The Ramones vs. Phil Spector: "Einde van de eeuw" opnieuw bekijken

Ik verzamel sinds eind jaren '80 hardrock- en heavy metal-cd's.

De Ramones, "Einde van de Eeuw"

(Sire/Warner Bros. Records, 1980)

Tussen 1976 en 1979 brachten de Ramones vier veelgeprezen studioalbums en een live-cd uit, en speelden ze in een film (Rock N Roll High School)… maar ondanks al hun harde werk en alle underground "cred " ze hadden vergaard, ze hadden nog steeds niet veel platen verkocht.

In de hoop eindelijk de ongrijpbare "hit" te scoren die de deuren naar de mainstream voor hen zou openen, namen de Ramones medio 1979 de controversiële beslissing om New York achter zich te laten en naar LA te gaan om hun vijfde album, End of the Century, op te nemen. onder leiding van de beroemde producer, de impresario van de meidengroep uit de jaren 60 en de uitvinder van de Wall of Sound, Phil Spector. Op papier moet dit hebben geklonken als een match made in heaven. Spectors enorme catalogus met pophits was van grote invloed geweest op de aanstekelijke poppunkmuziek met retrosmaak van de Ramones. Spector was op dat moment met pensioen (het laatste album waaraan hij had gewerkt was Let It Be van de Beatles in 1971), maar hij benaderde de band tijdens de opnames van Rock N Roll High School om te praten over het werken met hen. Phil dacht dat het krachtige geluid van de Ramones perfect paste bij zijn soort sonische heruitvinding. Joey Ramone zou bijzonder enthousiast zijn om met de legendarische Spector te werken, maar helaas veranderde de ervaring al snel in een nachtmerrie voor alle betrokkenen.

"Herinner je je Rock N Roll Radio nog?"

Crashen in de "Wall of Sound"

Vanaf het moment dat de Ramones met Spector begonnen te werken in de historische Gold Star-opnamestudio's van Los Angeles, was de cultuurschok aan beide kanten duidelijk. De Ramones waren gewend om in een week of minder zo goedkoop mogelijk albums uit te brengen, zodat ze weer de weg op konden en verder konden touren. Hun prijsbewuste, hit-and-run werkethiek was volkomen vreemd aan de beroemde dwangmatige Spector, die erom bekend stond dat hij muzikanten uren achter elkaar in de studio hield, dezelfde rol speelde of steeds dezelfde regel zong, totdat hij ving eindelijk de "juiste" take. Natuurlijk kwamen de koppige, op hun eigen manier Ramones in opstand tegen de perfectionistische methoden van Spector tijdens het opnameproces, wat leidde tot talloze meningsverschillen en vertragingen in de sessies. " heeft ons nooit gegijzeld… we hadden elk moment kunnen vertrekken."

Nadat de band de basistracks voor End of the Century had voltooid, heeft Spector het album verschillende keren gemixt en opnieuw gemixt, in een poging het te laten klinken zoals hij zich in zijn hoofd had voorgesteld. Volgens de legende heeft hij het eindproduct nooit als echt 'af' beschouwd.

Toen de rook optrok, kostte het maken van End of the Century bijna $ 200.000. Ter vergelijking: vier jaar eerder hadden de Ramones hun titelloze debuutalbum uit 1976 opgenomen voor slechts $ 6.400.

Van Spinditty

"Baby ik hou van jou"

De liedjes

Spector's kenmerkende, meerlagige "Wall of Sound"-productie werkt goed op sommige nummers van het album, met name op de keiharde opener "Do You Remember Rock N Roll Radio", een eerbetoon aan de rock-'n-roll-dj's van weleer, en de klaaglijke ballad "Danny Says", die de verveling van het leven op de weg beschrijft. (De "Danny" in de titel verwijst naar hun toenmalige manager, Danny Fields.) Een nieuwe versie van het thema van "Rock N Roll High School" is een ander rockend hoogtepunt. Aan de andere kant voelt de glanzende toets van de producer onnodig aan op de hardere, meer 'punk'-nummers van het album, zoals 'Chinese Rock' en 'Let's Go'.

Een van de meer beruchte End of the Century-versies is de cover van de hit 'Baby I Love You' uit 1963, die Spector had geschreven voor de meidengroep van zijn toenmalige vrouw Ronnie Spector, de Ronettes. Het nummer is in wezen een solo-optreden van Joey, die meezingt met een orkestrale achtergrondtrack. "Baby I Love You" werd als single uitgebracht en de band "voerde" het meerdere keren op tv uit, maar geen van hen was er blij mee. In zijn boek Commando beschreef Johnny de omslag van 'Baby I Love You' als 'het ergste dat we ooit hebben gedaan'.

"Rock-'n-roll-middelbare school"

De nasleep

End of the Century werd uitgebracht in februari 1980 en kreeg gemengde recensies. Veel critici vroegen zich af of de Ramones probeerden hun stoere imago op te poetsen om zich voor te bereiden op het nieuwe decennium. De hoes van het album, waarop de band te zien was in effen t-shirts in plaats van in hun kenmerkende leren jacks, leek deze theorie te bevestigen.

End of the Century presteerde iets beter in de hitlijsten dan enig Ramones-album eerder had (de #44-positie op Billboard blijft tot op de dag van vandaag hun hoogtepunt), maar het was niet de enorme doorbraak waarop ze hadden gehoopt. Zelfs met zijn gepolijste, geliktere, gespectoriseerde geluid, bleef rockradio weerstand bieden aan het spelen van de Ramones. De muziekvideo's voor "Do You Remember Rock N Roll Radio" en "Rock N Roll High School" kregen echter behoorlijk wat aandacht op het jonge MTV-netwerk toen het voor het eerst werd gelanceerd in 1981.

Op dit punt begonnen er scheuren te ontstaan ​​in de broederschap van de Ramones. Terwijl Joey nog steeds vasthield aan de droom om groot te worden met een hitsingle, vonden Johnny en Dee Dee dat ze moesten stoppen met proberen om mainstream succes na te jagen en te doen waar ze goed in waren, zonder uitverkocht te raken. Deze muzikale meningsverschillen zouden blijven sudderen tot het einde van de carrière van de band.

Einde van de eeuw blijft tot op de dag van vandaag een "love it or hate it"-ervaring voor de meeste Ramones-fans. Sommigen vinden dat het hun slechtste album is, terwijl anderen genieten van de bereidheid om te experimenteren op een manier die de Ramones nooit eerder hadden (en nooit meer echt zouden doen). Het is misschien niet aan het einde van een eeuw uitgebracht, maar het album markeerde zeker het einde van een tijdperk.