Inhoudsopgave:
Formulier
Er zijn drie secties in dit stuk, A. B & C, die je in elke regel van de partituur kunt zien, gescheiden door herhalingspunten. Het D.C. al Fine-teken betekent dat u teruggaat naar de eerste maat of maat en opnieuw speelt zonder verdere herhalingen totdat u het Fine-teken bereikt aan het einde van sectie B, het einde van het stuk.
Maatsoort en meter
De maatsoort van 68 (zes-acht) betekent dat er in elke maat twee tellen zitten (afgezien van de 'pick-up'-maat natuurlijk) en dat elke tel de waarde krijgt van een gestippelde kwartnoot. Als u niet bekend bent met deze maatsoort, kunt u beginnen met het tellen van zes tellen van achtste noot per maat om de timing te krijgen van het 'lang-kort' ritme dat u in de meeste maten kunt horen. Zodra je het ritme nauwkeurig kunt voelen, ga je terug naar het tellen in gestippelde kwartnootslagen, wat de echte 'meter' van dit stuk is. Deze meter is een voorbeeld van 'samengestelde dubbele' tijd, wat betekent twee tellen per maat, die elk deelbaar zijn door drie (een gestippelde kwartnoot is drie achtste noten waard).
Vingerzetting
Sommige fretting-handvingerzettingen worden als richtlijn gegeven waarbij het misschien niet duidelijk is welke vingers je moet gebruiken, maar de vingerzetting is min of meer rechttoe rechtaan en je kunt zelf kiezen welke je wilt gebruiken. Wat betreft uw plukhand, gebruik uw duim voor alle basnoten. Die worden weergegeven in de notenbalk met naar beneden wijzende notenstammen. Gebruik een afwisselende combinatie van vingers van uw plukhand voor de bovenste noten van de melodie (en af en toe een harmonie).
Van Spinditty
Tempo
Het tempo is andante, vandaar de titel Andante, wat een tempo van rond de 80 - 90 BPM betekent. Speel het langzamer als dat nodig is en verhoog geleidelijk je snelheid totdat je het in het andante-tempo kunt spelen. Het belangrijkste is om soepel en vloeiend te zijn in welk tempo je het ook speelt.
Toets en akkoorden
De hoofdtoonsoort is C majeur, maar er zijn aanwijzingen voor twee nauw verwante toonsoorten: G majeur en A mineur.
Sectie A is overal in C majeur en bestaat uit inheemse akkoorden: C majeur, G7 en D mineur. Veel ervan zijn onvolledig en alleen geïmpliceerd - maar dat is genoeg om als akkoorden te worden geteld.
Sectie B is ook in C majeur, maar flirt even met de nauw verwante 'dominante' toonsoort van G majeur. Dat wordt gedaan door het gebruik van F# en het akkoord D7, die beide vreemd zijn aan de toonsoort C majeur, maar omdat ze inheems zijn in de toonsoort G majeur, leiden ze heel sterk naar G majeur en veroorzaken ze bijna een verandering van toonsoort wanneer de G majeur wordt gehoord. Elk idee hiervan is echter van korte duur, aangezien F natuurlijk, dat vreemd is aan G majeur maar inheems in C majeur, ons terugbrengt naar de echte sleutel van C majeur.
Sectie C gaat rechtstreeks over in de relatieve mineurtoonsoort van A mineur voor de hele sectie, met akkoorden: A mineur, E en D mineur. De terugkeer naar sectie A brengt ons echter terug naar de home-toonsoort van C majeur.
Muzikale kenmerken in één oogopslag
|
Opus 241: Andante No.2 |
|
|
Ferdinando Carulli (1770-1841) |
|
|
C majeur |
|
|
Samengesteld Dubbel (6/8) |
|
|
24 (3x8) |
|
|
Andante 80-90 BPM |
|
|
Pos III in maten 1, 5 & 9 |
Meer klassieke gitaar- en fingerstyle-stukken
Je kunt nog veel meer stukken proberen door mijn HubPages-profiel te bekijken of door de onderstaande links te bekijken. Er zijn meer stukken van Carulli's lesmethode (Opus 241), enkele andere stukken van Carulli van andere opusnummers en klassieke gitaarstukken van andere componisten zoals Giuliani, Aguado, Sor en Tarrega. Er zijn ook folk fingerstyle stukken, waaronder Scarborough Fair en Greensleeves. Ze hebben allemaal hetzelfde formaat als deze Hub, d.w.z. met gitaartab, standaardnotatie, audiodemo en studienotities.
Andante No. 2 van Opus 241 is gecomponeerd door Ferdinando Carulli (1770-1841) en bevindt zich in het publieke domein
De partituur, audio en afbeeldingen worden geproduceerd door chasmac
