Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Ametroms album The Great Western Industrial Zone is een interessante mengelmoes van warme elektrische gitaar, synths met allerlei verschillende timbres en tonen en drums die ook nog eens vol afwisseling zitten. De muziek heeft wat experimentele kwaliteiten, maar het is vaak behoorlijk melodieus en gaat af en toe over in het mooie. Het is een ander voorbeeld van de enorme variëteit die bestaat in moderne, op synth gebaseerde muziek.
Het gitaarwerk op het album heeft een warme uitstraling en bevat vaak elementen die het terrein van de volksmuziek induiken. Er is iets uitnodigends aan de manier waarop de gitaar klinkt op The Great Western Industrial Zone. Het heeft een zachte, rustgevende kwaliteit, maar het is niet zo rustgevend dat iemands aandacht ervan afdwaalt. De melodieën erop zijn vaak aangeraakt met zowel hoop als melancholie, een combo waar ik van geniet.
Wat niet ontbreekt op het album is een diversiteit aan geluiden. Er zijn een aantal heel verschillend klinkende synths op het album die het gamma dekken van luchtig tot ruig en van helder tot vervormd. Soms zijn de leads resonerend en op andere momenten zijn ze hoog en helder. Ik hou ook van de manier waarop sommige van de meer computergestuurde synths contrasteren met het gemakkelijk vloeiende gevoel van het gitaarwerk op The Great Western Industrial Zone.
Er staan ook een aantal geweldige percussiegrooves op het album. Ametrom lijkt bedreven in het variëren van de verschillende beats en tempo's van de drums om meer energie toe te voegen of hypnotische patronen te creëren die een meer trance-achtig gevoel in de muziek genereren. Opgesloten in de percussie, voegt de bas stevigheid toe en op een paar nummers komt hij recht in de zak en blijft daar hangen, meeslepend met de drums.
Mijn favoriete nummers
"A Stone Groove" heeft een leuke, poppy melodie en een groove die behoorlijk hypnotiserend van aard is. Het nummer zit vol met lange wassingen van synth die er doorheen stromen en er is een algeheel gevoel van gladheid in alle muzikale elementen. De manier waarop de synth-noten bewegen, voegt energie toe aan het hele nummer. Ik was ook dol op de elektrische basgitaar die in het nummer schopte. De groove die het creëerde, voelde echt alsof het "in de zak" was. De melodie had een gevoel van hoop dat ik leuk vond.
Er zijn nogal wat ontroerende stukken in "Cowley's OODA Loop" van de positieve vibes die uit de hoofdmelodie sijpelen tot de diepe bas- en percussiepuls. De drums hier hebben weer een verslavende groove. Ik hou van de helderheid en de barstende kwaliteit van de leadsynth en de manier waarop de melodie door het nummer blijft dansen. Er was ook een hoopvolle, stijgende secundaire melodielijn waarvan ik voelde dat de track glansde. Ik voelde hier iets speels uit de muziek komen.
Van Spinditty
"Yoyogi" wordt gedefinieerd door de volle tonen van een elektrische gitaar die een melodie speelt met een bepaalde volksmuziekkwaliteit. Het bevatte elementen van wat zelfs 'Americana' zou kunnen worden genoemd. Ik hield ook van de gemakkelijke stroom van de beat en de melodie van de leadsynth die met warmte zong. De algemene indruk die ik van dit nummer kreeg, is er een van zachte en strelende geluiden die je omhullen terwijl je luistert. Ik voelde een gevoel van hoop toen ik naar de muziek luisterde.
Er zit ontroerend en ontroerend gitaarwerk op “The Next Time We’re Together” dat een melancholisch gevoel uitdrukt. De warme gitaar rinkelt in de muziek en geeft een zeker gevoel van nostalgie aan het nummer. Ik werd ook aangetrokken door de drums op de baan. Samen met het basgeluid vormen ze een stevig anker voor de muziek. Het gebruik van elektrische basgitaar voegt een bewegende energie toe aan het nummer. Er was over het algemeen een mooie beweging voor alle elementen in de muziek hier.
"Warsaw Waves" heeft het gevoel van housemuziek op het ritme van de beat. Ik was een grote fan van de funky synths die in golvende golven door de muziek bewegen. De leadsynth is etherisch en warm als hij in de track glijdt. Ik heb genoten van het groovy, jazzy en funky middengedeelte, gespeeld op een uniek klinkende synth met orgel- en piano-elementen.
Vonnis
Ametrom heeft een aantal warme tonen, interessante melodieën en beats gecombineerd met een algeheel gevoel van zachtheid en gemak op The Great Western Industrial Zone. Er gebeurt veel in zijn muziek, maar desondanks voelde het niet te druk voor mij. Hij slaagde erin om een gevoel van evenwicht in de muziek te bewaren. Over het algemeen zou ik zeggen dat ik het geluid van het album nogal interessant vond.
