Synth Album Review: "Starset" door Vulkari64

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Vulkari64's Starset is een album met wervelende synths die naar buiten zweven om te worden doorgesneden door gloeiend licht, gevormd door krachtige drums terwijl ze door momenten van melancholie bewegen en in korte ademteugen van hoop. Vulkari64 weeft een rijke verzameling synths samen om een ​​oorstrelend, weelderig geluid te creëren.

Een sterk element op Starset waarnaar ik word getrokken, is het gevoel van pijnlijke melancholie dat het hele album doordringt. Zelfs op circuits met meer energie heb je het gevoel dat iets pijnlijks en verlorens de lege ruimte in drijft. Het geeft het album een ​​diep emotionele kwaliteit waar ik van geniet.

Een andere factor die me naar het album trekt, is hoe Vulkari64 er gitaren op gebruikt. Hij produceert vaak een kabbelend, gestructureerd geluid dat diepte toevoegt, terwijl hij ook akoestische gitaar toevoegt voor een warm, bosachtig gevoel. Ik waardeer het contrast en de rijkdom die de gitaren toevoegen aan Starset.

De manier waarop Vulkari64 alle synthgeluiden op Starset combineert, zorgt voor een ingewikkelde en oorverdovende muzikale reis. Hij plaatst krachtige bas naast zacht gloeiende synthwarmte, contrasteert en combineert een breed scala aan synthtonen en timbres. Het eindresultaat zit vol complexiteit en diepgang.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Throwaway" begint met een dichte, actieve basoscillatie die dreunt onder een gestage, computergestuurde synthstroom terwijl de gitaar verschuift in een verweven melodie, tokkelend in de muziek. Een wervelende synth met een geknetter beweegt mee met de gitaar terwijl de kloppende beat de muziek voortstuwt. Ik geniet van de glinsterende, ronde synth die een opbeurende melodie danst, vol warmte en hoop onder de zachte vocalen die pijn doen en trillen van verlies.

De glitchy, metaalachtige volheid van de lead-synth schreeuwt het uit in de ademende zang, samen met een zwervende piano die in zachte tonen afdrijft. Een akoestische gitaar voegt warmte toe en een glinsterende, delicate piano blijft stromen in een zich ontvouwende lijn terwijl de beat klopt. Sweeps van gloeiende synth worden vergezeld door de houtachtige stem van de akoestische gitaar terwijl de muziek uitsterft.

Een verre, glanzende synth spint in een vloeiende arpeggio en wordt vergezeld door een verhoogde, nasale synth die melancholie uitstraalt om "IBM Model M" te openen. Een langzaam verschuivende lijn van helderheid wordt aangevuld met een kabbelend getokkel van elektrische gitaar en een diepe baspuls. De verloren verheven synth stroomt terwijl de golven van kabbelende gitaar worden vergezeld door de beweging van een volle drumbeat terwijl een sprankelende stroom van noten flikkert en schijnt over de meeslepende lucht van de achtergrond.

Een glinsterende arpeggio cirkelt en de beat dreunt voort. Ik word aangetrokken door de manier waarop de trillende, dynamische gitaar textuur aan de muziek toevoegt. Een zacht ontroerende, melancholische metalen synth zingt uit in een melodie die zich ingewikkeld ontrolt over de beat en de diepte van de bas eronder. Er is een pauze in druppelende, sterrensynth en oscillerende bas die in drifts komt als de arpeggio's cirkelen en vervagen.

"Vigilante" begint met een rustige aanzwelling van geluid dat opklimt naar volheid, samen met holle percussie die een uniek karakter aan de muziek toevoegt. De drums slaan stevig aan en de strelende, glanzende leadsynth zweeft met een gevoel van gemak over een dichte, soepele arpeggio die door een zwaai van ruis draait. Ik geniet van de manier waarop de klokachtige lead synth melodie trilt, vol pijnlijke emotie.

Het nummer breekt in een snijdende, middelhoge synth-lijn die over de beat pulseert, samen met wat stotterende vervorming. De muziek keert terug naar de zachtheid van de leadmelodie, voelt zich gepijnigd en vol expressie terwijl het over de soepel evoluerende beat vaart. Er is een fluisterende beweging van ruis, die teruggaat in holle percussiegeluiden en uiteindelijk in stilte.

Van Spinditty

Een diepe bashartslag beweegt onder een ronde, middelhoge synth die een snel evoluerend notenpatroon draagt ​​over de groeiende luchtige geluiden die binnenkomen om "LyteCykl" te beginnen. De ruige puls wordt nu vergezeld door barstende, grote drums en een herhalende lijn van verheven, klinkende synth die schijnt en danst terwijl de stevige drums het nummer voortstuwen. Ik ben gecharmeerd van de glinsterende, verheven synth die in een kristallijne lijn over de verstrengelde gitaar zingt.

Een weelderige sonische textuur wordt toegevoegd door de gitaar terwijl deze over de ietwat norse synthlijn beweegt die zich in de muziek ontvouwt. Er zijn stijgende golven van gitaar en een gekartelde lijn van synth die naar binnen snijdt, korrelig in tegenstelling tot de zachtheid eromheen. Zachte golven van tokkelende gitaar drijven weer binnen met een hoge wassing van easy-going geluid. Een gestage dreun van drums beweegt onder de evoluerende middelhoge synth die draait als hogere flitsen van geluid in en door bewegen voordat ze wegsterven op bellen.

"Holding You" ontstaat met een warme, kabbelende synth-vervorming die een gestructureerde achtergrond vormt voor de scherpe, heldere, middelhoge synth die in een snijdende lijn stroomt. Diepe bas komt op als de massieve drums kloppen in een krachtige beat die het nummer vooruit stuwt. Ik geniet van de mix van sprankelende klokkenspel en draaiende synth terwijl ze een glinsterende puls vormen. Bredere, diepere synth met een korrelig randje komt naar binnen voordat hij doorbreekt in een half-time drumbeat.

Verhoogde synths vervormen en oscilleren zachtjes in golven over de langzamere beat. De snelle bastrilling komt weer binnen terwijl glimmende klokken als sterren over de voortstuwende drums en bas schitteren. Elektrische gitaar schreeuwt het uit in een glanzend melodisch patroon terwijl gloeiende synths in een snelle arpeggio over de etherische, luchtige soundscape draaien. De hoofdmelodie glijdt zachtjes naar binnen, geaccentueerd door uitbarstingen van ronde, heldere synths accentueren het. De drumbeat dreunt door terwijl hoge synths in een glijdende lijn flikkeren voordat ze uitsterven.

Aanhoudende, volle, digitaal klinkende synth beweegt in langzame, peinzende noten door de open ruimte eromheen om "Outemu Sky" te beginnen. Ik hou van de manier waarop de noten trillen in de openheid van de muziek voordat de gitaar binnen danst, trillend in zachte noten die eruit flitsen. De sterk pulserende beat beweegt naar binnen over de kabbelende synth en door de vibrerende beweging van de gitaar.

Een delicate melodische lijn wordt gedragen op een soepele, koperachtige synth die overgaat in een glinsterend geluid dat langs glijdt terwijl de gitaar weerklinkt in een echografisch structuurpatroon over de voortstuwing van de drums. De trompetterende synth draagt ​​een delicate, hoopvolle melodie en opnieuw is er een digitale storing voordat de stilte valt.

"Kanto League Champion" komt tot leven met soepel cirkelende arpeggio's die in een strelende stroom naar buiten glijden. Ik word meegezogen door de triomfantelijke verheffing van de melodie, gedragen door een kristalheldere synth die over de energieke beat heen stuitert. Een omhullende gitaarmelodie zingt uit, zacht maar positief terwijl glanzende synth schittert in een uitbundige lijn.

Er is een korte stilte voordat de muziek weer begint in de rijdende beat. Een zonnige lijn van verhoogde synth breekt in het nummer terwijl een uitgestrekte, glanzende gitaar boven glinsterende helderheid roept. Er is een terugkeer naar de gemakkelijke maar zegevierend klinkende leadmelodie. Het nummer vloeit voort op de wind en een dansende lijn van snaarachtige synth valt terug in stilte en trippend digitaal geluid.

Diepe, gladde putten van volle en zacht omringende synth strelen de oren als "Gigantopithecus" begint. De pijnlijke zang komt binnen met een zachte aanraking, sprekend over verlies en pijn. Heldere synthlijnen stijgen op om zachtjes te gloeien door de bronnen van diep geluid om hen heen, kabbelend tegen de oren. Ik word vooral geraakt door het gepijnigde gevoel dat hier door de zang wordt uitgestraald. Een snaarachtig arpeggio danst over dikke bas die eronder pulseert, bewegend in stijgende en dalende lijnen.

De grote drums voegen een hartslag toe, terwijl een scherpere lijn van middelhoge synth ook verschuift. De stijgende, flitsende lead-synth zingt een opzwepende en barstende melodische lijn terwijl de diepe bas- en drumpuls het nummer optillen. Terwijl de zang het weer uitschreeuwt, blijft het stralende arpeggio wervelen en drijft de gestage beat voort. De melodie flitst eruit, de helderheid snijdt door onder de golven van de galmende zang. Het nummer vloeit over in vervormde, piano-achtige noten die buigen in de stijgende warmte van de synths voordat ze weer wegzakken in het niets.

Gevolgtrekking

Vulkari64 creëert een genuanceerde, melancholische en ingewikkelde soundscape op Starset die suggestief en ontroerend is. Ik word aangetrokken door zijn weelderige geluid en aandacht voor detail op het album, waardoor ik graag meer van hem wil horen.

Synth Album Review: "Starset" door Vulkari64