Interview met synth-artiest: Serge Levin (Rain4Sale)

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Serge Levin is een muziekproducent en schrijver die unieke, gedetailleerde synthscapes creëert die zijn liefde voor synthgeluiden combineren met het lyrische vakmanschap van zijn songwriter om een ​​intense, persoonlijke muzikale expressie te produceren. In een interview vertelde hij over zijn roots als muzikant, het proces dat hij doormaakt bij het maken van nieuwe muziek en over zijn Vanishing Waves EP.

Serge Levin: Als jonge jongen wilde ik alleen maar buiten rondrennen, voetballen, achter meisjes aanjagen en uiteindelijk allerlei problemen krijgen, maar mijn moeder dwong me om piano te studeren. Het komt allemaal voort uit de muziekschool. Ik was erg creatief in het vinden van manieren om onder de muziekschool vandaan te komen en ik stopte zo veel lessen als ik kon, maar ik had een pianoleraar voor wie ik dankbaar ben omdat haar verlangen om de studenten geïnteresseerd te krijgen zo groot was krachtig. Het straalde uit haar en ondanks al mijn inspanningen om niet betrokken te zijn, heb ik veel van de fundamenten behouden en ook alleen de waardering voor het volledige spectrum van muziek.

Ik raak erg emotioneel gehecht aan bepaalde hoogtepunten in mijn leven en wanneer we verhuisden of wanneer er iets om me heen gebeurde, als er een lied op de achtergrond was, zou het meer een indruk op me hebben op de lange termijn. Begin jaren 80 luisterde mijn vader veel naar Italiaanse dingen, dus dat heeft de stilistische, thematische invloeden uit die periode op mij ingeprent.

Ik groeide op in het noorden van Californië in de vroege jaren '90 en werd sterk beïnvloed door de hele ravecultuur. Ik was altijd bezig met dansen. Ik choreografeerde mijn eigen dansshows. Ik werd gesponsord door Nike op de middelbare school en universiteit, maar in de kern was het soort muziek dat me op een meer emotioneel niveau echt raakte, jaren 80-dingen die voornamelijk uit Italië kwamen, maar ook uit Duitsland, Zweden en België.

SL: Ik heb twee grote invloeden. Een van hen is een Zwitserse kunstenaar, Ueli Schmezer, die door Jules ging. Voor zover ik weet, heeft hij slechts één EP met drie nummers uitgebracht. De twee nummers die ik erg goed vond zijn I Want To en You & Me. Er is een interessant verhaal over hoe hij die nummers begon te schrijven en het soort stemming dat ze droegen.

Hij was een redacteur en moderator bij Swiss Radio SRF 3 die een emotionele tijd in zijn leven doormaakte, dus gebruikte hij muziek om de hele situatie te verwerken. Hij speelde piano en had gitaar gestudeerd, dus besloot hij zijn oprechte emoties in de liedjes te kanaliseren. Ze werden opgepikt door een opmerkelijk Duits platenlabel ZYX Records en hij stond bekend om die twee nummers die worden beschouwd als onderdeel van dat hele Italo Disco-genre.

De andere is Depeche Mode. Ik heb altijd respect gehad voor hun aanpak, hun geluid en zang. Ze deden veel experimentele (destijds) sampling met synth-instrumentgeluiden die ze konden verwerken in zeer interessante, erg pakkende en melodieuze nummers.

Ik herinner me dat ik in de 5e of 6e klas kwartjes spaarde om het volgende uitgekomen Depeche Mode-album te kopen, The Violator. Ik herinner me dat mijn moeder zei: "Ik begrijp niet wat dit is! Hoe luister je hiernaar?” Nu is het een van haar favoriete bands. Depeche Mode heeft me door een aantal moeilijke periodes heen geholpen op de middelbare school en de middelbare school.

Muziek speelt tot op de dag van vandaag ook een belangrijke rol als een vaste vriend die er altijd voor me is met wie ik kan praten en die terug praat. Het luistert en ik luister ernaar en wat er ook gebeurt, het is er altijd voor mij.

SL: De muziek komt natuurlijk uit mij. Het begint ermee dat ik letterlijk een melodie uit mijn ziel neurie. Ik neurie het weg en ik neem het op. Met een paar nummers liet ik letterlijk mijn neuriën vallen in Ableton Live en creëerde in feite een MIDI-basis voor het nummer.

Als we het hebben over onze debuut EP Vanishing Waves, dacht ik eerst aan de melodieën. Op de eerste drie nummers probeerde ik verschillende toonladders en definieerde ik de belangrijkste melodische verbuigingen en misschien wat verschillende basprogressies. Daarna zou het werken met Ableton als DAW, dus de allereerste vertolking van een van de tracks werd net gedaan met mijn toetsenbord en native Ableton-toolset. Ik begon de plug-ins te gebruiken en begon toen te lezen wat ik nog meer kon doen om te differentiëren en sommige geluiden authentieker te maken voor de jaren '80, maar niet alsof ik het instrument uit de jaren '80 neem.

Van Spinditty

Op dit moment channel ik veel analoge synth en gitaar omdat een van mijn teamgenoten, Rob Romano, die zowel mijn mixer is als een zeer getalenteerde gitarist en muzikant in het algemeen, geweldige gitaarbegeleiding toevoegt. Hij past ook een aantal hele leuke effecten toe op zijn mixwerk. Het was een veelzijdige benadering om het te produceren.

Het begint eerst met een simpele melodie en daar trek ik de tekst uit. De melodie staat bij mij altijd voorop. Ik schrijf ook poëzie en scripts, maar voor muziek is het belangrijkste de melodie. Er zijn van die kleine verbuigingen in de melodie die me grijpen en op een bepaalde manier op mijn knoppen drukken waar ik kippenvel van krijg.

SL: Op Vanishing Waves heb ik een kenmerkende melodische gimmick gemaakt binnen Ableton en een paar plug-ins waar ik niet alleen de reverb maar de eigenlijke synth-instrumenten zou poorten. Daarna zou ik een eeuwigdurende vertraging toevoegen die aan die poort zou ontsnappen en het gevoel van de gelaagde geluiden binnen die poort zou voortzetten. Het zou overlopen naar de volgende noot of akkoord enzovoort. Voor mij zou deze poortkern voor altijd in deze golven verdwijnen.

Ik ging voor een heel vloeiend geluid met veel boventonen dat erg melancholisch is. Alle nummers hebben die sombere ondertoon. Dit weerspiegelt enkele van de gebeurtenissen die ik doormaak in mijn leven. Ik gebruik echte ervaringen en kanaliseer dat via de melodieën en teksten. Ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten doen.

SL: Ik heb met mijn producer en mogelijk ook met mijn medewerker gesproken. Zodra deze EP volledig is ingepakt en uit is, wil ik shows gaan doen en ik ben al begonnen met het schrijven van nummers voor mijn tweede EP, die een iets andere benadering en sfeer zal hebben, maar het zal nog steeds hetzelfde hart achter het en ervaringen uit het echte leven waar ik specifiek over kan praten.

Uiteindelijk wil ik een deel van mijn muziek samenvoegen met wat ik aan de filmkant doe. Ik werk nog steeds in de filmindustrie en ik ben ook erg gepassioneerd over dat deel van mijn leven. Ik wil een deel van mijn muziekworkflow integreren met mijn mediaproductieworkflow. Ik ben er nu niet op gefocust, maar het kan me qua exposure misschien helpen.

Ik wil ook mijn inspiraties perfect vertalen naar producties die qua productiewaarde de industriestandaard zijn. Ik wil altijd blijven perfectioneren en leren over nieuwe tools. Ik wil feedback krijgen van verschillende bronnen, goed of slecht. Ik heb het geluk dat ik de getalenteerde mensen heb gevonden om me te helpen met het mixen en masteren. Op het gebied van mastering is Justin Perkins van MysteryRoomMastering een superster in zijn vakgebied.

Ik wil met meer getalenteerde artiesten samenwerken om samenwerkingen, remixen of covers te doen. Ik zou ook geïnteresseerd zijn in het behandelen van enkele van de oudere Italo Disco-dingen.

SL: Sociale media is nog steeds een onbekend ecosysteem voor mij vanwege tijd en middelen. Ik weet dat het qua tijd een belangrijke investering is en soms ook financieel. Ik doe mijn best om zoveel mogelijk tijd toe te wijzen, maar dit is iets dat op dit moment volledig buiten mijn kennis ligt. Nadat we deze EP hebben afgerond, ben ik zeker op zoek naar iemand die in staat is om te promoten en op de hoogte te blijven van de sociale-mediaplatforms en die me helpt daaraan te werken.

Ik ben dol op de tools die Twitter mensen geeft, maar de oppervlakkigheid schrikt me af en het feit dat het soms allemaal om de frequentie van de Tweets gaat. Het werkt voor sommige mensen, maar voor andere artiesten gaat het erom te focussen op wat ze aan het doen zijn. Voor mij wil ik me gewoon concentreren op polijsten en creëren, om de mensen te bereiken die van onze spullen genieten.

SL: Ik denk dat het een batterij is die wordt gevoed door het leven zelf. De motivatie en inspiratie voor mij zal gewoon worden gedreven vanwege hoe ik als persoon opereer. Ik moet iets met mijn gevoelens doen en als het niet door onderdrukking is, moet het door muziek te schrijven.

Interview met synth-artiest: Serge Levin (Rain4Sale)