Hoe Koreaanse muzikanten verdienen aan muziekroyalty

Fairlane is een toegewijde Aziatische entertainmentfan. Daarnaast is ze een professionele scenarioschrijver en auteur.

Verplichte digitale tariefverhoging

Dalende winsten doordat piraterij handiger is in vergelijking met het kopen van originele cd's is een probleem, zelfs buiten Korea, en een van de manieren waarop de Zuid-Koreaanse muziekindustrie terugvocht was door streaming en downloads aan te bieden tegen drastisch verlaagde prijzen in vergelijking met buitenlandse diensten. De verhuizing ging uit van het principe dat fans legitieme diensten verkiezen boven piraterij als het goedkoop is, op grond van het feit dat ze hun idolen zullen helpen zonder hun portemonnee te beschadigen.

In januari 2013 heeft het ministerie van Cultuur, Sport en Toerisme echter een verplichte digitale tariefverhoging ingevoerd om de download- en streamingtarieven van Zuid-Korea meer in overeenstemming te brengen met de rest van de wereld. De bestelde voorzag in een aflossingsvrije periode van 3 maanden die eindigde in april van hetzelfde jaar. Het doel van de gedwongen prijsstijging was naar verluidt om de muziekindustrie te helpen herstellen van enorme verliezen als gevolg van dalende cd-verkopen.

Koreaanse muziekstreaming versus Amerikaanse muziekstreaming

STREAMING-SERVICE	CATALOGUS	MAANDELIJKSE KOSTEN
Beats	20 M	USD 10
Google Play	20 M	USD 10
Grooveshark		USD 10
iHeartRadio	15 M	USD 10
iTunes-radio	26 M	USD 10
Last.fm		USD 10
Sony-muziek	25 M	USD 10
Pandora	32 M	USD 10
Rapsodie	20 M	USD 10
Rdio	13 M	USD 10
Slacker	20 M	USD 10
Spotify	30 M	USD 10
Meloen	10M	USD 4
MNET	10M	USD 4

Verlies van klanten

Helaas lijkt het erop dat de digitale tariefverhoging een averechts effect heeft gehad, aangezien het lijkt alsof veel vaste abonnees van de vele streaming- en downloaddiensten in Korea de prijsverhogingen te zwaar vonden en niet langer de moeite waard, vooral in vergelijking met illegale downloads .

Een goed voorbeeld is MelOn, een van de toonaangevende online muziekdiensten in het land. Hun abonnement voor onbeperkt streamen kostte vroeger 3.000 won per maand, maar de digitale tariefstijging verhoogde de prijzen met maar liefst 200%, waardoor het op 6.000 won per maand kwam. Sommige van de kleinere bedrijven hebben zelfs specifieke plannen helemaal geschrapt, omdat de digitale tariefverhoging de tarieven verhoogde tot niveaus die hun abonnees niet langer aantrekkelijk vonden. Sommigen boden verschillende kortingen en promoties aan om te voorkomen dat mensen zouden vertrekken, maar het waren op zijn best noodmaatregelen die op de lange termijn hun winst zouden schaden.

Uiteindelijk zien de bedrijven, ondanks hogere tarieven, hun winst slinken door het verlies van abonnees. De hoge prijzen maken het nog erger, want nu heeft het verlies van een enkele abonnee een nog groter effect. Er is echter een olifant in de kamer die moet worden aangepakt: royalty's die naar de artiesten gaan.

Inkomsten uit royalty's

Het is een veelgehoorde anekdote dat de ouders van meidengroep Rainbow aanvankelijk teleurgesteld waren over de verdiensten van hun dochters, omdat er werd gezegd dat de artiesten niet echt veel verdienen omdat bedrijven de neiging hebben een groot deel van hun budget voor artiesten te besteden aan training en onderdak. Echter, royalty's zijn iets heel anders, omdat het specifiek is ontworpen of het voordeel van de kunstenaar is. Hoeveel verdienen artiesten aan hun muziek?

Hoewel het onmogelijk is om specifieke cijfers vast te stellen vanwege verschillen in hoe bedrijven met hun talent omgaan, is het bekend dat Zuid-Koreaanse artiesten die in het buitenland beroemd worden, uiteindelijk meer verdienen aan royalty's in andere landen dan thuis. Het beste voorbeeld op dit moment is PSY, wiens nummer Gangnam Style massale aandacht kreeg over de hele wereld dankzij de virale videoclip en dansroutine.

De winsten druppelen niet naar beneden

Volgens Nam Kyung-pil, vertegenwoordiger van de Saenuri-partij, die kritiek heeft op de oneerlijkheid in de online muziekroyalty's van Zuid-Korea, verdiende Gangnam Style het equivalent van 2,8 miljard gewonnen royalty's voor 2,9 miljoen downloads, terwijl in Korea slechts 2,86 miljoen downloads en 27,32 miljoen streams verdiende een relatief schamele 3,6 miljoen gewonnen online royalty's. Dit komt erop neer dat de artiest gemiddeld 10,7 won per download van een nummer verdient en een belachelijke 0,2 gewonnen per stream.

De onthulling is verrassend, aangezien de digitale renteverhoging wordt gebruikt om muzikanten en songwriters te helpen meer te verdienen met hun harde werk, maar het lijkt erop dat de winst niet naar beneden druppelt. Wat erger is, is dat de serviceproviders zichzelf uiteindelijk in de voet schieten, omdat hun abonnementstarieven dalen.