Waarom is rockmuziek afgenomen?

Ik schrijf graag over verschillende interessante aspecten van de muziekindustrie.

Waarom is rockmuziek niet meer populair?

Dit zijn voorbeelden van reacties van een forum dat de vraag stelde waarom rockmuziek in verval is.

Behalve dat beeld altijd belangrijk is geweest in muziek. Rocklegendes als The Beatles en Elvis Presley waren zeer goed verpakt. Bands van decennia geleden als The Osmonds en The Monkees waren evenzeer videopersonages als muzikanten. De muziekindustrie draait altijd om geld verdienen en het vinden van de volgende grote ster. Sommige mensen geven graag de schuld aan MTV en de opkomst van de muziekvideo. Maar rock overleefde tot ver in de late jaren negentig, meer dan een decennium na de komst van MTV.

Dit zijn redenen waarom ik denk dat rockmuziek in de problemen kan komen.

Demografische problemen voor rockmuziek

Een van de problemen van rock lijkt demografisch van aard te zijn. Moderne rockmuziek wordt vooral gekocht door jonge, blanke mannen. Meisjes en vrouwen van 40 jaar en jonger kopen voornamelijk popmuziek. Ondanks het succes van enkele latere vrouwelijke rockers zoals 10.000 Maniacs en Alanis Morissette, lijkt moderne rock nog steeds een probleem te hebben met het aantrekken van vrouwelijke kopers.

In 2006 ondervroeg de website smartgirl.com meisjes over de hele wereld naar hun muzieksmaak. Hoewel de enquête geen percentages opleverde, verscheen rock alleen in de andere categorie, en dat was slechts een klein deel van het totale cirkeldiagram. Nu is het mogelijk dat sommige rockfans alternatief hebben gekozen (die verschillende genres bestrijkt), maar dit was nog steeds minder dan de helft van de popcategorie.

In een enquête uit 2002 zei 52% van de blanken versus 29% van de niet-blanken dat ze van rockmuziek houden. De helft van alle Amerikaanse kinderen onder de vijf jaar is een minderheid. Rap en hiphop hebben stedelijke en minderheidsjongeren het soort oneerbiedige uitlaatklep gegeven die rock in het verleden aan blanke jongeren gaf. De potentiële kopers van rockmuziek lopen terug.

Helaas bracht rock, die zijn oorsprong vond in zowel blues als countrymuziek, maar weinig bekende Afro-Amerikaanse sterren voort. Jimi Hendrix, Chuck Berry en Little Richard (en BB King als je bluesrock meetelt) zijn slechts enkele die vandaag de dag nog steeds algemeen bekend zijn. De bekendste zwarte artiesten uit het verleden zongen vooral soul, R&B en disco. Vertegenwoordiging is belangrijk. Zwarte, Latino en Aziatische jongeren voelen zich misschien minder aangetrokken tot een genre met artiesten die zelden of nooit op hen lijken.

De vroege fanbases van rocksterren als Elvis Presley en The Beatles waren sterk vrouwelijk. Rocksterren zelf waren echter grotendeels mannelijk. Vrouwelijke rocker Janis Joplin vond dat ze een van de jongens moest worden om te slagen in rock. Joan Jett had ook een heel mannelijk imago. Net als rapmuziek vandaag, werd rock vaak bekritiseerd vanwege het hebben van vrouwonvriendelijke teksten en werd het beschouwd als een agressieve uiting van mannelijke seksualiteit. Desondanks vormden vrouwen een groot deel van de fanbases van rockbands.

Groupies waren een prominent onderdeel van de rockmuziekscene van de jaren zestig en zeventig. Groupies waren meisjes, soms minderjarig, die seksueel contact zochten met leden van hun favoriete bands. Sommigen zouden zelfs een tijdje met de band meereizen.

Dus waarom zijn vrouwen en meisjes veel minder geïnteresseerd in rockmuziek? Ik weet het niet, maar misschien is de feministische beweging een reden. Het openlijke seksisme en mannelijke karakter van rock kan een afknapper zijn geweest voor meisjes die zijn grootgebracht met ideeën over empowerment van vrouwen. De opkomst van sterke vrouwen in de popmuziek, zoals Madonna, heeft het misschien aantrekkelijker gemaakt voor meisjes en vrouwen als luisteraars en artiesten. Misschien kunnen jonge vrouwen zich meer identificeren met onafhankelijke vrouwen in de popmuziek dan met oversekste mannelijke rocksterren.

De moderne rock die ik op alternatieve radio hoor, is nog steeds zwaar mannelijk en schijnbaar overwegend blank. Rockmuziek werd waarschijnlijk te blank en te mannelijk om enorm populair te blijven.

Is rock te serieus geworden?

Ik luister naar zowel pop als alternatieve radio. Alt-radio speelt natuurlijk veel moderne rock. Deze nummers zijn vaak erg serieus en somber. Rockmuziek was niet altijd zo serieus. Een deel ervan was leuk.

Van Spinditty

Queen's "We Will Rock You", "I Love Rock n' Roll" van Joan Jett en "Yellow Submarine" en "Lucy in the Sky With Diamonds" van The Beatles (dat ging over een foto die kleuter die Julian Lennon tekende) waren optimistisch en leuke liedjes. Dat gold ook voor "Third Stone from the Sun" van Jimi Hendrix, hoewel de betrokken alien besloot de aarde te vernietigen. De Pixies hebben een lied over zee-apen genaamd 'Palace of the Brine'. Zowel Van Halen als David Bowie met Mick Jagger coverden Martha en de Vandella's 'Dancing in the Streets'.

Misschien wordt er nog steeds leuke rockmuziek gemaakt, maar die wordt niet gespeeld op mijn lokale alternatieve zender, dus ik weet het niet. Het lijkt alsof pretentie de rockmuziek heeft overgenomen. Als een lied geen serieuze betekenis heeft, heeft het geen bestaansrecht. Rockfans hekelen de dood van 'echte muziek'. Dit is een afknapper voor veel mensen die willen dat muziek verschillende doelen dient. Soms moet het leuk zijn. Soms moet het serieus zijn. Soms zou het moeten gaan over dingen waar we ons mee kunnen identificeren, of dat nu verliefdheid is of een pijnlijke breuk. Soms kan het gaan over maatschappelijke vraagstukken.

Kan rock een comeback maken?

Met radiodiversificatie is het moment rijp voor gitaargedreven rock om terug te komen. Net zoals Avicii folktronica (folk/country/bluegrass vermengd met elektronische muziek) op popradio populariseerde en Imagine Dragons electro-rock populair maakte, kan er iemand langskomen die gitaargedreven rock maakt die zowel poppubliek als vrouwen en minderheden kan aanspreken .

Misschien brengen enkele reeds succesvolle artiesten rock terug. Misschien is een groep als Imagine Dragons, die zoveel succes heeft met electro-rock, geneigd om wat traditionele gitaarrock uit te brengen op popradio. Of misschien zal Fall Out Boy op een gegeven moment de pop in hun punk verminderen en een rockachtiger geluid verkopen aan popradio.

Foster the People krijgt een deel van de eer voor het brengen van indiemuziek naar popradio. Adele krijgt veel lof voor het terugbrengen van de ballad. Ik zie zeker popradio rock omarmen. Het enige dat echt nodig is, is dat iemand doorbreekt en het populair maakt. Als andere artiesten kunnen profiteren van hun succes, kan rock opnieuw een kracht worden in de populaire muziek, zoals in de jaren negentig met Nirvana en Alanis Morissette.

Misschien zullen de rockpuristen de vorm die het aanneemt niet leuk vinden, omdat het niet precies klinkt als rock uit de jaren 60 en 70. Dit zijn de puristen die een groep als Linkin Park als onauthentiek beschouwen omdat ze rock en metal vermengen met rap en hiphop. Maar dat zou niet uit moeten maken. Muziek is altijd geëvolueerd en veranderd, en dat zal altijd zo blijven. In geweldige muziek zijn altijd invloeden uit andere genres verwerkt. Ik zou liever zien dat rock verandert en populair blijft in plaats van een nichegenre te worden zoals jazz.

Opmerkingen

Bobby Denham op 19 april 2020:

Ik probeer nu het strokes-album, telt het als rockmuziek?

Omar Tahir op 11 maart 2020:

De geschiedenis van de muziek is niet compleet zonder Nirvana, Black Sabbath, Metallica, Iron Maiden en nog veel meer. Meestal genres van rockmuziek zoals Heavy Metal, Progressive Rock, Grunge en Metal Core tonen de energie en het zijn symbolen van kracht en vrijheid, dus we kunnen niet veronderstellen dat de populariteit van rockmuziek van dag tot dag laag is, het recente voorbeeld van Tool-band nieuwste album concurreren Taylor Swift in billboard-grafiek is het antwoord dat zegt dat rap, disco en andere genres tegenwoordig populairder zijn

Dhr. Brightside op 17 februari 2020:

Ik denk dat een van de redenen waarom rock tegenwoordig niet populair is, is dat rockbands niet meer als rockbands klinken. Je weet waar ik het over heb als je een paar nummers uit de Billboard Mainstream Rock-hitlijst hebt gehoord.

Elektronische beats, te veel synthesizers en sombere melodieën bederven een rocknummer. Natuurlijk zijn synths cool en erg populair, en gezien het feit dat oudere rockbands als Journey, Pink Floyd en nieuwe zoals The Killers synthesizers hebben gebruikt, zijn ze welkom in rockmuziek, zolang ze de elektrische gitaren.

Mijn klasgenoten zeggen dat je high wordt van hiphop. Ik kan hetzelfde zeggen als ik luister naar Smells Like Teen Spirit - Nirvana of Porch - Pearl Jam. Heck, Mr.Brightside van The Killers (mijn favoriete nummer) staat nog steeds in de UK Hot 100 Singles Chart!

Rockbands proberen nog steeds hun plek te vinden in het huidige tijdperk. En wat betreft de etniciteit van rockluisteraars, het zou een goed idee zijn om ook minderheden aan te spreken, gezien de verbeteringen in de behandeling van minderheden. Rock is tenslotte ook een revolutionair genre zoals hiphop.

Rock grenst gewoon aan de mainstream, dus wie weet krijgen we misschien een heropleving van dit glorieuze genre te zien!

Dean McVey op 02 februari 2020:

Dus de volgende generatie rap zal een stel zwarte meisjes zijn die kerels proberen te zijn? Hoe dan ook korn, shinedown, pop evil, linkin park, seether, staind, stone sour, mudvayne, 10 years, white stripes en tal van andere bands hebben de basis gelegd voor wat ik dubstep battle rock zal noemen

Arman op 19 januari 2020:

Een ding dat niemand hier heeft genoemd, is … gitaar, bas, drum is niet langer de mainstream … om dezelfde reden zijn klavecimbel, viool en cello niet langer mainstream. Die geluiden zijn verkend, uitgeperst … niet veel meer om te ontdekken. Pop, hiphop heeft nog duizend andere geluiden en texturen om uit te putten. En elektronische muziek kan van nature nieuwe geluiden en texturen ontwikkelen tot… ik weet niet wanneer. Het rockmuziekgeluid is onderzocht en zit al diep in de menselijke psyche. De nieuwe generatie houdt niet van rockmuziek… om dezelfde reden dat jij niet zo enthousiast bent over de muziek van de jaren '20 en '30.

De man op 15 januari 2020:

Ik zal je vertellen waarom, als artiest die rockmuziek opneemt en uitbrengt. En nee, het gaat niet om ras, geslacht of andere liberale onzin. Ik kan echt niet wachten tot die mensen over iets anders gaan praten.

Het is het formaat dat verkoopt, de kosten om het te produceren en de connecties om het te distribueren. Beats worden gemaakt op een computer, meestal met gedownloade samples waar labels voor betalen. De eigenlijke beat is hetzelfde op de meeste nummers, en wat betreft akkoordprogressies en songstructuur, zijn er een handvol die ze keer op keer gebruiken.

De kosten om een ​​studio te betalen voor een nieuw ondertekende rockband zijn duur. Ze moeten elk instrument opnemen en mixen, tijd besteden aan het experimenteren met verschillende geluiden en refreinideeën, enz. Rockmuziek heeft een menselijk element van fouten, dus dingen moeten vele malen worden opgenomen tot waar elke tokkel op tijd is.

Computermuziek is in perfecte, door robots gekwantiseerde timing. Er is geen dynamiek om te comprimeren, het volume is altijd stabiel.

Analogie om het uit te leggen: bouw een op maat gemaakt huis van een miljoen dollar, hoop dat je het kunt verkopen. Of bouw een schuur in een dag, adverteer het op elk kanaal, "omdat de 6 grote labels elke grote afspeellijst bezitten", verkoop het onmiddellijk en ga door naar de volgende. Verkoop elke week een schuur voor meer winst dan het aangepaste huis. De mensen zullen sowieso de schuur van vorige week vergeten. Dat is tegenwoordig muziek.

aldri49 op 13 januari 2020:

Rock is ook geworteld in angst en woede van de blanke arbeidersklasse. Maar die demografie verandert, wordt conservatiever en niet meer zo'n krachtige kracht in stedelijke gebieden, vooral aan de kusten. Rock zal de weg van die demografie gaan. Zonder de woede zal het meer de neiging hebben om te morphen naar een zachter, volksgeluid. Folk is echter nog steeds populair, dus dat zal verkopen, maar alleen niet aan een stedelijke onderklasse. Aan de andere kant zou metaal voor mij nog steeds kunnen verkopen aan die onderklasse, maar het wordt steeds minder relevant als het niet echt is en als het alleen spreekt tot een vergrijzende bevolking van blanken met een lager inkomen. Echte rock heeft misschien de beste overlevingskans in het VK of Europa, of in delen van de VS (Seattle, noordelijke steden in de rode staat) waar nog steeds een omvangrijke blanke arbeidersklasse is. In die gebieden is de concurrentie van folk of country minder sterk. Elders blijft het ofwel bijna komische metal, een schaduw van zijn vroegere zelf, of het verliest zijn scherpte en sterft terwijl het verandert in folk of country.

aldri49 op 13 januari 2020:

Klassiek werd te moeilijk om te spelen of om naar te luisteren, dus mensen werden aangetrokken door jazz en swing. Toen werd jazz te moeilijk om te spelen of om naar te luisteren, dus werden ze aangetrokken tot rock. Toen werd rock te moeilijk om te spelen voor degenen die opgegroeid waren met elektronische drummachines en synths met een druk op de knop. Wat rock nu vervangt, is gemakkelijker - gemakkelijker te schrijven, gemakkelijker te zingen (als je het al zingt) en gemakkelijker in het algemeen uit te voeren. Mensen zullen altijd de makkelijke weg kiezen, zeker als er ook geld in zit.

Jaksun Bedfords uit de VS op 04 december 2019:

Stijlen veranderen…

Een "agressieve uiting van mannelijke seksualiteit." Dat hoort erbij - denk ik.

Naar mijn mening wordt het vrouwelijke muziekpubliek goed bediend in de huidige muziekmarkt. Dat is een geweldige zaak. Bravo!

Wat tegenwoordig weinig doorgaat voor populaire rockmuziek is zeer introspectief en gebaseerd op zelfreflectie. In de rockwereld denk ik dat die aanpak al lang aan populariteit heeft gewonnen met Nirvana en Pearl Jam. Ze hadden meer kans om een ​​open gesprek te hebben over verschillende opvattingen over persoonlijke of collectieve schuld - in tegenstelling tot een door drugs aangewakkerd ravotten met volwassen filmsterren. Die introspectieve benadering heeft zeker zijn plaats.

Het woord dat ik veel jonge mensen de laatste jaren hoor gebruiken om hun favoriete muziek te omschrijven, is 'Chill'. Post Malone komt me in die geest voor de geest … allemaal "Chill". Maar geen sensatie. Hij neemt me vakkundig mee naar een gekoelde plek en houdt me daar - van begin tot eind. Er is emotie - zeker - maar geen transcendentie of een climax van woede, naar lust, naar liefde (en soms weer terug).

Veel geweldige rockmuziek was erg grensoverschrijdend. Luisteren naar:

Janes Verslaving - 3Days

Van Halen - Dirty Movies/Sinners Swing

Guns n Roses - Anything goes/Rocket Queen

George Michael - Geloof/ik wil je seks

RHCP - Sir Psycho Sexy

AC/DC - Alles

ZZ-Top -Alles

James Brown - Alles

Elvis - Let's Play House

ik zou door kunnen gaan..

Zoals iemand in de commentaren opmerkte, kan ik me niet voorstellen dat een grote muziekuitgever in de buurt komt van een muzikale act die zo mannelijk, agressief en seksueel niet-apologetisch is… in één woord: grensoverschrijdend. Ik denk dat sommige jonge mannelijke muzikanten tegenwoordig dat gebrek aan marketinginvesteringen heel duidelijk zien en proberen bewust iets anders te leveren. Anderen hebben gewoon geen behoefte aan dat soort door testosteron gevoed gevoel van avontuur … gezien de luide afkeuring die het nu uit veel verschillende richtingen oogst. Deze muzikanten nemen hoe dan ook rationele beslissingen. Maar dat zijn veilige beslissingen. Vervelend en saai veilig.

Ik weet niet hoe rock eruit zal zien als het een comeback maakt. Maar het zou veel interessanter zijn als het gevaarlijk, grensoverschrijdend, transcendent over meerdere emoties zou zijn en, ja, waarschijnlijk mannelijk. De enige muziekvorm die die wateren de afgelopen 20 jaar volledig heeft verkend, is Hardcore Rap.

Het andere deel dat specifiek is voor de rockvorm is de aanwezigheid (of nu - in grote lijnen een gebrek) van een Blues-invloed.

The Blues werkt door middel van dissonantie en resolutie. De aantrekkingskracht van het veranderen van akkoorden zorgt voor spanning en ontspanning; de swing en groove is inconsistent maar duwt je voort in golven. En de dissonantie van een gebogen gitaarnoot wijkt af van de toonhoogte tegen een andere noot - en lost uiteindelijk op in een noot die past bij de sleutelsong waarin is geschreven.

Imperfectie leidt tot spanning, tot loslaten en uiteindelijk tot oplossing en transcendentie. Dat is zeer bevredigend voor de ziel.

Ik weet niet of het huidige ontbreken van een blues-invloed een stilistische keuze is - of een gevolg van de staat van moderne opnamesoftware die studio-uitvoeringen corrigeert. Als je de Blues automatisch afstemt, verlies je de dissonantie. Als je de beat corrigeert, is er geen swing. De moderne technologie maakt het opnameproces veel efficiënter - maar elimineert de onvolkomenheden die vaak zo bevredigend zijn.

Dat zijn mijn 2 centen.

Jaksun op 15 november 2019:

Veel goede rockmuziek was vaak grensoverschrijdend - en vaak in een seksuele context die mannen aanspreekt.

RHCP - Sir Psycho Sexy

Led Zeppelin - Whole Lotta Love & Lemon Song

GnR - Alles mag/Rocket Queen

ZZ Top - bijna alles

AC/DC - bijna alles

Van Halen - bijna alles

Jane's verslaving

INXS

Vrij

Motley Crue

Rollende stenen

Ik zou kunnen doorgaan…

Ik kan me gewoon niet voorstellen dat nieuwe mannelijke muziekartiesten tegenwoordig zo ongegeneerd trots zijn op dat soort grensoverschrijdende seksualiteit. Het maakt niet uit om er een publiek voor te vinden, of een uitgever die bereid is er marketingdollars achter te zetten en de storm van afkeuring te doorstaan ​​die van alle kanten zou komen.

Richard op 12 november 2019:

als rock te "wit en mannelijk" is een belangrijke reden is, kan iemand dan uitleggen waarom blanke mannen van de jongere generaties ook niet van rock houden? Waarom zou het een afknapper voor hen zijn?

Als iemand goede moderne rock wil, moet je naar het oosten kijken, naar Japan. Mensen denken dat het allemaal bubblegum J-Pop is daar, maar er is een bloeiende metal- en rockscene in Japan, die geweldige dingen speelt op een zeer hoog niveau. Bekijk groepen als Band Maid en benijd het talent dat ze daar hebben.

Plapier op 26 oktober 2019:

Ik mis vooral muzikale uitmuntendheid, of het nu via een instrument is of ongelooflijke zang. Er zijn geweldige vocalisten, maar waar zijn de geweldige gitaristen, saxofonisten, drummers? Het elektronische spul is gewoon lui. Willen we echt geen instrumenten meer leren? Ik zal altijd het meest van jazz, blues en rock houden, omdat die muzikanten jarenlang hun vak hebben geperfectioneerd, samen met veel bloed, zweet en tranen.

Nikolaj op 14 oktober 2019:

Nou, het feministische argument kan niet serieus zijn, want hiphop is extreem vrouwonvriendelijk, maar vrouwen houden er over het algemeen nog steeds van. Persoonlijk denk ik dat het komt door het feit dat moderne rock de geest van de jaren 70 mist en tot op zekere hoogte de klassieke rock uit de jaren 80. Tegenwoordig klinkt alles alsof het in een lab is gecomponeerd, tot in de perfectie gespeeld, elke noot past netjes op een midi-raster. Pro-tools en het vermogen om oneindig veel te doen totdat je de perfecte hebt, heeft al het leven geperst uit wat eens een muziekstijl was die de verschillende persoonlijkheden van de muzikanten die het speelden benadrukte.

ElleBeAR op 20 september 2019:

Rock "too'd" zelf; dood door te veel drugs, te veel seks, te veel overdoses en te veel jaren.Het tafereel zou altijd verouderen door zijn eigen zwakheid, grotendeels te wijten aan zijn eigen zelfvernietigende aard. Ik denk dat vanaf de dag dat het de nieuwe lieveling van tijdschriftomslagen en nieuwsverslaggeving werd, de Doomsday-klok van de moderne rock al tikte. Het is 1 minuut voor middernacht, en tenzij iemand het vermogen heeft om massale aantrekkingskracht te hebben zoals een van de internationale rave-dj's van beroemdheden, controverse veroorzaakt als een Kardashian, de grotere bevolking beledigt en tegelijkertijd sterke blinde toewijding aanmoedigt zoals Trump, en natuurlijk, absoluut versnipperen met een generatiestem die niet kan worden betwist - de klok zal om middernacht slaan en rock zal - eindelijk stil - in zijn as- en sintelgraf liggen.

droomslang op 11 september 2019:

Rock maakte een enorme comeback in de jaren 90. Daarom werden we zo gek toen we 'Smells Like Teen Spirit' hoorden. Rock was weer terug. En vrouwen boven de 40 jaar… boomers, weet je nog?… snakken naar rock om nog een comeback te maken. MTV heeft klassieke shows uit de jaren 90 die allemaal hiphop en easy listening zijn. Je kunt daar zelfs geen alternatieve video's krijgen, die in de jaren 90 enorm waren. Het is zo deprimerend.

Renato op 10 september 2019:

Dat ding over Latino's is niet waar, veel mensen hier houden van rockmuziek. Eigenlijk was er in de jaren 80 en 90 een geweldige generatie geweldige rockbands in het Spaans die als klassiek worden beschouwd.

BadBoyLelijk op 07 september 2019:

De reden waarom Rock N Roll geen muziek kan verkopen of nieuwe getalenteerde bands kan worden ontdekt, is omdat Hip Hop en Rap alle grote en kleine muziekhubs voor sociale netwerken overspoelen die elk type gratis upload van originele muziek hosten, zoals op SoundCloud, elk genre als je kijk daar wordt overspoeld door Rappers van elke soort die zichzelf taggen en labelen als, rock, metal, country enz. Reverbnation heeft hetzelfde probleem als de eens zo populaire maar kortstondige Jamwave. deze internetpagina's zijn een goed idee voor de lokale jonge of oude Rock Star die hun originele idee willen uploaden in de hoop ontdekt te worden, maar vanwege de overstroming van rappers die deze bezienswaardigheden opslokken en het systeem bedriegen om de aandacht op hun muziek Rockartiest, Metalartiest en zelfs Countryartiest hebben geen kans. je kunt als rockmuzikant nergens online terecht, zelfs YouTube heeft deze problemen en ze bieden zelfs een te dure promotieservice aan die niet erg goed werkt. Muzikanten hebben een eerlijke plek nodig om te promoten.

Anshul op 29 augustus 2019:

Eerlijk gezegd, als je niet van een genre houdt, omdat het te blank of te mannelijk is, is dat echt triest. Volgens die logica zou rap moeten uitsterven omdat het te zwart is en meer mannelijke rappers heeft. Als je een soort muziek niet leuk vindt vanwege de kleur/het geslacht van een persoon, ben je eigenlijk gewoon bevooroordeeld. Ik zeg dit ook niet omdat ik van blanke mensen houd of zoiets (ik ben ook niet blank, ik zeg dit voornamelijk omdat je niet kunt zeggen dat je niet van muziek houdt vanwege mensen. Dat is een dom argument. We horen de muziek van mensen, en ik denk dat het velen zelden kan schelen of muziek wordt gemaakt door een meisje, een transgender, zwart, asain of blank.

Thomas Hood op 06 augustus 2019:

Ik speel gitaar en ik hou van deze muziek.

Robert op 01 augustus 2019:

Ik denk dat bands als Vanhalen met iets komen dat moderne muziek zal wegblazen, het gaat sowieso niet om leeftijd

Jack op 11 juli 2019:

Ik denk dat een ding dat de muziekindustrie niet overweegt, is dat terwijl de demografische groep rockfans ouder wordt, het zeer levensvatbaar is. Er is nog steeds deze jeugdmythe als het gaat om wat wel of niet geld zal opleveren. Vroeger, toen mensen 'opgroeiden' en de dertig raakten, legden ze de pauzes vast op hoeveel ze deelnamen aan het volgen (en uitgeven aan) van de muziek die ze luisterden toen ze jonger waren. Tegenwoordig dragen mensen hun interesses met zich mee naarmate ze ouder worden. Ze blijven actieve fans (en kleden zich nog steeds) en geven veel geld uit aan concerten en merch. Mensen van in de dertig, veertig en vijftig hebben geld. En ze zullen het uitgeven. Als mijn rockband speelt voor mensen die ouder zijn dan wij, zijn het zij die geld uitgeven. Niet onze fans van onze leeftijd of jonger. Jongeren hebben niet of zullen niet zoveel geld uitgeven. Oudere mensen kopen t-shirts, kopen veel drankjes (en duurdere) op locaties en kopen zelfs fysieke albums. Ze willen nog steeds nieuwe muziek vinden die ze leuk vinden, de industrie moet alleen een andere manier bedenken om deze te ontdekken, anders dan de gebruikelijke sociale-mediatactieken van vandaag. De muziekindustrie mist een enorme inkomstenkans door zich niet direct op deze doelgroep te richten. En velen in die demografische liefde rocken. Toch kan dit uiteindelijk rock uit de relevantie verder op de achtergrond duwen, aangezien de muziekfans van vandaag hun 30's en 40's bereiken. Een andere interessante kanttekening is echter dat ik veel kinderen MET hun ouders naar muziek zie luisteren in plaats van ertegen in opstand te komen, zoals in het verleden. Ze gaan eigenlijk samen naar shows. Ik zie dit de hele tijd. Dus wie weet of het bij jongere generaties weer oppakt. Maar op dit moment, op dit moment, zijn er mogelijkheden om geld te verdienen met rock, als de labels en podia maar wakker zouden worden en zouden stoppen met focussen op het archaïsche model dat populaire muziek zich op jongeren moet richten, en die van ons rockbands die de fakkel dragen.

Meneer Kebabies op 11 juli 2019:

Rock was op zijn sterkst in de jaren 70, met giganten als Queen, Led Zeppelin, Pink Floyd, Black Sabbath, Queen, The Rolling Stones, Bowie,

RedRocker op 05 juli 2019:

Het probleem is naar mijn mening de platenmaatschappijen, omdat ze beeld boven kwaliteit van muziek willen, platenmaatschappijen zullen geen hedonistische band hebben zoals Motley Crue of Guns N Roses, bands die de seks-, drank- en drugslevensstijl leefden, tegenwoordig is het alles over te horen krijgen dat ze het bedrijfsspel moeten spelen, aangezien platenbaas niet wil dat de zogenaamde sterren uit de hand lopen. Kun je je voorstellen dat een platenmaatschappij een band als GNR ontmoet? In deze tijd zouden ze ze niet aanraken met een binnenschippaal, maar zeggen dat alle artiesten die tegen de stroom in gingen het alleen deden zolang ze het niet voor altijd vol konden houden en uiteindelijk werden uitverkocht en Ik heb het niet alleen over rock, aangezien tal van andere artiesten in verschillende genres uitverkocht raakten. Rockmuziek zal doorgaan, maar slechts zo vele jaren, dan zal het echt uitsterven wanneer de grote rockbands het een dag noemen in plaats van de fans als ze blijken nog steeds Metallica te zien, GNR wiens Not In This Lifetime-tour de 2e grootste winstgevende tour aller tijden was, rekening houdend met het feit dat ze al jaren geen nieuw materiaal hebben uitgebracht. Wat de platenmaatschappijen betreft, het wordt een kwestie van doen wat ze zeggen en niet meer wat bands willen doen. Waarom? Een reden, GELD!!!!!

De Rock Angel op 05 juni 2019:

De jaren 70, toen rock-'n-rollmuziek niet te stoppen lijkt, is niet echt mijn generatie, maar laat er geen misverstand over bestaan ​​dat toen ik muzikaal wakker werd, rockmuziek me wakker maakte en ik terug in de tijd reisde om ze allemaal te kennen.

Die dagen van goede oude rock-'n-roll-omgeving komen misschien nooit meer terug, maar het was al bewezen dat een vervagend muzikaal genre nog steeds kon worden geaccepteerd, gered, nieuw leven ingeblazen en zelfs als het zijn vroegere status niet terugkrijgt, zou het nog steeds kunnen blijf en word gewaardeerd in de mainstream. Nu, ik weet niet hoe het zal worden gedaan, noch wie het zal doen, maar met een beetje geluk, de juiste persoon en timing is het niet onmogelijk. Queen nam operamuziek op in hun belangrijkste nummer Bohemian Rhapsody en in de jaren 80 zong Freddie Mercury opnieuw opera met Montserrat Caballé - wat de voorloper zou kunnen zijn van de man die werd toegeschreven als de persoon die Opera in zijn eentje redde en op de mainstream plaatste. Rock & Roll en Opera zijn natuurlijk onvergelijkbaar. Opera had nooit de status van rockmuziek bij het grote publiek, en R&R (met zijn jaren 70-houding) werd ook niet gemaakt om (ten minste één keer) op te treden voor de leden van de Alta Sociedad. Ik heb het natuurlijk over LucianoPavarotti die in de late jaren 90 met bijna iedereen van verschillende genres optrad en daarna operazangers werden popsterren. Vóór die gebeurtenissen die Pavarotti begon, kan ik me niet eens voorstellen dat een operazanger de mainstream probeert te betreden, tegenwoordig een operazanger konden normaal meedoen aan een talentenjacht en meer bewonderd worden om hun meer dan normale stem. Dus dat is het, laten we wachten op de Rots Messias.

wild op 19 mei 2019:

@keke als je denkt dat dat alternatieve jezus christus is

Charlie op 06 mei 2019:

De auteur van dit artikel vermeldde dat alleen poprock uit de jaren 2000 kwam. Hij / zij vergat echter de indie rock boom / garage rock revival van de jaren 2000 volledig of was onwetend. Zoals bands als The Strokes, White Stripes, Artic Monkeys, etc.

gij op 29 april 2019:

classic rock is beter dan alle andere muziek. Beweer niet dat je weet dat het waar is, al deze popmuziek maakt me ziek. Breng gewoon wat van die goede muziek terug, zoals Queen of AC/DC, Rolling Stones of Radiohead

Sandra op 25 april 2019:

stel je voor dat draken geen rots zijn

Denniseugene op 22 april 2019:

Elk muziekgenre heeft pauzes wanneer het evolueert. Rock bestaat al bijna 70 jaar. Nieuwere bands, zoals Glorious Sons, en oudere bands zoals Steel Panther, zorgen ervoor dat meer mensen naar rock gaan luisteren. Faster Pussycat toert nog steeds, Tom Kieffer brengt nog steeds albums uit. Sebastion Bach en Vince Neil touren de hele wereld om uitverkochte shows.

Naar mijn bescheiden mening is rock springlevend.

MagieKat op 21 april 2019:

Met betrekking tot uw vraag aan mij 'waarom jongens eerder op zoek zijn naar rock dan meisjes', denk ik niet dat dat vandaag van toepassing is… Oké, misschien zagen jongens in de jaren zestig bands als de Beatles en dachten: "Ik zou graag om dat te doen" of kon zich identificeren met liedjes geschreven vanuit het perspectief van een jongen, maar de Beatles waren sterk gericht op meisjes die de platen kochten. De Beatles werden door veel jongens van dat decennium als een band beschouwd die op meisjes was gericht … denk niet dat jongens meer kans hebben dan meisjes, vooral vandaag niet. Sterker nog, ik denk niet dat er ooit meer vrouwelijke rockbands zijn geweest dan vandaag! Een artikel in de New York Times uit 2017 spreekt hierover met de titel "Rock's Not Dead, It's Ruled by Women : The Round-Table Conversation" bespreekt de overvloed aan originele vrouwelijke bands in de rock. Ik denk dat de industrie deze muzikanten een slechte dienst bewijst door ze te negeren ten gunste van het op de markt brengen van computergestuurde popmuziek. Misschien vindt de industrie de computerpopformule gemakkelijker te beheren, maar muziek verliest s het is een voordeel wanneer formules te veel worden gebruikt en te veel op elkaar lijken (het is nog nooit zo duidelijk geweest dat het tijd is voor verandering!)… En met betrekking tot Nikki's opmerking over identificatie met sterke vrouwelijke popsterren in plaats van "overgeslacht" mannelijke rocksterren, is er nog nooit een zoveel "sterke" vrouwelijke rockartiesten die er zijn, maar ze worden genegeerd door de industrie en de media. Ik denk dat als de grote media in Los Angeles en elders deze bands en artiesten aandacht zouden schenken, rock de zo vermoeide, door mannen geschreven, door vrouwen gezongen computerpopformule gemakkelijk zou kunnen overschaduwen.

Anoniem op 21 april 2019:

Ik zweer dat ik een Pop v Rock-oorlog zal beginnen als ik ook…

Smit op 20 april 2019:

Mp3's hebben veel bands met hiphop gedood, het maakt niet uit, ze zullen altijd vraag en aanbod van artiesten hebben, bij sommigen lijkt het label ze rijk, maar ze zijn eigenlijk blut hiphop is niet serieus met metal enz. Ik ben altijd boos of mijn meisje heeft me verlaten meer naar trieste liedjeslijst niemand wil dat meer horen mensen willen vrouwen auto's geld een grappige grap memes mensen proberen poppunk terug te brengen, maar het klinkt gewoon verschrikkelijk, het is alsof het de dageraad van het posertijdperk is als je in de 20 bent 30s liedjes maken over het leven van meisjes op de middelbare school, gericht op tieners, dat is een beetje vreemd.

John op 18 april 2019:

Greta van fleet geweldige moderne rockgroep

Dal op 18 april 2019:

Gefeliciteerd met het publiceren van het miljoenste artikel dat zegt dat rock dood is. Stem over 5 minuten af ​​op artikel 1, 000, 001

keke op 09 april 2019:

alternatieve rock leeft nog lol kijk maar naar eenentwintig piloten en raak in paniek in de disco lol

Liam op 09 april 2019:

Motley Crue, Ozzy Osbourne, Van Halen…. Wat is er met dit soort rockmuziek gebeurd? :(Ik hoop echt dat deze muziek terugkomt voordat ik te oud word om in bars en concerten rond te springen en naar dit soort dingen te luisteren

chip c op 07 april 2019:

Je hebt de boot gemist.

In de jaren '60 tot de jaren '80 was muziek op geen enkele manier archiefmateriaal, en het was moeilijk om muziek te KOPEN die niet op de radio was: de meeste artiesten werden pas in de jaren '90 opnieuw gecatalogiseerd op cd. Je kon de meeste oude hits niet kopen op vinyl 45's.

Nu kun je oude muziek net zo gemakkelijk als nieuwe downloaden, en daarom strijden NIEUWE rockbands tegen 60 jaar eerder werk om de downloads. Als je youtube en spotify meetelt, zijn er meer downloads en speelt rockmuziek dan 40 jaar geleden.

Aiden Brown op 03 april 2019:

Ik vind het niet leuk dat je een feministe bent, maar ik respecteer je omdat je van rock houdt.

gavin knott op 27 maart 2019:

rockmuziek stierf toen elvis stierf

Blaffende Spinnen op 07 maart 2019:

Kijk eens naar de RIAA Platinum & Gold-gegevens en je kunt zien dat de laatste golf van rockbands die loodsen verkochten vooral actief was in de jaren '90; voornamelijk de grote namen van grunge, post-grunge en nu-metal. Het zijn de feiten. Er zijn maar weinig rockbands die in de jaren 2000 zijn gevormd, komen in de buurt van de verkoop.

Brian Stevens op 07 februari 2019:

Klassieke rockradio heeft het verpest en mensen willen hier nog steeds oude rockbands vermoeien!!!!! er is veel steen daar !!!! maar iedereen hangt nog steeds aan led ZEP Aerosmith-stenen Kiss Van Halen Black Sabbath en nog veel meer !!!!!! en het is Kool om naar te luisteren !!!! maar luister ook naar iets nieuws !!!! het is beschikbaar MOET ALLEEN KIJKEN !!!!!!

S4PS op 29 januari 2019:

In mijn ervaring is het grootste deel van de moderne rockmuziek niet langer vrouwonvriendelijk of overdreven geseksualiseerd. Misschien is dat een factor die heeft bijgedragen aan zijn achteruitgang?

Philip Manning op 13 januari 2019:

Luister maar naar Wilco. Het is rockmuziek, maar ze mixen dingen door elkaar en experimenteren, waardoor de muziek fris blijft. Het is de beste band van Amerika.

phil op 02 januari 2019:

Allman Brothers zijn de grootste rockband aller tijden

Kevin op 19 december 2018:

Arctic Monkeys is een van de weinige echte rockbands die nog bestaat en enorm ondergewaardeerd wordt. Als ze de persoonlijkheden hadden van een van deze grote hiphopartiesten, zouden ze enorm zijn

Gerardo Cantu op 16 december 2018:

Lang leve de waarschuwing!

David Hunter Bisschop op 03 december 2018:

Lang leve rock and roll

Het ritme van de drums, luid en gedurfd

Rock, rock, rock en roll

Het gevoel is er, lichaam en ziel.

-- Chuck Berry

EC op 17 november 2018:

Dit is een van de meest belachelijke, door SJW veroorzaakte dingen op internet die ik ooit heb gelezen. Ik ben een latino met een bruine huidskleur en krullend haar en het kan me nooit schelen of een rockmuzikant dezelfde huidskleur heeft als ik of niet. Het enige waar ik om geef is de muziek.

Ik denk ook niet dat "eeeviiillll white maaaalesss" het probleem is waarom rockmuziek ook niet meer populair is.

12 op 18 oktober 2018:

guns'n roses regels

Rock is dood op 17 oktober 2018:

@ Robert … woede over wat mij ook? Er zijn zeer vrouwelijke rockartiesten die kunnen boeien met hun aanwezigheid en stem zoals Ann Wilson van Heart.

Robert op 24 september 2018:

Ik denk dat rock momenteel de beste is sinds de jaren 90. Er zijn nu talloze ongelooflijke nieuwe indierockbands: bijna allemaal met vrouwelijke fronten. Deze jonge vrouwen zijn degenen die nu de angst, kracht, passie en creativiteit hebben. De meeste nieuwe mannelijke fronted groepen zijn gewoon saai.

Veel te veel geweldige om op te noemen, maar enkele van mijn nieuwe favorieten zijn Pip Blom, Soccer Mommy, Snail Mail, Dream Wife en Goat Girl.

Zak op 14 september 2018:

Hoezeer het me ook pijn doet om te zeggen dat ik rockmuziek niet snel terug zie komen.

Mark Mitchell op 09 september 2018:

Ik denk dat de meeste hedendaagse muziek supereenvoudige beats zijn met eenvoudige rijmpjes en verzonnen woorden die de jongere mensen gemakkelijk kunnen onthouden. Dit en overmatig spelen op radiostations is de reden waarom de rap/hiphop het goed doet. Niet veel talent in de muziek van vandaag. Iedereen kan rijmen op verzonnen woorden en beats van iemand anders. Er is niet veel timing bij betrokken, zoals rock heeft

openhartige toelage op 31 augustus 2018:

rockmuziek zal snel terugkeren als we klaar zijn met ons debuutalbum

randalscot op 04 juli 2018:

Muziek loopt in cycli. "Rockmuziek" in de klassieke zin is nu een alternatief genre om veel van de redenen die goed worden verwoord in het artikel en andere commentaren, maar ik vermoed dat zijn tijd weer zal komen. Een bas-, gitaar- en drumstel zal vroeg of laat de jeugd weer aanspreken.

Ronnie op 04 juli 2018:

Misschien is alles wat gedaan kan worden met een gitaar, bas en drums al gedaan. Ik zou graag zien dat artiesten gitaren gebruiken met drummachines en synths voor een fris geluid dat maar door blijft gaan. Het zijn de synths en drumbeats die constant veranderen in hiphop en pop- en rockmuziek moeten misschien hetzelfde doen.

Ronnie op 04 juli 2018:

Je hebt het mis, Grunge zelf was niet slecht, sterker nog, ik hou van Nirvana, maar wat slecht was, was het soort bands dat het inspireerde, namelijk post-grunge- en nu-metalbands. Staind en Creed waren echt slechte versies van Alice In Chains en Pearl Jam.

Ik denk niet dat het gezond is om naar zoveel negativiteit te luisteren. Het is beter om blij dan verdrietig te zijn. Kijk eens hoeveel Grunge- en Nu Metal-artiesten opzettelijk zelfmoord hebben gepleegd in vergelijking met de rocksterren van de jaren '70 en '80.

Rockmuziek heeft tegenwoordig gewoon geen branie meer, waar is de volgende Mick Jagger, Axl Rose, Liam Gallagher? Als een rapartiest miljoenen aan een video uitgeeft, zullen zijn collega's hen prijzen, terwijl Guns N Roses hetzelfde deed voor Don't Cry en November Rain, elke andere rockartiest en de rockmedia maakten hen belachelijk.

Nieuwe muziek wordt meestal gekocht door tieners en die van begin twintig, deze mensen willen branie in hun muziek.

Ik zag onlangs een advertentie op de tv hier in het VK. Het was voor een verzamel-cd, het heette - 'Now That's What I Call Dad Rock'. Er waren veel bands uit de jaren 90 en 2000. Dat is de manier waarop rockmuziek gaat.

Rockfestivals in het VK worden nu aangevoerd door pop-, rap- en EDM-acts. De enige rockacts die wel de headliner zijn, zijn die uit de jaren 80, 90 en 2000. Geen die werden gevormd in de 2010s.

Je hebt het fout op 03 juli 2018:

Joan, hier is een citaat van Kurt Cobain:

“Hoewel ik naar Aerosmith en Led Zeppelin luisterde en echt genoot van sommige van de melodieën die ze hadden geschreven, kostte het me zoveel jaren om te beseffen dat veel ervan met seksisme te maken had. De manier waarop ze net schreven over hun lullen en seks. Ik begon net te begrijpen wat me echt zo kwaad maakte die laatste jaren van de middelbare school. En toen werd punkrock ontmaskerd en toen kwam alles samen. Het past gewoon als een puzzel in elkaar. Het verwoordde hoe ik me sociaal en politiek voelde. Gewoon alles. Je weet wel. Het was de woede die ik voelde. De vervreemding.”

Eerlijk gezegd ben ik het niet eens met Kurt. De meer seksueel gedreven nummers van Led Zep waren vrij oppervlakkig en misschien niet sexy, maar dat wordt nauwkeuriger gedefinieerd als lust, niet als seksisme.

Hier is een leadgitarist van gemengd ras die het noodsignaal laat klinken terwijl Grunge opdoemt. Het vat veel van onze discussie samen. Hij gaf nooit op.

https://youtu.be/nHGbBDwPUL8

Je hebt gelijk op 03 juli 2018:

Ok Joan, ik begrijp waar je vandaan komt. En het gaat niet alleen om iemand die op jou lijkt, het is ook de commerciële, financiële en sociale prikkel die ras en geslacht overstijgt en ook nog eens ouder wordt, onder andere. Dit gaat terug op mijn oorspronkelijke punt dat de industrie een waardeloos werk om in de eerste plaats in rockacts te investeren, maar als artiest kun je niet alle schuld daar leggen, je moet spelen en zingen vanuit je hart, trouw zijn aan jezelf en het daar hoe dan ook uitdragen. Bedankt voor het gesprek Joan. Ik waardeer dit soort dingen enorm. ;)

JoanCA (auteur) op 02 juli 2018:

Je hebt het fout,

"In je antwoord zei je: "Het is niet zo dat mensen zeggen dat ze niet willen luisteren naar blanke mannelijke acts." Toch vraagt ​​een van de bijschriften in uw artikel letterlijk of Rock "te mannelijk en te blank" is geworden. Dus welke is het?"

Beide kunnen waar zijn. Iemand kan genieten van blanke mannelijke artiesten, maar wil ook meer dan dat. Ik sprak onlangs met een vrouw die zegt dat haar dochter van gemengd ras op twaalfjarige leeftijd met rock begon, er zo dol op was dat ze een elektrische gitaar kreeg, maar op haar dertiende klaagde dat er geen rockartiesten waren die op haar leken. Ze luistert nog wel naar wat rockacts, maar is er minder mee bezig. Ze leert vooral popsongs op de gitaar. Dit is een potentiële levenslange fan die verloren is gegaan door een gebrek aan diversiteit. En met diversiteit bedoel ik alle soorten. Dit is geen aanval op blanke mannelijke acts, zoals ik denk dat je het misschien opvat. Het wil niet zeggen dat ze niet zouden moeten bestaan. Zij zouden moeten. Maar andere soorten acts zouden ook moeten kunnen bestaan ​​en ik denk dat het een vergissing is dat labels dat negeren. Er is genoeg ruimte voor iedereen.

Je hebt het fout op 01 juli 2018:

Joan, belangrijker dan "is rock te wit en te mannelijk?" Misschien moeten we ons afvragen of deze jongens nog steeds meisjes proberen te begrijpen? (Niet EMO) Over één ding ben ik het met Ronnie eens, Grunge en indierock, kritische pretentie, maakten van Rock een soort worstenfestijn. Net als iedereen willen vrouwen niet respectloos behandeld worden. Dat betekent niet dat ze niet geïnteresseerd zijn in het horen van capabele rockers die op een respectvolle en gepassioneerde manier met hen omgaan. Een voorbeeld is een stem en nummers als Steve Perry en Journey. In de jaren 80 gedijden veel LA metalbands op perfect uitgevoerde liefdesballads die regelmatig de top 40 bereikten. Tegenwoordig hebben The Black Keys en Arctic Monkeys succes. Best goed ook, maar niet zoals die groepen uit het verleden.. Dus je hebt gelijk, het is NIET zo dat vrouwen geen rock willen horen, of blanke jongens die voor hen zingen. Het is dat deze gasten niet vaak genoeg zingen over het juiste onderwerp op de juiste manier. Het is een soort mannelijke crisis.

Je hebt het fout op 27 juni 2018:

Ronnie, enkele van de meest succesvolle rockbands aller tijden in de jaren 60 en 70 schreef over meisjes/plezier hebben EN ook over persoonlijke of sociale kwesties. Rocknummers hadden altijd de mogelijkheid om teksten te schrijven zoals Elvis Presley of Bob Dylan. Na het begin van de jaren negentig liepen veel mensen in de val dat het het een of het ander moest zijn. Dat doet het niet. Beide scènes waren ook voornamelijk gecentreerd in LA en Seattle en hadden bands met grote problemen op het gebied van middelenmisbruik en verschillende uitspattingen. Beide scènes hadden geen moeite om op zichzelf te imploderen. De Seattle rockers waren persoonlijker en serieuzer, de LA rockers waren socialer en leuker. Op dit moment denk ik dat een paar echt bekwame jonge groepen die hitrocknummers kunnen schrijven die lijken op Journey, Scorpions, Prince, Bon Jovi of Guns n Roses, de aandacht kunnen trekken. Ik denk dat dat best geweldig en leuk zou zijn, ongeacht het geslacht of de kleur. Er zijn enkele formules die opnieuw kunnen worden gebruikt. Veel retro-artiesten zijn succesvol en zelfs rebels geweest in het proces.

Iemand zei iets over elektronische muziek als vervanging voor rock met instrumenten. Niets tegen elektronische artiesten, maar als je de muzikale uitvoering weghaalt en alleen je muziek componeert, zou het een beetje vergezocht zijn om het rock te noemen. Elektronische muziek is prima, maar kunnen we elke stijl het juiste respect geven en geen verkeerde merknamen geven?

Je hebt het fout op 27 juni 2018:

Joan, in je antwoord zei je: "Het is niet zo dat mensen zeggen dat ze niet naar blanke mannelijke acts willen luisteren." Toch vraagt ​​een van de bijschriften in uw artikel letterlijk of Rock "te mannelijk en te blank" is geworden. Dus welke is het? Ook zijn zwarte mensen door de hele geschiedenis heen een demografische minderheid geweest in Amerika, en dit heeft nu in ongeveer een halve eeuw geen probleem met het grootste deel van de muziekbusiness, maar plotseling wanneer blanke mensen naar een kleinere demografie verhuizen, is het een probleem? Vertel me alsjeblieft dat dat niet helemaal hypocriet is. Trouwens, waar zijn de Aziaten? De Hispanics? Is er niet meer aan deze zogenaamde diversiteit dan zwart en wit? Er lijkt me iets niet helemaal lekker. Ook lijken de beweringen van blanke mannelijke vrouwenhaat in Rock een beetje gedateerd. Je zou Mick Jagger en Axl Rose samen kunnen veranderen en ze attitude-steroïden kunnen geven en ze zouden waarschijnlijk nog steeds niet voldoen aan 90% van de gangsta-rappers die op de vrouwenhaatschaal zijn verschenen, en dat was in de jaren 90!

Mythen op 20 juni 2018:

Ik vind het niet erg dat rock niet meer super populair is. Ik heb alleen genoeg nieuwe releases nodig om me elk jaar te interesseren en ik ben blij. Metal heeft dat voor mij gedaan. Hoewel rock misschien niet zo populair is, zijn er uiteindelijk misschien niet zoveel kinderen/tieners die met metal beginnen en besluiten nieuwe bands te maken, wat voor mij problematisch zou kunnen zijn. Hoewel ik denk dat veel van de mensen die de metal produceren die ik leuk vind, dieper dan de reguliere muziek hebben gegraven om hun invloeden te vinden, dus de dingen kunnen gewoon doorgaan ondanks dat rock/metal niet erg populair is.

Als je aanbevelingen wilt van goede metal-releases die in de afgelopen tien of twintig jaar zijn gemaakt, wil ik die graag delen. 2018 was tot nu toe een geweldig jaar voor metal.

Ronnie op 15 juni 2018:

Zoals de auteur al zei, is rockmuziek tegenwoordig geen leuke muziek en dat is het ook niet meer geweest sinds Grunge begin jaren negentig opkwam. Daarvoor ging rockmuziek over plezier hebben, cool en macho zijn, net als hiphop tegenwoordig. Rocksterren droegen vroeger buitensporige kleding en waren meer dan levensgrote karakters, toen werden ze normaal uitziende Joe's die zongen over deprimerende zaken. Rockfans zijn ook extreem arrogant wat hun zaak niet helpt.

JoanCA (auteur) op 14 juni 2018:

Mike,

Rock zal nooit sterven. Maar de vraag is of gitaargedreven rock kan terugkeren naar de mainstream.

JoanCA (auteur) op 14 juni 2018:

Je hebt het fout,

Ik denk niet dat het probleem bij luisteraars ligt. Het is met platenlabels. Ze hebben de neiging om artiesten naar gebieden te duwen waar ze denken dat ze het meest commercieel succesvol zullen zijn. Maar dat creëert een situatie waarin mensen zichzelf niet weerspiegeld zien. Ik zie dat niet als nadelig. Het is niet zo dat mensen zeggen dat ze niet naar blanke mannelijke acts willen luisteren. Maar als ze willen luisteren naar iets dat hun persoonlijke ervaringen weerspiegelt en rock dat niet doet, kan dat leiden tot een gebrek aan interesse. Het zou interessant zijn om te zien hoe een zwarte rockster die over het zwarte leven in Amerika zingt, zou vergaan en of dat zwarte jongeren tot het genre zou aantrekken. Als labels zo'n risico niet willen nemen, weten we het ook niet.

Mike op 13 juni 2018:

Rock zal nooit sterven. Kom er overheen.

Evans op 07 juni 2018:

Stel je voor dat Draken geen rock zijn.

Tano op 04 juni 2018:

Dezelfde mensen zeggen dat je gelijk hebt, sommigen zeggen dat je ongelijk hebt.. Ik vind je artikel op zoek naar hetzelfde antwoord waar iedereen naar op zoek is..ik zet de radio uit en gebruik you tube of genre-radio's om naar de echte muziek te luisteren… ik speel echter ook postmoderne jazz, (jazzversie van popsongs).. aangezien de oude jazz niet bij mijn smaak past… "Keep on rocking on a free world"!

uhm op 28 mei 2018:

Kanaal wissen/iHeart

Je kunt allerlei artikelen vinden, teruggaand, over het effect van het feit dat Clear Channel 60% van de rockstations in de VS bezit en ze allemaal hetzelfde programmeert. Rock werd altijd gedreven door lokale radio en lokale bands. Eén gebied zou een "geluid" samenstellen en het zou het overnemen, maar over het algemeen is rockmuziek altijd een ondergronds genre geweest. Nu zijn de lokale radiomarkten grotendeels tot stilstand gekomen, is het beheer van satelliet- en internetinhoud nationaal.

Herinner je je de verhalen over Sam Phillips en Alan Freed nog? Motown en Sun Records. Een rocksubgenre begint als populair in een regio, maar wordt dan ontdekt door de rest van de wereld. Het wordt mainstream, waarna verschillende bands 'van de ene op de andere dag succes' behalen.

Ik woon in Tucson, Arizona. Het "moderne" rockstation is eigendom van Lotus en heeft nog steeds segmenten waar ze nieuwe muziek introduceren om aan de line-up toe te voegen. Ze spelen nog steeds veel muziek uit de jaren 90-00, maar ze spelen ook de nieuwe dingen. Ze spelen wat de buurt wil horen. Het lijkt erop dat het gemakkelijk is om klachten te vinden over stations die eigendom zijn van ClearChannel/iHeart en die slechts een handvol van de meest populaire moderne rockmuziek spelen. De klachten over "echte muziek" van rockfans lenen zich niet voor rockstations die alleen de meest nationaal genoten muziek spelen. De algemene bevolking houdt van vrolijk klinkend, licht verteerbaar, repetitief, enz… en dat is geen "echte muziek".

Of je hebt gelijk.

Vrouwenhaat en mannelijkheid zijn alleen acceptabel als het niet van een blanke komt.

Misschien zullen we zien. iHeart ging afgelopen maart hoofdstuk 11. Afhankelijk van hoe de schuldeisers met de zaken omgaan, kan het uiteenvallen en de stations worden verkocht of hebben ze een koper die de hele puinhoop op zich neemt. Hopelijk, hoe dan ook, zullen de nieuwe eigenaren lokale curatie als een van de sterke punten van radio zien, en als ik gelijk heb over hoe bepaalde subgenres van rockmuziek mainstream worden, dan krijgen we misschien nog een golf. Als je echter weigert om Imagine Dragons rockmuziek te noemen, herken je het misschien niet als dat zo is.

Thom Furd op 28 mei 2018:

Kinderen willen hun eigen muziek. Als hun ouders het leuk vinden, is het niet hun muziek. Wat er ook gebeurt dat verband houdt met kinderen die volwassenen absoluut haten, dat zal de volgende Rock zijn. Hip Hop dient dat doel nu. Maar als je 35-jarigen de woorden ziet uitspreken op bruiloften, is dat het begin van het einde. Je kunt niet meer terug naar huis.

Je hebt het fout op 25 mei 2018:

Als je gelijk hebt en diversiteit houdt rockmuziek tegen en blanke jongens zijn de enige mensen die ermee te maken hebben vanwege ieders collectieve vooroordelen, dan kan de muziekindustrie beter nu op zoek gaan naar de volgende artiest die voorheen bekend stond als Jimi Princess Hendrix, omdat de situatie ziet er behoorlijk nijpend uit.

Trouwens, mijn naam is Shaun. Ik heb die gebruikersnaam satrisch gekozen, aangezien het internet is en niemand hier echt aardig is. In het echte leven zijn de meeste mensen als eufemismen van onze online persona. Noem het misschien een 'humefisme'. (Hé, ik heb het geprobeerd)

https://www.brookings.edu/blog/the-avenue/2018/03/…

Je hebt het fout op 25 mei 2018:

Als het talent er is, dan zou het bedrijf het moeten brengen, of de artiesten nu blanke mannen, vrouwen of minderheden zijn, zegt weinig voor mij, maar misschien voor anderen wel. Dus zeker, wat helpt.. Teken een paar niet-blanke mannelijke mensen. Ik zal zeggen dat het jammer is dat blanke jongens vaak terechtstaan ​​voor dingen die de meesten van hen niet hebben gedaan of nooit wilden gebeuren. Misschien heeft dat met dingen te maken? Ik weet zeker dat het voor veel mensen zo is. Dat is tenminste wat ik voel en observeer. Ik blijf bij mijn eerdere verklaring dat de commerciële tekortkomingen van rockmuziek vooral te maken hebben met het feit dat elektrische gitaren momenteel niet in de mode zijn voor de meeste kinderen. Op sociaal gebied kan ik veel zeggen, maar veel anderen zeggen het beter. Hier zijn enkele links voor u:

https://medium.com/cuepoint/like-it-is-bob-dylan-e…

https://medium.com/indian-thoughts/on-leaving-the-…

(Jimi's aliens hadden waarschijnlijk gelijk)

JoanCA (auteur) op 15 mei 2018:

Je hebt het fout,

Ik bedoel, waarom zijn modernere rockbands geen bekende namen? Waarom hebben ze geen top tien hits? Rock doet het goed buiten de mainstream, net als country. Maar het is zeldzaam dat een van beide de top tien bereikt. Ik denk dat muziek en films een vergelijking van appels en peren zijn. Er komen elk jaar maar zoveel grote films in de bioscoop. Maar elke week komen er tientallen albums uit in alle genres. Mensen hebben meer keuzes en kunnen kiezen waar ze naar luisteren, meer dan wat ze in een theater kunnen zien. Merk op dat televisie ook veel diverser is dan films. Omdat mensen veel meer mogelijkheden hebben, moeten ze meer soorten mensen aanspreken. Het gaat niet om geobsedeerd zijn door ras en geslacht. Platenlabels hebben de neiging om zangeressen die een rockcarrière willen nastreven in de richting van pop te duwen. Het zou me niets verbazen als hetzelfde gebeurt met minderheden. Het kan in het financiële belang zijn van labels om hun rockacts te diversifiëren om meer luisteraars aan te trekken.

Je hebt het fout op 11 mei 2018:

Ik wil er ook aan toevoegen dat muziek veel meer is dan ras en geslacht. Ik hou van muziek in het algemeen, maar neig naar rockmuziek. Het heeft heel weinig tot niets te maken met het ras of het geslacht van de mensen die het spelen. Ik luister ernaar omdat ik het geluid leuk genoeg vind dat het me niet kan schelen welk geluid op dat moment in de mode is. Validatie is leuk, maar niet noodzakelijk. Mensen met een zekere mentale weerbaarheid kunnen in gemengd gezelschap hun ouderwetse muziek aan. LUID LUID LUID. We kunnen geobsedeerd zijn door ras en geslacht zoveel we willen, maar tenzij we het kunnen verzoenen met het feit dat we allemaal individuen zijn, betekent het niets.

Je hebt het fout op 11 mei 2018:

Met "mainstream" neem ik aan dat je bedoelt "waarom is Rock niet prominenter aanwezig in de Billboard-hitlijst?" Welnu, als Hollywood-films of countrymuziek een indicatie zijn, kan het niet het ras of het geslacht van de artiesten zijn. Countrymuziekzenders hebben er goed aan gedaan om nieuwe artiesten in hun programmering op te nemen. Hollywood aanbidt nog steeds in wezen eurocentriciteit als de gouden standaard in zijn producten. Er is geen gebrek aan witheid of mannelijkheid in beide. Veranderende demografie heeft de nieuwste Avengers- of Deadpool-film niet in de weg gestaan. Ik zou beweren dat het probleem bij rockmuziek tweeledig is: exposure en fashionability.

Eerste blootstelling: rockradiostations hebben in de jaren 2010 een heleboel hardrockartiesten gemist. Ik zal wat namen noemen. Sasquatch, All Them Witches, Mos Generator, Elder, Duel, Gary Clark Jr, Torche. Nu in de mode: hier zijn enkele bands met vrouwelijke of niet-blanke zangers die wat airplay hebben gekregen: Wolf Alice, Dorothy, Sevendust, Halestrom. Luid vervormde elektrische gitaren zijn momenteel niet in de mode. De jongere millennials en oudere generatie Z-kinderen houden van liftmuziek zoals Glass Animals in vergelijking met de Alt Rock uit de jaren 90 en 2000.

JoanCA (auteur) op 07 mei 2018:

Bedrijven verkochten het omdat mensen het wilden kopen. De vraag is waarom mensen er veel minder van willen kopen dan vroeger? Rock doet het nog steeds erg goed, maar het is niet in de mainstream. Het feit dat er niet veel vrouwelijke en niet-blanke kopers van rockmuziek zijn, speelt waarschijnlijk een rol. Daarom zeg ik dat het diversifiëren van rock en het binnenhalen van meer vrouwelijke en niet-blanke stemmen dat zou kunnen veranderen. Maar platenlabels lijken daar niet in geïnteresseerd.

Je hebt het fout op 29 april 2018:

Elke keer als ik een van deze "rock is dead"-artikelen lees (die eigenlijk "rock is obscured" zou moeten heten), ontploft het commentaargedeelte met 100 verschillende redenen waarom. Dat zegt me maar één ding: als je Rock vroeger op de radio hoorde, was dat omdat bedrijven besloten het te verkopen. Als je het vandaag niet op de radio hoort, komt dat omdat bedrijven hebben besloten het NIET te verkopen. Het is zo simpel. Ze hadden de hele tijd de touwtjes in handen. Wil je er iets aan doen? Luister niet naar de radio en ondersteun LIVE-muziek. Doe je onderzoek. Je kunt letterlijk één obscure band uit je favoriete rock-subgenre vinden die deel uitmaakte van een festivalopstelling en die in elke streamingdienst stoppen en je zult tientallen bands vinden die het waarschijnlijk verdienen om op Rock-radio te staan. Grote mediabedrijven geven niets anders dan geld en controle, om nog maar te zwijgen van het feit dat ze gebonden zijn aan allerlei sociale onderbouwingen, zoals die in dit artikel. Vrouwenhaat in rock? Dat stierf na Grunge!

ik vind het allemaal leuk op 28 april 2018:

gevoed … kom op. ten eerste heeft de "cheesiness" van disco het niet tot een korte houdbaarheid gedoemd. Het evolueerde letterlijk naar housemuziek, wat leidde tot raves die een voortzetting zijn van dancemuziekfeesten die jaar na jaar blijven evolueren. Van r&b tot disco tot house tot two step en drum & bass, tot dubstep tot… wat dan ook. rock is stoer. het heeft zijn eigen niche en alleen omdat het uit de ether is verdwenen vanwege de opkomst van popmuziek in het "song-by-song"-tijdperk in plaats van het albumgeoriënteerde en door blanke mannen gedomineerde klassieke rock-tijdperk van de radio, betekent niet dat het zo is. t geweldig. muzikanten zullen spelen waar ze van houden en rock zal altijd zijn leerlingen hebben. het is nu nog specialer als er nu een geweldig rockproject opduikt omdat het van de radar is en mensen het spelen omdat ze ervan houden, niet omdat het populair is. Zie Royal Blood, Greta Van Fleet, The Sword, Baroness … qotsa natuurlijk. elk genre heeft zijn geweldigheid … zelfs als het meeste ervan waardeloos is. geef disco een kans vriend. :)

Federico op 10 april 2018:

Ik denk dat het probleem beter wordt begrepen als we ons bewust zijn van het onderscheid tussen relevantie en 'succes'. De plaats van rockmuziek in de tijdgeest is meer te danken dan alleen aan de aanwezigheid in de hitparade. In feite floreerde het vaak juist vanwege zijn openlijke verzet tegen commercie.Men vermengt beide op eigen risico: als commercieel succes voldoende bewijs zou zijn van blijvende culturele impact, zou Disco als fenomeen volledig onverklaarbaar zijn. Het was een enorme hegemonie, maar de herhaling, de smakeloosheid en de oppervlakkigheid ervan hebben het niet alleen gedoemd tot een soort houdbaarheid, maar ook een onmiddellijke en serieuze mate van terugslag door iedereen, inclusief degenen die zich plotseling schaamden om er ooit aan te hebben deelgenomen . Dit zou ook moeten helpen begrijpen dat wanneer Rock aan de top stond, dit niet noodzakelijkerwijs te wijten was aan zijn meest waardige (laten we niet doen alsof Hair Metal en Grunge een evenwaardige verdienste zijn van de algehele reputatie van Rock). Een van de conclusies die ik hieruit trek, is dat als rockmuziek inderdaad onomkeerbaar is afgenomen als een hegemonische culturele kracht, dit niet per se slechter hoeft te zijn. Aan de andere kant, als het een comeback zou maken, zal er meer nodig zijn dan deze zielige PR-achtige inspanningen om zijn esthetiek samen te voegen met wat trendy is (als Imagine Dragons de laatste wanhopige poging is, verdient rockmuziek het om langzaam te sterven, pijnlijke en onwaardige dood). Het moet natuurlijk wel innoveren (God verlos ons van de legioenen revivalistische nostalgische acts die al minstens vijftien jaar aan de gang zijn!), maar die innovatie moet uit een plaats van waardigheid komen.

Curtis op 08 april 2018:

Rock domineert nog steeds, het is een feit

Pteronychus op 06 april 2018:

Eerlijk gezegd maakt het me niet uit of de muziek pop of rock is. Alleen het deuntje en de tekst moeten naar mijn smaak en verstandig zijn. Ik hou het bij vier rockbands: Disturbed, Evanescence, Breaking Benjamin en Within Temptation, omdat ik me gewoon rustig of aardig of opgewonden voel door hun muziek. Ik heb het alleen over de liedjes, niet over de concerten, want ik woon in India en ben nog nooit naar concerten geweest. Een van de belangrijkste redenen waarom ik niet zo van popmuziek houd, is dat ze altijd zo clichématig zijn. Het zijn liefdesliedjes of feesten of drugs of seks. Ik voel me zo verdomd verveeld met moderne popmuziek. Ik ben ook bang dat rock dat soort attitudes aan het ontwikkelen is en daarom blijf ik bij slechts vier bands. Als jullie me een nieuw nummer kunnen voorstellen, plaats dan je reactie op cretoxyrhinamantelli@gmail. com.

Chris op 21 maart 2018:

Rock is al een aantal jaren uit de schijnwerpers, maar in Zuid-Amerika, vooral Brazilië, is rock ENORM, Europa, de fans zijn gek. Ze houden de enorme sonisphere feestelijk die honderdduizenden trekt. Ik heb in Brazilië, Engeland, Rusland en Duitsland gewoond en de dominante muziek is rock. De rest van de wereld waardeert rock, maar in Amerika is de populaire muziek pop, rap, hiphop. Veel rockbands touren buiten de VS. Muziek is tegenwoordig autotuning, lipsynchronisatie en het laten schrijven van liedjes door schrijvers, wat nu het meeste geld kan opleveren.

metalhead666 op 17 maart 2018:

Jullie 'puristen' zijn het probleem!! Ze zitten in een doos. De hybride theorie van Linkin Park ging over riaa. Geweldig man. Wees er blij mee. Ondersteun em. Is megadeth ooit diamant geworden? nee. Wanneer een rockband deze zware muziek echt populair maakt, ondersteunt ze em. Ik hou van megadeth, led zeppelin, black Sabbath, acdc enz. Maar ik hou van bands als Linkin Park, zelfs Limp Bizkit. Mensen bekritiseren Metallica omdat ze radiovriendelijk zijn. Hun zwarte album, laad ik hou net zoveel van die platen als ik van kill ze allemaal en master of puppets. 16x platina zwart album!! Waarom haat je het? Je wilt dat rock en heavy metal underground zijn. Ik respecteer die succesvolle bands omdat ze het populair hebben gemaakt. Kijk naar hiphopfans, Eminem is de best verkopende artiest van de jaren 2000. Ja, rock is dood. Het is jouw schuld. Bovendien houden we niet van experimenten. Dit sterft uit omdat het gewoon rond elektrische gitaren draait. …en satanisch beeld voor metal is niet eng meer. Het lijkt erop dat rock op alle mogelijke manieren wordt gemaakt. Tijd om verder te gaan. Ga zo door met het goede werk Imagine Dragons… Ze hebben tenminste een paar nummers in billboard hot 100. De ijzers omhoog! Goed vaarwel!! \m/

KJ op 12 maart 2018:

Disney vermoordde rock/alternatief

Corey Donaldson op 11 maart 2018:

Interessant artikel !

Zeke op 09 maart 2018:

Ik ben een tiener en ik ben de weinige die naar rock luistert omdat de meeste mensen op mijn middelbare school een hekel aan je zullen hebben vanwege je muziek die erg stom is

Nikki op 09 maart 2018:

"Misschien kunnen jonge vrouwen zich meer identificeren met onafhankelijke vrouwen in de popmuziek dan met oversekste mannelijke rocksterren." Dat is heel erg waar

Aditya op 21 februari 2018:

Een ander probleem, waar hier niet echt over wordt gesproken, is de wereldwijde expansie van luisteraars buiten de traditionele markten, wat betekent dat de muziek die wordt geproduceerd in overeenstemming is met wat er op deze nieuwe markten zal worden verkocht, en dat op zijn beurt de muziek die daadwerkelijk uit die markten komt, wordt beïnvloed als goed.

Als een enorme fan van harde, klassieke en psychedelische rock en gevestigd in India, zou ik het weten. Ik moet zeggen dat rockmuziek hier de afgelopen tien jaar een duikvlucht heeft genomen en dat er zeker geen muziek uit dit land zal komen.

De jaren 60-80 produceerden een eerste en klein publiek (zoals mijn vader) in India, waardoor veel van mijn generatie ook geïnteresseerd raakte in rockmuziek. Idealiter zou dit een keerpunt moeten zijn voor aspirant-rockmuzikanten uit India, die naar de muziek uit de rest van de wereld wilden luisteren om hun eigen stijlen vorm te geven.

Mijn generatie die opgroeide werd vooral beïnvloed door grunge, hardrock en metal, en er was een tijd waarin bands explodeerden met nieuwe ideeën, maar de grotere markt verschoof naar consumentenpop, en wat iets moois had kunnen zijn, werd gesmoord aan de bud omdat de meeste rockers hun gitaren ophingen en het opgaven vanwege een gebrek aan luisteraars.

Nu weet ik dat dit specifiek voor India is, maar ik denk dat de opkomst van muzikanten die anders zijn dan wat er op de markt wordt verkocht, wordt ontmoedigd of simpelweg niet financieel haalbaar is, overal een veel voorkomend fenomeen is.

jaren 90 kind op 18 februari 2018:

Als tiener in de jaren 90 zag ik alternatieve rock mainstream worden :)

Hoewel de meeste mensen rockacts uit de jaren 60/70/80 bewonderden, verafschuwden ze de haarbanden en al hun glamour. Alternatieve rock was echt in. Grunge, punk, brit-rock, hardrock, emo, metal speelden echt op radio/tv. Pop was populair, maar rock was ook overal - in de muziekwinkels, bij concerten, in het muzieksysteem van je buren.

Het ging allemaal bergafwaarts vanaf 2000. De meeste fans gingen naar ofwel country-dingen (wat tegenwoordig op de hitlijsten staat) of gingen de extreme metal-scene in (vrijwel overal underground). Ik vond mijn toevlucht in atmosferische black metal.

nabilahsafira op 16 februari 2018:

Daarom luister ik nu naar Japanse bands. Het rockgenre leeft daar nog behoorlijk.

Je kunt Tricot, Ling Tosite Sigure, teen en Downy om te beginnen proberen. Natuurlijk is taal de belangrijkste barrière voor persoonlijk plezier.

JoeEveryMan op 30 januari 2018:

"Net als rapmuziek vandaag, werd rock vaak bekritiseerd omdat het vrouwonvriendelijke teksten had en werd het beschouwd als een agressieve uiting van mannelijke seksualiteit. Desondanks vormden vrouwen een groot deel van de fanbases van rockbands."

--

Dat komt omdat het niet "vrouwenhaat" is, als die liedjes vrouwenhaat zijn, zou het eerlijk zijn om Swift, Rihannna, Beyonce en andere vrouwelijke artiesten die negatieve liedjes over mannen schrijven als Misandrist te noemen.

De realiteit is dat rock- en rapsterren liedjes schrijven waarin ze klagen over vrouwen op dezelfde manier als vrouwen klagen over mannen. Door het woord 'vrouwenhaat' te gebruiken elke keer dat je een nummer geschreven door een mannelijke artiest niet leuk vindt, wordt de betekenis van vrouwenhaat kleiner. Dat gezegd hebbende, als we de term opnieuw moeten definiëren, zou ik zeggen dat Misandry vaker voorkomt in entertainment dan Misogynie. Het zijn altijd mannen die belasterd en gemarginaliseerd worden in liedjes en films. Wanneer was de laatste keer dat je een film zag vol gezichtsloze, naamloze vrouwelijke handlangers die op brute wijze werden vermoord?

JoanCA (auteur) op 29 januari 2018:

Ik verwijs naar rock in de mainstream en top 40. Geen van deze zijn mainstream-acts.

Foo op 28 januari 2018:

Belachelijk. Ga naar een van deze bands luisteren en heroverweeg dit hele artikel.

Greta Van Fleet

Vaarwel juni

Tyler Bryant en de Shakedown

Orde van de keizer

Zwarte Land Communie

Zwart pistoolvuur

Bramen Rook

Pestkop

Pujol

Natuurlijk kind

JEFF de Broederschap

Diarree Planeet

Sjögren

Maan Taxi

Witte Kamer

Pavés

valse hoofden

RAS

SCHAPEN

MarkE op 28 januari 2018:

Ik denk dat de beste rock in de jaren 80 was. Je had een grote verscheidenheid aan rockbands. Er waren haarbanden zoals Poison, Motley Crue, Def Leppard, Whitesnake, Bon Jovi, Cinderella, Europe, Twisted Sister, Great White, enz. Deze bands droegen ofwel make-up, maar ze hadden allemaal één ding gemeen. Ze hadden geweldige video's, een verscheidenheid aan muziek (ballads, hardrock, leuke liedjes en vrijwel alles wat mensen konden vertellen.) Ze waren creatief en hadden geweldige liedjes en hielden ook de haarlak bij. In zaken. Dan waren er ook je heavy metal bands. Bands als Metallica, Megadeth, Metal Church, etc. Deze bands speelden harder en sneller maar af en toe had ik die muziek nodig om de dagen door te komen. Sommigen houden van het ene of het andere type van deze bands, maar ik vond het allemaal geweldig. De gitaar- en drumsolo's van deze bands tijdens de concerten waren onbetaalbaar. Daarna vermengden de bands uit de jaren 70 zich, zoals Kiss, AC DC, Rolling Stones, enz. Er waren ook bands als Night Ranger, Journey en Loverboy die meer pop / rock, maar ze konden jammen op de gitaar. Er was veel geweldige gitaar, lang haar en verschillende bands. Ze hadden allemaal hun eigen look en stijl. Het was een prachtig decennium rock !!!!

hairydave op 24 januari 2018:

Rock is dood. zelfs koningin zag er oud uit tijdens live-hulp.

vroeger klonk alles anders, anders geproduceerd, unieke zangers, unieke gitaristen. elke band had een unieke stijl. is gewoon rot vandaag, heb het een miljard keer gehoord, en digitale productie verpest de sfeer. alles is nu klote.

De man 55 op 04 januari 2018:

Zonder in te gaan op diversiteit en andere sociaal-economische redenen, levert de eenvoudige muziek die wordt gespeeld nu geld op. Minder tijd schrijven, minder dynamisch, gemixt op een computer en vasthouden aan het formaat dat werkt. De gemiddelde single van Rihanna kost 50K om op de radio te komen. Studio, mixers, songwriters, producers etc. Het is een minder risicovolle investering om steeds weer hetzelfde nummer, dezelfde beat, dezelfde progressie uit te brengen omdat het werkt. Als Led Zeppelin nu uit zou komen, zouden ze volgers op spotify hebben, maar nooit de radio halen. Toen zocht men iets anders, nu zoekt men een haak. Een dynamische band in welk genre dan ook, heeft niet de bronnen om mainstream te zijn.

BryanCA op 09 december 2017:

Rots is nooit weggegaan ……

JoanCA (auteur) op 24 november 2017:

Zager,

Het luistervoorkeuronderzoek is een pdf. Helaas dekt het geen alternatieve/moderne rock (alleen klassieke rock en heavy metal), dus het heeft niet volledig betrekking op het probleem van de strijd van moderne rock. Het is echter nuttig om raciale voorkeuren voor rock in het algemeen vast te stellen. Dit is de link.

https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&a…