Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Requiem Aeternam van Neon Shudder zwerft over verbrijzelde landschappen van geluid, waarbij contrasten in tempo, synthesizergeluiden en stemming worden verweven om beelden en sensaties te creëren. Er zijn veel bewegende delen, maar ze hangen samen en creëren nogal wat auditieve interesse voor de luisteraar.
Ik geniet wel van het gebruik van contrasten op Requiem Aeternam. Er zijn momenten van warmte en zachtheid die verschuiven tegen een achtergrond van agressie en gruis. Ik geniet van hoe er momenten zijn waarop klokkenspel schittert met kristallicht terwijl een sonische storm onder hen woedt. Neon Shudder verkent de tegenstellingen die vaak een onderdeel van het leven lijken te zijn in deze soundscape.
Door de manier waarop de nummers op Requiem Aeternam verschillende segmenten gebruiken, voelen ze aan als dicht opeengepakte stukken klassieke muziek, althans qua samenstelling. De nummers drijven door een grote verscheidenheid aan tempo's en stemmingen in zichzelf, maar ik heb niet het gevoel dat ze chaotisch worden. In plaats daarvan schetsen ze complexe mengsels van sensaties en geluiden.
Unieke synth-geluiden zijn er in overvloed op dit album en Neon Shudder combineert op creatieve wijze verschillende tonen en timbres om contrasten en sensaties te blijven verkennen. De manier waarop alle verschillende synthgeluiden op elkaar inwerken, draagt bij aan het gevoel dat elk nummer gelaagd en gecompliceerd is.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"Ic0n0clast" begint met een oscillerende, zaagtandige baspuls en een snelle, lichte drumbeat met een metaalachtig gevoel wordt vergezeld door een verschuivende, medium lage synth met een zwervende melodie. De melodie springt en barst, geaccentueerd door het harde basgegrom. Ik geniet van hoe de hoofdmelodie het gevoel heeft van oud ronddwalen, terwijl het door het nummer draait.
De lichte, piano-achtige drift wordt vergezeld door een hardere lagere klank als de beat weer binnendringt. Een sectie met heldere, volle synth die een licht vervormd melodisch patroon oproept, springt in de muziek. Het nummer breekt als het tempo vertraagt en de drums beuken voordat het opnieuw wordt gelanceerd en heldere synth stijgt in een verlangend patroon. Er is een beweging terug naar die oud klinkende melodie over het barstende gegrom.
Een glinsterende gloed van sprankelende synth-klokkengelui beweegt licht over de brekende, springende beat die "Mad Limit" lanceert, samen met een opbeurende, energieke melodie gedragen op een gitaarachtige synth. Een patroon van noten gespeeld op een orgelachtige synth danst met wilde overgave en voegt nog meer energie toe aan de kloppende drums.
Uitgebreide, volle akkoorden en een dalende medium lage synth met een metaalachtig geluid bewegen onder de elektronisch klinkende melodie die het nummer in klimt. Ik word aangetrokken door de stuwende, huilende synthsolo die in een hoekig patroon door het nummer danst. Er is een gevoel van nerveuze spanning dat dit nummer doordringt als het ten einde loopt.
Van Spinditty
"Paper Tigers" komt tot leven als de beat hard toeslaat onder een dramatische lead synth-melodie die opstijgt, gedragen op een koperen synth, over de kloppende bas. De elektrische bas heeft een actieve kwaliteit die ik heel prettig vind omdat het de springende melodie ondersteunt. Een verweven, gelaagde reeks noten beweegt achter de energieke melodie en de stotterende, verschuivende bas voegt meer dynamiek toe aan het nummer.
De koperachtige lead synth-melodie roept het nummer voort, terwijl de baslijn een gevoel heeft dat een discobeat voor mij oproept. Een glanzend, mineur toetssynthgedeelte voegt een donkerdere kwaliteit toe en een diep metaalachtig geluid, zoiets als een xylofoon, introduceert een andere sonische laag aan het nummer. Voordat het nummer eindigt, keren we nog een keer terug naar de hoofdmelodie.
Een verre, heldere piano speelt een patroon van gloeiende noten om "Moonlight Dreams" op gang te brengen. Een warm en licht zoemend synthgedeelte zwelt het nummer in, diep en rijk, over de kickdrum die in het nummer pulseert. De hele drumpartij barst uit in de muziek onder de zoemende, ronde synth-lead die een melodie oproept die schaduw en licht op een effectieve manier combineert.
Gevoelige, holle noten gedragen op een verhoogde synthverschuiving in een langzaam patroon voordat het nummer uiteenvalt in warme strijkers en jankende piano. De drums slaan weer aan en holle synthnoten druppelen door achter de strijkers en piano. Er is een stuk grommende gitaar dat de rijdende, in de schaduw gestelde melodie draagt voordat het nummer inbreekt voordat het tot niets vervaagt door een ruw gegrom van synth.
"Thunder Blossom" ontstaat met een luid, open, verloren patroon van fragiele noten, zacht glanzend als een donkerdere aanzwelling van geluid het nummer binnendringt. De synth is scherp en diep en draagt de zwervende, mineur-melodie die een snijdend, hoekig geluidspatroon over beukende drums tot stand brengt.
De leadsynth is middelhoog en helder als hij het uitschreeuwt en het dikke, donkere patroon van zwervende noten snijdt over de kloppende beat in een dichte stroom, terwijl de drums het nummer voortstuwen.
Een sectie met de synth die op een xylofoon lijkt, draagt een verloren, afstandelijk patroon van noten over de barstende agressie die eraan ten grondslag ligt. Er is een beweging naar een snelle, stotterende drumbeat en een hoge, nasale, computergestuurde synth wervelt in een solo over de dwalende xylofoon. Een segment met een stijgende, opbeurende melodie roept een gloeiende synth op boven de grommende uitbarstingen van geluid eronder.
Ik word aangetrokken door het contrast van het gearceerde segment omdat het in evenwicht is met warmere geluiden. De beat drijft voort terwijl de verhoogde synth het uitschreeuwt in een energiek patroon. Ik geniet ook van het stuiterende, snijdende segment waar elektrische gitaar gromt en de leadmelodie cascades en beweegt over de grit.
Gevolgtrekking
Requiem Aeternam dwaalt door klanklandschappen van verlies, woede, schoonheid en pijn. Ik geniet van hoe Neon Shudder de nummers lijkt te hebben gemaakt om contrasten en sonische texturen te laten zien. Ik ontdekte dat het album mijn oren en mijn hersenen bezig hield.
