Synth EP Review: "Virtual Machine" door Chris Keya

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Mijn eerste indrukken van virtuele machine door Chris Keya

Chris Keya's Virtual Machine is een EP met een grote verscheidenheid aan verschillende stemmingen en sensaties, maar ze zijn gebonden, maar enkele gemeenschappelijke stemmingen en atmosferische elementen die een zekere technische schaduw geven aan de muziek. Dit zijn complexe tracks die detail en nuance bieden en die mijn oren en mijn aandacht trekken.

De eerste observatie die ik heb over Virtual Machine is dat het mijn oren behoorlijk bezig houdt. Er is hier een divers, complex aanbod van verschillende synths die elk hun eigen textuur of smaak aan de muziek geven. Elk geluid creëert een stemming of sensatie en terwijl ze in elkaar grijpen, creëren ze sterke beelden in mijn hoofd terwijl ik luister.

Ik geniet van het melodieuze schrijven dat Chris Keya op dit album heeft gedaan. Elke melodie is sterk en duidelijk uitgedrukt. Ik hou van de manier waarop veel van de nummers meerdere melodische secties hebben waar ze doorheen bewegen. Dit creëert meer auditieve interesse en zorgt ervoor dat ik alleen maar wil blijven luisteren terwijl deze melodische verkenningen zich ontvouwen.

Drums en bas spelen een sterke rol op Virtual Machine. Ze voegen hun eigen unieke stemmen en een gevoel van verschillende stromen toe aan elk nummer. Er is een gevoel op veel van de nummers dat er een hartslag is die zich steeds verder uitstrekt, terwijl de bas een stabiel gewicht biedt dat de muziek goed verankert.

Track-by-track analyse

"De oproep"

"The Call" begint met heldere, dynamische pulsen van stuiterende synth, terwijl een stevige drumbeat in de muziek klopt, terwijl de synth-pulsen zich verstrengelen tot een stijgende melodie die over de bewegende drums en basdiepte onder hen roept. Ik hou van de secundaire melodische lijn die naar binnen beweegt als het nummer overgaat naar een segment met een mineur-melancholie.

Er is een segment waar golven van drum en bas doorheen spoelen om op adem te komen voordat het nummer terugkeert naar de gestage hartslag die eraan ten grondslag ligt. Een glinsterende adem van synth springt in de muziek voordat de melodie terugkeert, bewegend in flikkerende variaties die ik interessant vind.

"Krijgers"

Een ronddraaiende synth-arpeggio met enkele snaarachtige kwaliteiten die wordt vergezeld door snelle stoten van geluid opent 'Warriors'. Een ongelijk pulserende beat komt binnen terwijl die jabs van synthgeluid doorgaan samen met drums die meer auditieve interesse aan het nummer toevoegen. Er zijn twee synthlijnen, een die een stuiterende lijn speelt en een andere, hogere synth die er doorheen en eromheen beweegt.

Van Spinditty

Ik word aangetrokken door de vliegende, gloeiende lead die boven die puls uit schreeuwt en de verschuivende synths eronder. Er is een zwervende reeks "piepende" synth-noten die naar binnen springen en naar de open ruimte gaan voordat we terugkeren naar de "A"-sectie en de hoofdmelodie.

"Complot"

"Conspiracy" wordt gelanceerd op een snel dreunende kickdrum over een diepe, bewegende baslijn met een scherp randje. Een snelle, heldere reeks arpeggio's die spanning uitstraalt, spint snel over de snelle beat terwijl een contrasterende, gestage puls van synth in de Ik vind de klimmende, rijdende lead synth-melodie die doordrenkt is met opladende energie hier behoorlijk meeslepend.

De triomfantelijke en heldere synth draagt ​​die intense stroom van energie naar voren voordat het nummer uiteenvalt in oscillerende pulsen van laag geluid met heldere lichtflitsen die er doorheen snijden. Ik geniet van de keiharde groove van dit nummer met gloeiende synthgeluiden die erin snijden. Er is een glanzende high-lead synth die in het begin in lange noten zingt voordat ze in een deinende dreun worden gehakt.

"Bloedvlekken"

Een solide, krachtige muur van in elkaar grijpende synth opent 'Blood Stains'. Er is hier nerveuze energie en spanning terwijl een kloppende, bonzende beat de muziek vooruit stuwt. Mijn oren worden aangetrokken door de dichte synthpatronen die cirkelen als een drijvende leadsynth-melodie met een kleine schaduw die door de muziek stroomt. De synths breken in oscillerende pulsen die op en neer gaan in een golf, terwijl de drums deinen en de bas dreunt.

Ik geniet van de verlangende, weemoedige kwaliteit van de synthsolo die er doorheen danst. Het nummer keert terug naar het gespannen patroon van noten en verschuivende baspatronen die ermee gepaard gaan, samen met de schijnbaar eindeloze drums. Ik hou van de manier waarop het nummer uitbreekt in een harde, lage synth en een wervelend arpeggio dat erover heen en weer spint voordat het overgaat in de hoofdmelodie.

"Hotlines"

'Hotlines' beginnen met glanzende, draaiende arpeggio's die oscillerende patronen vormen die zich in de open ruimte verplaatsen. Er is een stijgende wassing van geluid dat in en rond die patronen beweegt terwijl een dynamische, mediumtempo beat het nummer vooruit stuwt. Ik geniet van hoe de verschuivende pulsen van synth samensmelten tot een warme, dansende melodie die over de vaste beat stroomt. Er is een secundair melodisch patroon van zwevende noten die over de beats en bas glijden.

Na een pauze in de open lucht en licht gedempte arpeggio's, is er een crescendo als de beat opnieuw toeslaat om beweging en gewicht aan de muziek toe te voegen. Ik hou van de hartslag van dit nummer dat eindeloos lijkt te kloppen onder de meeslepende geluiden die er doorheen stromen.

Vonnis

Virtual Machine creëert een unieke sonische wereld door het gebruik van een grote verscheidenheid aan synths, drumgeluiden en basbewegingen. Er zijn lagen gebouwd op lagen, diepte en complexiteit verbinden ze en de hele EP heeft een mooie samenhang zonder over te lopen in een soort van "hetzelfde" gevoel.