Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Maximus Prime is een synthwave producer gevestigd in Oklahoma. Hij is verslaafd aan de retro vibes van de jaren '80 en gebruikt synthwave als auditief canvas om verhalen te vertellen. In een interview spraken we over zijn muzikale begin, zijn laatste projecten en hoe hij de synthwave-scene ziet.
Maximus Prime: Ik denk dat dat helemaal terug zou gaan naar mijn dagen op school, toen ik in de schoolband speelde. Ik heb gewoon altijd muziek gespeeld, het is altijd iets dat ik heb gedaan. Al sinds ik een jong kind was en ze ons in de band lieten spelen, was ik er helemaal voor.
MP: Natuurlijk waren het de retro jaren 80-dingen waar ik altijd geobsedeerd door was. Ik denk dat ik er echt toe kwam om het te willen produceren door te horen wat Gunship aan het doen was. Ik denk dat dat voor mij het keerpunt was in mijn beslissing om synthwave te produceren. Het is ook veel gemakkelijker te produceren dan andere soorten muziek. Het was een goed startpunt voor mij.
Ik heb altijd gedacht dat ik DJ wilde worden. Toen ik op de middelbare school zat, zag ik een kerel op een talentenjacht en dat was zijn ding. Ik dacht dat dat het coolste was ooit, dus daar ben ik mee begonnen. Toen haalde een vriend me over om dit ding genaamd Ableton Live! Ik dacht: "Ik weet niet of ik dit wil doen of niet!"
De eerste drie of vier keer dat ik erin keek, kreeg ik het programma niet eens geluid! Ik gaf het op en dat proces gebeurde nog twee of drie keer voordat ik er zelfs maar achter was hoe ik het geluid kon laten maken en ermee verder kon gaan. Het duurde nog drie of vier jaar om YouTube-video's te bekijken en waardeloze liedjes te maken voordat ik zelfs maar een project voltooide.
MP: Man, ik ga gewoon zitten en begin normaal te spelen. Als ik bronmateriaal heb, zal ik daarmee beginnen, maar vaak ga je bij het maken van muziek zitten en hopen dat er iets goeds uitkomt. Soms wel, vaak niet. Ik heb met mijn gitarist aan dit nieuwe ding gewerkt en twee dagen lang waren we gewoon in vuur en vlam en dat was het! Dat gebeurt niet altijd.
MP: We werkten samen op televisie en hij is een echt getalenteerde gitarist. Hij woont in Louisiana, dus het bestaat uit velen van mij die een achtergrondtrack neerleggen en dan zeggen: "Hé kerel! Ga naar de stad!" Hij gaat naar de stad, stuurt het naar mij terug en ik zal het in stukjes hakken en veranderen en terugsturen. We zullen herhalen totdat we hebben wat volgens ons de beste ideeën van de goede ideeën zijn.
Van Spinditty
MP: Er was een anime die in de jaren 80 werd gemaakt door Mamoru Oshii, Angel's Egg genaamd. Het heeft heel weinig dialoog en het idee erachter is dat het verhaal anders is in de geest van de kijker. De kijker verzint gaandeweg het verhaal achter de beelden. Ik wilde proberen hetzelfde te doen, maar voor de goede orde en dat was het kernidee achter Cyberia. Wat het zeker heeft beïnvloed, zijn Serial Experiments Lain en mijn ervaringen als tiener die opgroeide en een Hotline-server voor bootleg-anime runde.
Ik kwam om de server mede te beheren via een vreemd verhaal. De 14-jarige ik wilde anime kijken, en ik kwam deze Hotline-server tegen die er veel van had. Dus het lukte me om de server te hacken en ik zit in de hoofdlobby, gewoon naar hartelust aan het downloaden. dan logt de eigenaar in en vraagt me "Hé Ian, hoe gaat het?" Ik moest toen bekennen dat ik niet Ian was, maar iemand die echt gewoon wat anime wilde downloaden. Ik vertelde hem over de kwetsbaarheid van zijn server en kraakte toen zijn proefversie naar een volledige versie van de software. Deze man en ik zijn sindsdien vrienden, ook al hebben we elkaar nooit ontmoet.
MP: Op dit moment werk ik aan een nummer dat oorspronkelijk een cover van het thema van "Escape to New York" zou zijn, maar uiteindelijk zijn eigen beest werd, dus dat wordt heel leuk. Het is de eerste keer dat ik met een traditionele muzikant als een gitarist werk, dus dat was leuk.
In de toekomst hadden we het er allebei over om meer projecten te doen die vergelijkbaar zijn. We hebben een lopende lijst van wat we willen doen, maar we kunnen gewoon niet beslissen over wat.
MP: Persoonlijk kan het in Oklahoma nergens anders heen dan in het land van de koeien. Ik hou echt van de mensen in de gemeenschap, het zijn echte mensen. Er is altijd dat retro jaren 80-thema dat iedereen verbindt. Niet iedereen vindt dat leuk, maar de mensen die dat wel zijn begrijpen het zeker. Het verbindt mensen van generatie op generatie. Ik sprak laatst met een Zwitserse artiest over zijn plaat, om hem te helpen met de mastering. Hij is ouder en zijn Soundcloud-bio zegt: "Ik was daar in de jaren '80, ik denk dat ik gewoon nooit ben weggegaan!" Dat vond ik geweldig.
KM: Alles wat ik kan, is het korte antwoord. Het lange antwoord is aan iets anders werken. Ik houd een projectdossier bij waarin de afgelopen vijf jaar alles staat wat ik goed heb gedaan. Na een tijdje krijg je een verzameling dingen die goed zijn. Je hebt je songstarters, je kleine drumlijnen en hopelijk met al je wapens, kun je iets bedenken, want het is niet gemakkelijk.
