Inhoudsopgave:
Ik ben een fan van countrymuziek en ik hou ervan om country-afspeellijsten voor de feestdagen en verschillende thema's te maken.
Analyse en betekenis
In het lied "Needle and the Damage Done" van Neil Young wordt de versmelting van liefde en verslaving in de allereerste strofe aan de orde gesteld, maar deze wordt minder prominent naarmate het gedicht vordert. Hij zegt: "Ik betrapte je erop dat je op mijn kelderdeur klopte / ik hou van je schat, mag ik nog wat?" De spreker begint het lied in zijn kelder, een plek die meestal wordt geassocieerd met vochtigheid, duisternis en verborgen dingen.
Het is ook belangrijk op te merken dat dit deel van het lied zich in het verleden afspeelt. De persoon die aanklopt, vertegenwoordigt de verslaving van het verleden van de spreker die probeert weer op te duiken van de plaats waarnaar hij het heeft verbannen. Wanneer die verslaving klopt, wordt de vastberadenheid die hem ertoe bracht het te verbannen vernietigd, en in plaats daarvan smeekt hij: "Ik hou van je, schat, mag ik nog wat meer."
Deze regel is interessant omdat hij zijn liefde verklaart voordat hij vraagt om wat hij wenst. Het is duidelijk dat de liefde van de spreker afhankelijk is van het ontvangen van de high waar hij naar hunkert. In de geest van de spreker zijn liefde en verslaving door elkaar gehaald.
In de volgende regel kijkt de spreker terug op de gebeurtenissen in de eerste drie regels en koestert hij meelevend: "Ooh, Ooh, de schade is aangericht", alsof hij op dat moment terugkijkt en sympathiseert met de zwakte van zijn vroegere zelf. Hoewel deze regels als neerbuigend kunnen worden gelezen, worden we gesignaleerd in het sympathieke karakter van deze regel vanwege de manier waarop Young het zingt in zijn uitvoering.
In de volgende strofe gaat de spreker verder met het verhaal dat hij in de eerste begon, maar deze keer is het niet alleen hij die bezwijkt voor de overtuigingskracht van verslaving. Young vertelt ons: "I hit the city, and I lost my band" deze regel verwijst naar het uiteenvallen van zijn band Crazy Horse als gevolg van drugsverslaving. Vervolgens onthult hij: "Ik zag de naald een andere man nemen", verwijzend naar de dood van zijn goede vriend en bandlid Danny Whitten als gevolg van een overdosis heroïne.
Young ontneemt zijn vriend de verantwoordelijkheid voor de actie door "de naald" of heroïne als acteur af te schilderen. Hij beschrijft het op deze manier omdat hij weet dat wanneer iemand verslaafd is, ze het gevoel hebben dat de drug hen onder controle heeft. De verslaafde voelt dat hij niet verantwoordelijk is voor zijn daden. Aan het einde van de strofe klaagt Young opnieuw: "Verdwenen, weg, de schade aangericht", met dezelfde sympathieke maar droevige toon als voorheen.
In de volgende strofe richt Young zich rechtstreeks tot zijn publiek en probeert hij hen te laten meevoelen met de moeilijkheid van verslaving voor hem en andere verslaafden. Hij zegt: "Ik zing het lied omdat ik van de man hou", opnieuw specifiek verwijzend naar zijn goede vriend Danny Whitten. Hij zegt dat hoewel verslaving geen glamoureus of aangenaam onderwerp is, hij erover zingt als een eerbetoon aan een verloren vriend in de hoop dat anderen zullen worden gewaarschuwd door zijn persoonlijke tragedie.
Hij geeft ook toe: "Ik weet dat sommigen van jullie het niet begrijpen", en erkent het feit dat voor veel mensen die nog nooit een verslaving hebben gehad, de grillige, onlogische acties van een verslaafde en hun onlesbare verlangen hen volkomen vreemd zijn. In de laatste regel van de strofe probeert Young naar huis te rijden naar zijn publiek, vooral degenen die verslaving 'niet begrijpen', de wanhopige inspanningen die verslaafden zullen doen.
Hij zegt: "Melkbloed om te voorkomen dat het opraakt." Dit verwijst naar hoe heroïneverslaafden vaak een deel van hun eigen bloed in een naald zuigen terwijl ze nog high zijn om te bewaren voor later, omdat er nog sporen van heroïne in zitten. Voor niet-gebruikers is dit beeld absoluut huiveringwekkend, aangezien de meeste mensen in feite bang zijn of op zijn minst ongemakkelijk zijn met naalden en bloed.
Van Spinditty
Bovendien gebruikt Young het werkwoord 'melk', dat wordt geassocieerd met de levengevende daad van een moeder die melk aan haar kind geeft. In deze regel is dat beeld verdraaid, zodat de gebruiker nu afhankelijk is van het medicijn in plaats van een andere persoon.
In de laatste regels waarschuwt Young zijn publiek dat, hoewel verslaving misschien iets lijkt dat hen nooit zou overkomen, het vermogen tot verslaving de kern van de menselijke natuur vormt. Hij vertelt ons: "Ik heb de naald en de schade gezien", wat betekent dat hij een gebruiker is geweest en anderen verslaafd heeft zien worden.
Hier profileert hij zich als een betrouwbare bron van informatie vanwege zijn ervaring, zodat we zijn waarschuwing eerder ter harte zullen nemen. Hij gaat dan verder met te zeggen dat er "een klein deel van iedereen is", en waarschuwt de luisteraar dat verslaving iets is waar iedereen mee kan worstelen. Zoals te zien is in Tennessee Whiskey, kan verslaving vele vormen aannemen.
Voor de laatste regel vertelt Young ons: "Maar elke junkie is als een ondergaande zon." Deze lijn is geladen met zwaar symbolische beelden. Hoewel Young erkent dat het leven van een verslaafde vaak kort is, stelt hij het ook gelijk aan de exquise schoonheid van een zonsondergang. Veel van de mensen met wie Neil Young werkte, waren zeer getalenteerde muzikanten, dus misschien verwijst hij naar het ontzagwekkende talent dat ze vertoonden vlak voor hun dood. Hij zou ook de felle kleuren en schoonheid van een zonsondergang gelijk kunnen stellen aan de extreme high die junkies krijgen vlak voordat ze sterven aan een overdosis.
Laat je opmerking beneden achter!
Sean op 12 februari 2018:
Over het algemeen zeer goede analyse, maar ik denk dat je misschien een feitencontrole wilt doen. Danny Whitten overleed nadat dit nummer was geschreven, maar Neil had hem al uit Crazy Horse geschopt.
Jean Bakula uit New Jersey op 10 maart 2017:
Geweldige analyse van een van de groten! Ook al verloor Neil Danny zoveel jaren geleden, het achtervolgt hem nog steeds. Hij bespreekt het in zijn autobiografie, Waging Heavy Peace. Blijkbaar wilde Danny het concert verlaten, maar Neil had nog maar 3 nummers om op te treden, en Danny wachtte niet op Neil. Hij neemt het zichzelf nog steeds kwalijk. Ik hou van zijn oprechte en eenvoudige eerlijkheid. Ik breng de laatste tijd al mijn Neil Young-cd's uit! Ze houden het na al die jaren nog steeds vol.
Mel Carriere van Snowbound en naar beneden in Noord-Colorado op 06 maart 2017:
Neil Young is een van de laatste grote dichters die er zijn. In "Tonight's the Night" herhaalt hij dit thema wanneer hij klaagt over het lot van Bruce Berry, de roadie die Whitten overging op heroïne. Geweldige naaf.
Isabella King (auteur) uit Honolulu, HI op 05 maart 2017:
@CatherineGiordano Bedankt voor het lezen van mijn Hub! Ik ben blij dat je het leuk vond!
Catherine Giordano uit Orlando Florida op 05 maart 2017:
Veel songwriters zijn dichters. Bedankt voor deze verhelderende analyse.
