"Stygian Oath" EP recensie

Ik ben een geobsedeerde hardrock & heavy metal fan en verzamelaar sinds het begin van de jaren 80. Als het een goede gitaarriff en houding heeft, doe ik mee.

"Stygische eed"

Land: Griekenland

Stijl: Traditioneel Heavy Metal

Label: Stormspell Records / Release: lente 2018

6 nummers, looptijd: 27:02

Stygian Oath is een coole nieuwe traditionele metalband uit Thessaloniki, Griekenland. Hun titelloze debuut-EP met zes nummers (oorspronkelijk digitaal uitgebracht door de band in 2017 onder de titel Firebreed) is zojuist op cd uitgebracht door de old-school metalspecialisten van Stormspell Records. Stygian Oath is opgericht in 2016 en heeft in hun thuisland shows geopend voor klassieke metallegendes als Riot (ook bekend als "Riot V") en Omen. Dat alleen al zou je een idee moeten geven van de muziekstijl die Stygian Oath speelt. Dit is een set pure, melodieuze heavy metal anthems uit de jaren 80, boordevol luchtgitaarwaardig spel en zwevende, hoge vocalen. Stygian Oath was een nieuwe naam voor mij toen ik deze EP van Stormspell ontving, maar ik was er vanaf de eerste luisterbeurt erg van onder de indruk, en de schijf heeft de afgelopen weken regelmatig spins van mij ontvangen. Fans van legendarische zwaargewichten zoals Judas Priest en Iron Maiden, maar ook cultmetalbands als Helstar, Jag Panzer, Lizzy Borden en Crimson Glory zullen zeker iets leuks vinden aan het krachtige muzikale brouwsel van Stygian Oath.

"Het lot roept"

"Stygian Oath" EP recensie

Stygian Oath trekt onmiddellijk de aandacht van de luisteraar met het openingsnummer, "Destiny Calls", een galopperend wapengekletter in de beste Iron Maiden-traditie. Het optreden van zanger Akis Daflis doet denken aan een jonge Bruce Dickinson en gitarist Haris Vavalidis pronkt met zijn verscheurende vaardigheden met de snelle ritmes en solo's.

Het tweede nummer, "Roadkill", is een snel nummer met een cool, vies "rock n roll"-gevoel in de belangrijkste gitaarriff. Daflis versterkt zijn vocale levering op dit nummer en je kunt de invloed van vintage Judas Priest overal horen.

Van Spinditty

"Malediction" is het zwaarste nummer op de EP tot nu toe. Bassist Panos Tsartsalis en drummer Apostolos Tzotzis grijpen in een mooi sinister ritme terwijl Daflis enkele van de hoogste noten tot nu toe op de schijf slaat, herinnerend aan de gemene momenten van de machtige Rob Halford, of misschien James Rivera (Helstar).

Elke goede band heeft zijn eigen themalied nodig. Black Sabbath had "Black Sabbath", Iron Maiden had "Iron Maiden", dus natuurlijk heeft Stygian Oath hun eigen gelijknamige nummer gemaakt. "Stygian Oath" is het langste nummer op de EP, met een kloksnelheid van bijna zes minuten, en het neemt de luisteraar mee op een reis van ritmische heuvels en valleien, beginnend in een langzaam en doomy tempo voordat het tempo tegen het einde wordt opgevoerd .

Het onhandige getitelde "Mask Becomes Face" (?) bevat een aantal mooie snaarbuigingen van Vavalidis voordat het zich vestigt in een bevredigende, headbangbare dikke riff. Nogmaals, Daflis maakt hier een moordend hoog geschreeuw op. Deze man heeft pijpen over!

De schijf komt tot een einde met het snelle "Firebreed", dat blijkbaar het titelnummer van de EP was toen de band het digitaal uitbracht voorafgaand aan de ondertekening bij Stormspell. Het is een klassieke, knapperige brander in NWOBHM-stijl met een aanstekelijk refrein, dat de EP op een bevredigend zware toon eindigt.

"Vervloeking"

Samenvattend

Toen ik voor het eerst op "play" drukte op Stygian Oath wist ik niet wat ik van de schijf moest verwachten, maar het bleek een behoorlijk indrukwekkende "rookie card" release van deze jonge band te zijn. Hun instrumentale en vocale vaardigheden zijn zeer goed ontwikkeld en hun respect en liefde voor de gloriedagen van old-school heavy metal is duidelijk in elke noot die ze spelen.

Volgens de Facebook-pagina van de band speelt Stygian Oath momenteel meer liveshows in hun thuisland en hebben ze onlangs een tweede gitarist (Alexandros Papadopoulos) aan hun line-up toegevoegd. Dat is goed nieuws, want iedereen weet dat klassieke heavy metal als deze echt een twin-axe aanval nodig heeft om live tot een goed einde te komen!

Ik ben er zeker van dat deze EP veel zal blijven ontvangen in mijn huis, en ik zal zeker de toekomstige inspanningen van deze groep in de gaten houden. Stygian Oath is een band die het bekijken waard is en ik kijk ernaar uit om te horen wat ze in de toekomst zullen bedenken. Mooi werk, jongens.

Opmerkingen

Haley uit Baltimore, MD op 14 mei 2018:

Ik heb nog nooit van deze band gehoord. Echt interessant artikel over een internationale metalband!