Inhoudsopgave:
Chasmac is een half gepensioneerde gitaarleraar die al meer dan 30 jaar lesgeeft op verschillende scholen in Londen en elders.
Toonladders in klassieke gitaar
Studenten en uitvoerders van klassieke gitaar spelen verschillende toonladderpatronen als onderdeel van hun dagelijkse oefenroutine. Vergeleken met rock- en jazzgitaar zijn de toonladdertypes die op de meeste scholen aan klassieke gitaarstudenten worden onderwezen, meestal majeur en mineur. Er wordt niet veel belang gehecht aan andere toonladders, zoals modi, pentatoniek of toonladders voor hele tonen, enz., aangezien heel weinig van het klassieke gitaarrepertoire modaal, pentatonisch of gebaseerd op hele tonen is. Het is logisch om je te concentreren op toonladders die het soort loopjes en nootpatronen bieden die altijd opduiken in klassieke gitaarmuziek. De belangrijkste reden voor het oefenen van toonladders bij klassieke gitaar is het verbeteren van de vingervaardigheid en het ontwikkelen van een gevoel voor tonaliteit of toetsbewustzijn in relatie tot de toets.
Beweegbare patronen en positiespel
Als een instrument met frets heeft de gitaar een voordeel ten opzichte van de meeste instrumenten zonder fret, omdat het ons in staat stelt hele akkoordvormen te verplaatsen en vingerzettingen op en neer te schalen over de toets naar elke gewenste positie. Als je de toonladder in één positie kunt spelen, kun je hem op elke positie spelen (op voorwaarde dat je in beide richtingen niet zonder bereikbare frets komt). Naar welke fretpositie u ook gaat, dit resulteert in exact hetzelfde type toonladder en exact dezelfde vingerzettingen, maar wordt omhoog of omlaag getransponeerd in toonhoogte en gebaseerd op een nieuwe toonsoort of tonica. Open snaren worden vermeden in strikte patroonpraktijken, omdat ze het patroon automatisch zouden veranderen. Het hele punt is om het patroon intact te houden.
De hier getoonde toonladders zijn allemaal verplaatsbare majeur- en mineurtoonladderpatronen. De voorbeeldschalen zijn precies dat - voorbeelden. Wat belangrijk is, is het patroon, niet of het gebaseerd is op G of A of wat dan ook. Als je het patroon eenmaal kent, kun je het beginnen waar je maar wilt.
De toetsposities voor de specifieke voorbeelden worden weergegeven met Romeinse cijfers, zoals gebruikelijk is bij klassieke gitaarpartituren. Deze vertellen je op welke fret je je eerste vinger moet plaatsen. De volgende 3 frets daarboven hebben elk een eigen vinger.
