Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Albumoverzicht
Terrordyne's album High Tech Low Living creëert een wervelende, dichte atmosfeer doordrenkt met spanning en duisternis terwijl het het verhaal vertelt van een wereld die door technologie is verdeeld in haves en have nots. Dit is een dystopisch album dat een portret produceert van een wereld vol gevaar, duisternis en paranoia, maar ook doordrenkt met momenten van licht en gloed, delicatesse en verdriet. Dit is een complexe evocatie van een toekomstige wereld die nog meer wordt verscheurd dan het al is door technologie.
Een krachtig gevoel van de sfeer van deze techno-dystopische wereld wordt gecreëerd op High Tech Low Living. Alles aan het album is doordrenkt met schaduwen, alleen onderbroken door af en toe een flikkerend licht dat door de duisternis schijnt. Er is een gevoel van een gebroken wereld, vol schaduwen, met af en toe een moment van iets dat hoopvol zou kunnen zijn dat bijna volledige duisternis raakt. De combinatie van de algehele soundscape met zware bas en percussie samen met de keuze van synths produceren allemaal beelden die is gespannen, donker en verschuivend.
Er zijn synths op High Tech Low Living die vol glitch en crunch zitten, sommige die een hoge spanning door het album verspreiden terwijl ze boven de duisternis winden en draaien en andere die warm en zacht zijn, wat verlichting biedt van de niet-aflatende beklemmende sfeer die doordringt een groot deel van het album. Er is ook een sterke component van wat ik technologisch synthgeluid zou noemen, dat helpt een beeld te schetsen van de extreme digitale kloof in de wereld van het album.
De bas en drums op het album zijn bijzonder hard inslaan, zelfs de langzamere temponummers hebben nog steeds drums en bas die er echt in slaan. Dat pittige gewicht stuwt de muziek vooruit en geeft het ook het nodige gevoel van zwaarte en gevaar dat rond High Tech Low Living op de loer ligt en bouwt opnieuw de atmosferische gevoeligheden van het album op.
Een ander element van High Tech Low Living dat ik wil noemen, is de balans van elementen erop. Het algemene gevoel is er een van duisternis en dreiging, maar ik werd getroffen door hoe Terrordyne ons rust en wat meer delicate geluiden gaf op nummers als "Don't Go Out At Night" en "Titan (Interlude). Soms kan onverbiddelijke duisternis een luisteraar vermoeien, dus een beetje rusten helpt de dingen een stuk coherenter te voelen.
Ik zal nu de nummers opsommen die ik het leukst vond op het album en de redenen bespreken waarom ik ze bijzonder boeiend of interessant vond.
"Isolatie"
"Isolation" is een nummer dat verdrinkt in een onheilspellende sfeer van angst. Er is een xylofoon-achtige synth die arps speelt die schitteren als broos glas terwijl een harde, gestage beat in de track klopt. De balans tussen de diepten eronder en de hoge, strak gewikkelde synth erboven verhoogt het gevoel van een moment waarop je voelt dat iemand achter je, maar als je kijkt, is er niemand. Het gevoel van angst grijpt de luisteraar samen met dat dagboekvertelling, en vormt het toneel voor dit dystopische visioen. Dat nummer eindigt met een herhaald hoog synthgeluid dat alleen maar meer spanning toevoegt.
Van Spinditty
"Neurolink"
Er is een hartverscheurend gevoel van onjuistheid in "Neurolink", dat wordt gecreëerd door een scherpgerande synth die een zenuwachtige melodie speelt die het nummer in hongerige ranken wikkelt. De mix van meeslepende donkere synths en maag-ponsende drums wordt gecompenseerd door de gespannen hoge synths. Gewicht en hoog gespannen synthgeluiden zijn de kenmerken van dit nummer. De meedogenloze beat stuwt het nummer alleen maar met meer kracht voort. Nogmaals, er is hier ook een effectief gebruik van vocale samples om het schaduwgevoel in de atmosfeer van het nummer verder te vergroten.
"Ga 's nachts niet uit"
"Don't Go Out at Night" is een van de nummers op het album die warmte en licht in het nummer laat sijpelen. De mooie, luchtige melodie heeft iets delicaats en beweegt door het nummer. De warmte van de melodie contrasteert met de duisternis van de bas en het oorverdovende ritme van de drums eronder.
Er is een gloed over deze baanhoed, waardoor het een mooie onderbreking is van het gewicht van sommige van de andere banen. Er is echter net onder die mooie melodie net het randje van iets dreigends, ontroerends. De vocale sample die binnenkomt, voegt een bepaald gevoel van vreemdheid toe voordat we teruggaan naar die lammende melodie aan het einde van het nummer.
"Titan (Intermezzo)"
Ik was een fan van "Titan (Interlude)" vanwege de complexiteit en balans van het nummer. Het nummer begint met zachte synths die hangen boven een luchtige drift van melancholische warmte. Ze worden gedragen op verschuivende diepten die stromen als de langzame wervelingen in een diepe rivier.
Alles in dit nummer vangt een delicaat gevoel, hoewel er een bepaald soort oude kracht is in wat klinkt als taiko-drums die eronder kloppen. De baan groeit in kracht naarmate het het einde bereikt en als het sluit, is er een gevoel van enorme kracht die uit de baan komt.
"Nachtcrawler - Bloedwoede"
"Nightcrawler - Blood Rage" begint met een kloppende beat en mineur, kolkende synths. De beat heeft een goede sterke groove en kleine metaalachtige geluiden bewegen op de achtergrond van de muziek. Nu komt er een melodie vol dreigementen het nummer binnen, echoënd boven de beat eronder. Er is een gemakkelijk ontroerend gevoel in de muziek, ondanks de duisternis die het bevat. Er is een klinkend synth-segment van dit nummer met een subtiele dreiging die ik echt leuk vond.
Titeltrack: "High Tech Low Living"
Er zijn een aantal elementen die me naar "High Tech Low Living" trokken, waaronder een gevoel van bezorgde spanning die door het nummer beweegt, een technologische beat die er doorheen slaat en bonst en synths die over die beat heen en weer springen. Er zijn ook momenten van droefheid in de melodie die door het nummer drijft en dwaalt. Het eindresultaat bracht een mengeling van pijn, zorgen en angst op mij over terwijl ik ernaar luisterde.
High Tech Low Living is een album dat muziek gebruikt om een levendig verhaal te vertellen en krachtige mentale beelden te schilderen. Terrordyne is erin geslaagd spanning, duisternis en angst te combineren met enkele momenten die hartverscheurend zijn in hun zachtheid en schoonheid. Als geheel merkte ik dat ik in de sonische verhalen werd getrokken en vasthield tot het laatste nummer van het album werd gespeeld.
