Synth Album Review: "The Year Was Still 2120" door Peacecraft (en gasten)

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Mijn eerste indrukken van het jaar waren nog steeds 2120 door Peacecraft (en gasten)

Peacecraft's remixalbum The Year Was Still 2120 staat vol met unieke versies van de originele deuntjes van enkele van de meest getalenteerde mensen in de #synthfam. Het neemt het gelaagde, rijke sonische tapijt van het originele album en breidt het uit in nieuwe en interessante richtingen door de remixers en arrangeurs de kans te geven hun frisse interpretaties op de toch al solide muziek van Peacecraft te zetten.

De uitdaging voor remixers is altijd om manieren te vinden om de muziek opnieuw te interpreteren zonder te ver af te dwalen van de oorspronkelijke visie en het gevoel van de muziek die ze remixen. Ik heb het gevoel dat iedereen die op The Year Was Still 2120 te zien is, erin is geslaagd die balans te vinden. Zelfs als ze met enige marge afwijken van de originele nummers, behouden ze de integriteit van de ideeën van Peacecraft en voegen ze texturen en gevoelens toe die die deuntjes nieuw leven geven.

Ik hou ook erg van de diversiteit aan muziekstijlen op The Year Was Still 2120. We hebben alles, van glitchhop tot trance tot een eenvoudige, uitgeklede piano met gesproken woordzang. De nummers voelen niet verstrooid of onsamenhangend aan, maar houden mijn oren wakker als elke nieuwe stijl en het opnemen van de nummers wordt onthuld.

Het opnieuw contextualiseren van muziek heeft soms interessante resultaten. Wat voor mij naar voren komt als ik naar dit album luister, is de kracht van het melodieuze schrijven van Peacecraft en de helderheid van zijn muzikale ideeën. De remixers waren duidelijk in staat om hun eigen draai aan de muziek te geven, maar het originele album was sterk genoeg om de ideeën nog steeds door te laten schijnen, ondanks de arrangementen en remixen.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Chase the Darkness (LV-426 Nocturnal Mix)"

"Chase The Darkness (LV-426 Nocturnal Mix)" begint met de vocale sample van het originele nummer op de voorgrond, samen met pianoakkoorden die meer diepte en kracht toevoegen in vergelijking met het origineel. De beat van deze remix komt tot leven terwijl de synthgeluiden stuiteren en cascade. Deze remix heeft een zwaarder gevoel dan het origineel. De leadsynth blijft stijgen naarmate de energieniveaus groeien, de drums slaan hard toe.

De beat versnelt weer als die sterke pianoakkoorden naar binnen komen en er is een haastige adem van achtergrondgeluid. Het synthpatroon en de slaande beat grijpen in elkaar op een manier die ik leuk vind. Nu wordt de beat onderverdeeld terwijl deze door de muziek pulseert. De remix van LV-426 benadrukt de kracht en stijgende spanning in het origineel, evenals de meedogenloze aard van de beat, terwijl het een donkerdere kwaliteit toevoegt dan het originele nummer.

"De toekomst is een leegte (Jacket Remix)"

Dezelfde vocale sample en delicate melodie als de originele kick-off "The Future Is A Void (Jacket remix).“ De drumgeluiden die Jacket gebruikt, voegen een zachtheid en een kenmerkende hartslag toe aan de muziek. De warme, dichte synth heeft een rijkdom omdat die kenmerkende hartslag van de percussie meebeweegt met de gestage geluidspulsen die door het nummer lopen.

In de remix voegt de keuze om het strelende geluid van de leadsynth de muziek te laten vullen terwijl de vocale sample eronder loopt, een prettig gevoel aan het nummer toe. Er is een etherisch hol synthgeluid dat naar binnen beweegt en nu voegt de helderheid van gitaar die de muziek in dwaalt, een klein randje toe. De interpretatie van Jacket is een zachtere, langzamere en zachtere kijk op het origineel, waarbij de nadruk wordt gelegd op de warmte en helderheid.

“Straling Zomer (Severum Remix)”

"Radiation Summer (Severum remix)" opent op een gitaar die zachtjes door de muziek beweegt, licht vervormd en oscillerend terwijl een windvlaag het meevoert. De gitaar wordt intenser naarmate die onheilspellende vocale sample toeslaat, samen met het dreunen van een stuwende trance-beat en diepe rommelende bas. Er is een zwevende, krachtige synthlijn die over die extreem diepe bas en beukende beat vliegt. Severum laat de duisternis van het originele nummer deze remix raken met de lichte spanning in de hoge synthnoten die bijdragen aan het nerveuze gevoel dat de randen van de muziek borstelt.

Van Spinditty

Alles heeft een open karakter en de koorsynths voegen een oud gevoel toe aan de muziek waar ik van geniet. Een gitaarlijn met patronen wordt vergezeld door het slaan van percussie, wat een sterkere drumpuls toevoegt dan in het originele nummer. Er is een eerbied in die koorgeluiden en een echte energie in de drums die een unieke smaak aan het nummer toevoegen.

“Laat Nooit Los (Luxx Cauldran Remix)”

Chippy pulsen van geluid rillen door een luchtige, zwevende achtergrond als "Never Let Go (Luxx Cauldran remix)" begint. Een snelle arpeggio wervelt in de muziek en wint aan energie en kracht terwijl de beat hard in de muziek lanceert. De unieke synth speelt oscillerende notenpatronen over die aanhoudende trance-beat en stuitert mee in de tijd terwijl de drums extra pulsatie aan de muziek toevoegen.

Het nummer breekt in wervelende arpeggio's en uitbarstingen van glanzende synth voordat de beat weer hard beukt, oplopend en exploderend naar voren, terwijl de snelle oscillaties door de muziek dansen, de ongelijke pulsen weer de zingende melodie worden terwijl het door de muziek schreeuwt. De remix van Luxx Cauldran toont de stijgende, opzwepende synthmelodie die over de beat heen zweeft en voegt een dansachtige kwaliteit toe aan de muziek die deze verbetert.

“Het leven begint opnieuw (Outro Remix)”

"Life Begins Again (Outro remix)" komt tot leven met het geluid van regen en zachte synthnoten die in de muziek stromen. Dit warme gevoel lijkt op de opening van het originele nummer, terwijl het geluid van een klok die wordt opgewonden en tikken, wordt vergezeld door een delicate, vaag vervormde piano. De piano speelt zachte, ademende noten over die gestage tik van verstrijkende tijd en de organische geluiden van de onweersbui. De keuze om het geluid van een strijkersensemble toe te voegen geeft een rustgevend, melancholisch gevoel aan de muziek die ik mooi vind.

Het borstelende gevoel van de klinkende synth in het origineel gaat door terwijl het weer doorgaat met de snaarachtige noten die eronder verschuiven. We bereiken een crescendo als die klassieke melodie speelt op de glinsterende, maar enigszins rinkelende klokken. Er is warmte, maar ook een snijdend geluid dat door de track trilt en iets meer bite toevoegt dan de originele track.

"Welkom in de toekomst (losgekoppeld met Maya Camara)"

Heldere, etherische driften van piano en open ruimte, aangeraakt door statische start, "Welcome To The Future (Unplugged with Mayah Camara)." Het gesproken woord van het nummer wordt duidelijk weergegeven. Het timbre van haar stem en haar Britse accent voegen kracht en rijkdom toe aan de monoloog. Bovendien voegt de piano een warmte en een uniek gevoel toe dat de synth-elementen weghaalt. De piano smacht maar zit vol kracht achter het sterke spoken word gedeelte van het nummer.

Ik geniet van het horen van de akkoorden en de melodie in dit uitgeklede formaat, waarbij ik de schoonheid van het schrijven laat zien. Deze losgekoppelde versie laat het expressieve pianospel doorschijnen terwijl de rijke texturen achter Mayah Camara's goed uitgevoerde gesproken woord-uitvoeringen bewegen. Dit is een geval waarbij het terugstrippen van elementen een prachtig eindresultaat oplevert.

Vonnis

Als je genoten hebt van het originele album, zal The Year Was 2120 je niet teleurstellen. Er zijn veel interessante, leuke en frisse kijk op het materiaal van het origineel, maar de basisintegriteit en kwaliteit zijn niet verloren gegaan. Alle remixers hebben naar mijn mening zowel zichzelf als Peacecraft eer aangedaan met dit album.