Synthfam-interview: SkyYamaha

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

SkyYamaha is een synthwave-producer die muziek gebruikt om zijn fascinatie te onderzoeken voor hoe "bepaalde tijdperken uit het verleden hun eigen leven gaan leiden en hoe het verleden de toekomst voorstelt." Hij voelt zich "gedwongen om mijn eigen versie van het opnieuw verbeelde verleden te maken" door middel van muziek. In een e-mail vertelde hij me hoe hij begon met het maken van muziek, waarom hij gepassioneerd is door synthwave en zijn kijk op de gemeenschap rondom de muziek.

SkyYamaha: Ik begon eigenlijk een half leven geleden met het componeren van muziek, rond 2004. Ik experimenteerde met het maken van muziek in de vroege FL Studio, Reason of Modplug, en ik vond het absoluut geweldig. Voor mij was het de speeltuin van de geest. Helaas zag niemand het destijds zo. De reacties die ik zou krijgen waren niets minder dan de kamer uit rennen en tegen me schreeuwen dat ik hem uit moest zetten.

Ik geloofde lange tijd de negatieve verhalen die anderen vertelden en verliet de muziek om in plaats daarvan een technische carrière na te streven. Toen ontdekte ik in 2016 dat FL Studio een app voor de iPhone had. Ik realiseerde me dat ik nog steeds muziek kon componeren en sommige nummers die eruit kwamen deden me denken aan iets uit een anime of een filmische cyberpunkfilm. Het was surrealistisch. Ik wist nog niet dat synthwave iets was, maar ik wist dat het goed voelde. Later vond ik anderen zoals ik, en zo begon een obsessie die bijna drie jaar heeft geduurd.

SY: Ik heb een paar duidelijke sonische herinneringen die me in de synthgolf trokken. Toen ik bijvoorbeeld ontdekte hoe geweldig e-piano klinkt over een donkere baslijn, begon ik afbeeldingen te krijgen van cyberpunk-anime zoals Armitage III of Ghost in the Shell. Ik begon nieuwsgierig te worden naar hoe bepaalde tijdperken uit het verleden hun eigen leven gaan leiden en hoe het verleden de toekomst voorstelt. Het leidde me naar artiesten als Lazerhawk, Com Truise, M83 en ORAX.

Ik werd ook aangetrokken door de retro bedrijfs- en consumentenwereld van vaporware. Destijds werkte ik in een cultuur die als een poort naar het Reagan-tijdperk was. Het is moeilijk om precies te zeggen hoe, maar toen ik NMesh's Dream Sequins-album ontdekte, had ik het gevoel dat het was alsof er een spiegel werd voorgehouden aan mijn leven. Ik heb ook bijna een jaar lang naar Home op repeat geluisterd. Ik begon me gedwongen te voelen om mijn eigen versie van het opnieuw verbeelde verleden te maken.

SY: Op dit punt ben ik meer gefocust op de scheppingsdaad dan op de details. Ik kan muziek componeren op mijn telefoon of een melodie neuriën in een spraakmemo-app. Ik ben heel minimaal. Mijn studio bestaat uit Ableton, YAMAHA DX7, een USB midi-interface, een voorversterker en mijn monitoren. Voor FM-synthese gebruik ik de plug-in genaamd Dexed. Mijn YAMAHA DX7 is ook een eindeloze bron van inspiratie voor geluidsontwerp. Met al het andere doe ik mijn uiterste best om vorm te geven of te vormen en te claimen als de mijne, en het is meestal erg specifiek voor het moment en de creatie. Ik ben momenteel bezig met het onderzoeken van granulaire synthese.

Van Spinditty

SY: Waarschijnlijk de meest voor de hand liggende is Sorayama Hajime, een erotische Japanse artiest. die enkele van de mooiste kunstwerken heeft gemaakt die ik ooit heb gezien. Eerlijk gezegd, zijn spullen voelen zo futuristisch aan, ik weet niet eens of het van deze planeet is. Ik streef er constant naar om hetzelfde gevoel te belichamen in mijn muziek.

Ik heb veel willekeurige muzikale inspiraties. De soundtrack van de Cyan Worlds-games zoals Riven en The Labyrinth of Time schieten me meteen te binnen. Ook alles van Dream Theater en Kate Bush, die tovenaars zijn in het creëren van samenhangende verhalen uit esoterische elementen. Vroeger ging ik naar veel raves en ik hou nog steeds van trance, hard house, psytrance, dnb, techno en elektronische artiesten uit de jaren 90 die ons het concept van wereldmuziek gaven, zoals Future Sound of London, Deep Forest, en Dead Can Dance. Al deze sonische elementen zijn op een bepaald niveau inspiratie.

Ik ben ook beïnvloed door een behoorlijk aantal boeken, zoals Dune van Frank Herbert, Player of Games van Iain Banks en The Four Agreements van Don Miguel Ruiz. Mijn track Mirror World was het directe resultaat van het afronden van DMR's The Four Agreements. Ik denk dat het een van de krachtigste boeken is die ik ooit heb gelezen.

Op dit moment haal ik het grootste deel van mijn inspiratie uit de artiesten van de synth- en retro-themagemeenschappen. Ik ben bijvoorbeeld hals over kop klaar voor Full Eclipse. Het nummer Endless Night bijvoorbeeld staat op gelijke voet met elke melodie uit Tears for Fears. Het is werkelijk een transcendentaal meesterwerk.

SY: Naast mijn huidige stijl van dream/fantasy synthwave, zou ik graag iets creëren dat andere artistieke dimensies omvat, zoals schrijven, digitale kunst, film, anime of videogames. Ik ben ook van plan om in de toekomst te experimenteren met meer ambient- en cyberpunk-elementen, evenals bepaalde soorten resampling-technieken.

Ik sta open voor samenwerking met anderen nadat mijn album is uitgebracht. Ik word voortdurend geïnspireerd door nieuwe dingen, dus ik kan niet precies voorspellen waar SkyYAMAHA naartoe zal gaan, maar ik denk dat het de moeite waard is om verder te verkennen.

SY: Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een meer gastvrije en liefdevolle gemeenschap meegemaakt. Tegenwoordig zit ik vooral op Twitter, Soundcloud en Bandcamp, en het voelt echt als een stam. Ik heb ook contact gelegd met andere artiesten die deel uitmaken van de grotere #synthfam, of het nu chiptune-, vaporwave-, experimentele, ambient- of digitale/3D-artiesten zijn. We steunen elkaar allemaal, zelfs als onze muziek of kunst niet helemaal op elkaar lijkt. Ik vind het leuk dat synthwavers als geheel meer gericht zijn op de passie en het creëren van muziek en minder op de individuele/individuele verschillen, wat voor mij buitengewoon bevrijdend is.

Wat voor mij interessant is, is dat het niet aanvoelt als een bubbel of een rage. Het is een authentieke passie en de gemeenschap zal het verleden en het toekomstige verleden op nieuwe en opwindende manieren blijven herdenken.

Dit is een moeilijke vraag om te beantwoorden, want soms, als ik uitgeput ben door al het andere in het leven (mijn dagelijkse baan, persoonlijke worstelingen, fysieke energie), is muziek het enige dat me oplaadt. Als ik echter niet in staat ben om muziek te produceren of in de flow-toestand te komen, moet ik meestal mediteren, sporten of wat tijd nemen om me te hergroeperen. Ik raad ten zeerste aan om creatieve strategieën als een verleden tijd te bestuderen, zoals die beschreven in The Artist's Way, The Tricker's Hat, Big Magic en The Flow State.