Inhoudsopgave:
Chasmac is een half gepensioneerde gitaarleraar die al meer dan 30 jaar lesgeeft op verschillende scholen in Londen en elders.
Muziek in mineur
Muziek in mineur betekent muziek die voornamelijk is gecomponeerd met behulp van noten van een mineurtoonladder die zo zijn gerangschikt dat, behalve dat ze muzikaal aangenaam zijn, de eerste toonladder (de tonica genaamd) wordt gevoeld als de belangrijkste noot in de muziek, en degene die als 'thuis' voelt als we het horen. Combinaties van deze toonladders, gescheiden door intervallen van tertsen (bijv. A C & E of D, F & A, enz.) produceren de akkoorden die bij die toets horen; dat wil zeggen, akkoorden die we het vaakst tegenkomen bij het spelen van muziek in mineur, of akkoorden die onze meest voorkomende keuzes zijn bij het schrijven van muziek in mineur.
Van Spinditty
Opmerking. Een andere conventie noemt akkoord VII als bVII, om aan te tonen dat de grondtoon een halve toon lager is dan vii, het akkoord gebouwd op de verhoogde 7e schaalgraad.
Toonfuncties
De akkoorden die worden gebruikt bij het componeren van muziek in mineur (of majeur) toonsoorten zijn niet alleen gekozen vanwege hun harmonieuze geluid, maar ook vanwege hun vermogen om de toonsoort te beïnvloeden. Deze mogelijkheden zijn hun zogenaamde tonale functies. De toonfuncties van akkoorden in mineur zijn min of meer vergelijkbaar met hun functies in majeur, maar met enkele verschillen:
Akkoord i (Tonische mineur)
Het HOME-akkoord - Dit heeft een soortgelijk rustgevend, stabiel en definitief gevoel als het tonische majeurakkoord in nummers in majeur.
Akkoord ii (Supertonic verminderd)
Dit akkoord is dissonant en wordt geclassificeerd als predominant in functie, wat betekent dat het meestal wordt gevolgd door het dominante akkoord, V of V7. Waar stemvoering belangrijk is, wordt het akkoord normaal gesproken in de eerste inversie gespeeld. Waar stemvoering er niet toe doet, zoals bij getokkelde gitaarakkoorden, is de inversie niet belangrijk, maar het is bijna altijd verfraaid of uitgebreid en gespeeld als een verminderd septiem- of halfverminderd septiemakkoord (ook wel mineur 7b5) genoemd. Omdat dit precies hetzelfde akkoord is als akkoord vii in de relatieve majeurtoonsoort, kan de grondtoon een halve toon oplossen in akkoord III op precies dezelfde manier als de grondtoon van akkoord vii (hetzelfde akkoord) een halve toon oplost in het grondtoonakkoord. Akkoord ii heeft ook een mineurvorm zoals de tabel hierboven laat zien (B mineur), maar het is niet zo handig.
Akkoord III (mediant majeur)
Dit akkoord wordt vaak gebruikt, maar akkoord III+ (mediant versterkt) dat overeenkomt met de harmonische mineurtoonladder wordt zelden gebruikt.
Akkoord iv (subdominant mineur)
Akkoord iv komt veel vaker voor dan akkoord IV (subdominant majeur). De noten van het majeurakkoord komen in dit geval overeen met de melodische mineurtoonladder. Het doel van deze toonladder was, zoals de naam al doet vermoeden, eerder melodisch dan harmonisch, dus hoewel er een paar akkoorden uit kunnen worden gevormd die niet beschikbaar zijn in de andere twee toonladders, zijn ze meestal niet erg gebruikelijk of nuttig. vormen van het subdominante akkoord in mineur hebben een overheersende functie. Dat wil zeggen, ze leiden soepel naar akkoord V (de dominant). Merk echter op dat, als we een 7e toevoegen aan de hoofdversie (D7), deze niet langer een overtuigende 'overheersende' kwaliteit heeft.
Akkoord v & V (Dominant Minor en Major)
De functie van het dominante akkoord is om terug te leiden naar het TONIC of het thuisakkoord. Akkoord v, de dominant mineur heeft een zwakke functie, maar akkoord V (dominant majeur), dat overeenkomt met de harmonische mineur toonladder, heeft een veel sterkere functie omdat het een leidende noot bevat bij de grondtoon van de toets. Dat is de reden waarom de harmonische mineurtoonladder in de eerste plaats is uitgevonden. Het dominante septiemakkoord van vier noten heeft een nog sterkere functie, omdat het een dissonantie bevat die terugkeer naar de grondtoon op een muzikaal bevredigende manier oplost. Opmerking - De dominant kan worden beschouwd als het tegenovergestelde van de grondtoon. Terwijl de tonic stabiel, rustgevend en 'thuis' is, is de dominant onstabiel, actief en "ver van huis, maar klaar om terug te keren". Dat is het dominante effect.
Akkoord VI (submediant majeur)
Akkoord VI, de submediant majeur, beginnend op de zesde natuurlijk voorkomende toonladder, noot is veel gebruikelijker en functioneler dan akkoord (#)vi (verhoogde submediant verminderd) beginnend op de verhoogde zesde. Omdat de verhoogde sext alleen overeenkomt met de melodische vorm van de mineurtoonladder, heeft deze een zeer beperkt of al dan niet harmonisch (akkoord)gebruik in mineur.
Akkoord VII (Subtonische majeur)
Akkoord VII (beginnend op de natuurlijk voorkomende 7e graad) komt veel voor in pop- en rockmuziek, terwijl akkoord vii, de verminderde leidende noot (beginnend op de verhoogde 7e graad) vaker voorkomt in klassiek en jazz. Zoals hierboven vermeld, noemt een alternatieve conventie akkoord VII als bVII (vlak 7), om aan te tonen dat de grondtoon een halve toon lager is dan vii, het akkoord gebouwd op de verhoogde 7e schaalgraad.
Uitgebreide akkoorden
Het bovenstaande omvat alle mogelijke drieklanken (akkoorden van 3 noten gescheiden door tertsen) plus septiemakkoorden van 4 noten die u kunt construeren met behulp van de noten van de toonladders van een mineurtoonsoort. Je kunt ook meer dan vier noten combineren en, net als bij majeur toonsoorten, sets van 9e, 11e en 13e akkoorden (respectievelijk vijf, zes en zeven noten).
Opmerkingen
chasmac (auteur) uit het VK op 18 november 2011:
Bedankt Paulus. Ja, mineurtoonsoorten zijn wat ingewikkelder, nietwaar? Ik ben blij dat je mijn uitleg duidelijk genoeg vindt.
Paul Westfalen uit Starke, FL op 18 november 2011:
Mooi hoor. Ik schrijf de meeste van mijn hubs ook over muziektheorie. Je hebt geweldig werk verricht door iets uit te leggen dat lastig uit te leggen is.
