Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Het kenmerk van Dynamite Stranger's Synth Ranger-album dat me het meest opvalt, is zijn unieke benadering van de synth-geluiden die worden gebruikt. De geluiden hebben een hoekige, computergestuurde kwaliteit die in strijd is met de warmere aard van veel analoge synthmuziek (zelfs als het analoge effect alleen op een DAW wordt gecreëerd). Het had elementen die een verhaal vertelden, hoewel het losser bij elkaar werd gehouden. Het verhaal van de Synth Ranger is er een die een interessante reeks elementen omvat.
Dynamite Stranger's benadering van melodie op Synth Ranger is interessant. Zijn melodieën hebben een zwervende, geïmproviseerde kwaliteit en een zeer gedigitaliseerd gevoel door het gebruik van een bepaald synthgeluid dat ook een scherp randje heeft. Het hightech karakter van het Synth Ranger-personage zelf wordt weerspiegeld door een evenzo geautomatiseerd klinkende leadsynth. Het is een geluid dat ik de laatste tijd niet vaak op synth-albums heb gehoord.
Een ander element van dit album dat me intrigeerde, was de gelaagdheid die Dynamite Stranger aan het doen was. Zijn tracks bouwen vaak laag op laag op en worden dichter en complexer naarmate ze evolueren. Er zijn nogal wat met elkaar verweven patronen van bas, drums, synth en pads en momenten waarop ze elkaar allemaal kruisen. Sommigen vinden dit misschien een beetje druk klinken, maar ik vind muziek niet erg met veel gelaagdheid en harmonische momenten die worden gegenereerd door in elkaar grijpende muzikale elementen.
Ik twijfel over de gesproken delen die Dynamite Stranger op Synth Range r heeft gebruikt. Ik weet niet zeker of hij ze nodig had, want ik denk dat het verhaal zich vrij goed ontvouwt door de muziek, maar ik had er zeker geen bezwaar tegen. Het enige dat ze goed doen, is de gedurfde, onbezonnen kwaliteiten van het Synth Ranger-personage vast te stellen. Ik twijfelde er niet aan wie hij was.
"Rewind" is het enige nummer met zang op het album en ik was erg blij om te horen. Het had een superleuke, poppy-kwaliteit en ik denk dat de vocale bijdrage van Nightmares en Neon aan het nummer dat synthpop-gevoel echt op het hoofd heeft geraakt. Die tekst, "You make me wanna rewind, replay and repeat/Baby all your loving is music to me" raakten precies de juiste plek als het gaat om het creëren van een synthpop-liefdesliedje.
De andere kwaliteit waar ik van genoot op Synth Ranger was de productie. Het heeft een open gevoel en de ruimtelijkheid van de soundscape zorgt ervoor dat dat gecomputeriseerde synthgeluid volledig te horen is, tech-y en kouder aanvoelt.
Van Spinditty
Nu komen we bij het deel van mijn recensie waar ik de tracks op Synth Ranger die voor mij uitbleven, zal weergeven en de elementen zal uitleggen waardoor ze opvielen zoals ze deden.
Analyse van mijn favoriete nummers
Hier is een blik op enkele opvallende nummers.
"Koppositie"
"Pole Position" heeft een hoekige, veerkrachtige synthmelodie over een soepele bas- en drumgroove. We krijgen een solistische, zwervende synthlijn die er doorheen kronkelt en schudt. Het is een zeer complexe melodische lijn die behoorlijk hoekig aanvoelt. Het nummer heeft een erg druk, vol geluid met alle verschillende lagen die samen bewegen. De hoofdmelodie heeft absoluut een voortstuwende kwaliteit die bijdraagt aan de sensatie van racen op hoge snelheid.
"In de leegte"
Het geluid van bedieningspanelen en apparatuur opent 'Into The Void'. Het is een nummer dat pronkt met de faciliteit van Dynamite Stranger met het maken van nummers die het gevoel hebben van opgevoerde energie. Hij combineert veel beweging in de muziek en kronkelige lijnen van geautomatiseerde melodieën om nummers te produceren met nerveuze kracht erin. Ik krijg het gevoel dat er enige jazz-invloed is op zijn geïmproviseerde en solistische melodieën.
"Dimensies"
"Dimensions" heeft intens zware, gruizige synth-baspulsaties en een gestage tik van drumritme. De beat is solide en indringend samen met die wilde, belangrijkste synth-lijn. Het heeft een zeer vrij en energiek gevoel als het over het oppervlak van de baan beweegt. Er is hier een intrigerende mix van licht en duisternis en de melodie heeft een gevoel van wilde overgave. Er zijn kwaliteiten aan het Synth Ranger-album van Dynamite Ranger die het onderscheiden van meer traditionele stijlen van synthwave en aanverwante genres, vooral dat extreem technologische, computergestuurde gevoel en de hoekigheid van de melodieën en hun improvisatiekwaliteiten. Ik vind het leuk dat hij bereid is om een andere benadering te kiezen en ook om te leunen op het idee van de muziek als verhalend in de natuur. Verhalen vertellen is een van de redenen waarom ik geniet van veel van wat de #synthfam produceert. Laten we hopen dat Dynamite Stranger ons verhalen blijft vertellen over toekomstige releases.
