Review: T.I.'s Album

Recensies zijn een pijnloze manier om schrijven te combineren met waar ik van hou (bijvoorbeeld muziek), op een manier die interesse wekt.

Richten op sociale media

Met in de hoofdrol de in Atlanta gevestigde artiesten Translee en rapper/zanger London Jae, 'Letter To The System' condenseert de hele LP in een drie minuten durende cut. Rappend over aan de kant gezet worden door een politieagent voor een kapot achterlicht (evenals de mogelijkheid om door dezelfde agent doodgeschoten te worden) T.I. spuugt, "het lijkt alsof er een groen licht is, voor iedereen met mijn huidtype." Ondanks zijn verontwaardiging aarzelt de rapper niet om op het deuntje trouw te zweren aan zijn land.

Terwijl de niet-invasieve, ingetogen teler 'Ah No No' zich richt op sociale media en degenen die er overmatig gebruik van maken, komen London Jae, RaRa uit Oost-Atlanta, de in Florida gevestigde rapper Tokyo Jetz en de Jamaicaanse reggae/dancehall deejay Lady G allemaal samen voor ' Lui'. Doorspekt met rokerige sax-loops, viert de langzaam brandende trap-cut de werkethiek van de gekenmerkte artiesten. Toegegeven, 'Lazy' klinkt wegwerp naast 'Black Man', dat een superieure reeks substantiële, scherpe uitvoeringen van T.I., Quavo, Meek Mill en RaRa bevat.

Van Spinditty

Pijn is zwakte die het lichaam verlaat

Geïnspireerd door de overtuiging dat alle pijn het gevoel is van zwakte die het lichaam verlaat, laat 'Pain' opnieuw London Jae zien. Hoewel ‘Pain’ opereert over een relatief parmantige, verwrongen en speelse productie, bevat het sterke activistische ideeën. TI zelf noemt een naderende "revolutie", en London Jae spreekt over "de beweging" die doorgaat, ongeacht enige oppositie. 'Pain' borduurt voort op de rommelende, meedogenloze valstrik van de single 'We Will Not', een deuntje dat verontwaardigd reageert op Amerika's dodelijke politiegeweld.

Met in de hoofdrol de Californische muzikant Trev Case en Mississippi-rapper/producer Big K.R.I.T, is 'Switchin' Lanes' een ongehaaste, griezelige trap-melodie versterkt door een opvallende, meezingbare hook van Case. Het dompelt luisteraars pretentieloos onder in de levensstijl van T.I. 'Switchin' Lanes' wordt ondersteund door een gemakkelijk over het hoofd gezien pianolus die de snede doordrenkt met een gedenkwaardige spookachtige sfeer.

The-Dream's romantische stuwkracht vs. T.I.'s achtervolgde rap

The-Dream zingt teder over de electro-lite/R&B beats van ‘Picture Me Mobbin’. De romantische stuwkracht van het deuntje past respectvol bij de hardnekkige rapteksten van T.I. 'Picture Me Mobbin' is een eerbetoon aan de dierbaren waar het tweetal fysiek niet bij kan zijn, of dat nu komt door het feit dat ze zijn overleden of omdat ze vastzitten in het gevangenissysteem. Op ‘Picture Me Mobbin’ wordt oprechte sentimentaliteit gecommuniceerd. Bovendien is het luchtige deuntje gemakkelijk om mee aan boord te komen.

Killer Mike en Georgia's B. Rossi klokken in verhitte uitvoeringen op '40 Acres', een snit die absoluut bruist van commentaar. Dynamischer dan de meeste nummers op 'Us Or Else: Letter To The System', veroordeelt '40 Acres' Amerika's slavenhandel en de groeiende kloof tussen arm en rijk.

TI Herinnert zich zijn bescheiden begin

Gezegend door de gezaghebbende, kerkgebonden vocale stijl van Charlie Wilson, is 'Here We Go/Don't Fall For That' een evenement met twee sporen. Op 'Hier gaan we', T.I. herinnert aan zijn bescheiden begin en sterke wens om zichzelf en zijn gezin bij hen vandaan te verwijderen. De rapper herinnert zich een tijd dat hij dacht dat er geen andere uitweg uit die situatie was dan het verkopen van drugs. Hij bekent dan dat hij de allure van die levensstijl vandaag voelt.

Het twinkelende, direct melodieuze 'Don't Fall For That' beantwoordt in wezen die verleidingen door de langetermijngevolgen van op die manier geld verdienen te onderzoeken. De vintage soul en funk doordrenkte hiphopproductie van 'I Swear' is vlezig, warm en zwaargewicht. TI pakt de eerste helft van ‘I Swear’ met volle overtuiging aan. De rapper pauzeert nauwelijks om op adem te komen tijdens zijn lange, openhartige couplet. Uiteindelijk echter, T.I. verruilt zijn lyrische aanval voor een portie uitdagend, charismatisch geklets.

Oordeel: ****** 7/10