Synth Album Review: "Curio" van Maestro Eternal

Inhoudsopgave:

Anonim

Karl is een oude freelancer met een passie voor muziek, kunst en schrijven.

Eerste indrukken

Maestro Eternal's Curio is een album waarvan ze zegt dat het bedoeld is om luisteraars mee te nemen op "een grillige droomrit van fantastische rijken waar de lijnen van de realiteit duister worden", en alles wat ik kan toevoegen is dat Maestro Eternal dit doel heeft bereikt en overtroffen (in mijn bescheiden uitzicht. Er zijn golvende wolken van ambient synth, melodieën die gloeien en glinsteren met zomerse warmte en diepere, blauwe onderstromen van rijk geluid die de muziek boven zich verheffen. Dit is muziek om te drijven en te dromen.

De complexe interacties tussen de veelheid aan synthtonen, timbres en stemmingen creëren een vol klanktapijt dat beelden weeft op Curio. De hoopvolle, melancholische pijn van de melodieën samen met de glinsterende, zwevende en flikkerende geluiden die in elkaar overvloeien en samen glijden, creëren soundscapes die tot leven komen in het geestesoog. Het is als een film die een zacht verhaal ontvouwt door middel van geluid.

Een ander sterk onderdeel van Curio is de manier waarop Maestro Eternal omgevingsgeluiden in evenwicht brengt met een diepe bas die aanvoelt als de zachte kracht van de oceaan die opstijgt onder de lichtere elementen en de soepele, gestage drums die vorm en textuur aan de muziek toevoegen terwijl deze beweegt. Er zit beweging en leven in de muziek die ervoor zorgt dat het op een saaie manier niet saai of ambient is.

Maestro Eternal heeft goed werk verricht door het gevoel van elk van haar nummers te matchen met de verhalen die daarbij horen. De emoties die door elk van de verhalen worden gegenereerd, komen sterk tot uitdrukking in de muziek die ze vergezelt en dragen bij aan de sonische rijkdom van het album.

Mijn favoriete nummers geanalyseerd

"Curio" ademt tot bestaan ​​met een warme stroom van synth en glinsterende klokkenspel. Stijgende geluidsgolven stijgen op in zachte deining als een langzame adem. Een stralende synth flikkert als sterrenlicht in de verte terwijl de drums inspelen op de muziek, samen met een gestage eb, vloeiende golf van bas. Ik word aangetrokken door de manier waarop de hoge noten flikkeren boven de hese drift eronder.

Delicate, zacht overslaande noten stromen door de muziek terwijl de open klinkende synths in een strelende glans roepen, golven spoelen door de muziek, alle sonische elementen vol licht en lucht terwijl een klimmende reeks noten naar binnen beweegt en vervaagt tot stilte.

Een gestage stroom van groeiende akkoorden vloeit door met een delicate piano-achtige drift van verhoogde noten om 'Ebb' te openen. Er is een waterige glijdende beweging naar de muziek terwijl de drums een sterke dreun aan het nummer toevoegen terwijl ze schijnen, klimmende noten voegen hun eigen getijdenpatronen toe aan de drums.

De beat verandert van tempo en meter, en vertraagt ​​naarmate de heldere gloed overeenkomt met de beat. Ik geniet van de geluidsgolven die doorspoelen met het geluid van water dat uit het zand glijdt. Het nummer eindigt op noten die in een gemakkelijke beweging in de glijdende stroom dansen.

Van Spinditty

"Blue" komt tot leven met volle, klinkende metalen akkoorden en basgewichten die ze ondersteunen. Een omhullende, rustgevende melodie stijgt op in glinsterende golven om te flitsen tegen het donkerblauwe gevoel van de bas eronder.

Er is een xylofoon-achtige kwaliteit aan de synth die de melodie draagt, klinkend over de sonische opwelling, als een diepe oceaanstroom. Ik ben gecharmeerd van de manier waarop de hogere muzikale elementen glinsteren als zonlicht op water voordat ze naar buiten drijven in kalme en kalmerende stilte.

Gestage oscillaties van gruizige bas barsten uit in een snel kloppend muzikaal patroon om "Phantasms" te beginnen. Verhoogde noten met de zuiverheid van geslepen glas verschuiven over de stevige drumbeat terwijl een melodie met meer kristallijne glans binnenkomt.

De melodie heeft een pijnlijk gevoel als het voorbij drijft. Ik word aangetrokken door de onderliggende schaduwen in het nummer, ondanks de schittering van de hoge synth. Het hele stuk is doordrongen van een verlangend gevoel, alsof je probeert terug te keren naar de tijd die nooit meer terug kan komen.

"Ortu" komt tot leven met stijgende golven van meeslepende synth die opstijgen onder de triomfantelijke, stijgende melodie, getint met schaduw, terwijl het wordt gedragen op een middelhoge, volle synth. Er is een vloed van hoop in de melodie, maar ook verdriet.

Een steek van emotie overvalt me ​​als het nostalgische gevoel overloopt in de baan. De lambent-synth wordt nu vergezeld door een versnellende drumbeat en bas die meebeweegt met de dromende melodie. De melodie van de leadsynth heeft een gevoel van avontuur en beweging, samen met dezelfde hoopvolle pijn.

Glinsterende, glinsterende klokkengelui bewegen over een zacht strelende melodie om "Cumulus" te openen, samen met aanzwellende, verschuivende golven van synthgeluid. Het geluid beweegt in eenvoudige patronen terwijl het heldere licht van de hoge synths flikkert voordat etherische, bijna koorgeluidsynths roepen.

De rinkelende melodie schijnt en ik word meegezogen door de wassing van de zachte klanken. Er is een bewolkte drift in de muziek, die de stapelwolken van de titel oproept in een saffierblauwe lucht. luchtige warme synths verstrengelen zich achter de gemakkelijke helderheid van het melodische patroon dat eroverheen wordt verheven. Ik voel een glijdende sensatie als de track vervaagt.

Laatste gedachten

Maestro Eternal neemt me mee op een reis naar dromen en emotie op Curio. Er is een ruk aan het hart van dit album, samen met de delicate gloed en stijgende golven van zachte wolken die me in een cocon van auditieve beelden wikkelen en me meevoeren op de lichte ademhalingen van een nostalgische bries.

Synth Album Review: "Curio" van Maestro Eternal