Synth Album Review: "Into The Night" van L'Avenue

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

L'Avenue's Into The Night-album staat vol met het glinsterende licht en de warme stromen van analoge synth met een zekere etherische kwaliteit, soms met een zweem van duisternis en melancholie. Dit album heeft een echt glijden en soepelheid met een kristalheldere helderheid in het geluid dat de glanzende gloed van de muziek benadrukt. De kwaliteiten die het geluid van L'Avenue sinds het begin hebben gemarkeerd, zijn er nog steeds, alleen nu in een meer gepolijste, verfijnde vorm.

Into The Night is een album dat straalt van atmosferische gevoelens. Er is een luchtigheid en een etherische drift die de nummers op dit album doordringt. Het is niet ambient, maar het heeft een gevoel van openheid ervoor. Soms zijn er wat schaduwen in gemengd en op andere momenten ademt het met gemak en zelfs gratie.

Ik geniet ook van de extreme helderheid van de geluiden op Into The Night. De synths, de bas en de drums zijn allemaal scherp en duidelijk, zelfs wanneer al deze elementen ingewikkeld om elkaar heen weven. De muziek heeft een geslepen glaskwaliteit waardoor elk element kan schitteren en een duidelijke sonische ruimte inneemt. Ik waardeer dit soort aandacht voor detail in de productie van L'Avenue.

Ook de keuze aan synths op dit album draagt ​​bij aan het algehele gevoel dat het uitstraalt. Er zijn klinkende heldere synths, diepe bassynths die eronderdoor razen en unieke leadsynths die allemaal unieke stemmen hebben en de melodische en harmonische elementen meedragen, benadrukken en bijdragen aan de sfeer van het album.

Into The Night heeft ook een mooie afwisseling van verschillende gevoelens op de tracks. Er is rust om de oren te strelen, energie om er een op de snelweg te lanceren en schaduwrijke sporen die meer spanning creëren. Er zit een samenhang in, maar ze staan ​​ook elk op zichzelf en werken in die context.

Analyse bijhouden

Bekijk hier de nummers op het album.

"Kristalgolven"

"Crystal Waves" opent op een draaiend synth-arpeggio dat gloeit met dat glaskristalgeluid terwijl stijgende synth-akkoorden in de muziek bewegen, een beetje melancholisch en verloren met al het flikkerende licht om hen heen, driften van dat rijke geluid dat de open ruimtes ingaat van de track voordat deze uitdooft. Dit kristalheldere nummer is een goede introductie en vormt de basis voor de rest van het album.

"In de nacht"

Een rijke, volle deining van zacht stromende synthgeluiden opent "Into The Night" samen met een stralende synth-arpeggio die al snel wordt vergezeld door een soepele, stabiele, weergalmende beat terwijl een nieuwe hoge lichtstraal in de muziek drijft. Ik geniet van de zachte zachtheid van dit nummer als geluidspulsen er doorheen razen en hoge, sprankelende geluiden in en rond de bas bewegen die eronder glijdt. De belangrijkste synthgeluiden zijn warm en vol en strelen de oren terwijl oscillerende golven en rinkelend licht opstijgen in een opbeurend patroon van noten boven de pulsatie van geluid dat eronder beweegt.

“Osaka Drift”

"Osaka Drift" heeft een sterke opening met een zware basgolf die in de muziek beweegt, samen met een donkere, vervormde vocale sample. Er is een goed contrast, aangezien de puls van panfluiten en luchtige geluiden wordt vergezeld door een dicht op elkaar gestapelde reeks synth-akkoorden die door de muziek klimmen terwijl de beat voortdrijft. Ik hou van de donkere aanzwelling van het geluid en de diepe bas, afgezet tegen de flits van klokkenspel dat naar binnen fonkelt, samen met heldere synth-noten.

Van Spinditty

Het geluid van een krachtige motor die de nacht in scheurt, springt in het nummer samen met een ruis van ruis. Het nummer valt even in stilte en dan komt een ruwe, harde puls van geluid binnen, samen met het gestage ritme van de beat. Ik geniet van de lange synth-akkoorden die doorspoelen als een donker cirkelende reeks pianonoten zich bij hen voegt. Er is een snijdend synthgeluid dat in de muziek schijnt als glazige scherven die ook mijn oor trokken.

“Dichtbij”

Zachte ademhalingen van synth stromen over een glijdende beat die soepel in de muziek pulseert, opent "Closer" samen met een zachte vrouwelijke vocale sample. Geluidsgolven flitsen door het nummer terwijl snaarachtige synthnoten, die misschien zelfs een beetje aan een klavecimbel doen denken, in een arpeggio ronddraaien. Nu glijdt de melodie naar buiten op een synth met een bel-achtige kwaliteit terwijl gestage golven van beats en bas eronder bonzen.

De zwervende, verschuivende lead synth melodie trekt mijn oor. Het roept met passie en zachtheid over de gelijkmatige beats en bas. Ik geniet van hoe de synths een beetje buigen en vervormen terwijl alles samenkomt. De hoge en medium synths verstrengelen zich terwijl de klinkende noten allemaal zweven in adem en ruimte.

"Dans"

"Dance" opent met een vocale sample met de vraag: "Wil je dansen?" en dan beweegt een soepele, gestaag pulserende beat het nummer binnen, samen met vegende lucht en knipperende klokken. Een melodieuze lijn met een gemakkelijke gloed schijnt uit over de constante puls van het nummer. Ik vind dat dit nummer een prachtige flow heeft omdat de percussie zijn eigen karakter aan de muziek toevoegt.

Alle elementen varen soepel mee. Ik geniet van de rustgevende sfeer van de muziek. Het nummer gaat minder over melodie en meer over het strelen van de oren. Terwijl de hoge, sprankelende synths er doorheen dansen, voel ik de ochtendzon door het raam schijnen. Het voert me mee met zo'n lichtheid.

“Bedrijf”

In tegenstelling tot het vorige nummer is 'Corporation' een geheel donkerder voorstel. Zware bas oscilleert als een stuwende, kloppende beat met schaduwen erin in de muziek beweegt. Ik word aangetrokken door de mix van scherpe uitbarstingen van synth, zwevende wind en de spookachtig zwevende melodie. Er is een interessant contrast tussen de etherische maar gearceerde melodie en de donkere bas die eraan ten grondslag ligt. Het gevoel van op de loer liggen gevaar is sterk en gedurende dit nummer laat de beat helemaal niet los. Ik geniet van hoe de uitbarstingen van gelaagd geluid door de track blijven draaien.

“Malibu Haze”

"Malibu Haze" opent met de zachte geluiden van kabbelende golven en een continu pulserende synth. Er zijn lange, verschuivende wassingen van warmte en een heldere sprankelende fladdering van noten terwijl de baslijn in snelle, gebroken pulsen beweegt over een soepele, gestage hartslag van percussie. Ik vind de holle kwaliteit van de synth die binnenkomt best intrigerend. Er is een lichtgevende helderheid in dit nummer waar ik van geniet. Ik hou ook erg van de gehakte vocale sample die een eigen melodie lijkt te vormen, waarbij de menselijke kwaliteit een andere textuur aan de muziek toevoegt. Alles is hier soft focus en past goed bij de titel van het nummer.

“Eenzame snelweg”

De zachte geluiden van regen en het geruis van autobanden op de stoep die "Lonely Highway" openen, bepalen de stemming. Langzaam zwevende synths drijven binnen terwijl een hogere synth roept en zichzelf oplost. Een langzame en gemakkelijke beat maakt een zachte entree in de muziek. Klokkengelui vallen in het nummer om een ​​helder contrapunt te vormen voor de zachte geluiden en het gemakkelijk wegglijdende gevoel van de muziek.

Ik hou vooral van het melodieuze segment dat speelt op belachtige, rinkelende synths. Ik hou van de jazzy, glanzende synth die een zwervende beweging in de muziek maakt. Licht holle drums drijven het nummer binnen als een weelderig geluid, terwijl pianonoten hun eigen zachte bewegingen maken. Een hoge, ronddraaiende synth laat opnieuw delicaat door de muziek drijven samen met het geluid van regen.

Vonnis

Into The Night heeft zo'n vloeiende, weelderige kwaliteit. Ik voelde een gevoel van openheid en ademhaling voor de nummers, zelfs wanneer er momenten van duisternis binnenslopen. Er is zoveel rijkdom aan geluid op dit album en het neemt luisteraars mee op een behoorlijke reis.

Synth Album Review: "Into The Night" van L'Avenue