Inhoudsopgave:
Wesman Todd Shaw begon gitaar te spelen toen hij 12 jaar oud was. Hij doet niets liever dan er een op te pakken en wat snaren te tokkelen.
De Gibson J-250 Monarch en al zijn extravagante inlegwerk.
De Gibson J-250 Monarch en al zijn extravagante inlegwerk.
1 / 4Als er jumbo staalsnarige akoestische gitaren waren vóór de Gibson J-200 en, of de Gibson J-250 monarch, zijn ze bijna vergeten. Je kunt geen artikel maken met de titel die deze heeft zonder de twee te noemen. En ze zijn in wezen exact dezelfde gitaar. Het verschil is dat alleen de J-250 monarch gekleed is in een smoking, de J-200 in een mooie suite. Dan hebben we de ondergewaardeerde J-100, een jumbo van een werkende man.
Deze gitaren zijn nog steeds groter dan de meeste andere jumbo-gitaren in hun fysieke afmetingen, en hun erfenis doemt ook behoorlijk groot op. Je bezit en speelt een J-200 en mensen zullen je vaak herinneren als de persoon die de Gibson J-200 had. Dat is nu eenmaal hoe het gaat, en is het niet altijd beter om iets te hebben waar mensen je aan herinneren? Ik zal dat voor je beantwoorden, het antwoord is 'natuurlijk is dat zo.'
Dan hebben we ook nog de Gibson J-200 'Tree of Life'-gitaar, die slechts een J-200 is met wat uitstekend werk in de inleg van de toets. En levensboomgitaren zijn een beetje een thema dat je keer op keer ziet, maar alleen in de kringen waar mensen zich zulke dingen kunnen veroorloven. Het is zeker een zware en kostbare extravagantie, aangezien het snijden en passen van fijne abalone-stukken nogal schadelijk is voor iemands gezondheid als ze het stof inademen.
De oudste J-200's waren gemaakt van palissander. Het grootste deel van zijn geschiedenis is de J-200 echter een gitaar met esdoorn body en een sparren bovenblad geweest. Mooie figuratie zie je vaak op de krullende esdoorn body's van de J-200.
Er zijn veel sierlijke verschillen met deze fijne gitaren. Misschien niet zo opvallend als het ontwerp van de snorbrug. De snorbrug is synoniem aan de Gibson super jumbo gitaren. Ook de enorme afmetingen van deze gitaren maken ze inderdaad, bijna levensgroot. Met zo'n groot klankbord en afmetingen zijn dit luide gitaren unplugged. In de huidige markt worden de meeste geleverd met elektronica, zodat je ze op een versterker kunt aansluiten en ze steeds luider kunt maken.
Waarom heb ik het over drie verschillende modellen van Gibson alsof ze één zijn? Omdat de primaire verschillen allemaal sierlijk zijn. Ornamenten zoals gravures en inlays zullen een gitaarspel niet beter maken of beter klinken, ze zijn puur visueel esthetisch. Er zijn niet-ornamentaire verschillen die ik veel belangrijker vind, namelijk klankhout.
De J-200's zijn gitaren met een esdoorn body en een bovenblad van sparrenhout. Esdoorn wordt vaak omschreven als transparant. Dit wil zeggen dat het niet echt een eigen tonale kleuring geeft, maar ervoor zorgt dat het sparrenhouten klankbord opvalt en voor het geluid zorgt. . Met de Gibson J-100 heb je echter meer mogelijkheden. J-100's kunnen vandaag nieuw worden gekocht met een massief walnoothouten achterkant en zijkanten, of massief mahoniehouten achterkant en zijkanten.
Er zijn zoveel edities en variaties van de J-200-vorm dat we een boek zouden kunnen publiceren; maar voor mij steekt er een met kop en schouders boven de rest uit. De Gibson J-200 Bob Dylan is de meest begeerlijke van alle Gibson super jumbo's, afgezien van een van de modellen uit de vroegste jaren dat ze werden gemaakt. De Gibson J-200 Bob Dylan-gitaar onderscheidt zich van het begin door zijn dubbele slagplaat; en voor mij is de Bob Dylan J-200 aantrekkelijker dan de J-250 Monarch.
Nu zijn er niet één maar twee Gibson J-200 Bob Dylan-gitaren, de spelerstoevoeging en de collector's edition. We zullen het hier hebben over de toevoeging van de speler omdat het half zo duur is, en het is alles wat je nodig zou kunnen hebben in termen van verbazingwekkende visuele esthetiek en speelbaarheid. Hoewel dit nieuwe gitaren zijn, gebruiken ze hete Hide-lijmconstructie, iets uit het verleden dat een grote comeback maakt in de gitaarbouw.
Van Spinditty
Je krijgt een enorm klankbord van Adirondack sparrenhout en de beste achter- en zijkanten van gevlamd esdoorn die Gibson in zijn voorraadschuren van fijn klankhout heeft. De J-250 Monarch-gitaren die ik heb gezien, hebben niet eens een Adirondack-top erop. Ik denk dat het gebruik van abalone inlay op de J-200 Bob Dylan veel smaakvoller is omdat het eleganter en minder opzichtig is.
Er is ook het beste van al het andere dat Gibson op deze gitaar te bieden heeft, inclusief vergulde Gotoh-stemmachines en L.R. Baggs beste akoestische/elektrische pickup. Hieronder staan de basisspecificaties voor dit juweeltje:
De Taylor 415 jumbo akoestische gitaar" data-full-src="https://images.saymedia-content.com/.image/ar_3:2%2Cc_limit%2Ccs_srgb%2Cfl_progressive%2Cq_auto:eco%2Cw_700/MTc0OTkyMTY4ODcwNjg0MTAw/5-of-the-finest-jumbo -steel-string-acoustic-guitars-available.jpg" data-image-id="ci026db273600325c4" data-image-slug="5-of-the-finest-jumbo-steel-string-akoestische-gitaren-beschikbaar" data -public-id="MTc0OTkyMTY4ODcwNjg0MTAw" data- data- data-thumbnail="https://images.saymedia-content.com/.image/c_fill%2Ccs_srgb%2Cg_face%2Ch_80%2Cq_auto:eco%2Cw_80/MT4McTAwNjg of-the-finest-jumbo-steel-string-acoustic-guitars-available.jpg">Taylor 415 Jumbo akoestische gitaar ovangkol body. De ovangkol tint kan donkerder of lichter zijn dan dit voorbeeld.
" data-full-src="https://images.saymedia-content.com/.image/ar_3:2%2Cc_limit%2Ccs_srgb%2Cfl_progressive%2Cq_auto:eco%2Cw_700/MTc0OTkyMTY4ODcwODE1MTcy/5-of-the-finest-jumbo -steel-string-acoustic-guitars-available.jpg" data-image-id="ci026db273600025c4" data-image-slug="5-of-the-finest-jumbo-steel-string-akoestische-gitaren-beschikbaar" data -public-id="MTc0OTkyMTY4ODcwODE1MTcy" data- data- data-thumbnail="https://images.saymedia-content.com/.image/c_fill%2Ccs_srgb%2Cg_face%2Ch_80%2Cq_auto:eco%2Cw_80/MTc0OTkyMTY4MTc0OTkyMTY4ODcy/5OTkyMTY4ODcy/5OTkyMTY4ODcy of-the-finest-jumbo-steel-string-acoustic-guitars-available.jpg">
De Taylor 415 jumbo akoestische gitaar
1 / 2De Taylor 415 is momenteel niet in productie bij Taylor-gitaren. Er zijn er veel op de tweedehands markt. Ik zie deze te koop staan tussen de dertienhonderd dollar tot zevenentwintighonderd dollar. Het is allemaal een kwestie van hoeveel deuken en krassen het instrument door de jaren heen heeft opgelopen.
Voor zover ik het kan bedenken, is de reden dat de meeste jumbo-akoestiek een achterkant en zijkanten van esdoorn hebben, puur omdat de meeste Gibson-gitaren waarvoor ze zijn ontworpen, esdoornlichamen zijn. Er is niets aan esdoorn waardoor het meer geschikt is voor een jumbo dan voor een salongitaar. Maar voor mij vind ik het idee van een jumbo met een solide ovangkol body heel erg aantrekkelijk. Ovangkol heeft een zeer assertief karakter, tonaal, waar esdoorn dat niet doet. En een grote en diepe ovangkol body met een gigantisch sparren klankbord erop lijkt ons een ideale gitaar om mee te flatpicken.
Wat in de wereld is ovangkol? Het is weer een geweldig klankhout dat nieuw is voor fijne akoestische gitaren. Meer dan tien jaar geleden introduceerde Taylor de gitaarwereld met een duurzaam klankhout dat bekend staat als ovangkol. Een Afrikaans verwant van palissander, het is een geweldig klinkende houtsoort die veel van de klankeigenschappen van palissander deelt, met een iets voller middenbereik en een top die niet zo helder is als esdoorn. Omdat het minder bekend is dan palissander, is ovangkol in de loop der jaren een doorslaand succes geweest en heeft het zichzelf als een onmiddellijke mededinger laten gelden onder nietsvermoedende spelers die een aantal Taylor-modellen testen.
Ovangkol kan verwant zijn aan palissander, maar het lijkt niet op palissander. Ovangkol kan honingkleurig zijn zoals goed mahonie. Dus eigenlijk heeft het een nerfpatroon dat voor je kritische oog een gelijkenis zou suggereren met Oost-Indisch palissander, maar de kleur kan veel blonder zijn. Het kan ook donkerder zijn, maar is meestal niet zo donker als rozenhout.
Voor iemand zoals ik zou het onwaarschijnlijk zijn dat ik het geld zou hebben om een nieuwe Gibson J-200 Bob Dylan te kopen. Maar een mooie gebruikte Taylor als de 415 is misschien wel voor een mooie prijs op de tweedehandsmarkt te krijgen. Gebruikte gitaren klinken soms veel veel beter dan een vergelijkbare nieuwe gitaar, omdat het enige tijd en spelen kan duren voordat een sparrenhouten bovenblad is ingebroken tot waar het het geluid uitstraalt dat het in zich heeft.
Als je op mij lijkt, dan denk je bij Paul Reed Smith meteen aan waanzinnig mooie gevlamde esdoorn toppen en romige dikke tonen in combinatie met fijne PRS solid-body elektrische gitaren. Het kan gemakkelijk zijn om te vergeten dat de gitaarproductie van Paul Reed Smith akoestische gitaren omvat, omdat je er gewoon niet zo veel ziet. Nou, daar is een reden voor - zijn akoestische gitaren zijn niet allemaal massaproductie-instrumenten, en sommige zijn extreem duur.
Zoals de PRS Tonare Grande jumbo akoestische gitaar. Het is een uitzonderlijk dure gitaar als je in de PRS 'private stock'-versies stapt. Het belangrijkste productie-instrument is competitiever dan wat we op deze pagina bespreken. Het wordt verkocht voor minder dan vierduizend dollar.
Ik heb deze gitaren gezien met mahonie zij- en achterkant. Maar de indruk die ik heb is dat de meeste een cocobolo achterkant en zijkanten hebben. Ze zijn op hun breedst zestien centimeter breed, wat twee centimeter minder breed is dan de Gibson en body's die zijn gekopieerd naar de beroemde Gibson-benchmark-jumbo's. De klankborden hier zijn van Europees sparrenhout. Er zijn veel soorten sparren in Europa. Maar ik heb niet kunnen achterhalen welke specifieke soort Europese spar PRS hier gebruikt - maar dat hoeft u niet eens te weten. Je weet al dat PRS de dingen goed doet.
Als je bekend bent met PRS elektrische gitaren, dan zul je merken dat de halzen van deze gitaren qua dikte en gevoel redelijk vergelijkbaar zijn. En ze komen nieuw met de prachtige set-up, en actie-PRS-gitaren lijken altijd uit de fabriek te komen. Dit is een akoestische/elektrische jumbo staalsnarige gitaar. Paul Reed Smith kent zijn elektronica natuurlijk. En deze gitaar zal het beste van Taylor of Takamine of iemand anders evenaren in zijn geluid van zijn pick-up en voorversterker.
Opmerkingen
Wesman Todd Shaw (auteur) uit Kaufman, Texas op 08 augustus 2016:
Heel erg bedankt, Athlyn; en ik ben blij dat je de video's leuk vond. Ik kijk er meestal meerdere voordat ik beslis welke ik moet gebruiken, en ik maak me er een beetje zorgen over :)
Athlyn Groen uit West Kootenays op 08 augustus 2016:
Wat een geweldig uitgebreid artikel, en ik vond de video's geweldig om de verschillen in gitaren te horen. De big body gitaren resoneren zeker wonderbaarlijk.
Ik heb een 6-snarige en 12-snarige maar zou graag een andere gitaar oppikken. Het lezen van deze pagina heeft me een aantal goede inzichten gegeven.
