Synth Album Review: "Home" door LWTHR

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

LWTHR's Home is een album vol dromerige driften van warm geluid, liefdevol vervaardigde melodieën en een breed scala aan synth-tonen, timbres en texturen die rijke auditieve beelden in de geest van de luisteraar schilderen.

Het eerste element dat volgens mij Home goed doet werken, is de dromerige, mistige kwaliteit van veel delen van het album. Er zijn zacht gloeiende, zwevende soundscapes die schitteren van licht en met gemak meeglijden. Het is het mentale equivalent van een diepe, reinigende ademhaling terwijl je naar de muziek luistert.

LWTHR heeft ook een gave voor melodieus schrijven en dat blijkt op het album. De melodieën die hij creëert zijn duidelijk, gedenkwaardig en emotioneel. Ik geniet ervan hoeveel van hen positief en hoopvol zijn, maar altijd een vleugje melancholie of verdriet hebben. Die combinatie heeft voor mij iets ontroerends.

Er zit een rijkdom en diepte in de synth-keuzes die op Home zijn gemaakt. LWTHR verkent een breed scala aan synthgeluiden die variëren van helder en scherp tot zachter en vloeiender. Samen met volle bas en stevige drums werken alle verschillende muzikale elementen samen om een ​​volwaardig album te creëren.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Pathfinder Mission" begint met trillende, ratelende geluiden die de wijd open leegte van de ruimte vullen, terwijl een gestaag stijgende reeks kosmische, strelende tonen worden vergezeld door opbeurende pianoakkoorden.

Volle arpeggio's glinsteren en dansen terwijl de stevige, pulserende drumbeat vorm geeft aan de muziek. Een verheven, metalen synth draagt ​​een glanzende lijn van synth die de golven van lammerend geluid weerspiegelt die over de stabiliteit van de beat heen bonzen.

De glinsterende synths spelen uitgebreide lijnen van oscillerend geluid terwijl delicate auditieve mist wervelt. Een herhalende, trillende lijn van synth stijgt en daalt terwijl pianoakkoorden klimmen en zingen in het nummer. Ik word aangetrokken door de stromende lichtstromen die uit dit spoor stromen.

Geautomatiseerde, rond klinkende golven van middelhoge synth rimpelen over het oppervlak van "Aurora Australis", terwijl zachte, tikkende percussie een kloppende puls wordt en slierten synth samenvloeien en een hoopvolle, hartverwarmende melodie uitschreeuwen over de substantiële drums. Ik geniet van het liefkozende karakter van de melodie in dit nummer.

Een rijke, licht vervormde reeks noten beweegt achter de melodische lijn, een beetje wiebelend, terwijl deze in de open lucht van de muziek glinstert. Er valt even een stilte voordat de gestage beat de muziek weer vormgeeft. De heldere melodie droomt over de borstdiepe beat terwijl arpeggio's zich verspreiden in gloeiende rimpelingen terwijl warme akkoorden vloeien.

Van Spinditty

"Dreaming Cities" begint met klaviernoten die een kronkelend randje hebben als ze bewegen in een vloedgolf van oscillerend geluid. Een weelderige, enigszins scherpe synth draagt ​​een onrustig melodisch patroon terwijl een andere barstende, zwervende synth met een technologisch gevoel flikkert en naar buiten spoelt door het nummer.

Er is een indruk van een droom die niet helemaal prettig is in deze track. Een cirkelvormig, glinsterend geluid verschuift terwijl de beat pulseert en beweging toevoegt aan het nummer. De melodieuze synths breiden zich uit door het nummer en een andere evoluerende, verschuivende lijn van synth stroomt naar buiten in een oscillerende rush voordat het nummer terugkeert naar de "A" -sectie.

Een volledige, verweven synth wash wordt vergezeld door een warm kabbelende melodie die met licht en gemak zingt om "Perpetual Motion" te openen. Ik ben geraakt door de boodschap van hoop die de muziek uitstraalt.

Een verheven, glinsterende lijn van synth zweeft omhoog over het glijdende ritme van de gestage beat, terwijl gestapelde, steeds klimmende akkoorden worden onderbroken door een snel draaiend arpeggio.

De hoopvolle boodschap van het nummer wordt benadrukt door een robotstem die de zin "Niemand houdt ons nu tegen" herhaalt en stotterende, kloppende gebroken beats bewegen mee met nasaal klinkende, springende arpeggio's die in dichte wolken bewegen. Klimmende, zwevende synths blijven helderheid toevoegen voordat het nummer breekt aan de robotstem en soepel glijdende en sprankelende getijden van geluid.

Dichte, licht korrelige klanken bewegen zich in "Sega Blue Skies" met uitdijende cirkels van medium-lage synth die in de muziek vibreren over het langzame tempo van de drums. Snel springende lijnen van chipgeluid flitsen door de muziek en de meedogenloze patronen van vibrerend synthgeluid gaan door. Chipgeluiden arpeggio en kronkelen snel door de track voordat een enorme drumvulling toeslaat.

Een synth die de muziek een rockend gevoel geeft, stijgt en daalt in ongelijke pulsen. Ik ben gecharmeerd van het gevoel van energetische opwinding in dit nummer. Uitgestrekte synth-akkoorden voegen meer diepte en een gevoel van volheid toe voordat ze glinsteren, springende chipgeluiden flikkeren door in een stijgende stroom voordat de stilte valt.

"Andromeda Initiative" komt tot leven met een delicate luchtige achtergrond en meeslepende synth-noten die zich erover uitstrekken. Een glinsterende arpeggio cirkelt langzaam rond terwijl een gestage pulsatie van zonovergoten synth beweegt in lijnen die maar door en door vloeien. De beat komt de track binnen met een stevig gewicht om hem te begeleiden. Ik word meegezogen door de verslavende combinatie van zachtheid en weemoedige pijn in de hoofdmelodie terwijl medium-lage, ronde synth dalende muzikale patronen draagt.

Er is een drumvulling voor coruscaterende, langzame uitbarstingen van synth bewegen over de weerkaatsende echo's van gloeiend geluid eronder. De gepijnigde, zacht ontroerende melodie glijdt het nummer binnen terwijl de drums de muziek in vloeiende voorwaartse beweging blijven vormen en voortstuwen. De leadsynth breekt nu in de dalende geluidspatronen, geëvenaard door de beat en een basoscillatie die overgaat in de echoënde drift.

Gevolgtrekking

LWTHR creëert weelderige, ingewikkelde soundscapes op Home die worden gecombineerd met zijn melodische karbonades en een gevoel van hoop en dromen dat net een beetje tragisch en melancholisch is. Ik merk dat dit album me ontspant terwijl het me nog steeds als luisteraar boeit.

Synth Album Review: "Home" door LWTHR