Synth Album Review: "Time Navigators" door Cosmo Cocktail

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Luca Brumat, ook bekend als Cosmo Cocktail, maakt er geen doekjes om dat zijn Time Navigators-album een ​​klassieke synthwave is van het soort dat in het midden van de jaren 2000 oorspronkelijk werd gemaakt door de vernieuwers van het genre.

Albumoverzicht van "Time Navigators"

Hoewel op synth gebaseerde muziek is uitgebreid, gevarieerd en een groot aantal nieuwe vormen heeft aangenomen, heb ik het gevoel dat er nog steeds ruimte is voor goed geproduceerde synthwave van de klassieke variant. Time Navigators legt de beste elementen van de eerste synth-wave vast (als je de vreselijke woordspeling wilt vergeven) en levert goed gemaakte melodieën, de onmiskenbare voortstuwing van synthwave-drum- en basgeluiden en de vele verweven synthlijnen die overal patronen vormen het album.

Ik werd meteen gegrepen door de melodieuze schrijfkoteletten van Cosmo Cocktail. Hij heeft melodieën gecreëerd die glanzen en glanzen, maar vaak getint zijn met een tikkeltje melancholie. Ik ben iemand die geniet van die hint van iets droevigers, zelfs in het midden van hoop, omdat het leven zo vaak is. Als hij verheffing wil doen, is hij meer dan capabel. Ik waardeer gewoon de nostalgische pijn voor dingen uit het verleden die niet meer terug kunnen komen en die Time Navigators vult.

Klassieke synthwave had dat huwelijk van donderende drums en sprankelende, flikkerende synthgeluiden die zowel energie als lichtheid aan de muziek toevoegden en Time Navigators gebruikt die balans goed om de muziek te verankeren en tegelijkertijd op te tillen en te vliegen. Het balanceert de achtergrondmuziek die de melodische inhoud van het album goed laat zien.

Een ander element van het album dat ik leuk vond, is het gevoel van ruimte dat door de productie wordt gecreëerd. Alles wordt omgeven door een gevoel van wijde openheid waardoor de verschillende muzikale bouwstenen kunnen bewegen en een vlotte flow aan de muziek wordt toegevoegd. Het is niet overdreven, maar zorgt ervoor dat de muziek ruimtelijk aanvoelt.

Ik heb ook genoten van het subtiele gebruik van elektrische gitaar op 'Downtown Years'. Ik hou van een verscheurende gitaarsolo in de juiste context, maar het zou hier niet passen. In plaats daarvan is er een tragisch, zacht gevoel aan de gitaar dat een zekere treurige nostalgie aan de muziek toevoegt en goed bij dat gevoel past.

Van Spinditty

Track voor Track Breakdown

"Downtown Years" heeft een luchtig, open gevoel, terwijl zacht glanzende synth-noten en een zwervende, nogal tragisch en zacht klinkende gitaar over een lege afstand lijkt te roepen. Het gevoel dat het bijdroeg was er een dat me raakte. Ik genoot ook van het verloren, meanderende karakter van de hoofdmelodie die ook getint was met droefheid. Al met al een nummer dat sterke beelden in mijn geest schilderde.

Ik werd gedwongen door de melodie van de leadsynth die vol hoop, liefde en warmte is op 'Lipstick Kiss'. De klassiek solide synthwave-beat was een mooi anker voor de warme gevoelens over de top en ik was gecharmeerd van de enigszins tragische secundaire melodie op het nummer, samen met hoeveel energie er werd toegevoegd door de beat terwijl het de track naar voren bracht.

"Time Navigators" zit vol met heldere, vliegende synthnoten die over lange basstromen en dat onmiskenbare drumgeluid lopen. Ik was geïntrigeerd door de kleine, licht beschaduwde synth-akkoorden die contrasteren met de helderheid eromheen. Door dit nummer kreeg ik inderdaad het gevoel door ruimte en tijd te bewegen. Alle muziek voelde behoorlijk meeslepend in de natuur terwijl het voortvloeide.

Melodieën van hoge kwaliteit lijken een hoofdbestanddeel van dit album te zijn en de gloeiende, stijgende synthmelodie die zachtheid en hoop uitstraalt, is geen uitzondering op "Night Breeze". Ik was geïnteresseerd in de manier waarop de wervelende pianonoten opklommen en overeenkwamen met de drumpartij. Nogmaals, het vleugje melancholie in het nummer versterkte alleen maar het zachte gevoel van de melodie. Ik dacht dat het gebruik van omgevingsgeluiden een aangename verbetering van dit nummer was, aangezien golven over het geluid van meeuwen spoelden.

“Summer Off My Mind, A Year After” barstte van nostalgisch verlangen. De melodie gloeide terwijl hij droomde van een voorbije zomer, maar vervaagde nu in het geheugen. De golven van diepe, stabiele bas gaven een rustgevend gevoel aan de muziek terwijl heldere synthlijnen er doorheen glinsterden. Wederom heeft het nummer een luchtig gevoel dat bijdraagt ​​aan de indruk van een dromerige herinnering die wordt overgebracht in de melodieuze elementen van het nummer.

De ruige, glitchy synth die 'Push the Pedal Dangerously' opent, draagt ​​bij aan het hard opladende karakter van de track. Het voelt alsof je gevaarlijk over de snelweg vliegt terwijl de snelle drums door de muziek bonzen. De hoofdmelodie is zowel donker als krachtig terwijl hij door het nummer schiet. Ik kon me de kracht van een gestroomlijnde sportwagen voorstellen terwijl deze baan gromt en voortbeweegt en energiek naar een conclusie rijdt.

"September Sunset" heeft een gemakkelijke puls als klokkenspel flikkert over de diepe stromen van bas en een triomfantelijke synth-lijn. Terwijl de beat zich splitste, genoot ik van hoe de lange stromen van warm geluid zich erover verspreidden. Een zacht gevoel van iets pijnlijks beweegt zich in het nummer terwijl een hoopvolle, maar nog steeds treurige synthlijn fonkelt. Dit nummer is doordrenkt met het gevoel de onvermijdelijke wending in de seizoenen (en in ons leven) te accepteren terwijl de eindeloze cycli van de wereld doorgaan.

Vonnis

Door zich te concentreren op de elementen die klassieke synthwave geweldig maakten, heeft Cosmo Cocktail een album gemaakt vol sterke melodieën, emotionele momenten en die altijd aanwezige kloppende beat. Het is misschien geen nieuwe weg in het genre, maar het is zeker een plezierige luisterervaring voor fans van klassieke synthwave.