Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Damokles' Inside the Algorhythm combineert een vermakelijke verscheidenheid aan synthpop-stijlen met zijn kenmerkende zang en teksten om energieke, eigenzinnige muziek te produceren. Damokles 'diepte van muzikaal vermogen is wat hen onderscheidt en frisheid aan de nummers toevoegt. Hij schrijft boeiende melodieën en schildert er omheen met levendige, doordachte synthkleuren. Bovenal is het duidelijk dat hij plezier heeft terwijl hij dat allemaal doet!
Ik geniet van de eclectische aard van de muziek op Inside the Algorhythm. Damokles zwerft door rock 'n' roll, vintage synthpop uit de jaren 80 en funky grooves en verbindt ze allemaal met intrigerende, oorverdovende synth-tonen, texturen en timbres. Ik geniet er ook van hoe goed de muziek is geproduceerd. Er zit veel scherpte, helderheid en diepte in het geluid van het album.
Een ander sterk element van Inside the Algorythm is de vocale uitvoering van Damokles. Hij heeft een unieke, diepe stem die onmiskenbaar is voor iemand anders en hij schrijft meeslepende vocale melodieën. In combinatie met zijn gevoel voor lol zorgt dit voor nummers die de oren vatten en de aandacht vasthouden.
Er is een onbetwistbaar gevoel van speelsheid dat dit album doordringt. Damokles is iemand die al heel lang muziek maakt, maar er nog duidelijk van geniet. Er is een heldere energie en een frisheid in de muziek die aanstekelijk is. Het is duidelijk dat dit een artiest is met gevoel voor plezier en dat doordringt in alles wat hij doet.
Het gevoel van plezier betekent niet dat Damokles de muziek zelf niet serieus neemt. Hij schrijft meeslepende melodieën, maakt gedetailleerde synthscapes om die melodieën te omringen en besteedt aandacht aan de manier waarop de percussie, bas en gevarieerde synthgeluiden op elkaar inwerken. Hij kan ook losgaan met wilde, coole synthsolo's met de beste van hen.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"What Tomorrow Brings" komt tot leven met een sterke percussieve beat en een funky baslijn. Flitsen van glinsterende synth springen in de muziek en ik merkte dat ik glimlachte bij de positieve energie die uit de gloeiende synth-melodie vloeide. De diepe stem van Damokles lanceert in zijn unieke vocale stijl terwijl licht het nummer over de funky bas en massieve percussie overspoelt. Het refrein stijgt op over de gestage hartslag eronder in een opbeurende boog.
Er is een enorme drumvulling en het sprankelende zonlicht van de melodie roept. De stem van Damokles zweeft omhoog en de percussie springt in een gevarieerde lijn voordat het refrein terugkeert. Glanzende synths zorgen voor een continue glans over de voortstuwing van de beat. Een stuwende, oscillerende baspuls wordt onderbroken door unieke retro-drums terwijl de vrije, hoopvolle melodie zingt op een klinkende synth.
Dit is een lied dat ons leven onderzoekt en de fasen die ze doorlopen. De verteller vertelt over de 'dingen die opvallen langs het spoor van het leven dat ik heb geleid'. Hij beschouwt de hoogte- en dieptepunten en "de manier waarop het zich ontvouwt". Hij voegt eraan toe dat zijn leven vele hoofdstukken heeft gehad en beseft dat "alles tot een einde moet komen" en dat er een nieuw hoofdstuk zal beginnen.
In het refrein vertelt hij hoe het leven onvoorspelbaar is en "in de strijd moet je je aanpassen" omdat morgen onzeker is. Wanneer er donkere tijden plaatsvinden, voegt de verteller eraan toe dat "het een soort van troost is om te weten dat er binnenkort een nieuwe dageraad zal aanbreken."
Onze verteller herinnert ons eraan dat we moeten genieten van de mooie tijden, want "binnenkort is het misschien tijd om een pagina om te slaan en te zien wat er gaat komen". Hij concludeert dat "het weefsel, het is zo complex" en soms "je gek maakt".
Funkified drums en bas brengen de groove als "Cruising Down the Road" begint. Een nasaal klinkende, glinsterende synth draagt een jazzy, wiebelende melodische lijn. De vlotte stem van Damokles glijdt mee over de drums en bas die in de zak zitten. Het is een groovy gevoelsnummer met een langzaam wegglijdende lijn van open, heldere synth en de relaxte zang van Damokles.
Dit nummer geeft een kramp in de heupen. Ik geniet van hoe onmiskenbaar de bas en drums zijn als een versnipperende, wervelende solo uitspringt op de nasale, middelhoge synth, trapsgewijs door de groovy drums en bas. opnieuw danst die kronkelende, aanstekelijke lead synth-melodie door en de drums zijn opgesloten.
Soms moeten we gewoon cruisen en relaxen. Onze verteller heeft het over "gewoon al mijn gedachten laten gaan" en overgaan in een gemoedstoestand waarin "de tijd gewoon verdwijnt" terwijl hij rijdt. In de auto kan hij al zijn tranen vergeten en zich 'als een ster voelen'. Terwijl hij verder vaart, 'neemt hij de last af'. Het laat hem "verlangen naar dit moment", zodat hij weg kan rijden met muziek.
"From a Distance" begint met een beat die een stuiterende dreun heeft terwijl dynamische, lichtgevende synth in de muziek zwaait en een etherische sensatie draagt. De volle, rijke stem van Damokles draagt een melodie die hoopt en wenst. Ik geniet van de weemoedige aanraking van zijn zang terwijl snelle, gloeiende synth-uitbarstingen over de actief bewegende bas stromen. Er is een percussiepauze en dan dansen de dichte flitsen van synth naar binnen terwijl de stem van Damokles vol nood is.
De bas en drums kloppen om vorm en beweging aan het nummer toe te voegen. Verhoogde synth wiebelt in een melodische lijn die springt en glijdt. Een dalende stroom van middelhoge, nasaal klinkende synths spint in een wervelende, vliegende solo die door het nummer slingert, huilend boven de expressieve stem van Damokles uit. De hoekige baslijn verschuift en open, druppelende synthgeluiden bewegen door. Het nummer eindigt op de actieve baslijn.
Van Spinditty
Dit lied is een verhaal van een tong gebonden, aarzelende liefde. Onze verteller ziet het voorwerp van zijn genegenheid elke dag, maar weet niet wat hij tegen hen moet zeggen. Hij wil 'hallo' zeggen, maar "Ik val er doorheen en elke dag gaat voorbij." In het refrein zegt hij: "Ik heb wat hulp nodig, ik observeer gewoon van een afstand", ondanks het feit dat hij weet dat hij moet handelen.
De verteller is "gestrand" wanneer hij niets kan zeggen en zich "gebrandmerkt" voelt, dus hij moet in het ongewisse blijven. Hij realiseert zich nog steeds dat "ik in het bestaan moet stappen" en niet alleen van een afstand observeren. Hij voegt eraan toe: "Ik kan dit niet onopgelost laten."
Onze verteller weet dat "we hand in hand zouden kunnen lopen" als hij maar "uit mijn kettingen kon breken".
Verre, gespreide synths worden meegesleurd door een snelle stroom van ruw geluid en een robotstem komt binnen om "Rockin' Into Outer Space" te openen terwijl de kickdrum je op de borst bonst. Een ruisende synthstorm draagt een stuwende rockriff terwijl de sterke stem van Damokles over het rockende patroon en de dichtslaande drums opstijgt terwijl het nummer vordert.
Ik geniet van de manier waarop Damokles zijn vocale bereik naar boven uitrekt terwijl het nummer verder schiet terwijl springende synth-energie oplaait. De drums zijn dynamisch en de zang is expressief. De grommende synths bijten en de beat stopt niet. De schreeuwende, versnipperende synth-solo huilt uit in een scheurende, gloeiende lijn en de zang van Damokles echoot in de openheid om hen heen.
Dit nummer is puur genieten! De verteller vertelt hoe hij "vooruitkijkt in een verre toekomst" waar onze muziek zich door het universum heeft verspreid, maar zijn wortels voortleven in een "schat van waarde". In het refrein wijst hij erop dat "er altijd een ziel zal zijn en zijn naam is rock 'n' roll." Het zal ‘voortleven in de ruimte’.
Onze verteller voorspelt dat "alle bewuste vormen in onze melkweg" hun huizen zullen willen openen "om de magische puls van de beat die we hebben voortgebracht uit te nodigen." Hij stelt zich voor dat ruimteschepen vliegen "om een boodschap van waarheid te brengen", wat inhoudt dat het onmiskenbaar is dat "elk wezen rock-'n-roll nodig heeft".
De verteller concludeert dat waar de "reuzenvaartuigen ook heen gaan, de beat daar is, van de buitenwijken tot aan het grote zwarte gat."
"Magic Summer Nights" ontstaat als tropische percussie het nummer binnendringt door wolken van luchtig geluid en de wassing van warme oceaangolven. Een groovy baslijn kronkelt in een slinky lijn samen met tropische drums en een kleine, belangrijke, relaxte synthlijn glijdt er doorheen. De zang van Damokles is positief en strelend als ze binnenkomen. De gloeiende, zachte synths schitteren over die percussie en basgroove.
Ik ben gecharmeerd van de weemoedige kwaliteit van de afdrijvende melodie, omdat het het besef uitdrukt dat er uiteindelijk een einde moet komen aan deze tropische pauze. Een dalende, vlotte synthlijn danst mee en de brede, glanzende melodie glijdt er met een zonnige flow doorheen. Stalen drumsynths hebben een zonnig gevoel van ontspanning, terwijl de zang van Damokles het rustig aan doet en de rustgevende vocale melodie draagt.
Soms hebben we allemaal een ontsnapping nodig, zodat we "samen in de avondbries kunnen wandelen" op een warm strand. De verteller vertelt dat hij "in perfect weer en in harmonie" is op de enige plek in het universum waar hij wil zijn. Het enige waar hij zich zorgen over hoeft te maken, is "muziek uit de verte, drankjes in de hand van de bar." Het is de essentie van een geweldige vakantie.
Onze verteller heeft het over luieren "in het schijnsel van de lichten" en willen "hier voor altijd blijven in de magische zomernachten." Alledaagse zorgen verdwijnen als ze in het zand "bij de baai" lopen en "verblind worden door het polychrome". De verteller concludeert dat "het leven veel beter is als je ver van huis bent."
Pijnlijke emoties stromen uit een metalen, verheven synth vol stromend licht wanneer "Standing on Mars" begint. Ik voel me aangetrokken tot de stem van Damokles, diep en emotioneel, omdat het een vocale melodie draagt die deinende met de gemengde emoties van hoop en herinnerd verlies, terwijl de massieve drumbeat spieren en voorwaartse beweging toevoegt.
De vocale melodie heeft een bluesy twist en Damokles legt diep gevoel in zijn zang. Starry synth shine overspoelt het nummer met een verre gloed en hij trompetterende, verheven synth roept het uit met gemengde hoop en verlies. Het nummer vervaagt op meeslepende, warm stralende synthgeluiden.
Dit nummer projecteert een toekomst waarin de mensheid Mars heeft gekoloniseerd. De verteller kijkt terug op de tijd dat mensen voor het eerst op Mars aankwamen en 'zo hard vochten om het te laten groeien'. Hij wijst erop dat het niet was hoe we het hadden gepland, maar dat het gebeurde omdat we 'vechten voor ons leven, worstelden om te ademen en te overleven'.
De verteller heeft het over 'op Mars staan en naar de lucht kijken om te zien waar we vandaan komen'. Op het oppervlak van de planeet reflecteert hij op hoe Mars "ons deed afscheid nemen van de dingen die we toen als vanzelfsprekend beschouwden." Nu bloeit de kolonie en is er "veel H2O", maar hij voegt eraan toe dat er levens verloren zijn gegaan en "het laten werken was een kostenpost".
"Turn One Page" begint met snel oscillerende, norse synth die wordt vergezeld door kloppende drums die een discobeat spelen. Een schetterende, middelhoge synth draagt een energieke melodie die uitspringt boven de meeslepende dramatische stem van Damokles. Heldere flitsen van synth accentueren de springende vocale melodie om meer energie toe te voegen. Ik geniet ervan hoe de diepe, emotionele stem van Damokles de inspirerende zang draagt.
Koperachtige en barstende synths dansen mee over de gemakkelijk overslaande drumbeat. Er is een pauze in de rustpuls als de grote drums toeslaan en accenten van glinsterende synthflitsen. De stem van Damokles stijgt met gepassioneerde energie en de leadmelodie keert terug voordat de glinsterende, draaiende synth-solo naar voren springt. De barstende beat en dynamische oscillerende bas lanceren nog een laatste keer voordat gloeiende, weergalmende synth het nummer beëindigt.
In het leven dragen we soms vermommingen die ons ervan weerhouden ons volledige potentieel te bereiken. De verteller vraagt: "Heb je ooit het gevoel gehad dat je er gewoon niet bij hoorde?" Hij vervolgt door erop te wijzen dat het misschien tijd is om 'te beseffen dat de dag is gekomen om je eigen vermomming te laten vallen'. De verteller moedigt mensen aan om "jezelf te laten zien zoals je bent, je kunt een superster zijn!"
In het refrein roept de verteller ons op om "één pagina om te slaan en te zien wat het leven kan zijn" en "de kooi" te verlaten omdat we zullen worden vrijgelaten. Hij gaat verder met te zeggen dat "er een nieuwe morgen zal zijn als je durft", dus het is belangrijk om de eerste stap op het pad te zetten. De verteller vervolgt: “Begin gewoon te bewegen. Het is jezelf die je moet bewijzen!”
Het advies van de verteller, wanneer je je down en out voelt, is om "controle te nemen over waar je aan denkt". Hij concludeert dat als je "tegen jezelf zegt dat je het na enige oefening zult redden, je het ook zult geloven!"
Een actief, gebroken baspatroon dwaalt door "You and I" als het begint. Egaliserende, vibrerende, middelhoge synth trilt uit in zacht glanzende golven terwijl kristallijnen klokkenspel grimmig door het nummer fonkelt. Ik geniet ervan hoe de stem van Damokles rijk is aan gevoel, drijvend met resonerende diepte terwijl de trillende pulsen van synth verschuiven. De beat versnelt terwijl de vocalen omhoog komen en glinsterende, flitsende synthwolken rondom flikkeren.
Er is een terugkeer naar de dynamische bas, diepe drums echoën en voegen vorm toe. De stem van Damokles roept en de beat laadt op. De dromerige, hoopvolle melodie zingt uit op glimmende, middelhoge synths. Arpeggio's draaien in gloeiende lijnen en de hoekige bas beweegt eronder. Golvende, stijgende arpeggio's komen tevoorschijn en het opzwepende refrein stijgt op. Het nummer eindigt op hoekige bas en stevige retro drums.
Soms komen we terecht in relaties die bijna onwerkelijk lijken omdat ze over het algemeen zo positief zijn. Dit nummer vertelt het verhaal van een van die relaties. De verteller begint met te zeggen dat "filmliefde moeilijk te vinden is", maar af en toe ontmoet je iemand "met een persoonlijkheid, vriendelijker en feller dan alles uit Hollywood" en de connectie duurt voort.
Onze verteller gaat verder met te zeggen dat hij en zijn geliefde "in de strijd zijn verenigd door de heup, sterker dan wat dan ook." Hij zegt dat hij blij is dat ze samen zijn. Het was niet altijd van een leien dakje, want hij voegt eraan toe: "We hebben stormachtig weer meegemaakt." Nu zijn ze "verenigd" terwijl ze een leven met elkaar hebben opgebouwd.
Voordat de verteller de andere persoon ontmoette, waren er "diepe twijfels" of hij iemand zou ontmoeten om "mijn partner in het leven te zijn". Hij voegt eraan toe dat "wanneer te vechten en wanneer toe te geven een les moeilijk te leren is", maar impliceert dat hij en de andere persoon het hebben geleerd. Uiteindelijk zullen ze "verenigd zijn om het donkerste uur te overwinnen".
Laatste gedachten
Inside the Algorhythm combineert weelderige melodieën, expressieve zang en barstende dynamiek in een goed geproduceerd geheel dat poppy plezier uit elke porie straalt. Wat dit album onderscheidt, is de manier waarop Damokles' grote vaardigheid en lange ervaring met op synth gebaseerde muziek zorgt voor gepolijst en plezierig luisteren.
