspunt."
Het gevoel van een strijd om evenwicht gaat door terwijl de tekst zegt: "Zullen we ooit iets in dit leven met elkaar eens zijn? Ik zou graag een manier vinden.”
"Jij bent degene"
Er zit een technische kwaliteit in de synth die "You're the One" opent, samen met de pulserende, bewegende beat. De volgende synth die binnenkomt, heeft een licht nasale kwaliteit, aangezien snelle arpeggio's draaien en uitvliegen terwijl de drums hun soepele beat bepalen. Ik geniet van de kabbelende arpeggio's die door de muziek flitsen. De hoofdmelodie is zacht en galmend en stuiterende synths dansen door terwijl de beat het sterke ritme vasthoudt. Er is een opbeurende kwaliteit aan deze muziek die past bij de boodschap van het nummer.
Soms is een goed ouderwets pop-liefdeslied precies wat we nodig hebben als Positronic zingt: "Falling head over heels. Niet zeker wat te doen. Ik heb je nodig. Ik mis je." Er is zoetheid in de woorden: "Als ik zonder jou ben. Het enige wat ik doe is aan je denken. De manier waarop je loopt en de manier waarop je praat. Je maakt mijn dag goed."
Het refrein heeft hetzelfde gevoel van zoete zorgzaamheid als het zegt: "Jij bent degene. Jij bent alles wat ik zie. Jij bent degene. Maar een. En mijn liefde, dat zul je altijd blijven."
Diepe genegenheid komt door in de regels: "Zal ik altijd zo hard vallen? Als ik zonder jou ben. Ik zie je. Ik heb je nodig' en het nummer eindigt met 'Neem mijn hart voor je, het is gratis'.
"Tot op het bot"
"To The Bone" begint met snel ronddraaien en ietwat minder klinkende arpeggio's. Ze stijgen en dalen in het nummer en voegen een meer geschaduwde kwaliteit toe als de snel kloppende drums toeslaan. De zang van Positronic begint, rijk en vol over die scherpe, scherpe synth en de hogere pulsen die de muziek ingaan. Een synth speelt een droevige melodie omdat er elementen in zitten met enige vervorming. Er zit iets meer melancholie in deze muziek, maar uiteindelijk is de boodschap toch positief. Nogmaals, alle synth-elementen sluiten stevig aan elkaar en zorgen voor een verschuivende, vloeiende achtergrond voor de muziek.
Zowel pijn als hoop vullen de tekst van dit lied. Het begint als Positronic roept: "Ik kijk naar je voor kracht, want dat is wat ik nodig heb. Je reikt naar me als je weet dat ik zal toegeven."
De soms harde realiteit van het leven wordt weerspiegeld in de regel: "Soms komt de wereld langs en schopt je tegen je tanden" en de woorden zijn bemoedigend als ze eraan toevoegen: "We moeten doorgaan en hopen dat we verlichting zullen vinden."
Er zit een soort zenboeddhistisch gevoel in het refrein als de tekst zegt: "Let it go. Ook al snijdt het leven je tot op het bot. Laat maar zo. Laat het vrij. Het hoeft niet makkelijk te zijn." Met andere woorden, accepteer de vergankelijkheid en hardheid van het leven en ga er gewoon voor zitten.
Hoop schijnt door in de regels: "Hier is te hopen dat als we dat eenmaal doen, eindelijk vrede zal komen. Vanaf deze dag zal ik je nooit meer die eenzame weg laten gaan, net als zo lang geleden" en opnieuw roept het lied op tot acceptatie in de eindregels: "Elke keer dat we te stevig vasthouden, moeten we het loslaten. Elke keer dat we onze ogen sluiten, begint het leven te stromen.”
„Hef mijn ziel op”
Ik hou van de unieke middelhoge synth die springende, snelle noten speelt om "Lift Up My Soul" te openen. De synth met een open stemkwaliteit wordt vergezeld door een dansende beat die pulserende beweging aan de muziek toevoegt terwijl die synth er doorheen flitst. het lied, ook al is er nog verdriet.
Het contrast tussen eenzaamheid en een gevoel van verhuizen naar betere dingen is duidelijk in dit nummer. Bij het openen zegt de tekst: "Ik sta er weer alleen voor. Er is niemand in de buurt. Niemand om zich druk over te maken. Of zelfs geluid maken.” Er zit diepe eenzaamheid in die woorden die alleen maar groeien in de regels: 'Alleen ik blijf nu. Wie zal mijn tranen opvangen?”
In het refrein veranderen de dingen van gevoel. Positronic zingt: “Het is weer zover. Om mijn ziel op te heffen. Om de dag weer onder ogen te zien. En om uit mijn hol te kruipen.” Er is opstandigheid als hij eraan toevoegt: “Ja, het is weer die tijd. Ik laat je me niet verslaan. Ik laat me niet vastbinden. En je zult me niet verslaan."
Het gevoel van verraad is scherp in de woorden: "Ik heb zo vaak om je gehuild. Je hebt me in de steek gelaten, me dingen verteld die niet waar waren', maar dan zeggen de teksten: 'Ja, het komt wel goed met me. Er zijn dromen te vangen. En fortuinen om de mijne te maken.” Het nummer eindigt met "You will not keep me down. Ik ben in opkomst.”
"Het leven is goed"
"Life Is Good" heeft een diepe bas die in de muziek beweegt, stijgt en daalt als water terwijl zachte synths stromen door de muziek. Een krachtige beat beweegt zich in de muziek met een bijna Afrikaans gevoel naar sommige drums als een snaredrum slaat. Er zijn hier veel heldere en luchtige elementen in de muziek die het nodige gevoel van verheffing aan de teksten toevoegen. Er is een goede combinatie van synth en organische geluiden op dit nummer.
Warmte en positieve energie stromen uit de woorden van dit nummer terwijl Positronic zingt: "Als ik om me heen kijk, zie ik alleen de hemel die naar me kijkt en glimlacht. Op een dag als deze is het zo lekker.” De volgende regels dragen bij aan dit gevoel in de woorden: "Ik verlang naar je zoals je wist dat ik zou doen. Dit is mijn tijd. Dit is mijn dag. De duisternis ligt de hele tijd achter me."
Het refrein roept eenvoudigweg uit dat "het leven goed is" en in het volgende couplet voegt Positronic toe: "Het betekent niet dat er niets is om onder ogen te zien, maar ik zal er met een beetje gratie doorheen komen" en hij dubbelt terwijl hij zingt: "When moeilijke tijden komen, ze zullen niet te lang duren. En als het donker is, zal ik me dit nummer herinneren.” Uiteindelijk komt zijn boodschap van vechten om positief te blijven tot uiting in de woorden: "Je krijgt me niet naar beneden. Je kunt me niet laag houden. Ik laat me niet tegenhouden. Je zult me niet zien fronsen."
Vonnis
Positronics eerste album A New Day is een goed begin. Ik was blij dat ik de kans kreeg om het te recenseren na het bekijken van zijn tweede album. Het laat zien dat terwijl hij goede muzikale bonafides vestigde op dit eerste volledige album, het tweede op die solide basis voortbouwde en nog beter werd.
