Woodstock-artiesten: Sha Na Na

Rockin 'voordat ze kon lopen, Kaili is een vinylhond die de woorden kent van elk nummer van na 1960.

Sha Na Na bij Woodstock?

Sha Na Na? Ja. In wat een van de vreemdste boekingen in de geschiedenis van livemuziek moet zijn, waren deze jongens de voorlaatste act op Woodstock en kwamen ze net voor Hendrix op het podium. De Paul Butterfield Blues Band had net een geweldige set ingepakt. Na Sha Na Na was de laatste act, en de belangrijkste reden waarom iemand nog op het festivalterrein was… Jimi Hendrix.

Ik genoot van een soort hallucinogeen en besloot dat ik alleen wilde zijn, maar ik bevond me natuurlijk te midden van een half miljoen mensen. Dus we liepen naar de top van de heuvel, ik en een paar maatjes, en Creedence deed 'Born on the Bayou' en er kwamen als ringen van de cimbalen die over de menigte gingen, en de menigte had waarschijnlijk sigaretten aanstekers en er waren kaarsen. Het was een buitengewoon gezicht. Ik had een groovy ervaring, zoals elk kind dat daar was.

- John "Jocko" Marcellino, Billboard-interview juni 2019

Het bescheiden begin van Sha Na Na

Deze doo-wop-outfit was oorspronkelijk bekend als The Kingsmen en voerde a capella-liedjes uit op de campus van Columbia University. De groep, bedacht door Columbia-student George Leonard, droeg blazers en zong spontaan jaren 50-deuntjes zoals "Little Darlin" over de hele campus. Zoals overal op campussen, was Columbia eind jaren 60 in rep en roer, en mensen hadden een reden nodig om te glimlachen. De reacties op deze vrolijke, opbeurende deuntjes waren overweldigend positief, en George wist dat hij ermee door moest gaan. De groep groeide in omvang, werkte aan hun choreografie en cultiveerde zowel vetter als Elvis-achtige persona's, de laatste gekleed in gouden lamé-outfits.

Na een lenteconcert van deze jongens op wat bekend stond als The Grease Festival, kregen ze een manager (die toevallig een afgestudeerde student was) en gingen ze met hun optreden op pad. Nu genaamd Sha Na Na (overgenomen van het nummer "Get A Job"), speelden ze op campussen en clubs in de omgeving van New York. Dit was slechts enkele maanden voor Woodstock, en het toeval wilde dat Jimi Hendrix ze betrapte toen ze Steve Paul's Scene in New York speelden. Hij hield van hun act en overtuigde Michael Lang en Artie Kornfeld ervan dat Sha Na Na aan de rekening van het Woodstock-festival moest worden toegevoegd.

Ze waren onderweg.

Sha Na Na speelt "Teen Angel" in Woodstock

Sha Na Na's Set in Woodstock

Op wat een compleet surrealistische plek moet zijn geweest, bestormden deze jongens het Woodstock-podium net na 7.30 uur op de laatste ochtend van het festival.

Sha Na Na's Woodstock line-up bestond uit Joe Witkin (keyboards en zang), John "Jocko" Marcellino (drums), Donald "Donny" York, Rob Leonard, Al Cooper, Frederick "Dennis" Greene, Dave Garrett, Richard "Richie" Joffe en Scott Powell (allemaal zang), Henry Gross (gitaar), Bruce Clarke III (bas) en Elliot Cahn (slaggitaar en zang).

Wat speelden ze?

Ze speelden een set van 30 minuten en doken in hun repertoire van geweldige liedjes uit de jaren 50, compleet met in lamé geklede dansers. Ze begonnen het met een knaller met een vrolijke versie van "Get A Job", gevolgd door "Come Go With Me" en "Silhouettes". Rob Leonard, een van de jongens in lamé, stapte toen naar de microfoon om een ​​overdreven vertolking van 'Teen Angel' af te leveren. De menigte, nu wakker en duidelijk plezier, brulde hun goedkeuring.

Daarna volgde een energieke versie van de Elvis-hit "(Marie's The Name) His Latest Flame" uit 1961, die gemakkelijk overging in "Wipe Out" van de Surfaris. Jocko Marcellino stampte het uit op zijn uitrusting en het publiek was gepompt. "Book of Love", "Teenager in Love" en "Little Darlin'" volgden, en de prachtige harmonieën van de groep lieten iedereen met ontzag achter. Ze sloten de hoofdset af met een pittige cover van "At The Hop", wat de groep een staande ovatie opleverde. Hun toegift was een soulvolle 'Duke Of Earl', snel gevolgd door een reprise van 'Get A Job'.

Sha Na Na speelt "At The Hop" in Woodstock

Van Spinditty

Leven na Woodstock

Wat begon als een knipoog toen Sha Na Na in 1969 in Columbia werd gevormd, veranderde in iets veel meer dan alleen maar schtick. Mensen begonnen te beseffen hoe geweldig deze nummers werkelijk waren. De opname van "At The Hop" in de Woodstock-film uit 1970 maakte Sha Na Na van de ene op de andere dag sensatie. Ze toerden meedogenloos en eindigden zelfs met een populaire tv-show die liep van 1977-81. Hun populariteit zorgde ook voor een heropleving van muziek en mode uit de jaren 50 in de vroege jaren 70, waarbij Grease, American Graffiti en Happy Days allemaal op zichzelf staande hits werden.

De meeste overlevende leden kwamen in 2016 weer samen voor een eenmalig optreden in Columbia. De huidige incarnatie van de groep geeft ongeveer 25 shows per jaar, met mede-oprichters John "Jocko" Marcellino en Donny York.

Vijf feiten over Sha Na Na

Opmerkingen

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 17 augustus 2019:

Hallo Pamela en bedankt.

Het was echt licht en leuk, nietwaar? Ik hou nog steeds van liedjes uit die tijd.

Kaili Bisson (auteur) uit Canada op 17 augustus 2019:

Hoi Linda en bedankt.

Als je van muziek uit de jaren 50 houdt, ga dan eens kijken. Ze hebben zelfs een aantal zeer goede covers gemaakt van enkele klassieke deuntjes.

Pamela Oglesby uit Sunny Florida op 17 augustus 2019:

Ik herinner me deze groep vrij goed omdat ze populair waren toen ik nog heel jong was. Ik hou echt van hun muziek, het is gewoon licht en leuk. Dit is weer een interessant artikel in je serie.

Linda Crampton uit British Columbia, Canada op 16 augustus 2019:

Dit is een interessant artikel. Ik denk dat ik eerder van Sha Na Na heb gehoord, maar ik wist er niets van tot ik het artikel las. Ik vind het leuk dat een deel van de originele groep vandaag optreedt.