De 10 beste politieke protestnummers van de jaren 70

Inhoudsopgave:

Anonim

CJ Baker is een gepubliceerde schrijver die onlangs de podcast 'Ongoing History of Protest Music' begon.

jaren 70 | De oorlog in Vietnam, sociaal bewuste ziel en de opkomst van punk

Muziek is een soms subtiele, soms luide manier om je mening te uiten, en de muziek die uit de jaren zeventig kwam, is een perfecte weerspiegeling van wat er in dat decennium sociaal en politiek gebeurde: van soul tot punk en alles daartussenin.

De protestbewegingen van de jaren 70 gingen verder waar de jaren 60 ophielden, vooral met betrekking tot de oorlog in Vietnam. Burgerrechten bleven een hot-button-onderwerp, een weerspiegeling van de aanhoudende raciale spanningen van die tijd. Ondertussen begon soulmuziek in de muziek de folk in te halen als het belangrijkste genre voor het bevorderen van sociaal bewustzijn en in het VK gaf de opkomst van punkrock een stem aan rechteloze jongeren die protesteerden tegen de status-quo.

Hier is mijn lijst met de 10 beste protestliedjes van de jaren 70. Voel je vrij om feedback achter te laten in de comments hieronder. Je kunt tegen de lijst protesteren als een van je persoonlijke favorieten is weggelaten.

Curtis Mayfield

#8: God Save the Queen--The Sex Pistols

Dit legendarische punklied, een van de meer antagonistische protestliederen van de protestbeweging, was afkomstig van het legendarische album Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols uit 1977 van The Sex Pistols.

"God Save the Queen" is een gedurfde aanklacht tegen de monarchie en noemt het een "fascistisch regime". Terwijl veel protestliederen een oproep tot actie zijn en hoop op verandering koesteren, vertegenwoordigt "God Save the Queen" een meer nihilistisch perspectief met het herhaalde refrein van "geen toekomst" aan het einde van het lied. Die nihilistische gevoelens zouden kenmerkend zijn voor een groot deel van de punkrock die zou volgen.

God Save the Queen door The Sex Pistols (video)

#7: Ku Klux Klan - Stalen puls

Steel Pulse is een Britse reggaeband met roots die een groot deel van hun muziek richtte op de benarde situatie van stedelijke zwarte jongeren. Ze waren ook nauw betrokken bij de Britse "Rock Against Racism"-beweging in de jaren 70.

"Ku Klux Klan" is van Steel Pulse's debuutalbum Handsworth Revolution uit 1978. Dit protestnummer heeft een duidelijke antiracisme-houding en een onweerstaanbare stuwende baslijn die de krachtige boodschap van het nummer kracht bijzet.

Ku Klux Klan van Steel Pulse (video)

#6: Ohio--Crosby, Stills, Nash & Young

"Ohio" was een protestlied geschreven door Neil Young naar aanleiding van de schietpartij in Kent in de staat Kent die plaatsvonden tijdens een studentenprotest op 4 mei 1970 over de Amerikaanse invasie van Cambodja. Het lied was een onmiddellijke reactie en werd uitgebracht in juni 1970.

Van Spinditty

De tekst "Tin Soldiers and Nixon coming" is een gedurfde aanval op de regering van de toenmalige president Richard Nixon, die Neil Young de schuld gaf van de dood van de "four dead in Ohio". Dit nummer werd een van de meest duurzame van de protestbeweging, en daarmee omarmde de Amerikaanse jeugdtegencultuur Crosby, Stills, Nash & Young echt als woordvoerders van de generaties.

Ohio door Crosby, Still, Nash & Young (video)

# 5: Sta op, sta op - The Wailers (met Bob Marley)

Dit klassieke reggae-protestnummer is afkomstig van het album Burnin' uit 1973 van The Wailers (voordat ze bekend werden als Bob Marley & The Wailers). "Get Up Stand Up" is een opzwepend volkslied van menselijke empowerment.

Het is ook vermeldenswaard Reggae's belangrijke bijdrage aan de internationale protestbeweging. Reggae kan worden beschouwd als een vorm van Jamaicaanse volksmuziek en veel van de beste reggaenummers bieden opzwepende sociale commentaren. Bob Marley, de 'rasta-profeet', was de belangrijkste Jamaicaanse protestzanger. Maar zijn brede aantrekkingskracht is te danken aan het feit dat de gevoelens van een nummer als "Get Up Stand Up" universeel zijn. Je hoeft de politieke en religieuze ideologie van Marley niet per se te begrijpen of ermee in te stemmen om zijn liedjes te laten inspireren om stelling te nemen tegen onderdrukking.

Sta op, sta op (officiële fanvideo 'Legend 30th') - Bob Marley

4: (White Man) In Hammersmith Palais - The Clash

Deze single van The Clash uit 1978 verscheen ook op de 1979 Amerikaanse release van hun debuutalbum uit 1977. Dit is slechts één voorbeeld van veel van de sociaal bewuste protestliederen van The Clash. De band was ook betrokken bij de Britse protestbeweging "Rock Against Racism", en hun gevoelens over racisme worden duidelijk weerspiegeld in hun muziek.

"(White Man) In Hammersmith Palais" pakt veel gewichtige kwesties aan, zoals anti-geweld, rassenverhoudingen en verdeling van rijkdom. Het nummer protesteert ook tegen de mainstreaming van punkrock - "Turning rebellie in geld" - en richt zich op de sociale achteruitgang in het VK: "Als Adolf Hitler vandaag zou komen, zouden ze sowieso een limousine sturen."

Voor een nummer van vier minuten dekt het echt veel terrein. Behalve dat het een belangrijk protestnummer was, was het ook een belangrijk nummer in de ontwikkeling van punkrock vanwege de versmelting van reggae- en ska-elementen: hier zien we The Clash zich losmaken van de grenzen van het traditionele punkgeluid.

"(White Man) In Hammersmith Palais" (samen met andere Clash-nummers) vormt een belangrijke tegenstelling tot The Sex Pistols en andere punkbands uit die tijd. Hoewel The Clash veel anti-monarchie en anti-establishment standpunten deelde, weigerden ze een nihilistische benadering te volgen. In plaats daarvan is hun muziek een oproep tot actie om aan te zetten tot positieve sociale verandering. The Clash is een van de belangrijkste sociaal bewuste bands aller tijden.

The Clash: (blanke man) in Hammersmith Palais (video)

#3: De revolutie zal niet op de televisie worden uitgezonden - Gil Scott-Heron

Deze proto-rapklassieker werd oorspronkelijk opgenomen voor het live-album Small Talk van jazzdichter Scott-Heron uit 1970 op 125th en Lenox in een uitgeklede versie met alleen conga's en bongo-drums. De meer bekende, volledige bandversie verscheen op zijn historische album uit 1971, Pieces of Man. Gil Scott-Heron wordt wel de "Black Bob Dylan" genoemd en de vader van sociaal bewuste rap.

"The Revolution Will Not Be Televised" protesteert tegen politieke passiviteit en doet enkele krachtige uitspraken over het onvermogen van de popcultuur en de reguliere media om de echte zorgen van de mensen aan te pakken. Dit protestlied is werkelijk een aangrijpend muzikaal document van de protestbeweging.

De revolutie wordt niet uitgezonden door Gil Scott-Heron (video: volledige bandversie)

John Lennon

#2: Held van de arbeidersklasse - John Lennon

Er is geen gebrek aan John Lennon-nummers die voor deze lijst hadden kunnen worden geselecteerd, en zijn plaats bij de protestbeweging is onmiskenbaar. Het was moeilijk om het tot één te beperken: "Working Class Hero" is misschien niet zijn meest bekende of directe protest, maar hoewel sommige van zijn liedjes misschien overkomen als simpele slogans, biedt "Working Class Hero" een subtiele, inzichtelijke sociale commentaar.

"Working Class Hero" verschijnt op zijn album uit 1970, John Lennon/Plastic Ono Band. Het nummer is een opzwepend sociaal commentaar op klassensplitsingen en hoe de samenleving individuen probeert te manipuleren om radertjes in de machine te worden.

Working Class Hero door John Lennon (video)

#1: Wat is er aan de hand - Marvin Gaye

Dit klassieke soulprotestnummer is afkomstig van het legendarische gelijknamige album van Marvin Gaye uit 1971. Het hele What's Going On-album is een meesterwerk van sociaal bewustzijn en bevat een aantal nummers die op deze lijst zouden kunnen worden opgenomen. Gaye baseerde het concept van het album op het verhaal van een soldaat die terugkeert uit de Vietnamese wereld en geschokt is door hoe de wereld om hem heen is veranderd, deels geïnspireerd door de ervaringen van Marvins broer, die een Vietnamveteraan was.

Renaldo Benson (die lid was van The Four Tops), die samen met Marvin Gaye het nummer "What's Going On" schreef, werd geïnspireerd om het nummer te schrijven omdat hij gestoord werd door het politiegeweld dat plaatsvond tijdens studentenprotesten van de Vietnamese oorlog. Het lied zou aanvankelijk over dat politiegeweld gaan, maar Gaye's bijdrage verbreedde de reikwijdte van het onderwerp.

Terwijl veel protestliederen boze aanklachten zijn, is "What's Going On" een treurige vraagstelling. Het is een oprecht verlangen naar positieve verandering. Helaas, zoals de meeste van de beste protestliederen van de protestbeweging, is het lied vandaag de dag relevanter dan ooit.

Wat gebeurt er door Marvin Gaye (video)

Opmerkingen

Bayou Baby op 11 juni 2019:

"Oorlog" Edwin Starr

CJ Bakker (auteur) van Parts Unknown op 07 april 2017:

Hallo Kessi, bedankt voor het lezen en de reactie. Om je vraag te beantwoorden zal ik zeggen dat het een beetje van beide is. De meeste anti-oorlogsliederen zijn geschreven terwijl de protesten al begonnen te plaatsvinden, maar soms protesteert een lied tegen sociale problemen voordat er wijdverbreid protest is. Ik zal wat meer onderzoek moeten doen om specifieke historische voorbeelden te noemen, maar ik weet dat er recente voorbeelden zijn met de Black Lives Matter Movement, er is bijvoorbeeld Kendrick Lamar's Alright waarvan het refrein vrij vaak wordt gezongen tijdens rally's, maar dat was' De bedoeling was niet nodig toen hij het schreef. Er is ook het huidige rapnummer FDT dat werd geschreven voordat Trump president werd en voordat er wijdverbreide protesten waren. Maar het refrein van dat lied wordt gezongen tijdens bijeenkomsten en verschijnt op borden.

Kessi Gale op 07 april 2017:

Deze lijst was een uiterst nuttige bron voor liedjes die voor de sociale bewegingen waren geschreven. Ik wilde alleen maar vragen, kent u gevallen waarin deze liedjes werden gebruikt als katalysator voor protesten? Zijn de meeste van deze liedjes geschreven omdat mensen protesteerden of werden ze geschreven en werden toen het begin van een protest?

Sorry, ik weet dat dit een beetje vaag is, ik heb echt genoten van het lezen van alle beschrijvingen van de nummers en de geschiedenis van hun creatie.

CJ Bakker (auteur) uit Parts Unknown op 25 juni 2012:

Bedankt voor het lezen en de reactie! Misschien werd het er alleen om rijmende redenen in gegooid. Maar wat protestliederen betreft, het had de juiste hoeveelheid woede (ook al sloot ik het bijna uit, omdat het echt geen verandering bevordert).

What's Going On was ongebruikelijk als protestlied omdat het niet de gebruikelijke terechte verontwaardiging hoefde te hebben. Maar ik hou wel van de treurige vraag en het positieve verlangen van het lied.

Chris Hugh op 24 juni 2012:

Hoera, Sex Pistols! Ik heb dat album. Ik dacht altijd dat ze dat deel van het fascistische regime erin gooiden omdat het rijmde met koningin, maar je vond een diepere betekenis in het lied :)

What's Going On begint als een protestlied en eindigt als een liefdeslied. Verwarrend.

De 10 beste politieke protestnummers van de jaren 70