Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
E.M. Watson is een synthwave/retrowave producer met een hartstochtelijke liefde voor de klanken en stijl van de jaren 80 muziek. In een e-mail vertelde hij me over zijn eerste uitstapje naar het maken van muziek, die hij als zijn sterkste invloeden beschouwt, en vertelde hij over zijn creatieve proces.
EM Watson: Ik kom uit een familie van muzikanten. Mijn vader is een minister van muziek en een jazzpianist. Mijn moeder is een zangeres en songwriter en al mijn broers en zussen doen iets muzikaal. Ik groeide op als de familiedrummer en was altijd de go-to-man voor kerkuitjes, livemuziekshows en bruiloften, maar ik was nooit gepassioneerd door muziek. Ik wilde niet van muziek leven, maar ik was zo ontroerd door artiesten als Prince, Jackson 5, Debarge en meer. Ik speelde met het maken van beats en leuke eigenzinnige jingles, maar pas toen mijn dochter in 2008 werd geboren, raakte de muziekmicrobe me echt.
EW: Ik speelde al een paar jaar met verschillende genres. Ik ging van rock naar electronica naar popmuziek, maar ik was nooit tevreden met het resultaat. Ik wist niet eens dat synth/retrowave muziek een genre was. Ongeveer een jaar geleden kreeg ik de kans om een videogame te soundtracken voor een klant. Het was een VR first-person shooter met een jaren 80-thema en de ontwikkelaar wilde dat de muziek synthwave zou zijn. Dit bracht me ertoe om het genre te onderzoeken en er uiteindelijk verliefd op te worden.
Ik was gefocust op de elektronica- en dubstep-genres, maar ontdekte dat ze mijn stem niet helemaal dienden zoals ik dacht dat ze zouden moeten. Ik nam mijn eerste single op, Cotton Candy en de synthwave-gemeenschap was zo gastvrij. Ik wist toen en daar dat ik mijn thuis had gevonden.
EW: Mijn methode is in de loop der jaren anders geweest, maar ik heb een andere methode geprobeerd voor dit genre. Ik vind het leuk om wat geluiden te creëren waar ik me goed bij voel, luister naar de hook- en refreinsectie en laat mijn gedachten afdwalen. Uiteindelijk begin ik herinneringen op te halen aan persoonlijke ervaringen. Welke herinnering zich ook manifesteert terwijl ik naar het refrein of de hook luister, wordt uiteindelijk het onderwerp van het nummer.
Van Spinditty
EW: Zowel Cotton Candy als Lady of the Midnight zijn geschreven met specifieke vrouwen in gedachten. Ik zal hun namen niet vrijgeven, maar ik kan wel zeggen dat ze allebei een grote impact op mijn leven hadden, positief of negatief. Ik heb ze geschreven met behulp van het nieuwe songschrijfproces waar ik het eerder over had. Ik speelde gewoon het refrein en de hook en liet mijn geest zijn werk doen.
EW: Ik werk aan een flink aantal nieuwe nummers! Ik ben van plan om tegen het einde van het jaar nog drie van mijn eigen nummers uit te brengen, evenals vijf tot zeven nummers geproduceerd door andere synthwave-artiesten. Een van mijn favoriete synthwave producers tot nu toe is DreamShore uit Miami. Ik moet zeggen dat zijn geluid en manier van structureren van zijn nummers veruit het beste van het beste is. Hopelijk kan ik me, als ik alle geplande nummers heb afgemaakt, voorbereiden op liveshows.
EW: Ik wil graag mijn muziek op het podium brengen en uiteindelijk mijn fanbase nationaal en internationaal laten groeien. Het is de droom van elke artiest om een internationale sensatie te worden, maar ik wil echt gehoord worden door zoveel mogelijk mensen die me willen horen. Het geeft me een goed gevoel te weten dat ik mijn kunst deel met mensen die een goed verhaal begrijpen en waarderen. Ook zou ik graag samenwerken met helden als Ollie Wride, The Midnight, Kalax en Com Truise.
EW: Ik vind het geweldig dat er een hashtag is voor de synthwave-gemeenschap. Zoals ik al eerder zei, is de synthwave-gemeenschap een van de meest gastvrije gemeenschappen die ik ooit heb meegemaakt. Ze openen hun armen groot en wijd en hebben daardoor een trouwe fan en schepper gekregen.
EW: Om mijn creatieve vuur nieuw leven in te blazen, luister ik gewoon naar mijn helden en hun muzikale proces en werk ik ook samen met een team van creatievelingen genaamd Dash Digital Studio. Deze plek alleen al stimuleert mijn creatieve energie en daarom heb ik mezelf gemigreerd om het mijn productiehuis te noemen.
