Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Eerste indrukken
Het titelloze album van Krusciovke Starship is melancholisch, delicaat gloeiend en geraakt door verloren stemmen uit een verdwenen tijdperk die weerklinken in de leegte van de ruimte. Er is een pijnlijk gevoel dat doordringt in de muziek die wordt gezuurd door momenten van hoop en het licht van in de verte fonkelende sterren.
De manier waarop Krusciovke Starship wervelende luchtige klanken combineert met glinsterende hoge synths, diepe baspulsen en drums die de muziek vormen en sturen, creëert een sfeer die ruimte oproept en een gevoel van drijven en verlies. Er zit iets troosteloos in dat ik ontroerend vind.
De melodieën op het album combineren vaak pijnlijke gevoelens met een gevoel van hoop. Ze zijn fragiel en drijvend, maar er zijn ook wolken van klimmende synth die binnenkomen om een beetje lift en een gevoel van trillende dromen te geven. Ik vind dat ze bijdragen aan de algehele emotionele kwaliteit van het album.
Ik vind het gebruik van vocale samples door Krusciovke Starship behoorlijk effectief. De verre Russische stemmen hebben een duidelijk over-the-top Sovjet-kwaliteit voor hen. Het triomfalistische gevoel dat ze gemeen hadden uit te stralen, wordt gebroken en verdrietig gemaakt door de manier waarop ze gedempt en omhuld zijn in de emotionele muziek. Ik vind ze in deze context nogal aangrijpend en troosteloos en ik denk dat ze goed passen bij de sfeer van de muziek.
Mijn favoriete nummers geanalyseerd
"1989" komt tot leven met een delicaat klokkenspel dat glinsterende noten speelt en een weergalmende Russische vocale sample met een klassiek gevoel. Open, ronde, metalen synth draagt een zacht wervelend muzikaal patroon met momenten van mineur-melancholie die ik ontroerend vind.
Heldere klokken schijnen samen met een baspuls en kloppende drums die het nummer vorm geven, terwijl de zwervende melodie wordt ondersteund door warmere synth-akkoorden. De verheven, flikkerende noten gloeien boven de mineur-melancholie van de melodie terwijl sprankelende synth erboven uitstijgt.
Vloeiende, etherisch zwevende synth-vonken zweven door de ruimte terwijl een zacht, statisch gekraak in de verte beweegt om "Undreamed" te openen. Een lichte, luchtige, drijvende synth draagt een zachte, zelfs fragiele melodie die in golven blijft stromen door de openheid van de sonische ruimte eromheen.
De hoofdmelodie is trillend en strelend over het verre statische gekraak. Ik word aangetrokken door het kosmische, delicate gevoel van de klinkende synth terwijl deze glinstert. Het nummer vervaagt met pijnlijke kwetsbaarheid in de stilte van de ruimte.
Van Spinditty
Een zwevende Russische vocale sample beweegt mee met een stroom van zachte synth en glinsterende klokkengelui om "I See No God Up Here" tot stand te brengen. Arpeggio's springen eruit in glinsterende, delicate lijnen door de baan.
Een reeks rijk oplopende synth-akkoorden omarmt de oren achter de boogvormige arpeggio's. Ik ben gecharmeerd van het opbeurende gevoel van de melodieuze lijn over de pulserende drums. Xylofoon merkt op dat het zachtjes glinstert en danst terwijl de arpeggio's vol licht en gemak zijn terwijl ze warm glijden.
"Sovjet Bogatyr" trapt af met stuiterende arpeggio's die zich razendsnel door de track kronkelen. Een andere Russische vocale sample komt binnen over de snel oscillerende, gloeiende synths op de achtergrond. Een weergalmende pulsatie van drums komt binnen om vorm aan de muziek toe te voegen.
Het snelle, geautomatiseerde patroon van noten wordt nu vergezeld door een trapsgewijze, glijdende lijn van synth-slangen in de track. Er is een in elkaar grijpende, bochtige kwaliteit aan deze track die ik best aangenaam vind. De technologisch klinkende lead synth klimt in een vervormde lijn terwijl de drums gewoon regelmatig worden en in het nummer kloppen om het vorm te geven onder de kronkelende lijn van verhoogde synth.
Nasale, gecomputeriseerde, oscillerende synth creëert hoekige, insectiele patronen wanneer "Socialistische Robocratie" begint. Een stuiterende lijn van volledige synth ondersteunt de meer technologisch klinkende elementen en de drums kloppen onder het verschuivende, kronkelende geluidspatroon. Ik geniet van het gevoel van nervositeit van dit nummer. Er is een sterke indruk van alles wat met robot te maken heeft, aangezien een rillend, arpeggiopatroon van noten beweegt over het gestage drums en baspatroon dat eronder oscilleert.
Hogere, helderdere geluiden en een vocale sample drijven naar buiten terwijl de baslijn vol actieve energie zit. Snelle robotgeluiden blijven bewegen onder de melodische lijn in mineur die op een toetsenbord wordt gedragen. Alle muzikale elementen worden goed ondersteund door de drums en het steeds herhalende synthpatroon dat nu wegsterft.
"Moonbase Katyusha" begint als een 8-bits arpeggio stroomt en oscilleert snel met een ruimtelijk gevoel terwijl een gestage baspuls de muziek vormt en de drums eronder bonzen. Boven de stevige drums klinkt een voller, warmer arpeggio. Een kosmische stroom van geluid klimt boven de drums en draaiende arpeggio's, majestueus als het stijgt, vol hoop en dromende gevoelens. De drums glijden en pulseren met gemak terwijl het licht uit elk deel van de track gloeit.
Ik word meegezogen in de weemoedige sensaties van dit nummer terwijl de arpeggio's blijven wervelen en de drums richting geven terwijl de adem van eerbiedige synth door de muziek glinstert. De arpeggio's blijven in kabbelende patronen door de track bewegen. Een nasaal klinkende synth draagt uitbarstingen van medium lage tonen, en voegt nog een element toe aan het nummer terwijl de andere elementen stromen en zich vermengen.
"1992" begint met het geluid van een geigerteller en een verloren, vervormde piano. Ik ben geraakt door de manier waarop dit nummer tegelijkertijd onheilspellend en pijnlijk aanvoelt. Zwervende noten stromen de open ruimte in terwijl een rinkelende synth de melancholische melodische lijn draagt. Het melodische patroon wordt complexer naarmate het evolueert. Dit nummer ademt een gevoel van iets pijnlijks en verminderds uit naarmate het ten einde loopt.
Gevolgtrekking
Krusciovke Starship creëert een ontroerende, melancholische en atmosferische vorm van synthmuziek die doorsijpelt met kleine sprankjes hoop en vol van een onderstroom van verlies. Ik word meegezogen in hun muzikale wereld als ik naar dit album luister.
