Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Een boeiende synth EP
Sonic Hz's Paradigm is een brede en auditief boeiende op synth gebaseerde EP die een aantal interessante richtingen inslaat en veel van de stemmingen en muziekgenres verkent die synths kunnen creëren (en een die ik best intrigerend vind om te ontdekken). Ondanks dat ze een divers klankpalet hebben, vormen de nummers wel een samenhangend geheel. Er is poppy-energie, enkele schaduwmomenten en unieke wendingen op Paradigm. Dit artikel zal de tracklist van de EP nummer voor nummer doornemen. De volgorde van de nummers is als volgt:
Track 1: "Lang leve de nieuwe flits"
"Long Live the New Flesh" komt tot leven met een barstende storm van noise, knoestige pulsen van synth en een donker vocaal geluid. De drums bonzen met een massief geluid en een stuwende, middelhoge, gloeiende lead synth roepen een dynamische en energieke melodie op die uitstraalt over die beat en de stevige drumhits.
De lead synth springt als de grote drums toeslaan en de gestage pulsatie gaat door. Ik hou van het mineurtoetsgevoel in de hoofdrol dat een beetje spanning toevoegt om bij de glans te passen. De vocale sample komt binnen en benadrukt de duisternis van het nummer terwijl die glijdende, scherpe lead er doorheen beweegt.
Spoor 2: "Synth-medley"
Ik denk niet dat ik ooit Keltische muziek op synths had horen spelen totdat ik 'Synth Medley' hoorde. Een verlangende, pijnlijke Schotse langzame lucht Wordt gespeeld op een middelhoge synth met een paar randjes eraan, terwijl het zachte ruisen van de golven erachter de plaats van zijn oorsprong oproept. Het volgende stuk is een klassieke strathspey waarin de synth een vol timbre creëert terwijl de prachtige bounce van het strathspey-ritme dynamisch door de muziek beweegt.
Ik ben aangenaam verrast over hoe goed de synth het vioolgevoel vastlegt, resonant en weergalmend als het nummer accelereert in een van de geweldige haspels van de Cape Breton fiddle canon. Het is doordrenkt met de race, onstuitbare energie van een goede haspel. Ik geniet ook van hoe goed de synth alle vioolversieringen en bloeit kan vastleggen.
Spoor 3: "Cr02"
"Cr02" komt tot leven als snel bewegende arpeggio's in de muziek draaien met de soepele puls van de beat die erachter klopt. Een xylofoon speelt een dynamisch patroon van warm aanvoelende noten terwijl de scherpere randen van een heldere, levendige synth in de muziek dansen. De xylofoon draagt nu zijn eigen unieke melodie.
Er is een kloppende, oscillerende achtergrond van verschuivende synth met een snijkant onder het xylofoongedeelte. De opzwepende lead synth melodie roept over de verschuivende geluiden eronder en alles crescendo. Ik ben dol op de huilende, draaiende synth-solo die wild door het nummer stroomt terwijl de grote drums kloppen.
Van Spinditty
Spoor 4: "Paradigma"
Heldere, volle, stijgende synthgeluiden en een constante baspuls openen "Paradigm" met een gevoel van energie terwijl de drums kloppen. Glanzende tonen bewegen over die beukende beat die het nummer voortstuwt, samen met kristalheldere lichtvonken van klokkenspel dat eroverheen flikkert. Ashley McNally's zang is sterk, vol emotie en warmte, wat bijdraagt aan het popgevoel van het nummer.
Flitsende uitbarstingen van synth gloeien onder de warme vocale melodie terwijl heldere sprankeling op de achtergrond flikkert. Ik geniet van het verschuivende patroon van die geslepen glazen klokkenspel en de stijgende uitbarstingen van energieke synth die vol aanvoelt, dragen bij aan de algehele diepte van het geluid van dit nummer.
Dit nummer begint met een visioen van de verteller terwijl ze haar vingers door het onderwerp van het haar van het nummer kamt. Er is een gevoel van hoop en vastberadenheid in de lijn: "Ze kunnen dat niet wegnemen, alle kinderen komen naar buiten om te spelen, droom ik?"
Het refrein vraagt: "Kun je geen paradigma zien?" en voegt een gevoel van urgentie toe door te zeggen: "Je kunt kiezen, maar neem niet de tijd." De verteller vraagt de luisteraar om vooruit te kijken en "je ogen open te houden, het verkeersbord te volgen".
De verteller verlangt ernaar om de glimlach van het onderwerp te zien omdat "je weet dat het een tijdje geleden is" en vraagt: "Wil je het me laten zien?" Voordat het laatste refrein wordt herhaald, doet het verzoek van onze verteller pijn met de vraag: "Ik zou graag je aanraking willen voelen, als dat niet te veel gevraagd is."
Spoor 5: "Straten van Chaos"
"Streets of Chaos" begint met een donkere, gecomputeriseerde, zwervende synth die in golven klimt en valt terwijl een gestage, sterke drumbeat achter de muziek cirkelt. De klinkende lead synth draagt een droevige, verlangende melodie. De geautomatiseerde uitbarstingen van middelhoge synth en de drums worden nu vergezeld door een hoge, licht vervormde synthlijn die in en uit snijdt.
Het zingende, pijnlijke klokkenspel verschuift en beweegt over de hartslag van drums en bas. Ik voel me aangetrokken tot de rijke, zonnige lead-synth omdat het een andere melodie bevat, getint door delicate pijn. De track breekt op drums en hoge synth en gaat weer naar de tweede melodieuze lijn.
Track 6: "Is er een meisje?"
Gloeiende, zingende synth met een verslavend melodisch patroon beweegt over een snel rijdende beat om "Is There Some Girl?" Beide vocalisten zingen strelende poppy vocalen over die kloppende beat en bas. Ik geniet van de manier waarop de zang energiek is maar toch door melancholie wordt beroerd terwijl de gloeiende synths schitteren en dansen over de drums en bas.
De tekst van dit nummer is vol van een dromend soort eenzaamheid getint met hoop. De verteller vraagt eerst: "Is er een meisje in deze wereld dat haar liefde aan mij zou kunnen geven?" Hij doorzoekt de wereld, maar "ze is er niet, ze lijkt zich te verbergen."
Nu vraagt hij: "Is er een meisje in deze wereld dat haar hart aan mij zou kunnen geven?" Hij vraagt zich af waar ze is, want "alleen sta ik tegen de hoogste boom." Er is een diep gevoel van verlies en eenzaamheid terwijl hij "wacht om de dageraad te zien" en ze is er niet. Hij lijkt in de rij te zuchten: "Naarmate de dag verstrijkt, lijkt mijn hoop voor haar gewoon te sterven."
