Inhoudsopgave:
Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.
Albumoverzicht
Cairn, door The Institute 91', is een sonische reis, een rit door landschappen die vol glinsterende lichte of donkere bedreigingen en dreiging kunnen lijken. Elk nummer genereert een interessante emotionele rit die reist van momenten van rustige stroom naar donkere spanning, van delicate glinsterende synths tot de Stygische diepten van het diepste basgerommel. De nummers lijken het beste in volgorde te werken, en ik vermoed dat The Institute 91' zorgvuldig hun volgorde heeft overwogen om deze auditieve reis te produceren.
Het lijdt geen twijfel dat Cairn een baszwaar album is. The Institute 91' heeft gewerkt aan het produceren van intens diepe, zware en rommelende bas die met tektonische kracht onder de sporen beweegt. Het blijkt dat bas veel stemmingen kan hebben. Op sommige nummers dient het als een rivier die de lichtere synth-elementen soepel over zich heen voert en op andere is het een angstaanjagende zwarte muil die zich uitstrekt om de luisteraar te verzwelgen en naar een eindeloze afgrond te slepen.
Alle verschillende stemmingen die synths kunnen produceren, zijn ook te zien op Cairn. Er zijn passages van kristallijn glinsterende synth die delicaat sprankelen en ook momenten van schurende, krakende agressie die met woestheid door de tracks breken en sidderen. De verscheidenheid en complexiteit van de synthgeluiden maakt deel uit van wat het gevoel drijft om op reis te worden genomen. Het oor wordt nooit moe, maar alle geluiden passen bij elkaar op een manier die erg samenhangend en coherent aanvoelt.
Een uniek muzikaal tintje waar ik eerst niet zeker van was, was de sax. Het leek me in eerste instantie onlogisch. Maar hoe meer ik luisterde, hoe meer het op me groeide. Het vormde een nuttig contrapunt voor de hoge wondspanning van sommige nummers en een vloeiende stroom van geluid die de rust op andere nummers benadrukte. Het Instituut 91' lijkt het alleen te hebben gebruikt als daar een reden voor was.
Ik voelde dat er een echt gevoel van verhaal in de nummers op dit album zat. Elk van hen was een op zichzelf staand verhaal dat een onderdeel werd van het grotere mozaïek van Cairn. Op een nummer als "Hold Fast" had ik het gevoel dat ik reisde tussen de etherische rijken met een zachte melodie en een veel solidere realiteit verankerd door die eindeloze bas, maar op een nummer als "For The Lack of Understanding" was het een zenuwslopende tocht door donkere gangen. Als geheel droeg elk van deze sporen bij aan een achtbaanrit door een gebroken landschap.
Individuele trackanalyse
Ik ga nu door Cairn lopen en een overzicht maken van de nummers die ik het leukst vond om naar te luisteren.
Van Spinditty
"Houd vast"
Het eerste nummer waar ik het over zal hebben is 'Hold Fast'. De diepe bas en het stevige ritme zijn de ankers voor een melodie die een beetje zwervend en losjes aanvoelt, alsof hij in de open ruimte drijft. Er zijn vliegende arps die als sterrenstelsels door het stuk draaien en draaien en die eindeloze bashartslag houdt die meanderende melodie verankerd. Deze track creëert een goede balans tussen het etherische en het vaste terwijl het zich ontvouwt.“
"Flikkering"
"Shimmer" is een track vol ademende synth-geluiden die zacht en ruimtelijk zijn. Een melodie begint zich te vormen uit de luchtige float, vergezeld van downtempo-drums die het ritme uittikken. Ik vind het leuk hoe The Institute 91' zijn synths laat zijn meer vrij rondzwerven. Er is daar structuur, maar het is niet iets dat het geluid keurt. Terwijl de verschillende synths door het nummer bewegen, verschuiven de stemmingen van jazzy naar uitbundig naar lichtjes donker. Ik heb genoten van hoeveel er aan de hand was met dit nummer.
"Voor het gebrek aan begrip"
Het donkerste nummer op het album is naar mijn mening 'For the Lack of Understanding'. Het heeft een gevoel van sudderende spanning gecreëerd door dissonante noten op de achtergrond, strak gewikkelde hoge synths en een diepe afgrond van bas. Te midden van dit alles komt een soepele, zeer retro jaren 80-sax door, die een nogal surrealistisch en bizar contrast vormt met al die hoge wondspanning die erachter op de loer ligt. Ik was een fan van die mix van spanning en zachtheid.
"Tijd"
"Time" is een nummer vol delicatesse en warmte met zijn klinkende synths, lichte drumbeat en diepe synth-akkoorden die er doorheen vloeien. Dit nummer laat een lichtere toets van The Institute 91' horen en opnieuw horen we de ietwat onstoffelijke sax, die een kleine en exotische melodie speelt, een zekere mystiek aan het geluid toevoegt en de retro vibe raakt, zonder het te overdrijven. Ik heb ook genoten van de klokachtige kwaliteit van de klokken die het nummer openen.
"Houd je hoofd naar beneden"
Ik heb genoten van het dansbare karakter van 'Keep Your Head Down'. Het heeft een coole groove met een echt retro gevoel door die leuke, bewegende baslijn die ervoor zorgt dat het blijft glijden. Het is ook saxalicious en de leadsynth speelt een aanstekelijk deuntje dat zich in mijn hoofd nestelde. Dit is een nummer dat een beetje een smaakpapillen was na enkele van de zwaardere elementen van het album.
Algemene indruk
Uiteindelijk werd ik aangetrokken door de verscheidenheid en complexiteit van Cairn. Het was weer een innovatief synth-album dat in staat was om een hele reeks emoties en beelden te creëren waarop ik werd meegesleept. Ik verloor de tijd uit het oog bij het luisteren naar dit album en vond het gewoon leuk om te worden vervoerd door en ondergedompeld in de sonische wereld die The Institute 91' creëerde.
