Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Het nieuwste album van Lightracer, Across the Dark Sky, is een krachtige explosie door de wildernis van de ruimte. Het roept een gigantische mecha op die het uitvecht tegen een sterrenachtergrond, futuristische anime-straaljagers die langs kleurrijke planetenlandschappen schieten en klassieke ruimteschieters uit de gouden eeuw van consolegames. Het is een album vol boeiende melodieën, rockende gitaarsolo's en een algemeen gevoel van dynamiek dat eruit stroomt.
De melodieuze schrijfstijl is eersteklas op dit album. Er zit veel helderheid, positiviteit en energie in de melodieën die Lightracer heeft geschreven. Die geweldige melodieën worden verder ondersteund door keuzes in synth- en gitaarklanken die de beelden van ruimtegevechten die ik krijg van de nummers op het album verder versterken. Bovendien zijn veel van de melodieën verdomd pakkend!
Een ander element van Across the Dark Sky waar ik van genoot, was de gitaar. Het heeft een echte "space shooter"-sfeer die me doet denken aan klassieke games zoals R-Type en Gradius. Of de gitaar nu gromt, zweeft of versnippert, er is een enorme bron van energie en een gevoel van plezier dat uit de koptelefoon of luidsprekers stroomt. Dit is een album dat me een behoorlijk energiek gevoel gaf.
Alle percussie- en baskeuzes op het album hielpen om dat energieniveau te behouden. Er is een echt gevoel van beweging en drive naar de beats en bas op het album dat onder de muziek zit en de melodische inhoud van het album versterkt. Ze zijn een sterk onderdeel van het algehele gevoel van snelheid en beweging dat ik voelde uitstralen van het album.
Het is het gevoel van plezier dat ik het meest geniet van dit album. Het is mij vrij duidelijk dat Lightracer er met veel plezier aan heeft gewerkt en ik denk dat dat plezier tot uiting komt in de uitbundigheid van alle muziek. Er is een niveau van entertainment over de manier waarop de vrolijke melodieën, het gitaarwerk en de stuwende beats op elkaar inwerken om het algehele geluid van het album te produceren.
Nu ga ik wat tijd nemen om de nummers van Across The Dark Sky af te breken waar ik het meest van heb genoten en mijn redenen voor dat plezier met jullie, mijn lezers, te delen!
Van Spinditty
Analyse van favoriete nummers
Hier is een blik op enkele van de beste nummers.
“Toernooi der Titanen”
Het eerste nummer dat me echt opviel was 'Tournament of Titans'. Dit is een nummer dat ik 'baasmuziek' zou noemen. Het gaf me een gevoel van verwoed vechten door een videogameniveau om eindelijk de levelbaas te bereiken. Er zijn beukende drums en bas, een huilende gitaarlijn die door de muziek snijdt en een trompetterende synthmelodie boordevol energie. De krachtige, stuwende aard van de beat geeft het intensiteit en er is een leuke versnipperende gitaarsolo naar de achterste helft van het nummer die ik graag hoorde.
"Vreemdeling in de nacht"
"Stranger In The Night" is waarschijnlijk het meest relaxte nummer op het album. Het is erg soepel met een diepe bas die oscilleert met de percussie en een luchtige stroom van aanhoudende synth-sweeps beweegt door de muziek. De melodie op dit nummer heeft een weemoedige, zachte kwaliteit. Ik kreeg hier bijna volksliedvibes van de melodische benadering. Dit is een charmant nummer waarin alle elementen op een losse manier voorbij glijden en een beetje rust bieden van de uitbundigheid van de rest van het album.
"Op het rooster"
De 'flying shooter'-vibes waren vrij duidelijk in 'On The Grid'. Er zijn harde drums, stuwende gitaar en een voortstuwende beat. Het heeft het gitaargeluid dat Japanse VGM-componisten probeerden te evenaren in veel van de flying shooters. Er is een zwevend gevoel in de melodie en de gitaarriffs zijn keihard. Kleine accenten van klinkend synthgeluid voegen snelheid en energie toe aan het nummer. Ik kon me gewoon voorstellen dat ik door de ruimte scheurde, spervuur van vijandelijke aanvallen ontwijken terwijl die gitaar scherp zingt. Dit nummer was erg leuk om te horen.
"Op weg naar nieuwe avonturen"
In overeenstemming met de affiniteit die ik voelde dat dit album had voor de vibes van videogames, is "Towards New Adventures" zeker passend als een eindnummer. Het doet me veel denken aan de "eindcredits" -thema's van zoveel ruimteschieters. Er is een gevoel van strepen door de ruimte tussen de beat en de zingende synth-lijn. De melodie heeft een gevoel van overwinning met een vleugje melancholie. We hebben onderweg vrienden verloren, maar uiteindelijk hebben onze troepen gezegevierd en vliegen we de ruimte in, op zoek naar nieuwe vijanden om te vechten en gevechten om te winnen.
Een ding dat ik echt leuk vind aan de huidige staat van muziek die door de #synthfam is gecreëerd, is dat mensen bereid zijn om plezier te hebben. Across The Dark Sky is een goed geschreven, goed geproduceerd album, maar het neemt zichzelf niet al te serieus. Ik kreeg het gevoel dat Lightracer het gewoon naar zijn zin had en er echt voor ging. Het maakte de muziek zeker leuk voor mij en ik ben van plan er in de toekomst meer naar te luisteren.
