Synth Album Review: "Distorted Remixes" door Leifendeth (en gasten)

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Mijn eerste indrukken van vervormde remixes van Leifendeth (en gasten)

Leifendeth's remixalbum Distorted Remixes gebruikt de getalenteerde artiesten in de #synthfam om zijn donkere, dreigende en industriële albums Distorted Transmissions 1 & 2 te herinterpreteren. De diverse benaderingen die alle remixers volgden, behouden grotendeels nog steeds de beschaduwde energie en het gevoel van dreiging van het origineel muziek, maar neem het in nieuwe en interessante richtingen die de oren op verschillende manieren intrigeren.

Wanneer een muzikant andere muziekmakers toestaat hun werk te herinterpreteren en te remixen, bestaat het gevaar dat de remixers de draad verliezen van wat de originele muziek spannend of interessant maakte. Dit is zeker niet het geval met Distorted Remixes, aangezien alle betrokken artiesten duidelijk de duistere gevoelens en het emotionele gewicht van het originele werk begrijpen. Hun eigen unieke muzikale visies respecteren het werk van Leifendeth, terwijl ze de nummers nog steeds naar sonisch verschillende plaatsen brengen.

Het lijkt mij dat de medewerkers aan Distorted Remixes allemaal goed gekozen zijn. Elk van hen heeft een sterke eigen muzikale stem, terwijl ze ook kunnen aansluiten bij wat Leifendeth doet op de originele stukken. Ze zijn allemaal sterk genoeg als op zichzelf staande artiesten dat dit album behoorlijk collaboratief aanvoelt. Ik voel de interactie tussen de maker van de nummers en de muzikanten die zijn werk herinterpreteren, wat bijdraagt ​​aan de rijkdom en diversiteit van het uiteindelijke geluid.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

Rat Riley's remix van "In The Lab"

Rat Riley's remix van "In het laboratorium" begint met heldere pianoakkoorden in tegenstelling tot het statische geknetter, trillende drums en ruige synthpatronen van het origineel. Er is een stuwende house beat met klimakkoorden en tamboerijn toegevoegd die eerlijk gezegd verslavend is. Er zijn heldere flitsen van piano voordat kleine klusjes in elkaar grijpen om een ​​patroon te vormen over de door de dansvloer aangedreven beat. De hoge, fluitende synth die een cirkelend patroon van noten speelt, heeft een pakkende kwaliteit waar ik van geniet. Naarmate het nummer vordert, verdubbelt het zijn energie met gebroken noten boven de pompende beat met warmere pianotonen die erin springen.

Wraithwalker's "Stealth Killer"

Er is een gestage puls van diepe bas en het bereik van schimmige synths als Wraithwalker's "Stealth-moordenaar" remix wordt geopend. Net als in het origineel is de bas Stygian, hoewel de beat hier een stuk sneller is. Het behoudt de harde, snijdende kwaliteit van het originele nummer met gespannen, strak gewikkelde synthgeluiden over die ruwe, diepe bas. De remix benadrukt sterk de spanning van het origineel met een hoge synth die ronddraait en ronddraait in mineur-sleutelpatronen over die snelle, slaande beat. Er is een verwrongen werveling van geluid dat woest naar voren wordt gedreven in dit nummer. Het onheilspellende gevoel dat Wraiithwalker in de remix creëert, maakt het alleen maar boeiender en zenuwslopender dan het origineel.

Van Spinditty

"Pandemic (Dance MF Dance Mix)" van Upon Eventual Collapse

De “Pandemie (Dance MF Dance Mix)” van Upon Eventual Collapse wordt uitgevoerd met het harde industriële gevoel van het originele nummer met stijgende, donkere golven van edgy bas en verschuivende synthpatronen die de oren verscheurden. In de remix is ​​er het geluid van regen en een snelle trapsgewijze percussie om te openen voordat grommende synth en een agressieve beat het nummer binnendringen. Springende kleine synthnoten flikkeren door de muziek, vol razende energie over de beukende bas. Alles is snijdend en agressief, vol een gevoel van vernietiging. De drums hebben ook een harde kwaliteit als de grommende teksten genadeloos door de track snijden. Het niveau van dreiging, pijn en hardheid in dit nummer is echt opgevoerd tot opvallende proporties door Upon Eventual Collapse met goed resultaat.

"Shortwave Shift (Call Out Mix)" door Sapphira Vee

Er is een nogal donkerder, meer verwrongen gevoel in de "Shortwave Shift (Call Out Mix)" door Sapphira Vee dan in het origineel dat lichter aanvoelde dan het gebruikelijke geluid van Leifendeth met een kronkelende en heldere synth met een kleine kwaliteit. Het had nog steeds een beukende beat en krachtige kwaliteit, maar getemperd. De remix van Sapphira Vee begint met oscillerende harde geluiden, allemaal scherp en hard, samen met een ongelijk stotterend drumpatroon. Die synthpatronen vergezellen al snel een wassing van zwervende, zachte synth die een mysterieuze kwaliteit toevoegt waartoe ik me aangetrokken voel. Sapphira Vee voegt ook onstoffelijke vocalen toe die spookachtig aanvoelen als ze er doorheen gaan. Er is een balans tussen agressie en een verloren, dwalend gevoel in de remix waarvan ik vond dat deze behoorlijk effectief was.

Flamingo Jones' mix van "Troubled Times"