Synth Album Review: "Synthesism" door Gregory Clement Jr

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Synthesisme door Gregory Clement Jr.

Gregory Clement Jr.'s Synthesism is een album dat de luisteraar meeneemt op een reis door de kosmos. Metaalachtige, glanzende en soms ijzige synths flikkeren en dansen over een achtergrond van intens diepe bas en het pulserende bonzen van in elkaar grijpende, complexe drumritmes creëert een gevoel van beweging over die enorme afstanden en adembenemende ruimtelandschappen.

Een van de sterkste aspecten van Synthesism moeten de drums zijn en dat is niet verwonderlijk. Gregory's eerste instrument waren de drums en de kracht en variatie van de ritmes die hij op dit album gebruikt, dragen zeker bij aan de auditieve aantrekkingskracht van de muziek. Die afwisselende en krachtige beats combineert hij met bas die in verhouding kosmisch is. Er zit zo'n gewicht, diepte en intensiteit in de bas die bijdraagt ​​aan een gevoel van bewegen over de enorme afstanden en duizelingwekkende vergezichten van het universum.

Een ander meeslepend aspect van het album is het glanzende, soms ijskoude synthwerk. Gregory gebruikt een verscheidenheid aan synths met metaalachtige, rinkelende, glinsterende geluiden die het koude licht van de sterren in de fluwelen achtergrond van de ruimte oproepen. De manier waarop Synthesisme kosmische beelden kan genereren, is krachtig en meeslepend. Ik heb zeker genoten van de reis die ik heb gemaakt.

Synthesism is een album dat innovatief gebruik maakt van de kwaliteiten van synths en de manier waarop ze interageren met andere muzikale elementen. Ik vond het leuk dat Gregory geïnteresseerd was om uit te breiden wat men kan doen met hedendaagse synthmuziek op dit album en een andere richting uit te gaan.

Tracklijst

Nu zal ik de nummers op Synthesism afbreken die ik het leukst vond en de redenen doornemen waarom ze zo overtuigend voor me waren.

"Destructief" opent met een dicht koor van heldere synths die intens aanvoelen en verweven zijn met een intense kwaliteit voor hen. Een van Gregory's kenmerkende krachtige drumbeats dondert onder de stijgende aggregatie van geluid die uiteenvalt in een delicate, zachte toetsenbordlijn.

Dat bonzen en kloppen van zware drums blijft een ritmische beat achter de dichte synths bonzen. Dit nummer creëert het gevoel van werkelijk gigantische astronomische gebeurtenissen die zich voor de ogen van de luisteraar ontvouwen. Het soort vernietiging waarover dit nummer spreekt, is iets op de schaal van sterren en er is een nogal triomfantelijk gevoel over het geluid van het nummer dat zo'n ondoorgrondelijke kracht weerspiegelt.

Van Spinditty

Een verschuivende, stuiterende synthlijn is de opening naar 'Undetected Planets'. Die zwervende synthlijn danst over het gewicht van de bas die binnenkomt om het nummer te vullen en wordt ondersteund door het geluid van Gregory's solide drumwerk. Deze track genereert beelden van enorme openheid terwijl die heldere synth blijft flikkeren over het grote, wijdverspreide geluid van de achtergrondelementen.

Een nieuwe meanderende lead synth lijn wordt gespeeld op een computergestuurde synth. Uit wat chaos lijkt, ontstaat structuur terwijl de verschillende elementen van de track in elkaar grijpen en een gevoel van energie en beweging creëren. Er is een gevoel van opwinding en ik kan me voorstellen dat ik voorbij de "niet-gedetecteerde planeten" zou vliegen terwijl de baan zich ontvouwt.

"Obscurity of the Universe" begint met hoge, bijna broze synths die flikkeren, maar dit nummer wordt bepaald door de intensiteit en diepte van de bas die onophoudelijk in het nummer begint te stromen.

Er is ook wat klinkt als het gegrom van een elektrische gitaar vermengd met die bas en natuurlijk de kenmerkende drums die het geluid van dit album zo sterk bepalen. Het enorme gewicht van de sonische elementen achter dit nummer is krachtig. Uit dat gewicht stijgen de hogere synth-noten, die nog steeds een beetje klein aanvoelen in vergelijking met het basgeluid hier. Er is een suggestief gevoel van de intense duisternis van de ruimte waaruit kleine heldere lichtflitsen tevoorschijn komen als ze voorbijgaan.

Zwevende en luchtige synths raken lichtjes de wijd open achtergrond van 'Advanced Robots'. Hoge, oscillerende synths dansen over die open klinkende basis, en dan komen de pittige drumbeats binnen terwijl de hoge synths springen en flikkeren. Dit nummer heeft een voortstuwend gevoel dat wordt gegeven door de drums die doorgaan totdat het synthpatroon naar voren komt.

Er is een contrasterend gedeelte met pianonoten die etherisch aanvoelen in tegenstelling tot de geaarde drums. De reden dat dit nummer me dwong was het contrast tussen die relatief delicate hoge synths en het gewicht van drums en bas eronder. Het zorgde voor koele energie voor de baan om zeker te zijn.

"Cybernetic" begint met rinkelende en glinsterende synths die over de zachte wassingen van geluid vliegen die etherisch naar buiten drijven. Het fonkelende, oscillerende synthpatroon is niet helemaal geregeld en er is een gestage, rijdende beat samen met een fuzz van geluid dat zich er ruwer onder verspreidt.

Het contrast tussen die glanzende synth-gong en het diepere deel van de track is weer intens. Dit is een nummer met een dreigende kwaliteit die zich ontvouwt naarmate het vordert. De drums, bas en die agressieve fuzz van geluid geven het gevoel van dreiging, terwijl de hogere synth steeds strakker gewikkeld en vol nerveuze energie voelt naarmate het nummer vordert. Ik vond het absoluut leuk hoe Gregory Clement Jr. dat gevoel in de muziek kon genereren.

Ik moet zeggen dat Synthesism een ​​album was dat me meenam op een reis die uniek en krachtig was. De manier waarop de synths, de drums en de bas op elkaar inwerken was uniek en produceerde een innovatieve benadering van moderne synthmuziek. Ik hoop dat Gregory Clement Jr. door blijft gaan en zijn zeer persoonlijke kijk op op synth gebaseerde muziek blijft maken.

Synth Album Review: "Synthesism" door Gregory Clement Jr