Synthfam-interviews: Het Instituut 91'

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

The Institute 91' is een synthwave producer die een serieuze metalhead is. Hij voelde zich aangetrokken tot het maken van synthmuziek door zijn liefde voor metal en een verlangen om zelf muziek te maken. In een e-mail sprak ik met hem over hoe hij begon met het maken van muziek, hoe hij nieuwe muziek maakt, de oorsprong van "The Institute" en de rol die dit idee speelt in zijn muziek.

The Institute '91: Ik speel gitaar sinds ik een kind was. Ik had het geluk dat mijn moeder naar een heleboel verschillende muziekgenres luistert en ik ben opgegroeid met een breed scala aan verschillende dingen. Ik ben geboren in '91, dus ik had de luxe om tussen de rijken van niet zo jong te zijn dat ik geen verbinding kon maken met oudere muziek, maar niet zo oud dat ik nieuwere dingen niet kon waarderen.

Een van mijn belangrijkste herinneringen van toen ik acht of negen jaar oud was, is dat ik een kleine draagbare cd-speler had en dat mijn moeder me het album "Ride The Lightning" van Metallica had gegeven. Ik kan me herinneren dat ik met mijn koptelefoon op een akoestische Walmart Mark II-gitaar speelde. Ik bleef op de afspeelknop drukken, een noot laten spelen, pauzeren en proberen die noot op de toets te matchen. Ik heb jarenlang gitaar leren spelen met vallen en opstaan ​​en op het gehoor, totdat ik een vriend ontmoette die me leerde tabs lezen, en sinds die dag heb ik eigenlijk alleen maar muziek willen spelen, het verteerde me eigenlijk eerlijk.

I91: Ik had er eerlijk gezegd niet over nagedacht, zoals in: "Ik ga synthwave maken." Ik heb altijd metal gespeeld en woon in een kleine landelijke stad, het is buitengewoon moeilijk om een ​​volwaardige band te vormen. Als je dat doet, zijn er meestal dingen zoals banen, gezinnen en gewoon dingen in het algemene leven/volwassenen die het moeilijk maken om zo vaak te oefenen als ik zou willen, maar ik moet een soort creatieve uitlaatklep hebben. Ik had ongeveer zes jaar geleden een iPad gekregen en begon te rommelen met GarageBand en de synths die erop stonden. Dat gaf me een voldoende uitlaatklep om te creëren terwijl er downtime was tussen de oefeningen. Ik liet een van de jongens zien dat ik met wat "oude school jaren 80 klinkende dingen" werkte waar ik aan had gewerkt en hij had gezegd dat het vergelijkbaar was met een genre dat synthwave heet. Ik zocht op wat synthwave was en werd er meteen verliefd op

I91: Ik hou in de eerste plaats van metal, dus mijn grootste invloeden komen meestal uit dat genre met bands als Necrophagist, Nile, Opeth, Amon Amarth, Agalloch, Morbid Angel, Cannibal Corpse, Gojira, Vildhjarta, Meshuggah en vele anderen, samen met enkele meer obscure groepen zoals Wardruna, Heilung, The Caretakers, enzovoort.

Wat meer retro en oudere dingen betreft, ben ik dol op Hall and Oates, Talking Heads, Alan Parsons Project, Pink Floyd, Boz Scaggs, The Ink Spots, George Clinton, Parliament Funkadelic, Sisters of Mercy en Weird Al Yankovic. Ik hou ook van ouderwetse horrorfilmscores van mensen als Fabio Frizzi, John Carpenter, Philip Glass en Danny Elfman. Eerlijk gezegd zijn er zoveel die ik leuk vind en waar ik al jaren regelmatig naar luister, dat het moeilijk is om ze allemaal in een lijst samen te vatten omdat ik ze nu niet allemaal kan bedenken.

Wat synthwave zelf betreft, ben ik niet zo goed thuis in de groepen. Tot nu toe ben ik dol op de darksynth-normen: Perturbator, Carpenter Brut en dergelijke. Ik hou ook van Wice en Dynatron, Com Truise en zelfs een paar vaporwave-groepen zoals St. Pepsi. Ik weet dat zodra ik naar een andere vraag ga, mijn brein er vandoor zal gaan met een heleboel anderen waarvan ik spijt zal hebben dat ik ze niet heb genoemd!

I91: Alles wat ik maak, maak ik op een iPad in GarageBand. Ik heb een app van $ 20 genaamd Zeeon Synth en nog een app van $ 5 genaamd Sensual Sax. Dat is alles wat ik gebruik eerlijk gezegd. Ik ben nogal blut, dus ik doe het met wat ik kan. Uiteindelijk hoop ik een pc te krijgen en een paar goede VST's, een MIDI-controller en een axeFX voor gitaardingen. Het kan belachelijk ingewikkeld zijn om leads te maken op een toetsenbord met aanraakscherm, dus de MIDI-controller wordt bijna een must-have.

Van Spinditty

Wat mijn proces betreft, ga ik gewoon zitten met mijn koptelefoon op en verdwaal ik meestal in een jam. Ik speel gewoon wat rond en in welke stemming ik ook ben, ik maak dingen om het weer te geven, denk ik. Ik ben niet zo goed opgeleid in akkoordnamen of toonladders of progressies of wat dan ook en heb altijd min of meer gespeeld wat ik voelde en wat eruit komt komt eruit. Ik heb meer dan 300 oude nummers die nog nooit het daglicht hebben gezien en die ik zojuist heb weggegooid en waarvan ik nooit had gedacht dat iemand ze leuk zou vinden! Onlangs ben ik leergieriger geworden en begon ik dingen te onderzoeken om daadwerkelijk synth-dingen na te streven.

I91: Ik had het idee dat het cool zou zijn om een ​​ouderwets horrorverhaal in pulpfictiestijl te vertellen over zombies met een fictief bedrijf genaamd "The Institute" als oorzaak van dit alles en de gebeurtenissen vonden plaats in '91 in de overlevering.

Het titelloze album op Bandcamp is niet echt een album eerlijk gezegd. Ik heb hier en daar eenmalige nummers gemaakt om met dat hele uitgangspunt te spelen en begon ze naar SoundCloud te uploaden omdat een vriend me erover had gesproken en zei dat ik moest proberen mijn werk daar te krijgen.

Ik begon pas met 'Hiraeth' om een ​​echt album te schrijven. Het titelloze ding op Bandcamp is eigenlijk gewoon een verzameling van al die eenmalige nummers die ik had gemaakt en uitgebracht voor de lol toen ik net begon. Ik ben eigenlijk vrij nieuw in de scene, ik ben net begonnen met hard werken aan het maken van synthwave eind augustus 2019.

I91: Ik zou graag mijn project vroeg of laat uitgroeien tot iets wezenlijkers, en indien mogelijk geanimeerde video's opnemen om het verhaal van de hele "Instituut"-kennis te vertellen. Ik wil er eerlijk gezegd gewoon plezier mee hebben en zien waar het heen gaat. Ik weet dat als het op bekendheid aankomt, de kans om 'het groot te maken' klein is, dus ik wil het Instituut echt gebruiken als een uitlaatklep om wat ideeën uit mijn hoofd en in de echte wereld te krijgen en als mensen ervan genieten, dan is dat geweldig. Ik wil gewoon niet ouder worden en terugkijken en me afvragen wat had kunnen zijn, dus ik zou op zijn minst een poging willen doen, weet je?

I91: Hoewel ik nieuw ben in de scene, kan ik eerlijk zeggen dat ze een van de meest oprecht behulpzame groepen mensen zijn waarmee ik ooit in contact ben gekomen met muziek. Ze hebben me zo'n warm welkom gegeven en blijven me helpen groeien en iedereen helpt elkaar om elkaar te promoten en ideeën met elkaar te delen. A.GE haalde me over om een ​​account te beginnen toen ik nog maar twee nummers op SoundCloud had en ik kon niet gelukkiger zijn dat hij dat deed, hij maakte zelfs mijn logo voor mij.

Het verwarmt echt mijn hart om een ​​gemeenschap te zien die zo bereid en bereid is elkaar te helpen groeien. Het is zo anders dan de metalscene waar je meestal wordt geconfronteerd met dit koude "machismo" waar iedereen "brutaal" of "kvlt" probeert te zijn en iedereen alles lijkt te behandelen als een constante strijd van de bands (wat in zekere zin het soort van). Ik heb situaties gezien met bands van vrienden waar dingen overgingen naar een bijna middelbare schoolmentaliteit met een constante behoefte om beter te zijn dan een andere band of om al die aandacht te hebben tijdens het spelen van een liveshow.

Ik ben een soort introverte extravert, dus ik hou niet echt van de hele valse bravoure die mensen opbrengen voor bepaalde afbeeldingen. Ik zou veel liever gelukkig in mijn huis blijven, de muziek schrijven die ik graag maak en gewoon alles online doen als het levensvatbaar genoeg was om te groeien en een carrière te worden. Ik kan gerust zeggen dat de synthgemeenschap nog niets van die mentaliteit heeft laten zien, althans van wat ik heb gezien van de mensen met wie ik in contact ben geweest.

Wat me verbaast, is hoeveel mensen met een metalachtergrond komen en die mentaliteit lijkt niet over te dragen tussen genres. het is bijna een toevluchtsoord voor metalheads!

I91: Eerlijk gezegd heb ik niets in het bijzonder dat ik doe. Ik heb altijd liedjes en melodieën in mijn hoofd gehad, zo ver als ik me kan herinneren, dus als ik ergens tegenaan loop, leg ik de oude iPad gewoon een dag neer en denk er niet aan. Meestal heb ik tegen de tijd dat ik terugkom de hele dag riff-ideeën voor metal of melodieën voor synth-dingen, zoals Beavis en Butthead. Gelukkig is een gebrek aan creativiteit niet iets waar ik mee te maken heb gehad en ik hoop dat dit een brug is die ik nooit hoef over te steken!