Synth Album Review: "GentleMann" van Nevermann

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Sommige artiesten voelen en begrijpen gewoon instinctief een bepaald tijdperk en genre van muziek en kunnen dit vertalen in iets met leven en energie dat verder gaat dan alleen het gevoel van die tijd hebben.

NeverMann is een artiest met die kwaliteit, en zijn album GentleMann bewijst het. Zijn stem en muziekstijl zijn misschien sterk beïnvloed door de jaren 80, maar worden nooit cliché. Hij heeft een jazzy, op groove gebaseerde benadering van retro synthpop waar ik persoonlijk van geniet.

Naar mijn mening is het belangrijkste onderdeel van GentleMann de stem van NeverMann. Hij heeft een soepele, gepassioneerde levering die gemakkelijk in het gehoor ligt terwijl hij door de muziek glijdt en stroomt. Er zit een zeer serieuze kwaliteit in, en ik denk dat het daarom past bij het jaren 80-gevoel van dit album. Net als bepaalde soorten pop uit de jaren 80, is hij niet te cool om emoties te uiten, en dat vind ik geweldig.

Er zijn jazzy, funky elementen in GentleMann waar ik ook van geniet. Er zijn momenten waarop een diepe, funkified slap-bas samen met de drums binnenkomt om een ​​sterke groove te creëren. Er zijn freewheelen en jazzy gitaarsolo's samen met de hartstochtelijke warmte van de sax die met een vergelijkbare jazz-verbogen gevoeligheid in de nummers schreeuwt. Al met al creëert het een geluid dat boeiend is voor de luisteraar.

De melodieuze tekst op dit album is ook behoorlijk sterk. De melodieën zijn van hoge kwaliteit en vol expressie passend bij de zangstijl van NeverMann. Soms zijn ze warm en helder, barstend van de energie, en op andere momenten is er een pijnlijke, weemoedige kwaliteit die me raakt. Ongeacht hun toon en stemming, ze zijn nooit minder dan goed gedaan.

Hoewel GentleMann sterk beïnvloed is door de jaren 80 sound, is de productie haarscherp en up-to-date. Alles zit netjes in de mix en alle onderdelen mengen goed, maar hebben nog steeds hun eigen definitie. Deze productiekwaliteit verbetert het algehele geluid van het album en benadrukt de positieve eigenschappen ervan.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Jody" heeft een aantal geweldige slap-basgeluiden met een diepere dreun eronder. Ik ben een fan van de jazzy, funky gitaarklank die over de mooi gemixte bellen en percussie beweegt. Flikkeringen van glanzende synth snijden door de beat voordat de unieke stem van NeverMann binnenkomt, absoluut de jaren 80-gevoelens. De melodie is pakkend en aanstekelijk als die percussie en de slap bas de lekkere funk brengen. Dit nummer heeft de sfeer van pastelkleurige pakken en zonnebrillen.

Dit is een klassiek popnummer over pijn voor iemand die onbereikbaar lijkt. Het verlangen is duidelijk in de regels: “Zoeken in je ogen, zie de spanning stijgen. Je vangt me als ik staar, er hangt iets in de lucht." Er is een gevoel van gefrustreerd verlangen in de tekst: "Jody, je laat me mijn hoofd verliezen met deze games die je speelt", terwijl hij eraan toevoegt, "deze liefde is zo cliché, we zijn zo met elkaar verweven."

Het refrein hamert naar het gevoel van verlangen als de verteller zegt: "En mijn hart huilt: jij bent mijn dag, mijn nacht, degene waar ik naar toe ren" en voegt weemoedig toe: "In een ander leven en een andere tijd zou ik je hebben .”

Zijn pleidooi is duidelijk in de woorden: "Ik ben degene die je nodig hebt, je weet dat deze liefde echt is", terwijl hij zegt dat haar stem zijn ziel veranderde. Hij voegt eraan toe: "Als je gaat, bel ik: elke dag en nacht waar mijn hart toe behoort, ik kan het op geen enkele manier zonder jou redden."

Onze verteller zegt dat wanneer ze in de buurt is, alles mogelijk is en dat "in een andere ruimte en tijd, misschien ooit op een dag van mij zal zijn."

Ik geniet van hoe "All 4 U" begint op zachte, enigszins fuzzed piano en gedempte stemtonen. Het nummer stijgt in een stuwende beat die past bij de golven van warme synth die in de muziek stromen. De expressieve stem van NeverMann draagt ​​een mooie, energieke melodie die door het nummer spoelt terwijl de beat klopt. Er is een aanstekelijk refrein met een stijgende gitaar erachter dat in de muziek wordt gelanceerd. De gitaarsolo heeft een zwervend en jazzy gevoel terwijl hij door het nummer freewheelt.

Er is een sterke uitdrukking van gepassioneerde liefde in "All 4 U", die mooi is geschreven in de regels: "Toen je door de deur kwam, verlichtte je de vloer, ik heb dit nooit gevoeld voordat ik door mijn ijzige kern ging." Ik hou ook van het rijmschema: "Toen ik je mijn hart gaf, ja om mijn deel te doen, liefde in kunst veranderen voordat het zelfs maar begint."

De verklaring van toewijding in de woorden: "Als je mijn hand neemt, laat me begrijpen, ik zal voor altijd je man zijn, wees je masterplan" is ontroerend en past bij de tederheid van de zang.

Ik hou ook van de manier waarop hij zijn passie bevestigt in het refrein, "Burning desire, walkin' the wire, all for you. De vlammen van ons vuur, hoger en hoger, allemaal voor jou' voordat hij het heeft over stevig vastgehouden worden 'in het vervagende licht' en hoe 'we hier de hele nacht zullen zijn om onze gevechten te vergeten, door te breken'.

Er is een prachtig stukje beeldspraak in dit vers waarin NeverMann schrijft: "En wanneer de lichten die schijnen van zwart naar blauw verschuiven, geef ik me over aan jou, verander één van twee, voor altijd jij."

Van Spinditty

"Used 2 B" heeft een zwevende opening terwijl warme synthgeluiden over de funky elektrische bas bewegen die in het nummer danst. De zang streelt zachtjes de oren terwijl groovy slap bass naar binnen beweegt samen met het diepe dreunen van drums eronder. De iconische stem van Nevermann draagt ​​de ietwat droevige melodie over die hartslag eronder. De manier waarop de heldere pianoakkoorden naar binnen vloeien om bij de vocale melodie te passen, voegt een rijkdom toe aan het algehele geluid van het nummer.

Geen goed album met wat popgevoeligheden zou compleet zijn zonder een lied van verloren liefde. Dit is een goede. Het nummer opent met de woorden: "Ik heb het nooit begrepen, wat je in me zag, had op de een of andere manier nog steeds moeten zijn. Nu is het geschiedenis' en voegt eraan toe: 'Je hebt het nooit begrepen, wat ik in je zag. We wisten niet wat we moesten doen en nu is het voorbij."

Naarmate de tijd verstrijkt, vraagt ​​onze verteller of het allemaal een leugen was. De manier waarop hij de verandering en het verlies uitdrukt in de regel: "Elke keer dat ik langs je loop, is het veranderd hoe je vroeger was" is goed gedaan en dit segment heeft mooi geschreven variaties zoals in: "Het is vreemd hoe we vroeger zijn en ik voel me niet eens zonder jou, het is vreemd hoe ik vroeger was.”

De woorden, "kreeg wat vervagende polaroid, zoals celluloid, langzaam vernietigd" zijn een prachtige manier om te laten zien hoe het verstrijken van de tijd langzaam de kleur wegvoert uit eens heldere herinneringen die vervagen.

De combinatie van een soepel glijdende beat, glanzende synths en een gitaar die droomt en vliegt, heeft echt een sterke aantrekkingskracht voor mij op "The Sun Keeps Shining". Als je de klassieke stem van de geweldige JJ Mist toevoegt in een duet met Nevermann, zijn de resultaten meeslepend. Hun stemmen passen zo goed bij elkaar, ze vangen allebei dat jaren 80-gevoel terwijl de gitaar een jazzy randje heeft waar ik van geniet. De synths gloeien en glinsteren door het nummer terwijl de zang zich verstrengelt met die pakkende beat. Ook de keuze van de percussie is op dit nummer subliem.

Ik heb altijd van duetten gehouden en deze met JJ Mist en NeverMann is niet alleen goed gezongen maar ook goed geschreven. Ik hou vooral van de uitwisseling waarin hij zingt: "De regen is elke dag gevallen, maar de zomer is nog lang niet voorbij", waarop ze antwoordt: "En nu de zon op komst is, zorgt ervoor dat mijn hart niet kouder wordt."

Hij geeft toe dat hoewel ze elkaar nooit hebben ontmoet, hij haar nog steeds kent, waarop ze antwoordt: "Je stopt met je auto en ik kijk je van een afstand aan, je schijnt als een zonnekind."

Ik hou ook van het refrein als ze elk zeggen: "Jij bent de reden waarom ik mijn zonnebril ophoud" en dan samen toevoegen: "Onderaan heb ik mijn ogen op je gericht, maar de zon blijft schijnen, de zon blijft schijnen door."

Er is een mooi uitgewerkt deel waarin NeverMann zingt: "You tell your friends you'd like to stay when the sun is just a gloeiende smeulend" en JJ Mist antwoordt: "Baby you're in my mind, we've never meet but Ik ken je nog steeds."

Het nummer eindigt op een vrolijke noot terwijl ze zingen: "Nu dat ik je heb ontmoet, wil ik je niet verliezen. Ik wil je gewoon vasthouden."

"Celebrate" opent met een luchtige stroom van synth en enigszins verre zang. Een koele, soepele uitbarsting van sax komt in de muziek samen met de pulserende beat. De stem van NeverMann komt sterk binnen en voegt zijn eigen glijdende gevoel toe terwijl die sterke beat eronder beweegt. Ik voel me aangetrokken tot de manier waarop sax een aanvulling is op die vocalen die zo vol tederheid en verlangen zijn. Er zijn ook glinsterende synths op dit nummer die een mooie sprankeling toevoegen.

Dit is een liefdeslied als ik er ooit een heb gehoord. Het is zo'n sterke uitdrukking van de bedoeling van de verteller als hij zegt: "Ik zal er voor je zijn als je probeert rond te komen en ik zal er alles aan doen om een ​​heldere hemel te maken" en er is een beetje pijn in de lijn, " Ik weet dat je het zonder mij zult redden, maar ik zie geen reden waarom je zou moeten huilen.'

Het refrein roept en zegt: "Vier de liefde vanavond, niets anders kan dit gevecht winnen en ik weet dat dat je hart is", voordat de verteller eraan toevoegt: "Wat je ook doet, de liefde zal nooit sterven, ik zal je dekken je hoeft niet te vragen waarom.”

Ik vind het leuk hoe hij eraan toevoegt: "Het zal jij en ik zijn, verlaat nooit je zijde" voordat hij verder gaat met te zeggen: "Laten we vanavond de liefde vieren, geen andere manier om dit goed te maken" en ik vind het vooral leuk hoe het nummer eindigt op, "wanneer je vecht, zal ik je schild zijn."

Er is een funky groove in "Acquired Taste" die ik graaf als de gitaar over de disco house-beat beweegt terwijl de stem van NeverMann in de mix kruipt, wat zijn super chille kwaliteit toevoegt. De melodie is hooky op dit nummer en er zijn meer unieke, oorverdovende percussie-elementen die opkomen. De gitaar voegt zijn jazzy stem toe samen met een sprankelende warme synth over die sterke beat. Er is ook een mooie saxsolo met geweldige soepele jazzvibes die vrij en energiek door het nummer dwalen en dwalen.

Ik hou van de uitdrukking van niet willen veranderen om iemand te passen, ondanks de zorg voor hen in dit nummer. Ik hou van het rijm in de regels, "Ik weet het, het kan een beetje vreemd lijken dat ik geen bereik heb, maar ik kan niet voor je veranderen", maar hij verzacht dit met: "Als je me echt leert kennen, zal ik geef je alles wat ik te geven heb' voordat je toevoegt: 'Als je me ooit nodig hebt, schatje, dan ben ik er voor je, maar onthoud alsjeblieft: ik ben een verworven smaak.'

De tekst in de regels heeft een speelse kwaliteit: "In alles wat je doet, lijkt het alsof je de middenweg omhelst. Je neemt me mee naar school en probeert me in je spel te casten" en hij vervolgt: "Ik ben altijd op deze manier als je weggaat of blijft en ik kan niet voor je veranderen."

Laatste gedachten (wat is het oordeel?)

GentleMann is een album dat vol zit met geweldige kwaliteiten, van de manier waarop het in de zak zit en de grooves tot de sterke instrumentale uitvoeringen. Samen met vermakelijke teksten en de klassieke stem van NeverMann was dit een ontzettend leuk album om te bekijken en te horen.