Synth Album Review: "The Night Is Revolution" door Europaweite Aussichten

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Europaweite Aussichten's album The Night Is Revolution is een rijke, genuanceerde en complexe vermenging van vele sonische elementen die met elkaar verweven zijn om een ​​synthalbum te produceren dat veel diepte en uniekheid heeft. Elk deel draagt ​​een bepaalde textuur of sensatie bij die een integraal onderdeel vormt van de hele structuur en draagt ​​bij aan het steeds groter wordende auditieve tapijt dat zich lijkt te verspreiden naarmate het album zich ontwikkelt.

Het eerste dat me opviel aan The Night Is Revolution, is hoeveel unieke, moeilijk te definiëren synthgeluiden Europaweite Aussichten erop gebruikt. Ik vond het moeilijk om de geluiden van sommige synths te beschrijven, omdat ze meerdere, verschuivende kenmerken lijken te hebben. Ik heb daar geen probleem mee, want het betekent gewoon dat ik de geluiden over me heen laat spoelen en mijn oren intrigeren in plaats van te proberen erachter te komen wat ik precies hoor.

Veel van de ritmes op dit album hebben een meedogenloze kwaliteit. Ik geniet van het gevoel van schijnbaar eindeloze, kloppende drumbeats die door de muziek blijven pulseren en vorm en vorm toevoegen aan de gelaagde geluiden die de ene uit de andere op het album voortbouwen. Zonder hen kan het de neiging hebben om af te drijven en structuur te missen.

Er is ook een krachtige bas op The Night Is Revolution die, opnieuw, helpt een element van structuur toe te voegen aan de rijke gelaagdheid van geluid op het album. Soms is het ronduit dik en zwaar als het onder de andere elementen door beweegt, maar dat vind ik juist plezierig. Ik hou van dat gerommel als het beweegt als een kosmische kracht in de duisternis.

Elk deel van dit album heeft een complexiteit en gelaagdheid die het een gevoel van volheid geeft. Er zijn veel meervoudige, vermengde en contrasterende sonische elementen die allemaal lijken samen te komen om een ​​strak geweven constructie van geluid te produceren die ik meeslepend en plezierig vind om naar te luisteren.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

“Infinite Neon” is een goed voorbeeld van hoe de muziek op dit album werkt. Het is vol complexiteit en rijkdom terwijl elk afzonderlijk element zich vermengt. De constante puls van de drums, de stijgende golven van synth vol licht en gloed en de diepe wassingen van bas die stevig onder de andere muzikale elementen vloeien, worden allemaal onderdeel van het sonische canvas. Er zijn veel soorten in het oog springende synth-geluiden die op de track worden gebruikt.

Sommige synths zijn hoog en strak gewikkeld, terwijl andere een fluitend geluid hebben en weer andere het geluid van een soort pijp. Ik vind het open, bijna hol aanvoelende geluid van het nummer intrigerend, het gelaagde, genuanceerde gevoel is iets waar ik van geniet op dit album.

Sommige elementen van "Black Arcade" hebben een donker en hard randje dat de track een gevoel gaf waar ik in kan komen. Ik word aangetrokken door de manier waarop ruige synth er even doorheen glijdt terwijl een zware, zeer diepe bas wordt vergezeld door een gestage drum die ook een zware puls heeft. Er zit een krachtig gevoel in de dikke, geklonterde basgeluiden die hard in de muziek blijven kloppen.

Een ander contrasterend geluid komt binnen als een bewegende, flikkerende lead synth lijn door het gewicht en de diepte eronder snijdt. Het gelaagdheidseffect werkt hier goed, omdat, bovenop al het andere, arpeggio's snelle cirkels verplaatsen en lange tonen met een ronde kwaliteit er ook doorheen stromen. Wederom combineren muzikale elementen zonder elkaar te overweldigen.

Van Spinditty

"Disappearances" onderscheidt zich voor mij in de zwevende, warme en resonerende synthgeluiden die er doorheen bewegen. Ik vind ook de bewegende bas en de sterke pulsatie van drums trekken me naar binnen. Een ander uniek synthgeluid met een dunne, metaalachtige kwaliteit, samen met het gespreide Theremin-geluid van het spelen van spookachtige noten, geeft dit nummer een etherische kwaliteit.

Ik geniet ook van de meedogenloze kwaliteit van de beat, evenals van de manier waarop deze kort wordt onderbroken door een delicate, enigszins vage en zachte reeks noten die zich in de open ruimte verplaatsen voordat de kloppende beat opnieuw wordt ingesteld. Opnieuw zit er veel rijkdom en diepgang in de muziek.

De energieke, opzwepende beat van "Klangwelt" greep me en liet me niet meer los. Er zit meer energie in de strak gestapelde, oscillerende en vervormende synth-noten terwijl ze schitteren over de diepe bas- en drumpuls die het nummer aandrijft, ik vind de sprankelende gloed van de synths hier plezierig. Dit is veel meer een dansvloervriendelijk nummer waar ik van hou.

Er is meer van de meedogenloze kwaliteit die de beats op dit album kenmerkt. Ik geniet ook van het gemak en de lichtheid van het klinkende synthgeluid dat in het nummer komt over die gestaag oscillerende bas. Naarmate het nummer vordert, versnelt het opnieuw terwijl sterrenhemel en sprankelende hoge synthlijnen bewegen en verschuiven, waardoor de aandacht van de luisteraar wordt vastgehouden.

"Too Soon to Be Now" wordt gedefinieerd door diepe, norse bastonen en de herhalende, verschuivende mineurtoetssynthlijn die erboven kronkelt. Ik hou van de toevoeging van de elektrische gitaar die lange wassingen van geluid speelt boven die norse pulsatie. Alles sluit in één sonische schilderij terwijl een langzamere drumbeat beweegt onder een verschuivend palet van geluid en spookachtige synths die op de achtergrond drijven. Gelaagdheid is hier de naam van het spel.

Er komt wat meer dansenergie in het album op "The Bassline Is My Heartbeat". Dit is een ander nummer waardoor ik mijn kont in de stoel deed schudden terwijl ik ernaar luisterde. Ik geniet van de manier waarop een hoog synthpatroon cirkelt terwijl de drums en bas uit de beat kloppen. Nu stijgt een volle aanzwelling van geluid op. Ik hou ervan hoe het een gevoel van spanning aan de muziek toevoegt. Ruwe bastonen, dik en geknoopt, voegen zich nu bij de andere elementen bovenop.

Interessant vind ik de manier waarop de dreun van de zware bas onregelmatiger wordt voordat de beat weer hard losbarst. De verschuivende reeks synth-akkoorden die over de dikke bas klimt en daalt, injecteert nog meer energie in het nummer. Ik hou van de manier waarop dit nummer eindigt op wervelende synthnoten en die kloppende bas.

"Revolution Particle" is een unieke oefening in contrasten, aangezien Stygische wiebelen van diepe bas en echoënde drums onder volledige synth-geluiden bewegen die over de top drijven, waardoor laag op laag rijk geluid aan het nummer wordt toegevoegd. Er zijn veel elementen die op een boeiende manier worden opgebouwd op dit nummer. Er zijn gebroken klinkende akkoorden, golven van bas die maar doorspoelen en heldere, vervormende gitaar die het uitschreeuwt in de dikte van de geluiden eromheen. Er zit echte kracht en een soort majestueus zeilgevoel in de synth die door de andere elementen eromheen beweegt.

Laatste gedachten (wat is het oordeel?)

Terwijl we een nieuw tijdperk van op synth gebaseerde muziek ingaan, laten albums als The Night Is Revolution zien hoe de diverse geluiden die door synthesizers worden geproduceerd kunnen worden gecombineerd om unieke, interessante en boeiende soundscapes te creëren die luisteraars naar binnen trokken. Ik hoop te horen wat anders kan Europaweite Aussichten in de toekomst met synths doen, want ik heb zeker genoten van dit album.