Synth Album Review: "TROM" door Mike Templar

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Het TROM-project van Mike Templar is een multimediale verkenning van een dystopische toekomstige wereld door middel van muziek, het geschreven woord en andere media. De muzikale component van TROM is dit album dat ik nu aan het reviewen ben. Het heeft een futuristisch synth-geluidspalet, unieke elementen van percussie en instrumentale keuzes die verder gaan dan het gebruikelijke voor een synth-gebaseerd album, evenals melodieën die emotie overbrengen en een algehele originaliteit die ik graag hoorde.

TROM Albumoverzicht

Zoals het de soundtrack van een nogal dystopische, cyberpunk-roman betaamt, gebruikt TROM geluiden die spreken over de toekomst. Er zijn geluiden die technologie oproepen, de somberheid van de ruimte en sommige ruwe en glitchy momenten die beelden creëren die gebroken en beschadigd zijn. Al deze elementen komen samen in een samenhangend gevoel van een toekomst vol hightech maar ook geplaagd door disfunctie en verval. Het vormt een interessant decor voor het verhaal dat Mike Templar wil vertellen.

Ik was ook geïntrigeerd door enkele van de andere geluiden die Mike Templar op het album gebruikte. Er is zelfs één nummer met koperblazers en strijkers, maar hij heeft ook een synth die een sax oproept die in het spel komt. De percussieklanken hadden een aantal momenten die erg "wereldmuziek" klonken met allerlei coole timbres voor hen. Het voegt een interessant element en wat auditieve diversiteit toe aan de muziek, waardoor het verder gaat dan de typische geluiden die op synth-albums worden gebruikt.

Er was ook een mooi subtiel gebruik van elektrische gitaar op het album, vaak alleen als een manier om bepaalde passages te accentueren en om een ​​ander auditief boeiend element aan de muziek te geven. Er is echter ook een uitstekende versnipperende, huilende solo die opvalt op "Emergency" en zeker meer energie en beweging aan dat nummer toevoegt.

Emotie straalt door op de melodieuze inhoud van TROM. Er zijn heldere momenten van triomf, melodieën die verdraaid en sluw zijn, evenals andere die muziek oproepen uit andere tijdperken en uit vele culturen. Mike Templar heeft goed geconstrueerde melodische inhoud geschreven die erin slaagt het oor van de luisteraar vast te houden en ook emotionele punten aan te raken die karakter en textuur toevoegen aan het algehele gevoel van het album.

Dit is tenslotte een soundtrack en als zodanig moet het een verhaal vertellen. In combinatie met de roman is dit een manier om meer diepte toe te voegen en de emotionele inhoud van het verhaal vorm te geven. Ik ontdekte dat de muzikale ondersteuning die het album bood, ervoor zorgde dat ik me wilde verdiepen in het verhaal en de wereld wilde verkennen die Mike Templar in de roman heeft gebouwd.

Mijn favoriete nummers

"The Escape (Intro)" heeft een gevoel van drama over zich, aangezien hoge synths die gespannen noten spelen het nummer openen. Ik heb genoten van hoe het nummer van vorm begon te veranderen terwijl een licht dansende drumbeat wordt vergezeld door een trapsgewijze synthlijn en metalen percussie. Het spanningsgevoel keert terug met een kronkelende, draaiende hoge synth en een zich herhalend gitaarpatroon dat door de muziek beweegt. De vocale samples dragen bij aan de sensatie van een situatie waarin een snelle reactie dringend vereist is.

Er zijn unieke percussie-elementen en een zwervende, kronkelende melodie gespeeld op een vervormde gitaar op "Inner Enemy" waar ik enorm van heb genoten. Ik werd ook aangetrokken door het gevoel van het metalen klokkenspel op de track samen met de donkere rand van de bas. Dit nummer had een goede energie van de stuwende beat en ik was ook geïnteresseerd in hoe er warme noten opstijgen door de donkere bas en voortstuwende drums om balans te creëren.

Van Spinditty

"Illusions" heeft een gitaarmelodie die mijn oor vasthoudt terwijl hij door het nummer fladdert, springt en springt met een sluw klinkende basbewegingen samen met lange stromen van warmere synth. Er is een bijna spookachtig gevoel aan de gitaar als de meedogenloze baspuls eronder beweegt en er zijn momenten van zweven en glinsteren die er mooi doorheen bewegen om toe te voegen aan de beelden die door de titel van het nummer worden gesuggereerd.

Er wordt een breed scala aan gevoelens en auditieve sensaties gegenereerd op "Speculum", van een bijna sinistere donkere bas tot een meanderende lead synth-lijn en van heldere flitsen van klokkenspel tot uitzettende patronen van gitaarnoten die door de muziek weven. Ik vond het leuk hoe de gestage beat en bas een opkomende melodie verankeren. De breuk met elektrische bas en een jazzy klinkende synth met sax-achtige elementen zorgt voor een solo die enkele elementen van wereldmuziek bevat en voegt een andere interessante laag toe aan de muziek.

"The Resolution of Mind" zit vol met unieke tonen van de warme synth met een pijpachtig geluid dat het nummer opent voor het geluid van iets metaalachtigs dat ritmisch opvalt. Ik vond de vloeiende melodie die in een cascade beweegt behoorlijk meeslepend. De manier waarop diepe bassen door het nummer stromen terwijl er warme klanken overheen bewegen, was ook een trekpleister voor mij. Dit is een gestructureerd klinkend muziekstuk met veel elementen die samenhangend samenkomen.

De etherische golven van geluid en adem en het geluid van een hartslag voegden een organisch gevoel toe aan de opening van "Ship Repair" voordat glitchy, vervormde synthnoten het nummer binnendrongen. Ik was gecharmeerd van hoe ze alles nerveus en een beetje experimenteel lieten voelen. De pauze waarin de muziek verandert en gloeiend en sprankelend wordt, vormt een prachtig contrast met de donkere, meer kronkelende delen van de muziek.

"Shiny Shindig" is het intermezzo-stuk van het album en het heeft een unieke combinatie van klassieke muziek en Oost-Aziatische invloeden die voor mij opviel. Er is een strijkersgedeelte samen met wat klinkt als synth cello die erachter speelt. Ik vond de langzame maar krachtige beat nogal hypnotiserend en die pentatonische scalaire klanken voegden een frisheid toe aan het geluid dat me behoorlijk aansprak.

Als een artiest vocalen wil hebben op een album dat verder instrumentaal is, kunnen ze maar beter goed zijn en de gastzang van Millennium Falck op "Emergency" komt in dat opzicht zeker in aanmerking. Hij heeft een sterke, expressieve stem en het past goed bij het gevoel en geluid van dit nummer. De dramatische koperen opening begint het nummer met een knal. Ik was ook dol op de groovy beat en glinsterende, glanzende synths die in de muziek dansen, samen met de verscheurende gitaarsolo die in de muziek springt.

Dit is een lied van contrasten in emoties en tonen. De regels: "Je dacht dat het gemakkelijk was, je dacht dat je het spel zou winnen. Je denkt dat je zo speciaal bent, je denkt dat ik je ga redden, dus vertel me je geheimen, vertel me wat er in je hoofd omgaat "hebben een zekere kwaliteit van kritiek in zich, net als de regel: "Waarom zo serieus? Is er een noodgeval?" In tegenstelling hiermee pleit het koor: "Ik zit in een crisis, iedereen kan me helpen. Ik ga ertegen vechten, een manier vinden." Het was een interessante tegenstrijdigheid om in de woorden te onderzoeken.

Laatste gedachten: wat is het oordeel?

TROM maakt deel uit van een enorme creatieve onderneming van Mike Templar. Het eindresultaat is een interessante, boeiende en muzikaal unieke reis door de wereld van zijn verbeelding. Ik ga me zeker verdiepen in zijn roman en