Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Mijn eerste indrukken van Survival II door Full Eclipse
Full Eclipse's Survival II EP creëert sterke auditieve beelden door het gebruik van een breed scala aan synth-tonen en timbres, krachtige bas en passages van elektrische gitaar die bewegen tussen zachtheid en een meer stijgend, triomfantelijk gevoel. Er is een verweven geluidstapijt op Survival II dat mijn oren fris houdt terwijl ik naar de muziek luister.
De bekwame manier waarop Full Eclipse in staat is om een scala aan synths en synth-geluiden te combineren op Survival II is het eerste element dat voor mij opvalt. Hij weeft gloeiende momenten met ruwe randen, glinsterende helderheid en luchtig licht met hardere, donkerdere geluiden. De geluidslagen wikkelen zich om elkaar heen zonder een wirwar te worden en creëren stemmingen en sferen die me elke keer weer naar binnen trekken.
Het gitaarwerk is goed gedaan op Survival II. Er is een delicatesse en een gemak op veel van de nummers, met tonen die het doen glinsteren en glijden, maar in de meer solistische passages is het zeker toegestaan om te zweven en eruit te springen in triomfantelijke kracht. Soms schuift de gitaar naar de achtergrond en voegt textuur toe en soms wordt hij sterk en duidelijk op de voorgrond geplaatst. Hoe dan ook, het werkt.
Ik wil het ook hebben over de bas op deze EP. Full Eclipse heeft muziek gemaakt die klopt en pulseert met diepe wassingen van dikke bas. Het biedt een solide basis voor de muziek erover en, in combinatie met de drumgeluiden op het album, creëert het een hartslag die de muziek voortstuwt.
Track-by-track analyse
“Opduiken”
"Surfacing" komt tot leven met diepe, resonerende synths die samenzwellen met de dikke bas en een hogere drift van gitaarnoten erboven. Er zit veel kracht in de diepe, zware bas die een mooi contrapunt heeft in de glanzende flitsen van synth die eroverheen vliegen. De synths hebben een dichtheid en een stevigheid, omdat ze allemaal samen opstijgen in een wassing van warm geluid dat over de diepten zweeft, en inderdaad het gevoel heeft alsof ze uit donker water breken in oppervlaktezonlicht. Ik vind het rijke, volle geluid van dit nummer best aangenaam.
"Niet meer"
Het eerste deel van "No, More" wordt aangedreven door een bewegende elektrische baslijn en een kloppende, stevige drumbeat. Al snel wordt het vergezeld door een middelhoge, rond klinkende synth die een melodie speelt die verlangend en warm is, terwijl heldere klokken over de top schitteren. De rijkdom van het geluid van dit nummer spreekt me aan als die zwervende melodie meegaat over de stevige beat. Nu is er een pauze en zachte, strelende pianonoten komen binnen met slechts een frisson van mineurklank erin.
Er zit een echte hartslag in dit nummer waar ik van geniet terwijl de lead synth-lijn erboven droomt. Er is een rustgevende tweede pauze als de piano zweeft, de melodie zachter en delicater, terwijl het klokkenspel de muziek lichtjes strijkt. De elektrische gitaar echoot in de muziek samen met een gloeiende synth en een andere drumbeat. Dit patroon met een repetitieve drive beweegt door de muziek.
"Terugkeerders (feat. Gloom Influx)"
"Returners (feat. Gloom Influx)" heeft de sirene van een elektrische gitaar met een stem die in vervormde golven beweegt over een zwevende achtergrond vol galm. De gitaar schreeuwt het uit in lange drijvende lijnen terwijl een soepele, stabiele elektrische baslijn en pulserende kickdrum ook in de muziek bewegen.
Van Spinditty
De gitaar wordt vergezeld door een drijvende synthmelodie met patronen die een bepaalde puls bevat die overeenkomt met de puls van de drums.
Een stijgende, koor klinkende synth voegt een gevoel van eerbiedige majesteit toe aan het nummer dat ik best aantrekkelijk vind. De ruige gitaren worden nu meer zwevend en opbeurend, een langzame en evoluerende melodie ontvouwt zich in een triomfantelijke klimmende reeks noten die hoog, helder en luchtig schijnen over de vocale geluiden eronder. De solo-gitaar heeft een kracht en energie die draagt.
"Gateway Nipigon"
Er is een zeker gewicht aan de opening van "Gateway Nipigon" met een diepe opwelling van bas en een dichte synth, maar dat gewicht wordt gezuurd door een zachte elektrische gitaar die zachtjes door de muziek roept. Een soepele, gelijkmatige percussiepuls begint in de track terwijl zachte deiningen van geluid groeien en in en door de track bewegen. Er is een aangenaam contrast tussen het gemakkelijke glijden van de gitaar terwijl hij een klimmende melodie speelt en de basdiepten die eronder bewegen.
De gitaar voegt een volledige helderheid toe aan het nummer, terwijl een gemakkelijk ademende synth wordt vergezeld door een hoge glans van sterrenlicht van een zacht rinkelend geluid dat erboven schittert. De drums worden sterker, slaan harder, maar alles drijft nog steeds voort met de diepe basgolven en de zachte opkomst van koorklanken eronder. Er is een gevoel van gemak in de muziek waar ik van geniet.
"Getuige"
"Witness" begint met een uitgedoofde gitaar, een klinkende glans van synth en een vol klinkende elektrische bas. De lichtgevende synth zingt een delicate lijn terwijl een andere middelhoge synth een treurig gevoel aan het nummer toevoegt. De gitaar zit vol emotie en de drums voegen beweging toe aan het nummer, kloppend met kracht en energie. Nu speelt die synth van gemiddeld niveau de dichte wassingen van geluid die de muziek verder vorm geven, terwijl een panpijp-achtige synth een zachte, luchtige adem erachter toevoegt.
Er is nog een ander synthgeluid, dit diep en nogal als een buisvormige bel, dat onder de golven van uitzettend geluid van de gitaar beweegt. Ik ben best gecharmeerd van de strelende maar nog steeds krachtige pianomelodie die binnenkomt. De solo hier wordt genomen op een trompetterende synth die een stijgende melodie draagt voordat het nummer weer glijdt en dan een gitaarsolo vol energieke passie danst en wervelt boven de kloppende drums en diepe bas.
“Wandelen in het paradijs”
Golven van dikke, diepe bas spoelen over de opening van "Stagger Into Paradise", samen met langzame pulsen van een lage synth die in de muziek kloppen terwijl de gitaar een verschuivende muur van geluid creëert. Er is een piano die in het nummer glinstert over de diepten van de bas, samen met uitgebreide lijnen van hoge synth. Er zijn klokkengelui die ook over de enigszins melancholische pianolijn schijnen, terwijl de gitaar steeds meer noten uitbreidt voordat hij in stilte vervaagt.
Vonnis
Survival II zit vol met rijk gelaagde geluiden die getextureerd zijn en op genuanceerde manieren worden gecombineerd om een EP te creëren die nogal wat variatie heeft, maar die er nog steeds in slaagt een samenhangende sonische wereld te produceren en een die ik aangenaam vond om naar te luisteren.
