Synth Album Review: "Electric Pillow Talk" door Beckett

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Soepel, funky, groovy en sexy zijn allemaal bijvoeglijke naamwoorden die passen bij Becketts nieuwste album Electric Pillow Talk. Van de gesmolten chocoladestroom van zijn stem tot de onmiskenbare grooves en de funky synths, alles aan dit album zuigt me naar binnen. Samen met een aantal geweldige gastartiesten creëert hij een retro-tastische en scherp klinkende opname met een uniek gevoel in de wereld van op synths gebaseerde muziek.

Allereerst wil ik het hebben over Becketts zang. Dit is een man met fluwelen pijpen. Zijn stem is soepel, gemakkelijk en kan ronduit sexy zijn wanneer hij dat wil. Het is een stijl die past bij het groovy, funky gevoel van de muziek en ook bij de teksten die hij heeft geschreven. Ik hou ook van zijn smaakvolle gebruik van de Talkbox om een ​​ander interessant synthetisch klinkend element aan de mix toe te voegen.

De gastoptredens zijn allemaal uitstekend op het album, van Luca Ricardo's beheersing van de gitaar tot Rachael Jones en Esmeralda Vere die hun eigen unieke vocale stijlen aan de mix toevoegen. De beslissing van Beckett om een ​​echte DJ (DJ Joseph John) te krijgen om wat echt te scratchen op "Show Me What You Want" voegt ook meer kwaliteit toe aan de opname.

Ik moet het gebruik van funky slap-bas op Electric Pillow Talk noemen. Het heeft gewoon zo'n geweldig geluid, en als het in de groove van de drums past, zit het hele ding gewoon in de zak en meedogenloos naar beneden. Het voegt echt een solide onderkant toe om de andere muzikale elementen op het album te ondersteunen.

Beckett schrijft sterke, pakkende melodieën en speelt ze op smakelijke synths die door de muziek schitteren, gloeien en vloeien. Er is sprankeling en helderheid in zelfs de langzamere melodieën die bijdragen aan de energie van het album. Hij heeft ook een aantal leuke synthsolo's die jazzy en vol soul aanvoelen.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

Hier een overzicht van mijn favoriete nummers.

"20 jaar"

"20 Years" is een goede manier om alle elementen te laten zien die dit album laten werken. Er is de pakkende en energieke melodie, de soepele en gemakkelijke stem van Beckett die er doorheen zeilt, een kloppende beat en de ingewikkeld gespeelde solo van Luca Ricardo die door het nummer springt. als klap op de vuurpijl is er de boeiende, ontroerende tekst van het nummer zelf, alles krijgt een heldere glans door de synths die hier worden gebruikt.

Ik vind de tekst van dit nummer behoorlijk ontroerend terwijl Beckett zingt: "Het is een heel lange rit geweest, denk aan al het plezier dat we hebben gehad. We complimenteren elkaar. En ja, we hebben nooit achterom gekeken. Ik heb het gevoel dat het nog begint."

Sommige verbindingen doorstaan ​​gewoon de tand des tijds. Zoals de tekst zegt: "Nooit gedacht dat we zo ver zouden komen, toen we jong waren. De klok tikt, ik heb je tenminste. Het houdt niet op - ik hou je nog steeds vast."

Ik hou van het sentiment in het refrein: "Het was 20 jaar geleden toen ik voor het eerst je hand vasthield, en ze zeggen dat het nog steeds gek is, maar we hebben het gehaald. En over 35 jaar of meer als ik zowel oud als grijs ben, zal ik degene zijn die het goed maakt.”

Het gevoel van 'juistheid' wordt mooi weergegeven in de woorden: "Ik heb mijn jeugd in een spiraal doorgebracht. Hard crashen, over een oogje, maar toen vond je mij en je was mijn nieuwe rush. Ik vind het leuk hoe het nummer eindigt: "We zijn jong begonnen, ze zeiden 'je hebt geen idee'. Nog steeds jong van hart, ik denk dat we het goed hebben gedaan?"

"Laat me zien wat je wilt"

Er is zoveel groove en funk op 'Show Me What You Want'. De slap-bas begint alles samen met de onmiskenbare percussiegroove en die ongelooflijk funky synth-melodie. Beckett brengt een sexy kwaliteit in de teksten met zijn stem en er is een gemakkelijke flow in de muziek met zijn sterke retro vibes.

Soms is er een verlangen dat niet kan worden genegeerd en dit nummer brengt dat goed over. Terwijl Beckett zingt: "Kom op nu schat, hoe wil je dat dit is? We kunnen het goed maken, kan ik de nacht doorbrengen? Het hoeft toch geen liefde te zijn?”

Er is een gevoel van loslaten en zien wat er gebeurt in de woorden: "Laten we onze gevoelens voor één nacht aan het toeval overlaten, ik zou kunnen zijn, goed voor je, geef me een kus en we kunnen dansen."

Van Spinditty

Ik hou ook van de sensualiteit in de regels: "Laten we langzaam en gemakkelijk samenkomen, ik zal het je laten zien, je kunt het me laten zien." Dit is absoluut een soepele en sexy jam.

“Aerobixx”

"Aerobixx" creëert het beeld van groot haar, spandex en gecoördineerd zweten. Er is een geweldige slap-bas en een eindeloos rijdende beat om het nummer vooruit te stuwen. De glanzende lead synth-melodie is opbeurend en positief, terwijl alle andere muzikale elementen eromheen barsten van licht en gloed.

De fluitachtige synth op dit nummer heeft een jazzy gevoel, vooral wanneer Beckett er solo's op speelt. De springende en vliegende gitaar van Luca Ricardo zorgt voor nog meer energie. Dit nummer voelt echt alsof het de ideale muziek zou zijn voor een perfecte training om dat bloed te laten pompen.

"Het wordt niet veel beter"

Er is iets heel sexy aan 'It Don't Get Much Better'. De stem van Beckett is als gesmolten donkere chocolade en die funky bas draagt ​​alleen maar bij aan het groovy smooth gevoel. Ik geniet ook van de gloeiende ornamenten van synth die in het nummer flitsen terwijl de drums en bas in de zak zitten.

Bovenop die groove is er een klimmende, ontroerende en jazzy gitaarsolo die meer sexiness aan de procedure toevoegt. De stem van Rachael Jones voegt ook een mooi tweede element toe aan de track.

Dit is een nummer met het spanningsveld tussen verlangens willen vervullen maar ook iets diepers zoeken. Ik hou van de regels: "Baby, baby, laten we een begin maken, het is een middernachtspecial voor twee. Ik gebruik mijn fluistertoon, prikkel de stemming, laten we eens kijken wat praten kan doen.”

Ik geniet van de intimiteit in de woorden van het refrein: "Het wordt niet veel beter dan dit vanavond. Alleen jij en ik al een tijdje samen', evenals het gevoel van anticipatie in de woorden: 'Ik weet dat je al nachten aan het plannen bent, je vrienden blijven naar me kijken, ze hebben met je gepraat.'

De spanning komt binnen wanneer onze verteller erachter komt dat "er een gerucht de ronde doet in de stad, want je vrienden blijven praten over dat ik koffie met je drink", dat hoewel "we voor de gek houden, ik weet dat je het serieus wilt te."

Ik geniet van de leuke kleine uitwisseling tussen Rachael Jones die dingen zingt als: "Zeg dat je van mij bent, zeg dat je me nooit wilt laten gaan" en "zeg dat je altijd in mijn gedachten bent, zeg dat je altijd zo van me gaat houden" als Beckett antwoordt "Ik weet het niet", maar zingt uiteindelijk: "Kijk, waarom beginnen we niet met vanavond?"

"Hete saus"

"Hot Sauce" is een nummer waar de beat en de synths aan elkaar worden vastgemaakt terwijl een andere lichte en gemakkelijke melodie door de muziek reist, meevliegend op die snaarachtige synths. Ik hou van de interessante percussiehits die binnenkomen en de heldere, kronkelende en bewegende synthlijn. Dat maakt een gemakkelijke reis door de muziek. Ik vind het leuk hoe de vlucht doorgaat terwijl alles maar omhoog blijft vliegen.

"Voor altijd is nooit lang genoeg"

Ik geniet echt van de jazzy, zwervende melodie van "Forever's Never Long Enough", samen met de wassingen van stijgende synth en meeslepende wind die over funky bas en een gemakkelijk vloeiende beat bewegen. Beckett's Talkbox-gefilterde stem komt binnen en voegt een unieke kwaliteit toe terwijl Rachael Jones haar soepele vocale sfeer aan het nummer toevoegt.

Er zit een vergankelijk gevoel in de woorden dat contrasteert met het idee dat 'voor altijd nooit lang genoeg is'. Zoals de tekst zegt: "De tijd is gekomen om te passeren en dit moment is niet bedoeld om te duren. En dit ritmische hart van mij stopte toen je de lijn wegliep. Pijnlijke emotie komt door in de regels: "Veel vaker dan dat, heb ik me afgevraagd wanneer het slecht ging."

Wanneer Rachael Jones begint te zingen, hebben haar woorden een veel warmer gevoel in teksten als: "Kom op schat, neem me mee op reis en vlieg me nu weg, begin te dromen" en "Fluister dat je altijd en overal van me houdt. Ik ben klaar om met je mee te vliegen."

Becketts stem komt weer binnen en het contrast is er weer als hij zingt: "Je speelt met mijn hart, net alsof het een spel is dat je kunt doen alsof. Je denkt dat je dat gratis kunt nemen en je hebt me nog steeds te pakken." Er is een erkenning van deze spanning tussen verlies en verlangen in de woorden: "Voor altijd is nooit lang genoeg. Door en door en door, je houdt me vast", terwijl het nummer het refrein nadert.

Vonnis

De mix van funk, groove en Beckett's vocale karbonades samen met geweldig gitaarwerk en gastvocalen geeft Forever's Never Long Enough een uniek gevoel in de wereld van moderne, maar retro-beïnvloede synthmuziek en maakt me nieuwsgierig om te horen waar Beckett met zijn muziek naartoe gaat .